Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γκάντι υποστήριζε ότι "η Ινδία είναι μια, κι ότι μόνο για τους λευκούς είναι σύνθετη και περίπλοκη". Εκ των υστέρων φαίνεται ότι μάλλον είχε δίκιο. Πριν το ταξίδι, όταν ακόμα βρισκόμουν μακριά, διέκρινα ότι το πρόβλημα βρισκόταν στην αδυναμία ενός "ξένου" να κατανοήσει τον πυρήνα της προσωπικότητας της Ινδίας. Ήθελα να γνωρίσω από κοντά την Ινδία, να την κατανοήσω, στο μέτρο πάντα του δυνατού, να διαπιστώσω αν πραγματικά υπήρχαν οι πολλές Ινδίες για ένα λευκό, όπως υποστήριζε ο Γκάντι. Ήθελα να διαπιστώσω από κοντά, αν πραγματικά υπήρχαν όλες αυτές οι Ινδίες, με τους π...

Ένα παιδικό όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Ο πρώτος Έλληνας στην ιστορία της μόνης Αποστολής αναζήτησης και ανάκτησης μετεωριτών της Εθνικής Υπηρεσίας Διαστήματος της Αμερικής, της μυθικής NASA, σε ένα ταξίδι στο πιο αφιλόξενο μέρος του πλανήτη μας, την Ανταρκτική. Ένα οδοιπορικό προς την ανακάλυψη μετεωριτών, αλλά και βαθύτερων νοημάτων της ζωής. Ένας Επιστήμονας που δοκιμάζεται, διδάσκεται από τη ζωή, την επιστήμη, την ανακάλυψη, και μας μεταφέρει τα βιώματά του. Γιατί η Επιστήμη οδηγεί την ανθρωπότητα προς τα άστρα, αλλά και τον Άνθρωπο στο σύμπαν της ψυχής...

O σουλτάνος είναι ο Μωάμεθ Β' ο Πορθητής κι ο Βενετός είναι ένας νεαρός έμπορος, πρωταγωνιστής, στα τέλη του 15ου αιώνα, μιας εκπληκτικής περιπέτειας, που για πρώτη φορά μεταφράζεται στη γλώσσα μας. Ξεκίνησε με τον αδελφό του για την Ελλάδα, αλλά μετά την άλωση της Χαλκίδας αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους. Στην Κωνσταντινούπολη όμως από σκλάβος γρήγορα κατάφερε να γίνει αυλικός του διαδόχου και ύστερα θησαυροφύλακας του ίδιου του σουλτάνου. Είναι ένας από τους πρώτους Ιταλούς που έζησαν για σχεδόν είκοσι χρόνια στο σεράι και σίγουρα ο πρώτος που φρόντισε να καταγράψει τη σ...

Αν η Τοσκάνη θεωρείται από τα ωραιότερα μέρη του κόσμου, τότε δεν μένει παρά να είναι εδώ ο Παράδεισος. Η ομορφιά της πάει πέρα απ' τα σύνορα, πέρα απ' την Ιστορία και την Τέχνη της, πέρα απ' οτιδήποτε άλλο. Για να την εκτιμήσω πραγματικά, το πρώτο που έπρεπε να κάνω, ήταν να θυμηθώ τα λόγια του Σταντάλ: "Ταξιδεύω όχι για να γνωρίσω την Ιταλία, αλλά για την ψυχική ικανοποίησή μου".

Το βιβλίο αυτό είναι δημοσιογραφικές εντυπώσεις, προϊόν μιας αποστολής στις Ανατολικές Χώρες την άνοιξη του 1975. ... Και αναρωτιέμαι αν θα ήταν πολύ τολμηρό και αισιόδοξο να σκεφτείς πως βαδίζουμε και οι δυο πλευρές προς ένα σημείο, που κάποτε θα συναντηθούμε. Σε μια ζωή όπου οι άνθρωποι θα ζουν με περισσότερη ελευθερία και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη. Γιατί, για να θυμηθούμε τα λόγια ενός συγγραφέα, που ανήκει σ' εκείνη την πλευρά, του "αριστερού" θεατρικού συγγραφέα Μπέρτολντ Μπρεχτ: "Ποιος μπορεί να σκοτώσει στον άνθρωπο τον πόθο για ευτυχία;"

"Τα μεσάνυχτα της 24ης Σεπτεμβρίου, ο άνεμος έγινε ανατολικός-βορειοανατολικός. Το πρωί αντικρίσαμε το ακρωτήριο Ματαπά του Μοριά που είναι το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης και το μεσημέρι το νησί Τσιρίγο, όπου συναντήσαμε τρία καράβια, τα οποία μας καταδίωκαν επί τρεις ώρες τόσο στενά ώστε πιστέψαμε ότι ήταν πειρατικά. Στο τέλος όμως εγκατέλειψαν την καταδίωξη, βλέποντας ότι ήμασταν ταχύτεροι απ’ αυτά. Στις 25 του μήνα προχωρήσαμε προς την Κάντια και στις 26 αντικρίσαμε ένα βουνό αυτού του νησιού που ονομάζεται Καμηλιέρης... Από τις 27 και μετά μέχρι να φτάσουμε στην Αλεξα...

"Τα μεσάνυχτα της 24ης Σεπτεμβρίου, ο άνεμος έγινε ανατολικός-βορειοανατολικός. Το πρωί αντικρίσαμε το ακρωτήριο Ματαπά του Μοριά που είναι το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης και το μεσημέρι το νησί Τσιρίγο, όπου συναντήσαμε τρία καράβια, τα οποία μας καταδίωκαν επί τρεις ώρες τόσο στενά ώστε πιστέψαμε ότι ήταν πειρατικά. Στο τέλος όμως εγκατέλειψαν την καταδίωξη, βλέποντας ότι ήμασταν ταχύτεροι απ’ αυτά. Στις 25 του μήνα προχωρήσαμε προς την Κάντια και στις 26 αντικρίσαμε ένα βουνό αυτού του νησιού που ονομάζεται Καμηλιέρης... Από τις 27 και μετά μέχρι να φτάσουμε στην Αλεξα...

Πώς κυλάει η ζωή στα περίχωρα του Ντεπάσαρ και στις παρυφές του Τόκιο; Τι συμβαίνει στο Δέλτα του Ποταμού με τα Μαργαριτάρια; Τι έχουν να μας πουν σήμερα μια Σπηλιά με Ποιήματα, ένα παροπλισμένο εργοτάξιο οπίου στο Μακάο, η Γέφυρα του Άνθους του Λωτού κι ο τάφος του Κομφούκιου; Γιατί αξίζει να την περπατήσουμε από το ένα άκρο ως το άλλο τη Λεωφόρο Σικουμβίτ, στο κέντρο της Μπανγκόκ, και μάλιστα όχι μια φορά; Πώς λατρεύεται το δάχτυλο του Βούδα στο Χονγκ Κονγκ; Πού βρίσκεται και τι μας περιμένει στην Πύλη της Σελήνης; Γιατί το Μπαλί παραμένει το νησί των μεταμορφώσεων; Μπορε...

Σήμερα 5 Oκτωβρίου 2011 συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από την ημέρα που ευλαβικοί προσκυνητές από την Ελλάδα, μετέβησαν στην Συμφερούπολη της Κριμαίας, και παρέδωσαν στην εκεί τοπική εκκλησία μία αργυρή λάρνακα για την τοποθέτηση των λειψάνων του Αγίου Λουκά του Ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Με την ευκαιρία της επετείου αυτής, εκδίδομε το ανά χείρας βιβλίο με το οδοιπορικό του προσκυνηματικού αυτού ταξιδιού, κατά το οποίο οι προσκυνητές είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν πολλά από τα σεβάσμια και αξιοθέατα προσκυνήματα της Κριμαίας και να συναντήσουν Έλληνε...

Η μεγαλύτερη ακμή της, ορατή σήμερα στους επισκέπτες, είναι οι δυο πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες, οπότε και αναδείχθηκε στην τρίτη σε σημασία πόλη της αυτοκρατορίας μετά τη Ρώμη και την Αλεξάνδρεια. Οι επισκέψεις του Αποστόλου Παύλου και η προς Εφεσίους επιστολή του, η εκεί παραμονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, καθώς και ο θρύλος για τον εκεί θάνατο της Παναγίας τη συνέδεσαν με τις αρχές του Χριστιανισμού και την ανέδειξαν σε μεγάλο κέντρο προσκυνηματικού τουρισμού. Η ίδια η πόλη είναι ένας τεράστιος ερειπιώνας με πολλά όμως αναστηλωμένα οικοδομήματα, που της προσδίδο...

Ο Alastair Humphreys γύρισε όλο τον κόσµο µε το ποδήλατό του διανύοντας 46.000 µίλια και αποσπώντας τον τιµητικό τίτλο του "µεγαλύτερου περιηγητή του αιώνα µας" από τον πολυβραβευµένο ρέκορντµαν Sir Ranulph Fiennes. Στο βιβλίο "Ζήσε Το Όνειρό Σου" ο Alastair Humphreys µοιράζεται µαζί µας τις εµπειρίες του και γίνεται πηγή έµπνευσης για όλους εµάς που φοβόµαστε να τολµήσουµε. Η περιπέτεια είναι εκεί έξω. Τολµήστε να ανακαλύψετε τους δρόµους της. Ο χρόνος ήδη κυλάει αντίστροφα. Μη σπαταλάτε ούτε ένα λεπτό.

"... μες στα μετάξια κρύβονταν της Ίντιας οι σκορπιοί ..." (Nίκος Kαββαδίας). Όταν ετούτο το χρονικό -χωρίς τη σημερινή απαραίτητη εισαγωγή του, κάποια σχόλιά του και επίσης κάποιες κριτικές και επιστολές υπέρ και κατά του βιβλίου- είδε το φως της δημοσιότητας επί Xούντας σε συνέχειες στην εφημερίδα "Tα Nέα" (1972) και απέσπασε ως βιβλίο το A΄ Kρατικό Bραβείο (το 1974, με εισηγητές για τη βράβευσή του τον Nικηφόρο Bρεττάκο και τον Eυάγγελο Παπανούτσο), από την πρώτη στιγμή το υποδέχτηκαν διθυραμβικά πολλοί κριτικοί, εφημερίδες, περιοδικά, πνευματικοί άνθρωποι και χιλιάδε...

Αν για τον Κολόμβο ήτανε μια ιστορική αδικία ότι η Αμερική δεν πήρε το όνομά του αλλά το όνομα ενός άλλου διάσημου Ιταλού θαλασσοπόρου, η αδικία αυτή είναι ελάχιστη μπροστά στο γεγονός ότι η Αμερική είχε ήδη ανακαλυφθεί μερικούς αιώνες πριν από γενναίους και με ισχνότερα τεχνικά μέσα θαλασσοπόρους, τους Βίκινγκς. Τι ήταν άραγε αυτοί οι Βίκινγκς; Στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες κάποια Άρια γερμανικά φύλα ήρθαν και εγκατασταθήκανε στα παράλια της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής. Νέα, ακμαία και ανόθευτη ακόμα φυλή, περιτριγυρισμένη από ένα σκληρό και αδυσώπητο φυσι...

Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα απρόσμενο, απαιτητικό ταξίδι στο Νεπάλ και τη διοικητική περιφέρεια της Ινδίας Σικκίμ, που έγινε το 2004. Δεν είναι ένα τυπικό ταξιδιωτικό αφήγημα, αλλά το παράδοξο μείγμα λεπτομερειών, υποθέσεων, παραδοξοτήτων, ορισμών και ανατροπών των συμβάσεων για το ταξίδι και τους προϊδεασμούς του δυτικού ταξιδιώτη. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο είναι οι δείκτες και οι αποδείξεις ενός μη συμβατικού βλέμματος που εντοπίζει και μεγεθύνει λεπτομέρειες, επενδύει με ιδιότητες τις χωρικές ή συμβολικές τοπογραφίες, διερευνά, αποδεικνύει, δείχνει ή, στο...