Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι είναι πρόοδος και τη συντήρηση; Τι συνιστά πορεία προς τα εμπρός και τι οπισθοδρόμηση; Ποιοι είναι οι δείκτες μιας προοδευτικής και ποιοι μιας συντηρητικής διακυβέρνησης; Κάθε πολιτική αλλαγή, ανεξάρτητα από την κατεύθυνση που ακολουθεί, μπορεί να χαρακτηριστεί, κατά δήλωση των υποστηρικτών της, ως προοδευτική; Και κάθε προσπάθεια αναστροφής μιας πορείας, χωρίς άλλους όρους και προϋποθέσεις, μπορεί να χαρακτηριστεί ως μεταρρύθμιση. Υπάρχουν σήμερα διαχωριστικές γραμμές μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς; Ή μήπως η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, μαζί με τα εθνικά, κατήργησε κα...

"... περπατώντας ανάμεσα στις συμπληγάδες άλυτων αινιγμάτων και τις μυλόπετρες αναπάντητων ερωτήσεων, χωρίς τελικά να συντριβώ, συνέχισα να μιλώ ανοιχτά και δημόσια για τα θέματα που με απασχολούν και με ενδιαφέρουν μόνιμα: τη σχέση πόλης και πολιτικής, το "τραύμα" της Θεσσαλονίκης, την αναζήτηση ενός νέου κινητήριου μύθου που θα μας συναρπάσει ξανά, την επέκταση του πεδίου της πόλης στις τέχνες και τον πολιτισμό. Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σ' αυτόν τον τόμο, γραμμένα από το 1999 μέχρι σήμερα, συνοψίζουν ένα μέρος της δημοσιευμένης παρουσίας μου στο διάστημα αυτό, πιάν...

Το βιβλίο "Περί εξουσίας" είναι γραμμένο στην εποχή της εκποίησης, στην περίοδο που η Ελλάδα τέθηκε υπό την επίβλεψη του Δ.Ν.Τ. Είναι γέννημα της εποχής που γράφτηκε, παρ' όλο που οι βασικές ιδέες του είχαν εμφανιστεί λίγα χρόνια νωρίτερα. Όσο τις επεξεργαζόμουν, τόσο η τρέχουσα πραγματικότητα τις συμπλήρωνε και έκλεινε τα κενά. Και τις επιβεβαίωνε με όλο και πιο κατηγορηματικό τρόπο. Αυτά που συνέβησαν από το 2007 και μετά, με τη διαρκώς αυξανόμενη ένταση και πυκνότητά τους, έφθασαν κάποια στιγμή να γίνουν για μένα απόδειξη ότι όντως τα πράγματα είναι όπως τα έβλεπα. Οφ...

Η εξουσία ως σύστημα, παιχνίδι, μηχανισμός, στη σημερινή εποχή της ολοκλήρωσής της. Από τις διαμάχες που γίνονται για την εξουσία, η μόνη οντότητα που ποτέ δεν βλάπτεται είναι η ίδια η εξουσία. Συνήθως αυτή δυναμώνει και ο βαθμός κυριαρχίας και ελέγχου πάνω στους ανθρώπους εντείνεται. Παρ’ όλες τις αλλαγές συστημάτων που έχουν συμβεί στην ιστορία, υπάρχει ένα σύστημα που ποτέ δεν άλλαξε: η ύπαρξη εξουσίας. Το σύστημα αυτό μέσα από την αλλαγή των μορφών του επιτυγχάνει την αναπαραγωγή και την επέκτασή του. Τα χαρακτηριστικά της σημερινής υπερσυγκέντρωσής της μελετ...

Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και έξι χρόνια στη δίνη της ύφεσης του μνημονιακού κύκλου. Η ερώτηση που κυριαρχεί σε όλους, η αγωνία, είναι εάν, πότε και πώς θα μπορέσουμε να εξέλθουμε από την κρίση εγκαινιάζοντας έναν νέο κύκλο εθνικής ακμής. Σε αυτό το κεντρικό ερώτημα προσπαθεί να απαντήσει το Περί Ελπίδας δοκίμιο. Προηγείται η ανάλυση των αιτιών της κρίσης και τα λάθη διαχείρισής της του κύριου μέρους, που συνιστά η πρόταση υπέρβασης του μνημονιακού κύκλου με τη σύνταξη ενός εθνικού σχεδίου, με στόχο αφενός τη διόρθωση των μνημονίων και αφετέρου τη διάσωση της χώρας κα...

Το βιβλίο με τίτλο "Πέρα από τις αντοχές της σκέψης μας", που εκκινεί από τη ρήση του Λίο Στράους στο "Φυσικό δίκαιο και ιστορία": "Δογματισμός είναι να ταυτίζεις την αλήθεια με τις αντοχές της σκέψης σου", είναι το αποτέλεσμα του προβληματισμού σχετικά με τις διαχρονικές αδυναμίες του πολιτικού συστήματος της πατρίδας μας, αλλά και της ευεπίφορης τάσης του λαού μας προς τον λαϊκισμό και την αποδοχή αληθοφανών θεωριών και εύκολων λύσεων. Τα κείμενα επικεντρώνουν στοχευμένα το ενδιαφέρον τους όχι στα συμπτώματα της πολιτικής και οικονομικής μας παθογένειας, αλλά στις πολιτισ...

"-Τι...; Ήταν φυλακή ο παππούς σου; Τι είχε κάνει, ρε...; "-Τίποτα δεν είχε κάνει, βρε κουτέ. Η χούντα τον είχε βάλει φυλακή. "-Και τι είναι η χούντα, ρε...;" Ήταν το έναυσμα. Έπρεπε να δουν. Να μάθουν. Έτσι ξεκίνησε ένα οδοιπορικό πενήντα χρόνων στο κουρμπέτι -στην σκληρή άπονη ζωή. Κι' οι αναμνήσεις όρμησαν άγριες, απαιτητικές, ζητώντας να ξεφύγουν από την "απεραντοσύνη της ανυπαρξίας". Με το πέρασμα όμως του χρόνου τα φτιασιδώματά τους έχουν ξεφτίσει. Αλήθειες που μας δυνάστευαν πρόβαλαν σαν μεγάλα αποκρουσικά ψέματα. Μεγάλα ψέματα αποδείχθηκαν σκληρές αλήθειες. Πρωτ...

Στο "Πατριωτισµός και Αριστερά" ο Ν. Κοτζιάς αποκαθιστά την έννοια του πατριωτισµού και τη θέτει σε ορθολογικές-ριζοσπαστικές βάσεις. Πρόκειται για ζήτηµαθεµελιακό στην Ελλάδα "Αποικία Χρέους", που τελεί υπό τη σκιά µνηµονιακών πολιτικών και διεθνούς επιτροπείας. Ο πατριωτισµός δεν µπορεί να εγκαταλειφθεί στον εθνικισµό της συντήρησης. Συνδέεται µε την αριστερά, σε αντίθεση µε όσα πιστεύει ένα κοµµάτι της που αυτοπροσδιορίζεται ως "µη πατριωτικό". Ο συγγραφέας εξηγεί πώς γεννιέται το έθνος και ο εθνικισµός. Υποβάλλει σε αυστηρή κριτική τον αντιδραστικό εθνικισµό, που προ...

Στο πιο πρόσφατο βιβλίο του, υπό τον τίτλο Παρεμβάσεις εντός κρίσης, των εκδόσεων Ινφογνώμων, ο Γιώργος Δουδούμης έχει συμπεριλάβει κατά χρονολογική σειρά επιλεγμένα άρθρα του, που δημοσιεύθηκαν στο χρονικό διάστημα από τον Οκτώβριο του 2010 μέχρι τον Νοέμβριο του 2018, τα περισσότερα των οποίων δημοσιεύθηκαν στις ηλεκτρονικές εφημερίδες Pontos News και Ελεύθερη Ζώνη και είχαν πολύ θετική απήχηση στους αναγνώστες τους. Πρόκειται για παρεμβάσεις σε θέματα που πρωτίστως απασχόλησαν τη δημόσια ζωή της χώρας από την αρχή της οικονομικής κρίσης μέχρι και την έξοδό της από το...

... Ο Παναγιώτης Κονδύλης είχε από τη δεκαετία του ’90 εντοπίσει τις ρίζες του ελληνικού προβλήματος. Είχε μάλιστα προβλέψει πως οι υστερήσεις και οι εσωτερικές αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν το ελληνικό πολιτισμικό, κοινωνικό και οικονομικό υπόδειγμα θα οδηγούσαν έως το εκρηκτικό αποτέλεσμα της ελληνικής κρίσης... ... Οφείλω να εκφράσω, ακόμη μια φορά, την εκτίμησή μου στην εξαιρετικά προσεκτική παρουσίαση των θέσεων του Κονδύλη για την ελληνική κρίση που επιχειρεί σε αυτό εδώ το βιβλίο ο Θανάσης Πολλάτος. Δεν περιορίζεται, όμως, στην επίτευξη αυτού μόνον του στόχου ο συγ...

Με τα μάτια στραμμένα στις νέες γενιές και με έντονη αγωνία για το πολιτιστικό μας μέλλον, με την παρούσα έκδοση καταθέτουμε νηφάλιο και στοχαστικό προβληματισμό για την παράδοση και τον εκσυγχρονισμό/ανανέωση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, μακράν διλημμάτων και διχαστικών αντιπαραθέσεων, που ταλαιπωρούν την πολιτική, την πνευματική και την πολιτιστική μας ζωή. Σ' αυτή τη νεφελώδη εποχή της μεταμοντέρνας σύγχυσης και της αμφιλεγόμενης παγκοσμιοποίησης, με τις περί έθνους συζητήσεις να φουντώνουν, φρονούμε πως, μόνο αναγιγνώσκοντας σωστά τη μακρά ιστορική μας διαδρομή, θα μπορέ...

Πολλοί που ακούν, πληροφορούνται και διαβάζουν τις θέσεις που υποστηρίζω στον Τύπο, το διαδίκτυο και τα βιβλία μου, επειδή με αγαπούν, ανησυχούν μήπως κάποιοι από το σύστημα, που απροκάλυπτα κατηγορώ, μου κάνουν κακό. Μα ακριβώς αυτή την αντίληψη, που εμποδίζει την αποκάλυψη της αλήθειας, την καταγγελία των ενόχων και συμβάλλει στην ατιμωρησία, πολεμώ. Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι ο άνθρωπος πρέπει να παίρνει κάποιο ρίσκο, όταν πρόκειται για το καλό όλων και της Πατρίδας μας. Προσωπικά έκανα και θα κάνω "μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μου", κατά τον όρκο μου που...

Τα (...) κείμενα επελέγησαν και με βάση το κριτήριο ότι εμφανίζουν κάποιαν αντοχή στο χρόνο. (...) Καταβλήθηκε προσπάθεια ώστε η επιλεκτική διαδικασία να περιλάβει άρθρα τα οποία επιχειρούν με το περιεχόμενό τους να ψαύσουν υπαρκτά και δυσεπίλυτα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, όπως αυτά αντιμετωπίζονται από το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αυτή η έκδοση ολοκληρώνεται με τα πλέον πρόσφατα κείμενα επί θεμάτων επικαιρότητας (π.χ. τρομοκρατία, κυβερνητικές αστοχίες κ.λπ.). (...) Από την εκ νέου ανάγνωση των κειμένων διαπιστώνονται οι διακυμάνσεις της όλης θεματικής -ου μ...

Ο εθνομηδενισμός από δεξιά και αριστερά είναι η ισχυρή συστημική δύναμη υποταγής στα εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας και αιτία της ανθρωπιστικής κρίσης στην πατρίδα μας. Ο πατριωτισμός απεναντίας είναι η μόνη αντισυστημική δύναμη εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης. Δεν είναι τα μνημόνια η αιτία της οικονομικής και γενικότερης κρίσης στην Ελλάδα, αλλά η αιτία είναι αυτό που είχε πει το 1806 ο ανώνυμος Έλλην της Ελληνικής Νομαρχίας σε ανύποπτο χρόνο, αλλά παντελώς επίκαιρο: «Το πρώτον θανατηφόρον σύμπτωμα, μιας ελευθέρας πολιτείας, όπου πλησιάζει εις το τέλος τη...

Ζούμε βήμα βήμα την ιστορία της παρακμής μας, που συντελείται κάθε μέρα και ώρα, η σκέψη στην ουσία παραμένει στάσιμη, προσκολλημένη στην επανάληψη και έχοντας χάσει τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία της, βυθισμένη στην ανυποληψία της ιστορίας. Αυτό που μένει είναι η νοσταλγία του ονείρου που κάνει το παρόν να υποκλίνεται μπροστά σ' ένα μέλλον καταδικασμένο να θυμάται για πάντα.