Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην Ελλάδα της Κρίσης έχουν εμφανιστεί οι πλέον ακραίες θέσεις και απόψεις. Ένα τοξικό νέφος συνωμοσιολογίας και ανορθολογισμού έχει επικαθήσει στο κοινωνικό σώμα, προκαλώντας καρκινικές μεταλλάξεις. Ανυπόστατοι μύθοι, απλουστευτικά στερεότυπα, στρεβλές ιδεολογίες, απλοϊκές ιδεοληψίες, τερατώδη ιδεολογήματα δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο και συγκροτούν έναν "κοινό νου" που είναι πρόθυμος να παραδοθεί σε δημαγωγούς και λαϊκιστές που υπόσχονται επίγειους παραδείσους. Το κακό με όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως είναι ότι δεν πρόκειται για καταφανή ψεύδη. Περιέχουν και κάποιες...

Η αυθόρµητη γραφή, ή σε άλλη έκφραση αυτοσχέδια ταχυγραφία, είναι µια µορφή γραπτού πολιτικού λόγου που αποτυπώνει την άµεση αντίδραση του γράφοντος σε γεγονότα και καταστάσεις που βοµβαρδίζουν την επικαιρότητα. Τα κείµενα αυτής της συλλογής ανήκουν σ’ αυτό το είδος. Λακωνικά και συνοπτικά, φωτίζουν κρίσιµες λεπτοµέρειες συχνά από διαφορετική οπτική σε σχέση µε κείνη που ο αναγνώστης είδε ή διάβασε στα τηλε-παράθυρα ή σε στήλες µε «κατά κόσµον» ηχηρές υπογραφές. Κοντολογίς εδώ ο γράφων «εκ του περισσεύµατος της καρδίας λαλεί», µοιράζοντας ερεθίσµατα για γόνιµο προβληµατισ...

Τα σχόλια που συγκροτούν τον τόμο φωτίζουν την επικαιρότητα, ξεκινούν από αυτήν, αλλά επιχειρούν μιαν είσδυση στις αθέατες όψεις και αιτίες της. Καημός το αξιόπιστο κράτος. Έγνοια να γίνουν σωστά πράγματα για τον άνεργο και τους κοινωνικά αποκλεισμένους. Αγωνία για τη νεότητα. Εγρήγορση για την πατρίδα, την ακεραιότητά της, την περηφάνεια της. Δύσκολα τα χρόνια μας. Αδίστακτες και συνασπισμένες οι δυνάμεις του κακού και στον τόπο και στο διεθνές περιβάλλον. Ισχυρές αλλά ασυντόνιστες οι δυνάμεις του καλού. Και αυτό είναι το πρόβλημα της αποτελεσματικότητάς τους. Βαρειές ο...

Ας φανταστούμε μια Ελλάδα Ελεύθερη, Ανεξάρτητη, Ακέραιη, Άφοβη, Αυτοδύναμη. Ας παλέψουμε για ένα Λαό Ελεύθερο, Ανεξάρτητο, Ακέραιο, Άφοβο, Αυτοδύναμο, μέσα σε μια κοινωνία χωρίς ανεργία, αδικία, φτώχεια, αμάθεια με κανόνα τη Δίκαιη Ανισότητα αλλά και την δια νόμου επιβολή της ισότητας ως προς τα δικαιώματα, τις ανάγκες και ένα επίπεδο ζωής και μόρφωσης κάτω από το οποίο θα απαγορεύεται να κατεβαίνει έστω και ένας συμπολίτης μας. Δίκαιη ανισότητα σημαίνει ότι η ικανότητα και η προσπάθεια πρέπει να ανταμείβονται και επομένως να ενισχύονται, γατί έτσι μόνο μια κοινωνία π...

Η πραγματικότητα πίσω από τις διπλές εκλογές του 2012, τα στοιχεία της οικονομίας που δεν μας λένε, η ιστορία όπως καταγράφεται με την επιστημονική και πολιτική ματιά του Δημήτρη Καζάκη. Όλα τα άρθρα του Δημήτρη Καζάκη, που δημοσιεύθηκαν στη διάρκεια ενός ολόκληρου χρόνου στην κυριακάτικη αντιμνημονιακή εφημερίδα Το ΧΩΝΙ, όπου ο γνωστός οικονομολόγος αρθρογραφεί κάθε Κυριακή. "Ποια είναι η αλήθεια: Η Ελλάδα και ο λαός της μπήκαν στον κλίβανο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, δηλαδή δεν επιτρέπεται στη χώρα να χρεοκοπήσει επίσημα, όχι για το καλό του ελληνικού λαού, αλλά για να δι...

Το βιβλίο αυτό δεν γράφθηκε με τη φιλοδοξία να εκδοθεί. Δεν έχει καν τη δομή, τη συγκρότηση και την εσωτερική συνοχή ενός πονήματος που φιλοδοξεί να ερμηνεύσει ή έστω να εξιστορήσει την κρίση. Μοιάζει περισσότερο με ημερολόγιο καταστρώματος εν μέσω θυέλλης. Καταγράφει την εξέλιξη των σκέψεων, των προβληματισμών, της αγωνίας, της επίμονης αμφιθυμίας του γράφοντος, καθώς η κρίση εισβάλει στις ζωές των νεοελλήνων παρασέρνοντας βεβαιότητες, ευκολίες, ερμηνευτικά σχήματα, ιδεολογικές αγκυλώσεις, μεταβάλλοντας τις υλικές ορίζουσες του βίου, ξεθεμελιώνοντας τις όποιες σταθερές της...

Περιλαμβάνει τα κυριότερα γεγονότα που συμβαίνουν σε μια χώρα με αφορμή επικήδεια "ενημέρωση" ενός Πατέρα, μέχρι που ήρθε η Τρόικα με τα μνημόνια. Οι τέσσερις -μοιραίοι- για τον "συγγραφέα" κυβερνήτες της γενιάς του κατά χρονολογική σειρά αλλά και οι υπόλοιποι με τα χάλια ή τα μνημόνιά τους. Σατιρική αναφορά γεγονότων, πολιτικών και πολιτικής.

Η στάση πληρωμών του χρέους στους τραπεζίτες, η κρατικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο χωρίς αποζημίωση των μετόχων, η απαγόρευση των απολύσεων, είναι αιτήματα μάχης, αντικαπιταλιστικά όπλα σε μέγεθος μπαζούκα, που μπορούν να ανατρέψουν τον αιματηρό μονόδρομο της άλλης μεριάς. Πόσο ρεαλιστική κι αποτελεσματική είναι η αντικαπιταλιστική απάντηση στην κρίση και τη χρεοκοπία, πώς μπορεί να οργανωθεί, τι εναλλακτικές μπορεί να φέρει και πώς μπορεί η δυναμική της εργατικής αντίστασης να την κάνει πράξη;

Ένα περίεργο βιβλίο. Ξεκίνησε από μια διαδικτυακή έκκληση "προς κάθε Έλληνα πολιτη" να τοποθετηθεί για το σήμερα και για το αύριο, για το τι συμβαίνει, για το πού θα πάνε τα πράγματα. "Να διατυπώσει μια άποψη, θέση, πρόταση για την σημερινή Ελλάδα". Τα 44 κείμενα που τελικά επιλέχθηκαν απ' όσα συγκεντρώθηκαν δημοσιεύονται σ' αυτό το βιβλίο, δίνοντας έναν ακαθοδήγητο σφυγμό του σήμερα. Γιατί; Επειδή υπάρχει μια αίσθηση ότι - παρά την πανσπερμία μέσων, παρά και την διαδικτυακή βουλή - λείπει ένα ουσιαστικό βήμα έκφρασης. Ακριβώς την στιγμή που οι άνθρπωοι βλέπουν μέσα τους...

"... Πάμπολλα τα πολιτικά και νομικά ατοπήματα στα οποία υπέπεσε η διαπραγμάτευση, το περιεχόμενο, η κύρωση και η μέχρι τώρα εφαρμογή της Συμφωνίας της Πρέσπας. Η κυβέρνηση της χώρας μας δεν ρώτησε τη γνώμη του εμφανώς αντιδρώντος λαού μας, ούτε μέσω δημοψηφίσματος ούτε με προηγούμενες εκλογές, για ένα τόσο μείζον εθνικό θέμα. Εκχώρησαν με προσχηματικές μόνο και αδύναμες αντιπαροχές, τόσο το κρατικό όνομα της Μακεδονίας όσο και την ιθαγένεια, την εθνότητα και τη γλώσσα, ελληνικούς όρους που έχουν ιστορικό βάθος 3000 ετών και που τα υπερασπίστηκε ο ελληνικός λαός με γιγάντια...

Ο συγγραφεύς του βιβλίου αυτού με τίτλο "Μηνύματα Πολιτικής" εμμένει στην επίγνωση, ότι κρίσιμα συμβάλλει στην ευμοιρία ή δυσμοιρία των ανθρώπων η πολιτική με την ορθή ή αμαρτωλή άσκησή της· και αμαρτωλή εννοεί την αντίθετη προς τις επιταγές της ηθικής ή και απλώς τεχνικά σφαλερή. Αποσαφήνιση της έννοιας της πολιτικής, ανασκευή λανθασμένων ορισμών της (π. χ. ως "τέχνης του δυνατού" ή ως απλώς "τέχνης προς απόκτηση και διατήρηση της εξουσίας") και διευκρίνηση των σχέσεων της ηθικής προς την πολιτική, ενυπάρχουν σε άλλα βιβλία του συγγραφέα: "Μελετήματα Πολιτικής Φιλοσοφίας"...

Πολιτική, συμφέροντα, μέσα ενημέρωσης, όλα μαζί, εξηγούν μια κατάσταση προβληματική και άκρως δεσμευτική. Στην Ελλάδα βρίσκει σχεδόν απόλυτη εφαρμογή η ρήση του Κορνήλιου Καστοριάδη για την 5η Γαλλική Δημοκρατία, ότι αποτελεί προνομιακό πεδίο για 3000 οικογένειες. Ίσως μάλιστα εδώ, στην Ελλάδα, να αποδίδει καλύτερα η διατύπωση "1000 μεγαλοπαρέες", οι οποίες άλλοτε συναργάζονται και άλλοτε συγκρούονται διεκδικώντας μερίδια που δεν τους ανήκουν, από τον πλούτο μιας χώρας που πάει πότε πότε να ανοίξει τα φτερά της για να πετάξει και την κρατάνε καθηλωμένη στο έδαφος, δεν την α...

Το βιβλίο του Αντώνη Καρακούση "Μετέωρη χώρα" είναι μια πολυεπίπεδη εξιστόρηση της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής από την αρχή σχεδόν της Μεταπολίτευσης ως τις μέρες μας, όπου τα γεγονότα και οι αλλαγές, οι επιτυχίες, τα σφάλματα και οι παραλείψεις των πρωταγωνιστών της εποχής ερμηνεύονται από τον συγγραφέα με απόλυτη ακρίβεια και αντίστοιχη πολιτική οξυδέρκεια. Αναστάσιος Βιστωνίτης

Μέχρι πρόσφατα η μεταπολίτευση θεωρούνταν μια επιτυχημένη περίπτωση οικοδόμησης ενός άρτιου δημοκρατικού συστήματος. Σύμφωνα με αυτή την οπτική, η μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία έγινε ομαλά, η τελευταία παγιώθηκε ταχύτατα και η περίοδος που ακολούθησε αποτέλεσε την εποχή πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών κατακτήσεων που προοιωνίζονταν ένα καλύτερο μέλλον. Με την εκδήλωση όμως της οικονομικής κρίσης κυριάρχησε στη δημόσια σφαίρα ένας λόγος, σύμφωνα με τον οποίο η λεγόμενη "κουλτούρα της Μεταπολίτευσης" ευθύνεται για πολλά, αν όχι για όλα τα κακώς κείμενα της...

Με τους πολίτες ή με το λαό; Το ερώτημα, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται παράδοξο, ίσως και ακατανόητο. Τι διαφοροποιεί τον πολίτη από το λαό; Μέχρι σήμερα είχαμε συνηθίσει να θεωρούμε τις δύο αυτές έννοιες τουλάχιστον συμπληρωματικές. Ο πολίτης ήταν το άτομο που ενδιαφερόταν για τα κοινά, ήταν ο εγγυητής της λαϊκής κυριαρχίας. Στο ανά χείρας βιβλίο, στηριζόμενοι στη μελέτη του νέου ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, υποστηρίζουμε ότι η έννοια του πολίτη τείνει σαφώς να αποσυσχετισθεί από την έννοια του λαού. Για το μετα-σοσιαλδημοκρατικό και πολυ-πολιτισμικό ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου,...

[...] Αξίζει, λοιπόν, να μείνει κανείς Έλλην ή δεν αξίζει; Αξίζει να διατηρηθεί εν ζωή ο Ελληνισμός εις πείσμα των μικρών ή μεγάλων συμφερόντων της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής εξουσίας; Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο θα απαντήσετε εσείς, φίλοι αναγνώστες, αφού ακολουθήσετε όλη τη συλλογιστική διαδρομή μας κι αφού κατανοήσετε πως ο Ελληνισμός, για να διατηρηθεί εν ζωή πρέπει να γίνει εκ νέου πνευματικά ενεργός, κριτικός, ορθολογικός και απαιτητικός για παιδεία και ποιότητα ζωής. [...] (απόσπασμα από τον πρόλογο)

Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση. Ο "αντίπαλος" και οι "σύμμαχοι" ήταν ορατοί. Κοινωνική συνοχή, ανάπτυξη, ισότιμη θέση στους ισχυρούς του κόσμου, εξάλειψη περιφερειακών ανισοτήτων. Οι "σύμμαχοι" εξακολουθούν να είναι οι ίδιοι, αλλά ο "αντίπαλος" είναι ορατός και γι' αυτό πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμος. Παγκοσμιοποίηση - απελευθέρωση αγορών - διάρρηξη κοινωνικού ιστού - κοινωνικός και ατομικός απομονωτισμός - μεγιστοποίηση οικονομικών ανισοτήτων. Η απάντηση για τον εθνικό στόχο έρχεται μέσα από την εξυγίανση της οικονομίας, τη θεσμική και αναπτυξια...