Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το πασίγνωστο αισθηματικό μυθιστόρημα που βασιστηκε και η ομώνυμη ταινία σε ωραίο δέσιμο.

Εξαιρετικό μυθιστόρημα αισθηματικού περιεχομένου σε όμορφο δέσιμο.

Όταν ο Πιέρ Λαβερντίν, αστυνόμος στην ασφάλεια της Λυών, θα εξασφάλιζε μια οκταήμερη άδεια και θα ξεκινούσε για το Σαιντ Ετιέν, φανταζόταν πως η παραμονή του στην πόλη αυτή θα είχε καθαρά το χαρακτήρα ενός προσκυνήματος στους γενέθλιους τόπους. Τουλάχιστο, αυτή την πρόθεση είχε. Φτάνοντας, όμως, στο Αννοναί και αποφασισμένος να γευτεί μια μπύρα στην πλατεία Κορντελιέ, θα συναντούσε μια γυναίκα που η αναπάντεχη γνωριμία της θα αναστάτωνε το πρόγραμμά του. Στον Πιερ Λαβερντίν, η ανησυχία και η αγωνία της άγνωστης που είχε χάσει, όπως του είπε, το τελευταίο λεωφορείο και ασφαλ...

Το μοναδικό ταλέντο του Βιάν σφραγίζει τα τρία διηγήματα και το "Παραμύθι για μεσαίους" που περιλαμβάνονται σ' αυτό το βιβλίο. Λίγο εκκεντρικά, λίγο μακάβρια και κάπου κάπου κυνικά, τρυπώνουν στη φαντασία του αναγνώστη και τον προσκαλούν να πάρει μέρος σ' ένα γρκοτέσκο παιχνίδι. Το έξυπνο χιούμορ και το κέφι του Βιαν αποκαλύπτονται ακόμα πιο καθαρά στο "Παραμύθι για μεσαίους" ένα γνήσια κωμικό δημιούργημα.

"Η Κουζίνα" ("Pot-Bouille", -ο δέκατος τόμος της σειράς μυθιστορημάτων των "Ρουγκόν-Μακάρ" του Ζολά,- "της φυσικής και κοινωνικής ιστορίας μιας οικογένειας κάτω από τη δεύτερη αυτοκρατορία") δεν ανήκει στο πρώτο σχεδίασμα του μυθιοτορήματος-ποταμού: ο συγγραφέας της την εμπνεύστηκε, ενώ είχε αρχίσει ήδη να δημοσιεύει τους πρώτους τόμους της μακράς κοινωνικής του αφήγησης, και ξεπήδησε μέσα από τα ποικίλα προβλήματα της αστικής κοινωνίας, που απασχολούσαν τον συγγραφέα. Με την "Κουζίνα", ο Ζολά "ήθελε να χτυπήσει, με πείσμα την πένθιμη καμπάνα της αποσύνθεσης και της κατάρ...

Μέσα από τις "Κραυγές μες στη σιωπή" αναδύονται τρεις γυναικείες μορφές. Η δεσποτική και γερασμένη μητέρα, η νύφη της, ναυαγισμένη σύζυγος, και η κόρη, στο μεταίχμιο ονείρου και πραγματικότητας, προσπαθώντας να βρει το πρόσωπο και τη φωνή της. Τρεις διαφορετικοί κόσμοι, τρεις διαφορετικές γραφές. Στο πρώτο μέρος, μια Κυριακή, μέσα στο σιωπηλό σαν τάφο κόσμο της οικογένειας τα πλάνα διαδέχονται αργά το ένα τ' άλλο, πάνω στο φόντο μιας ασταμάτητης σιγανής βροχής. Μορφές λιτές, θαμπές πλανιώνται και κάπου κάπου μια βίαιη κραυγή, κραυγές ή αποσπάσματα του καθημερινού κοινότυπου...