Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αποτέλεσμα οικονομικών και πολιτικών συγκυριών, η ελληνική παροικία στη Βιέννη συνιστούσε ταυτόχρονα μια μικρή ζωντανή κοινωνία, με τη δική της γειτονιά, τη δική της οργάνωση, τους ναούς και τις κοινότητες της, το σχολείο και τους φιλανθρωπικούς της θεσμούς, τη δική της καθημερινότητα και τις εσωτερικές της σχέσεις. Την ίδια στιγμή, όμως, ανέπτυσσε σχέσεις και "συνδιαλεγόταν" με την ευρύτερη κοινωνία υποδοχής. Μέλη αυτής της παροικίας διακρίθηκαν στην οικονομική ζωή της πόλης, έλαβαν τίτλους ευγενείας, έγιναν μεγαλέμποροι, βιομήχανοι, ιδιοκτήτες ακινήτων, εντάχθηκαν στην πο...

"Άσε την φαντασία να πλανιέται σαν να 'ναι αλήθεια". (Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος) Να η ψυχή της προσφυγούλας σου μητέρας! Να και το δακρυσμένο βαθυγάλαζο στα μάτια του ξεριζωμένου σου πατέρα! Ποιός θα μπορέσει αλήθεια να φέρει πίσω την καρδιά σου, που απόμεινε και βολοδέρνει στα σοκάκια της πατρίδας;

Η Τζαν Μόρις γνώρισε τη Βενετία στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως αξιωματικός του αγγλικού στρατού, όταν τα βρετανικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη. Λίγα χρόνια αργότερα επέστρεψε στην Πόλη των Δόγηδων ως ανταποκρίτρια αγγλικής εφημερίδας και έζησε εκεί δυο χρόνια. Το 1960 εξέδωσε τη "Βενετία" μια ιδιότυπη μονογραφία της πόλης, μεταξύ ταξιδιωτικής λογοτεχνίας και ελεύθερου αυτοβιογραφικού δοκιμίου. Το κείμενο δεν είναι τουριστικός οδηγός, μολονότι βρίθει χρήσιμων πληροφοριών για τη σύγχρονη Βενετία, ούτε και συστηματική ιστορική μελέτη, παρότι η επισκόπηση της ιστορία...

Αν για τον Βησσαρίωνα η Βενετία ήταν σχεδόν μια άλλη Κωνσταντινούπολη κι αν αργότερα για τον Άλδο Μανούτιο και τον Μάρκο Μουσούρο στη Γαληνότατη είχε ξαναγεννηθεί η άλλη Αθήνα (alterae Athenae), για τους Έλληνες πρόσφυγες μετά την Άλωση, στις νησίδες της βενετικής λιμνοθάλασσας, η τεναγήτις πολιτεία είχε ταυτιστεί με μιαν άλλη πατρίδα. Συγκροτημένοι από το 1498, με βάση τους βενετικούς θεσμούς, σε αδελ-φότητα εθνικής μειονότητας, τη λεγόμενη "scuola" ή "nazione", οι Έλληνες μέτοικοι κατόρθωσαν να ριζοβολήσουν στην υδάτινη πόλη της Αδριατικής, να ανταποκριθούν στις ζητήσεις...

Το μεγάλο όνειρο: να βρεθεί μόνη της στη Βαβυλώνα, εκεί που θριάμβευσε και πέθανε ο Αλέξανδρος της Μακεδονίας, την ίδια μέρα του θανάτου του, στις 13 Ιουνίου. Ο δρόμος της υλοποίησής του: να ταξιδέψει Μόνη της στο Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν. Στο Ιράκ των βομβαρδισμών, των ανταρτών και του εμπάργκο, όπου οι ελάχιστοι ξένοι είτε είναι διπλωμάτες είτε ανήκουν σε αποστολές του ΟΗΕ και των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων. Ένα βιβλίο που καθηλώνει από την πρώτη στιγμή. Απρόβλεπτα συμβάντα και απίστευτες μαρτυρίες σε μια αριστουργηματική αφήγηση εκτός ορίων, γεμάτη αγωνία, οξυδέρ...

«Ο Κασιμάτης ευθύνεται για τη μεταφορά σε όλους μας μιας θαυμαστής θεωρίας για το χαμένο παράδεισο. »Βαθύτατα oμηρικός, υπέρμαχος των λόγων του Ηράκλειτου, ανατολικός σε ένα βαθμό όπως ο Πιερ Λοτί, αγνωστικιστής, ένθεος όσο ο άλλος Ιωάννης της Αποκάλυψης, λατρευτικός μέσα στο ναό του Σολομώντα, μαγευτικός σούφι προερχόμενος απ’ τη σοφία του Ισλάμ, ιππευτής ανατολικά του Ιαξάρτη, βασιλιάς στα Βάκτρα, παγανιστής με τα πνεύματα του δάσους στα λατρευτικά των Βορείων. Χάρη στον Κασιμάτη τόποι στην Κεντρική Ασία, τη Λατινική Αμερική, τη Σινική Θάλασσα, τους Μάγια στη Χερσόνησο...

Ο σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915-2011), «κυρ Μιχάλης» για τους Μανιάτες φίλους του, θεωρείται ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας και μια θρυλική φυσιογνωμία που συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα. Οι περιπλανήσεις του ξεκινούν από την ηλικία των 18 ετών, το 1933, όταν αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, πέρασε τη Μάγχη και ξεκίνησε να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, πραγματοποίησε αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από διάφο...

Ο σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915-2011), «κυρ Μιχάλης» για τους Μανιάτες φίλους του, θεωρείται ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας και μια θρυλική φυσιογνωμία που συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα. Οι περιπλανήσεις του ξεκινούν από την ηλικία των 18 ετών, το 1933, όταν αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, πέρασε τη Μάγχη και ξεκίνησε να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, πραγματοποίησε αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από διάφο...

Η ανά τας αρχαίας χώρας της Αιγύπτου, της Ελλάδος και της Ιταλίας περιήγησις, και το ενδιαφέρον περί των ερειπίων αυτών, των καταδεικνυόντων το πρώην μεγαλείον και το ύψιστον πολιτισμόν, εις ον αφίκοντο, είναι το κύριον μέλημα των περιηγουμένων αυτάς σοφών. Η Αίγυπτος, η Ελλάς και η Ιταλια, είναι αι πηγαί, εξ ων πάσαι αι γνώσεις ημών ανέβλυσαν, και εν αις δυνάμεθα να μελετήσωμεν τον αρχιτεκτονικόν, γλυπτικόν και εν γένει τεχνικόν κόσμον, ον αποθαυμάζομεν. Τα λείψανα τα καταδεικνύοντα την εντέλειαν εις ην εξίκοντο αι τέχναι και μαρτυρούντα τους διαφόρους σταθμούς της αναπτύ...

Ανθολογούνται σύντομα αποσπάσματα από τα κείμενα: - Όμηρος, "Οδύσσεια" - Εκαταίος ο Μιλήσιος, "Περιήγησις" - Ηρόδοτος, "Ιστορίαι" - Θουκυδίδης, "Ιστορίαι" - Ξενοφών, "Κύρου Ανάβασις" - Έφορος, "Ιστορία" - Νέαρχος, "Παράπλους" - Ηρακλείδης ο Κριτικός, "Περί των εν Ελλάδι πόλεων" - Απολλώνιος ο Ρόδιος, "Αργοναυτικά" - Πολύβιος, "Ιστορία" - Αγαθαρχίδης, "Περί της Ερυθράς θαλάσσης - Εκλογαί" - Στράβων, "Γεωγραφικά" - Διόδωρος ο Σικελιώτης, "Βιβλιοθήκη ιστορική" - Αρριανός, "Ινδική" - Παυσανίας, "Αττικά" - Λουκιανός, "Διάλογοι" - Αχιλλεύς Τάτιος, "Τα κατά Λευκίπ...

Αν κατάφερα να εκπληρώσω ένα παιδικό μου όνειρο, αυτό ήταν τα ταξίδια στον κόσμο. Χάρη στο επάγγελμα που ασκώ από τα δεκαοχτώ μου χρόνια, χάρηκα την περιπλάνηση σε χώρες μακρινές των πέντε ηπείρων. Και όποτε ο χρόνος μού το επέτρεπε, δημοσίευα τις εντυπώσεις μου, κυρίως στην Ελευθεροτυπία και στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, στις οποίες έχω καταδικαστεί από το 1976 σε -ίσως- ισόβια θητεία. Το μόνο μου παράπονο είναι ότι δεν κατάφερα να καταγράψω τις εντυπώσεις μου από χώρες της Αφρικής, όπως και του Νότιου Ειρηνικού. Τα γεγονότα έτρεχαν και ο χρόνος δεν περίσσευε. Έτσι αυτή...

Μετά τους "Έρωτες τοπίων", το ταξίδι συνεχίζεται για τον συγγραφέα, ο οποίος βρέθηκε διαδοχικά και στις πέντε Ηπείρους για να υπηρετήσει σε διάφορα πόστα ως διπλωμάτης καριέρας. Μια ταξιδιωτική περιήγηση που, χάρη στις σύγχρονες επικοινωνιακές οδούς, συνδέει δύο τελείως διαφορετικούς γεωγραφικούς πόλους: Ιαπωνία-Σαχάρα. Από το πολύτροπο, χαοτικό Τόκιο, στην "Πόλη των ανθρώπων που αγαπούν τα φιστίκια", στην Γιαουντέ, την πρωτεύουσα του Καμερούν. Κι από κει, σε μια άλλη υποσαχαρική πόλη, το εντυπωσιακό Χαρτούμ, το κέντρο της μεγαλύτερης αφρικανικής χώρας, του Σουδάν. Η...

Ο Φλωμπέρ έλεγε καμιά φορά: "Μπορούμε να φανταστούμε την έρημο, τις πυραμίδες, τη Σφίγγα, πριν ακόμη τα δούμε. Αυτό όμως το οποίο δεν αγγίζει καν τη φαντασία μας είναι το κεφάλι ενός Τούρκου κουρέα, καθισμένου στις φτέρνες μπροστά στην πόρτα του. Μα ακόμη πιο περίεργο δε θα ήταν άραγε να γνωρίσει κανείς ό,τι συμβαίνει μέσα σ' εκείνο το μυαλό;"

Στο βιβλίο του Claudio Magris «Δούναβης», ο άξονας είναι το ομώνυμο ποτάμι. Στο βιβλίο του Κοτταρίδη ο άξονας είναι η σιδηροδρομική γραμμή. Αυτή που ξεκινά από τη Βενετία για να φτάσει ως τη Βαλτική. Κι ενώ το ποτάμι διαθέτει μία και μόνη κοίτη -ίσως με ασήμαντους παραπόταμους-, η σιδηροδρομική γραμμή διακλαδίζεται σε κάθε κατεύθυνση που θέλει ο ταξιδιώτης. Φέτος που συμπληρώνονται τα εκατοντάχρονα της κήρυξης του Παγκοσμίου Πολέμου (1914) που ονομάστηκε Πρώτος όταν 25 χρόνια μετά ακολούθησε κι ένας άλλος, το βιβλίο «Από τη Μεσόγειο στη Βαλτική» αποκτά ένα επίκαιρο ενδιαφέ...

Μικρές ιστορίες των τριών έως πέντε περίπου λεπτών με νόημα και γνώση από ταξίδια εντός και εκτός Ελλάδας. Για να μην χάνει κανείς τον χρόνο του και πολύ περισσότερο για να μην τον "σκοτώνει" ή να μην "σκοτώνεται" ο ίδιος, παρακαλώντας να περνάει (ο χρόνος, δηλαδή η ζωή) στην όποια αναμονή, διαδρομή, κενό εργασία, διάλειμμα, ανάγκη αλλαγής, τσιγάρο ας πούμε. Βιβλίο μικρού μεγέθους και λιγοστού βάρους, για να χωράει άνετα στις τσάντες και να μην κουράζει. Ένας διάλογος διαρκείας με τη φύση, τον πολιτισμό, τα κρυφά αξιοθέατα των πόλεων και τις ανάλογες προεκτάσεις στην αίσθη...

Ο προσεχτικός αναγνώστης εύκολα θα διακρίνει τους δύο διαφορετικούς κόσμους που εκπροσωπούν οι δύο περιηγητές. Η Ανατολή και η Δύση, σχεδόν αντιμέτωπες στην απαρχή της ιδεολογικής τους αντιπαράθεσης, με δύο ικανότατους εκπροσώπους. Ποιο το αποτέλεσμα αυτής της αντιπαράθεσης; Ποιος θα επικρατήσει, ο αριστοκρατικός ανατολίτης ή ο ορθολογιστής δυτικός; Ας κρίνει ο αναγνώστης

Ένα ποιητικό οδοιπορικό στο Ιράκ, λίγο πριν από τον πόλεμο...