Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μπορούν οι κάλπες να ανοίξουν δρόμους για ριζοσπαστικές αλλαγές; Σε τι μπορεί να ελπίζει μια Αριστερά που αναλαμβάνει την κυβέρνηση, ενώ η πραγματική εξουσία παραμένει στα χέρια των εχθρών της; Τι περιθώρια άσκησης εναλλακτικής πολιτικής αφήνoυν στο μικρό μας έθνος-κράτος η αδυσώπητη παγκοσμιοποίηση και η γερμανική Ευρώπη; Υπάρχει ζωή μετά το ευρώ; Τα πιεστικά ερωτήματα που ανέδειξαν η οικονομική κρίση, η μνημονιακή θύελλα και οι περιπέτειες της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσαν το ερέθισμα για το νέο βιβλίο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου. Ο συγγραφέας υποσ...

Η νέα πολιτική, καθ’ υπαγόρευση των ιστορικών αναγκαιοτήτων, πρέπει σήμερα να οικοδομηθεί πάνω στα "ερείπια" του άπληστου νεποτισμού και της αδίσταχτης ολιγαρχίας, τα οποία επιβάλλεται να γκρεμισθούν. Αυτός ο "δίκλιτος" ειδωλολατρικός ναός που κτίζεται ή επισκευάζεται εδώ και διακόσια χρόνια για να τον προσκυνούν και να τον διακονούν οι εθελόδουλοι και οι "νεοραγιάδες" της κάθε εποχής, από την εποχή των "Βαυαρών" μέχρι σήμερα, την εποχή των «Ευρωτευτόνων», πρέπει να κατασκαφθεί εκ θεμελίων. Αλλιώς η κοινωνία δεν ηρεμεί και η πολιτική δεν αποκαθίσταται, δεν αναγεννάται. Αυτά...

Ως μέρος της ευρωπαϊκής, η ελληνική κρίση επέτεινε τις κοινωνικές ανισότητες, τη φτώχεια και αποσάθρωσε το ήδη ελλειμματικό δίκτυο κοινωνικής προστασίας. Κλονίστηκε, έτσι, η κοινωνική συναίνεση καθώς υπονομεύθηκε το μεταπολιτευτικό οικονομικοκοινωνικό μοντέλο και μεγάλο μέρος των συστημάτων αναφοράς. Η κρίση ξέσπασε: α) σε μια οικονομία την οποία προ πολλού χαρακτηρίζει ο πλουτισμός χωρίς ανάπτυξη, σε μια κατά βάση κρατικοδίαιτη οικονομική ελίτ και ένα κράτος - εργοδότη εξαρτημένο από εξωτερικό δανεισμό, β) σε μια δημόσια διοίκηση αναποτελεσματική, γ) σε ένα κοινό που ε...

Πόσο "άψογα" λειτουργούσαν οι πολιτικοί θεσμοί στη Μεταπολίτευση; Μήπως, μπροστά στο χείλος της χρεωκοπίας, πρέπει επιτέλους να αναθεωρήσουμε τη μεγάλη αφήγηση της πρόσφατης ιστορίας μας; Και αν το κάνουμε αυτό με ειλικρίνεια, μήπως -πέρα από πρόσωπα- πρέπει να παραδεχθούμε ότι εκείνο που κυρίως φταίει για το ότι η κοινωνία μας έγινε το πρώτο "πειραματόζωο" της κρίσης (και παραμένει σε αυτή την κατάσταση), είναι οι ίδιοι οι βασικοί θεσμοί μας; Η μελέτη αυτή υποστηρίζει ότι η λειτουργία του κοινοβουλευτισμού στη Μεταπολίτευση ήταν ήδη υπονομευμένη από τη σφραγίδα των πελα...

Ακούμε ότι για όλα μας τα δεινά φταίνε τα λεφτά. Φταίει η οικονομική κρίση που περνά όλος ο πλανήτης και, φυσικά, η δική μας χώρα. Είναι όμως αυτό αληθές; Δεν είναι η πρώτη φορά που είμαστε φτωχοί. Κατ' ακρίβεια, ο Έλληνας τους τελευταίους αιώνες υπήρξε σχεδόν πάντα κατά βάση φτωχός. Σε εκείνες τις αλλοτινές εποχές φτώχειας όμως, δεν υπήρχε τόσο διάχυτη η αίσθηση του θυμού, του πανικού, του κανιβαλισμού και του φόβου που επικρατεί σήμερα. Μήπως τα πραγματικά αίτια της παρούσας κατάστασης είναι άλλα; Μπορεί άραγε από μόνη της μια κακή οικονομική συγκυρία, έστω και πολύ δύσκο...

Διαχρονικός όπως πάντα και πολιτικά επίκαιρος όσο ποτέ, ο Άγγελος Ελεφάντης έχει καταφέρει από το 1991, με την έκδοση του βιβλίου, να αποδείξει εκείος πρώτος, την τεράστια παγίδα που μπορεί να κρύβει η στρεβλή χρήση και τελικά η λαθεμένη κοινωνική παραδοχή, ειδικά όταν αυτή είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης και εξαρχής έωλης πολιτικής στόχευσης, του όρου "λαϊκισμός". Πρόκειται για ένα βιβλίο αναφοράς, που ενώ εξετάζει τη δεδομένη περίοδο της δεκαετίας του ΄80, μας δίνει σήμερα τη δυνατότητα να κατανοήσουμε σε βάθος τον ρόλο, ενδεχομένως και τις αδυναμίες, της αριστεράς και επι...

Μήπως το υπάρχον πολιτικό αντιπροσωπευτικό σύστημα, όπως αυτό εκφράζεται από τα κόμματα, έχει φάει τα ψωμιά του και η κοινωνία αντιδρά προτείνοντας μορφές άμεσης δημοκρατίας, έστω και αν ακόμα βρίσκονται σε εμβρυακή κατάσταση; Θα έχουμε μια κονική γέννα μιας άλλης πολιτική οργάνωσης που θα συνδυάζει το άμεσο δημοκρατικό πνεύμα; Όχι χύμα και τσουβαλάτα αλλά με τον υψηλότερο δυνατό τρόπο οργάνωσης, με σαφή πολιτική προοπτική υπέρ των αδυνάτων και κατά των αδικιών; Και όλα αυτά με προοπτική χρόνου και διάρκειας. Αν αυτό αποτύχει τότε το σύστημα διαθέτει εναλλακτική λύση: την...

"...γνωρίζω: η ναζιστική ακροδεξιά και η ευρύτατα διαδεδομένη άγνοια της φύσης και των συνεπειών της για την κοινωνία θα είναι εδώ, η αποσπασματική θεώρηση των προβλημάτων της εκπαίδευσης θα συνεχίσει να παρουσιάζεται ως μεταρρυθμιστική πρόταση και θα συμβάλλει στην αναπαραγωγή της μιζέριας, η έννοια της αλληλεγγύης θα ταυτίζεται αποκλειστικά με την υπογραφή κάτω από ανέξοδα μεγαλόστομα κείμενα συμπαράστασης, η λαϊκιστική ρητορεία στο πεδίο της πολιτικής θα προσαρτά όλο και περισσότερο εδάφη που ανήκουν στον κριτικό λόγο, πολλοί άνθρωποι που ανάλωσαν τη ζωή τους για μια καλ...

Η πρακτική χειραγώγησης του Ελληνικού Λαού: Η χειραγώγηση των Ελλήνων με διαρκή άσκηση ψυχολογικής βίας και δημιουργίας φόβου. Η δημιουργία στους Έλληνες του αισθήματος -μέχρι και συμπλέγματος- ενοχής ("φταίμε εμείς", "φταίμε όλοι", "μαζί τα φάγαμε"). Η πλήρης χειραγώγηση των ραδιοτηλεοπτικών και έντυπων ΜΜΕ σε συνδυασμό με τη "συστημική αντιπολίτευση". Η πλήρης απόκρυψη των πραγματικών εκείνων στοιχείων που δείχνουν τις κοινωνικές συνέπειες και αντιδράσεις στην επιβολή του απάνθρωπου καθεστώτος. Η πρωτοφανής χειραγώγηση βασικών θεσμών κοινωνικής λειτουργίας της αστ...

Βασίλη, έχω μια ιδέα. Τέρμα για σήμερα η μπάλα. Αρκετά παίξαμε -προημιτελικό και ημιτελικό. Όπως έχουμε πει πολλές φορές, η μπάλα είναι στρογγυλή, άρα δε σταματάει ποτέ. Και μια και αρνείσαι να διαβάσουμε μαζί αυτά που σου είπαν -το ξέρω ότι διαβάζεις τα δικά σου-, λέω να συζητήσουμε για κάτι που μπορεί να σε ενδιαφέρει. Παρατήρησα ότι, όταν διαβάζεις πάνω από τον ώμο μου την εφημερίδα ή όταν ακούς, κάνοντας και δέκα άλλα πράγματα, τις βραδινές ειδήσεις, προσέχεις συνέχεια τη λέξη και μ'έχεις ρωτήσει αρκετές φορές γι'αυτήν.

Όταν τα σημερινά παιδιά θα μας ρωτούν αύριο γιατί χρεοκόπησε η χώρα, θα πρέπει, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, να τους πούμε τούτο, χαμηλώνοντας με ντροπή τα μάτια: Η Ελλάδα χρεοκόπησε γιατί νοιαστήκαμε μόνο για την πάρτη μας και όχι για τη χώρα! Αυτή είναι η "τραγωδία των κοινών": σε ένα σύστημα με στρεβλούς θεσμούς, η συλλογική αποτυχία προκύπτει όταν άτομα (ιδιαιτέρως όσοι κατέχουν ηγετικές θέσεις) και οργανωμένες ομάδες (ιδιαιτέρως πελατειακά κόμματα, διαπλεκόμενες επιχειρήσεις και αρπακτικά συνδικάτα) υπηρετούν με μεθοδικότητα μόνο το στενά ιδιοτελές συμφέρον το...

"Οψόμεθα ες Φιλίππους". Η κάθαρση θα επέλθει μόνον, μέσα από τις εκλογές. Η συγΚυβέρνηση επιχείρησε ανεπιτυχώς στη Βουλή, την Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014, να εκλέξει τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με σκοπό την ματαίωση των πρόωρων εκλογών, την επιβολή νέων φορολογικών μέτρων κατ' απαίτηση του Βερολίνου, και την παραμονή της περαιτέρω στην εξουσία για ενάμισυ χρόνο, παρά την κραυγαλέα δυσαρμονία μεταξύ της Κυβερνητικής Πλειοψηφίας στη Βουλή και της Λαϊκής βούλησης, παρά το γεγονός ότι ο λαός στενάζει... Οι Κυβερνώντες παρουσιάζονται ενώπιον των Ελλήνων, ως δυναμικοί και...

Τα κείμενα, ιδιαίτερα σήμερα σε φάση γενικευμένης κρίσης, αποκτούν σημασία που τα ξεπερνούν. Στο βιβλίο αυτό βρίσκονται κείμενα συγκεντρωμένα του πολιτικού αναλυτή Λευτέρη Κουσούλη, κείμενα που με παρεμβάσεις του τον τελευταίο καιρό - στον Τύπο, στην τηλεόραση και στο Ίντερνετ - έχουν προσεχθεί. Τα 10 απ' αυτά, αφορούν την πολιτική: όχι την επικαιρότητα, αλλά όσα βρίσκονται κάθε φορά πίσω από τις πολιτικές εξελίξεις. Άλλα 10, αφορούν πτυχές της καθημερινότητας, της ζωής μας, Για τον συγγραφέα "κανένα κείμενο, κανενός, δεν μπορεί να διεκδικήσει την αλήθεια. Μπορεί όμως να...

Ποικυλώνυμοι οργανώσεις και κόμματα, με συνθετικόν του ονόματός των "Αριστερά", εξεπήδησαν από τον κομμουνισμόν και κατέκλυσαν την κοινωνίαν και ο παναριστερισμός, ευθεία μετάλλαξις του κουμμουνισμού, επεκράτησεν εις ολόκληρον την κοινωνίαν. Και ενώ όλαι ανεξαιρέτως αι κυβερνήσεις της μεταπολιτεύσεως έπραξαν ό,τι ακριβώς αυταί αι οργανώσεις και τα κόμματα εζήτουν, (νομιμοποιήσις του Κ.Κ.Ε, καθιερώσις δημοτικής, μονοτονικό, αλλαγή ονομασίας του Συμμοριτοπολέμου εις εμφύλιον και άρσις των συνεπειών, διαγραφή του θρησκεύματος από τας ταυτότητας, προστασία των λαθρομεταναστών κ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια κραυγή οργής και αγνάκτησης για μια πολιτεία αδιάφορη και εχθρική προς τον πολίτη, που τον θεωρεί καλό μόνο ως παραγωγική μηχανή και προϊόν προς εκμετάλλευση. Μια πολιτεία που τον πολίτη τον θέλει σχεδόν αγράμματο ώστε να τον χειραγωγεί. [...]

Πολλοί που ακούν, πληροφορούνται και διαβάζουν τις θέσεις που υποστηρίζω στον Τύπο, το διαδίκτυο και τα βιβλία μου, επειδή με αγαπούν, ανησυχούν μήπως κάποιοι από το σύστημα, που απροκάλυπτα κατηγορώ, μου κάνουν κακό. Μα ακριβώς αυτή την αντίληψη, που εμποδίζει την αποκάλυψη της αλήθειας, την καταγγελία των ενόχων και συμβάλλει στην ατιμωρησία, πολεμώ. Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι ο άνθρωπος πρέπει να παίρνει κάποιο ρίσκο, όταν πρόκειται για το καλό όλων και της Πατρίδας μας. Προσωπικά έκανα και θα κάνω "μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μου", κατά τον όρκο μου που...

Στο "Πατριωτισµός και Αριστερά" ο Ν. Κοτζιάς αποκαθιστά την έννοια του πατριωτισµού και τη θέτει σε ορθολογικές-ριζοσπαστικές βάσεις. Πρόκειται για ζήτηµαθεµελιακό στην Ελλάδα "Αποικία Χρέους", που τελεί υπό τη σκιά µνηµονιακών πολιτικών και διεθνούς επιτροπείας. Ο πατριωτισµός δεν µπορεί να εγκαταλειφθεί στον εθνικισµό της συντήρησης. Συνδέεται µε την αριστερά, σε αντίθεση µε όσα πιστεύει ένα κοµµάτι της που αυτοπροσδιορίζεται ως "µη πατριωτικό". Ο συγγραφέας εξηγεί πώς γεννιέται το έθνος και ο εθνικισµός. Υποβάλλει σε αυστηρή κριτική τον αντιδραστικό εθνικισµό, που προ...

Τι σημασία είχε για ένα μικρό εσωστρεφές βαλκανικό κράτος σαν την Ελλάδα, που βίωσε τραυματικά και ξενοφοβικά τον 19ο αιώνα, η θριαμβευτική ίδρυση του πρώτου διεθνούς διακρατικού οργανισμού και η πολυπλόκαμη ανάδυση του διεθνούς παράγοντα μετά τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο; Πώς αντέδρασαν η κοινωνία και ο κρατικός μηχανισμός σε κάθε τι «εισαγόμενο» - όχι μόνο στις πολιτικές και οικονομικές δουλείες αλλά και στις ιδέες, στις οργανώσεις, στις πολιτικές πρωτοβουλίες, στα κοινωνικά κινήματα, στις τεχνολογικές εξελίξεις; Ο κόσμος μεταβαλλόταν δραματικά, πόση όμως αλλαγή μπορούσε να...

Τι σημασία είχε για ένα μικρό εσωστρεφές βαλκανικό κράτος σαν την Ελλάδα, που βίωσε τραυματικά και ξενοφοβικά τον 19ο αιώνα, η θριαμβευτική ίδρυση του πρώτου διεθνούς διακρατικού οργανισμού και η πολυπλόκαμη ανάδυση του διεθνούς παράγοντα μετά τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο; Πώς αντέδρασαν η κοινωνία και ο κρατικός μηχανισμός σε κάθε τι «εισαγόμενο» - όχι μόνο στις πολιτικές και οικονομικές δουλείες αλλά και στις ιδέες, στις οργανώσεις, στις πολιτικές πρωτοβουλίες, στα κοινωνικά κινήματα, στις τεχνολογικές εξελίξεις; Ο κόσμος μεταβαλλόταν δραματικά, πόση όμως αλλαγή μπορούσε να...