Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΣΣΑΣ Είπα σε μια Γύφτισσα θέλω να γίνω γύφτος να σε πάρω Μπορείς μου λέει να φας για βράδυ χόρτα πικρά χωρίς αλάτι κι έπειτα να πλαγιάσεις; Μπορώ της λέω Μπορείς μου λέει να πλαγιάσεις χωρίς να κλαις από το κρύο πάνω στην παγωμένη λάσπη; Μπορώ της λέω Μπορείς μου λέει πάνω στη λάσπη να μου ανάψεις το κορμί και να το κάνεις στάχτη; Αυτό κι αν το μπορώ της λέω Μπορείς μου λέει τη στάχτη μου να τη ρίχνεις στο κρασί σου για να μεθάς πολύ, να με ξεχνάς; Όχι αυτό, δεν το μπορώ της λέω Γύφτος δε γίνεσαι μου λέει.

Hiroschima stunde null. Night die Bombe sondern die Menschheit ist in den niedrigsten Punkt geraten. Die Vernichtung von Hiroschima, die Millionen von Menschen getotet hat, beweist diese bittere Realitat. Jetzt, bleib nicht passiv! Lies dieses Buch mit der Besorgnis des Poeten und nimm wie ein activer Weltburger vor, dem Vermachtnis von Yannis Coutsoheras entsprechend.

Μια απόπειρα να γνωρίσουν οι Ευρωπαίοι, ποιητές της Πάτρας, αποτελεί η παρούσα ανθολογία, η οποία περιλαμβάνει ποιήματα δέκα οκτώ ποιητών, μεταφρασμένα σε έντεκα ευρωπαϊκές γλώσσες (Αγγλικά, Αλβανικά, Βουλγαρικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Σερβικά, Σουηδικά και Ρωσικά) που παρουσιάστηκαν στο Πολύεδρο στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Πάτρα 2006 - Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης". Όσο κι αν ο Ρόμαν Γιάκομπσον επιμένει ότι η ποίηση είναι αμετάφραστη, η ανάγκη να επικοινωνούν κάποιοι άνθρωποι μέσα από αυτήν παραμένει απαιτητική και αμετάθετη. Σ' αυτή την...

ΑΝΤΙΠΟΔΕΣ Η ζωή, μας θέτει όρια, που τ' αντικρίζει κανείς αν της σιωπής την ιέρεια εκβιάσει. Η αρχή ως του τέλους ο αντίποδας το μίσος, ως ο της αγάπης, το σκότος αυτός του φωτός. Το ψεύδος της αλήθειας, η εξουσία της αδυναμίας. Και τέλος ο θάνατος ως της ζωής τ' αντίτιμο. ANTIPODEN Das Leben setzt uns Grenzen, die man nur dann wahrnimmt, wenn das Schweigen uns dazu zwingt. Der Anfang und das Ende, die Liebe als Gegenstuck zum Hass, das Licht das der Dunkelheit, die Wahrheit das der Luge, die Macht das der Schwache, und schlies...

Η ΔΑΦΝΗ ΑΝΥΠΟΔΗΤΗ Τα πόδια μου γυμνά. Πατώ χώμα και πέτρες. Νιώθω ένα σκουλήκι να συστρέφεται μες στο έδαφος. Νιώθω ένα σπόρο να μισανοίγει. Νιώθω τον καλπασμό μακρινών αλόγων. Ένα κόκκινο ψάρι κολυμπάει σ' ένα υπόγειο, βαθύ ποτάμι.