Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] The exhibition helps to understand how in this city-state of some thousand citizens it was possible for the individual Athenian to get to the People's meetings, to express his opinion, to contribute to concrete law proposals and to have them passed as resolutions which the executive officers were bound to implement. Walking through the exhibition, which is organized by the Hellenic Parliament Foundation for Parliamentarism and Democracy, following the initiative of its President and President of the Hellenic Parliament Mr. Dimitrios Sioufas, you will study the dif...

Στο τελευταίο αυτό βιβλίο της, που κυκλοφόρησε λίγο μετά το θάνατό της, η Nicole Loraux προσεγγίζει την εικόνα της αρχαίας πόλης που είχε η ίδια για τον εαυτό της, αναλύοντας ειδικότερα τους λόγους που σχετίζονται με την εμφύλια διαμάχη, τη στάσιν. Αντλώντας μεθόδους και έννοιες από το χώρο της ψυχανάλυσης, στοχάζεται, παράλληλα, πάνω στη διαφορά των αρχαίων κοινωνιών σε σχέση με τις σημερινές δημοκρατίες, όπου η ομοφωνία δυσχεραίνεται, ενώ οι διαφορές απόψεων και συμφερόντων φαίνονται να ενισχύονται. "Ήρθε όμως μια μέρα που κάποιοι από εμάς επιθύμησαν, προκειμένου να...

Το 462 π.Χ. είναι μια ξεχωριστή στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το έτος αυτό γεννήθηκε η Δημοκρατία, τόσο σαν πολίτευμα, όσο και σαν λέξη. Στο πολίτευμα της δημοκρατίας που εγκαθίδρυσε ο Εφιάλτης, η πολιτική εξουσία ανατέθηκε στους ίδιους τους πολίτες, ώστε να την ασκούν αυτοπροσώπως και όχι μέσω αντιπροσώπων τους. Ονομάστηκε δημοκρατία για να εκφράσει το πολίτευμα κατά τρόπο αυθεντικό, γιατί ακριβώς η λέξη σημαίνει: "εξουσία των πολιτών". Η δημοκρατία λειτούργησε επί εκατόν σαράντα χρόνια (462-322 π.Χ.) και άφησε ολόκληρο τον κόσμο κατάπληκτο, όχι μόνο με τον ανεπ...

The concepts of democracy and publicity are profoundly and organically interlinked. It is no coincidence, therefore, that the archetypal example of the ancient Athenian democracy is so closely associated with the systematic recording of its activity in a variety of written texts. These were announced and erected in public areas so that they could be read and so that they could document its decisions and through these its thought and methods. The citizens could and, theoretically at least, had a duty to be aware of what the state they shared was doing and how it ought to fun...

[...] Στο μικρό και καλογραμμένο αυτό βιβλίο διαπιστώνει κανείς τη βαθιά γνώση του αρχαίου ελληνικού κόσμου, η οποία διακρίνει το συγγραφέα και του παρέχει την ευχέρεια να κινείται με τρόπο οικείο στο χώρο της αθηναϊκής αλλά και της ελληνικής γενικότερα ιστορίας. Έτσι καταφέρνει αυτός να συνδυάσει διάφορες αρετές και να προσφέρει ένα περιεκτικό σε πληροφορίες και προσιτό παράλληλα (ακόμη και στον αμύητο αναγνώστη) αποτέλεσμα: Η απλότητα και η γλαφυρότητα, αρχικά, καθιστούν άνετο και ευκολοδιάβαστο το έργο αυτό και δείχνουν πόσο τέλεια γνωρίζει και χειρίζεται ο Κοέν το αν...

Ο πολιτισμός είναι έργο του ανθρώπου, του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, ανθρώπινοι εγκέφαλοι, συμμετέχουν στο έργο αυτό, τόσο ο πολιτισμός ανθεί περισσότερο. Για να γίνει όμως το συμμετοχικό πλήθος των ανθρώπινων εγκεφάλων μεγάλο, χρειάζεται κάποιο πολίτευμα που να δημιουργεί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη "πολιτισμός" προϋποθέτει τη λέξη "πολίτης". Ο πολίτης όμως δεν είναι δημιούργημα παρά ενός και μόνου πολιτεύματος: της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρα...

Η ισονομία ως μια ξεχωριστή μορφή πολιτειακής οργάνωσης δεν αποτέλεσε μέχρι σήμερα ένα κεντρικό θέμα μελέτης της σύγχρονης έρευνας. Οι εργασίες που δημοσιεύτηκαν κυρίως κατά την περίοδο 1947-1964 και όσες στη συνέχεια ακολούθησαν εστίαζαν το ενδιαφέρον τους στον προσδιορισμό της έννοιας της ισονομίας ενταγμένης στην ιστορία των πολιτικών ιδεών. Στο πλαίσιο αυτό, το ενδιαφέρον εστιαζόταν σε έναν κεντρικό προσανατολισμό: να εντοπιστούν οι φάσεις εξέλιξης της αθηναϊκής δημοκρατίας, δεδομένου ότι αυτή ξεκινά με την ισονομία που εγκαθίδρυσε το 507 στην Αθήνα ο Κλεισθένης. Αντ...

Ο πολιτικός λόγος των επώνυμων, αλλά και ανώνυμων Αθηναίων, όπως ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Σοφοκλής, ο Ηρόδοτος, ο Σωκράτης, ο Αριστοφάνης, είτε από την καθέδρα των Σχολών τους, είτε από το ελεύθερο βήμα της Πνύκας, λειτούργησε έκτοτε και εξακολουθεί να λειτουργεί ως γονιμοποιό σπέρμα, ως σπερματικός λόγος, στην όλη πνευματική πορεία του δυτικού κόσμου και όχι μόνο. Πράγματι, ο λόγος αυτός, που διασώθηκε στα κείμενα του 5ου και 4ου π. Χ. αι., κατέδειξε και ανέδειξε την ιδιαιτερότητα του ελληνικού πολιτικού πολιτισμού στο μεσουράνημά του, την αθηναϊκή δημοκρατία, και άγγι...

Η "Άνοδος της δημοκρατίας" προτείνει μία φιλοσοφική ιστορία του εικοστού αιώνα και ταυτόχρονα μία θεωρία της δημοκρατίας. Η απομάκρυνση από τη θρησκεία οδηγεί σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι επιδιώκουν να αυτοκυβερνηθούν. Αλλά στην πραγματικότητα αυτός ο κόσμος είναι ο πλέον δύσκολος να ελεγχθεί. Το έργο κάνει μία εμπεριστατωμένη ανάλυση των περιπετειών αυτής της ταραχώδους εξέλιξης, με τις ποικίλες κρίσεις και παρεκκλίσεις της. Οι δύο πρώτοι τόμοι, "Η επανάσταση των νεότερων χρόνων" και "Η κρίση του φιλελευθερισμού", δημοσιεύονται μαζί, στην ανά χείρας επίτομη έκδοση....

Είναι δύσκολο να είσαι νέος σήμερα. Να πιστεύεις σε έναν κόσμο και σε μια κοινωνία όπου η λέξη "κρίση" ακούγεται πιο συχνά από ποτέ άλλοτε. Τι να κάνουμε; Μια επανάσταση; Να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά; Όχι. Πρέπει να ξανασμίξουμε με την αρχή της δημοκρατίας μας καθαυτή, να ξαναβρούμε το θάρρος των πρώτων της βημάτων, ώστε να ανακάμψει η κοινωνία που σήμερα νοσεί. Το βιβλίο αυτό είναι ένας διάλογος μεταξύ δύο γενεών. Η Jacqueline de Romilly, η διάσημη ελληνίστρια, προσφέρει σε έναν νέο άνθρωπο χρήσιμες απαντήσεις. Οι συνομιλίες αυτές επιχειρούν να δώσουν στη νέα γενιά την οπ...

Το βιβλίο αυτό εκδίδεται με μια διπλή προειδοποίηση. Πρώτον, δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτα ευκρινής παρουσίαση της αθηναϊκής δημοκρατίας. Ο συγγραφέας εισάγει μια σειρά προκαταλήψεων, οι οποίες επηρεάζουν με ποικίλους τρόπους την παρουσίαση. Οι δικές μου προκαταλήψεις θα είναι αρκετά ευδιάκριτες. Δεύτερον, η έκταση αυτού του βιβλίου σημαίνει αναπόφευκτα παραλείψεις και συμπτύξεις, οι οποίες πιθανώς δώσουν την ψευδαίσθηση σταθερότητας σε ζητήματα δυσδιάκριτα, ασαφή και επίμαχα. Ελπίζω ότι η βασική προσέγγιση που υιοθετώ θα επιτρέψει στους αναγνώστες να προχωρήσουν πέρα από τ...

Ο στόλος που δημιούργησαν οι Αθηναίοι στην αρχαία Ελλάδα ήταν μια από τις ισχυρότερες πολεμικές δυνάμεις στην ιστορία του κόσμου και πρότυπο για όλους τους στόλους που ακολούθησαν. Ο αθηναϊκός στόλος έφτιαξε έναν ολόκληρο πολιτισμό, στήριξε την πρώτη δημοκρατία και οδήγησε μια ομάδα απλών πολιτών σε ένα ταξίδι ανακαλύψεων που άλλαξε το ρου της ιστορίας. Η απόλυτη νίκη του εναντίον του περσικού στόλου στη Σαλαμίνα το 480 π.Χ. αποτέλεσε την έναρξη του Χρυσού Αιώνα και συνέβαλε καθοριστικά στη διατήρηση της ελευθερίας των Ελλήνων για αιώνες. Με τους "Άρχοντες της θάλασσας"...

Οι συγκρουσιακές σχέσεις, που κυριαρχούν ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα· το ακραίο ταξικό μίσος που διαβρώνει τις συνειδήσεις και διασπά την ενότητα της κοινωνίας· ο ανελέητος οικονομικός ανταγωνισμός και η ανειρήνευτη αντιπαλότητα συμφερόντων, έχουν όλα αυτά οδηγήσει τον σημερινό μας κόσμο σ' έναν ακήρυχτο πόλεμο των πάντων κατά πάντων. Εξάλλου η έλλειψη μιας κοινά αποδεκτής πολιτικής θεωρίας ή αντίληψης, που να συγκεράζει τα συμφέροντα και να "ομαλίζει" τις αντιθέσεις, επιτείνει τον κίνδυνο διάλυσης των κοινωνιών. Η παρούσα μελέτη έχοντας σαν οδηγό την ιστορική γνώση...

H Marie - Luise Recker παραθέτει με παραστατικότητα και ζωντάνια την ιστορία της oμοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας από την ίδρυσή της μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Κύριο θέμα είναι η θεμελίωση και βελτίωση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, η οικονομική ανόρθωση, οι κοινωνικές αλλαγές και η ένταξη της Γερμανίας στις ευρωπαϊκές και ατλαντικές δομές. Στο πλαίσιο αυτό, η συγγραφέας, σε αντίθεση με τη γενική τάση, αποφεύγει τα βιαστικά συμπεράσματα ως προς την επιτυχή πορεία της Ομοσπονδιακής Γερμανίας και λαμβάνει υπόψη της εμπόδια, αντιστάσεις και συγκρούσεις που καθιστούν τη...

Κατά τον όγδοο αιώνα π.Χ. ο μέσος Έλληνας ήταν πλήρως εξαρτημένος από έναν ιδιοκτήτη αριστοκρατικής καταγωγής. Αργότερα, από τον πέμπτο αιώνα κ.ε., στην Αθήνα τουλάχιστον, είχε φτάσει στο σημείο να συνειδητοποιήσει ότι ήταν μια αυτόνομη ανθρώπινη ύπαρξη και ότι ο ίδιος και οι άλλοι σαν αυτόν είχαν τα ίδια δικαιώματα για συμμετοχή. Ο καθηγητής W.G. Forrest ανιχνεύει τα βήματα, με τα οποία οι Έλληνες έφτασαν σ' αυτή τη συνειδητοποίηση την επέκταση του Ελληνικού κόσμου, που έσπασε τον ασφυκτικό οικονομικό κλοιό των αριστοκρατών τις επαναστάσεις, που, έχοντας συχνά ως μέσο την...

Ο πολιτισμός είναι έργο του ανθρώπου, του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, ανθρώπινοι εγκέφαλοι, συμμετέχουν στο έργο αυτό, τόσο ο πολιτισμός ανθεί περισσότερο. Για να γίνει όμως το συμμετοχικό πλήθος των ανθρώπινων εγκεφάλων μεγάλο, χρειάζεται κάποιο πολίτευμα που να δημιουργεί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη "πολιτισμός" προϋποθέτει τη λέξη "πολίτης". Ο πολίτης όμως δεν είναι δημιούργημα παρά ενός και μόνου πολιτεύματος: της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρα...

Για το ευρύτερο κοινό, ο Αναστάσιος Πολυζωίδης (1802-1873) είναι ο δικαστής που με τη σθεναρή του στάση κατόρθωσε να γλιτώσει τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα από την άδικη θανατική καταδίκη που είχε προαποφασίσει γι' αυτούς το βαυαρικό καθεστώς. Ωστόσο αυτό δεν αποτελεί το μοναδικό επίτευγμα του δημόσιου βίου του. Κατά τα πρώτα χρόνια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, σε πολύ νεαρή ηλικία, εμπλούτισε τη νεοελληνική πολιτική σκέψη με μεταφράσεις συνταγματικών κειμένων και -το κυριότερο- με μια συνεκτική, σαφή και φιλοσοφικά τεκμηριωμένη θεωρία του "κοινοβουλευτικού συστήματος". Ο...

Από την εμπειρία ανά τους αιώνες γνωρίζουμε ότι η δημοκρατία και η ελεύθερη οικονομία αναγεννιούνται συνεχώς μέσα από μια αέναη ακολουθία μικρότερων ή μεγαλύτερων κρίσεων. Στον αβέβαιο και απρόβλεπτο κόσμο που ζούμε αυτή είναι μια επώδυνη διαδικασία, η οποία όμως συνοδεύεται από σημαντικά πλεονεκτήματα. Ειδικότερα, δημοκρατία και ελεύθερη οικονομία δέχονται και αφομοιώνουν κατά τον πλέον δημιουργικό τρόπο τις αναταράξεις που προκαλούνται από τις φυσικές καταστροφές, τα λάθη των κυβερνήσεων, την τεχνολογική πρόοδο, τις αδυναμίες των πολιτών, κλπ., ώστε στις χώρες που ρίζωσαν...

Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρατία, αυτή μόνη, διαφοροποίησε τον Ελληνικό Πολιτισμό από όλους τους άλλους. Τίποτε άλλο. Ούτε το κλίμα ούτε η γεωγραφική θέση. Η Δημοκρατία είναι και αρχαιολογικά διαπιστωμένη στον Ελληνικό Χώρο, στην Πολιόχνη της Λήμνου, από το 3000 π.Χ. περίπου. Μόνο οι Έλληνες, λόγω της Δημοκρατίας, δημιούργησαν πολίτες. Και ίσως μόνο το Ελληνικό Επίτευγμα μπορεί να χαρακτηρισθεί "πολιτισμός", μια και η έννοια "πολιτισμός" προϋποθέτει την έννοια "πολίτες". Ανώτατο πολιτει...

Τρίτος τόμος του έργου του Μαρσέλ Γκωσέ "Η άνοδος της δημοκρατίας", μιας φιλοσοφικής ιστορίας του εικοστού αιώνα και συνάμα μιας θεωρίας της δημοκρατίας. [Οι δύο πρώτοι τόμοι, "Η επανάσταση των νεότερων χρόνων" και "Η κρίση του φιλελευθερισμού", κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις "Πόλις" σε επίτομη έκδοση το 2009. Εκεί ο Γκωσέ περιγράφει την κρίση του φιλελευθερισμού που, εγκαθιδρύοντας τη βασιλεία του ατομικισμού, αγνόησε τη συλλογικότητα]. Με το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η δημοκρατία καλείται να αντιμετωπίσει την πρόκληση των νέων ολοκληρωτικών κρατών τα οποία...