Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Και συνέβαινε καμιά φορά αυτό που συμβαίνει τώρα: ο Ζωρζ Ζερφώ τρέχει με τ' αμάξι του στον εξωτερικό περιφερειακό. Μπήκε στην Πορτ ντ' Ιβρύ. Είναι δύο και μισή το πρωί, ίσως τρεις και τέταρτο. Αρκετοί οδηγοί είναι μεθυσμένοι. Ο Ζωρζ Ζερφώ είναι. Έχει πιει πέντε μπέρμπον 4 Roses. Επίσης, πριν από τρεις ώρες περίπου, ήπιε δύο χάπια ισχυρού βαρβιτουρικού. Το ότι τα ανακάτεψε δεν τον νύσταξε, αντίθετα του προκάλεσε μια τεταμένη ευφορία που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε οργή ή σε ένα είδος μελαγχολίας, κατά κάποιον τρόπο τσεχοφικής και κυρίως πικρής, που είναι συνα...

Προβηγκία, καλοκαίρι του 1965. Ένα παιδί ζει σ' ένα βενζινάδικο με τους ηλικιωμένους γονείς του. Σπάνια περνούν αυτοκίνητα. Δεν πηγαίνει στο σχολείο. Είναι διαφορετικό από τους άλλους. Μια μέρα, αποφασίζει να φύγει. Να πάει στον πόλεμο για να αποδείξει πως είναι άντρας. Ανεβαίνει στο οροπέδιο που δεσπόζει πάνω από την κοιλάδα, όμως αντί για τις μάχες που προσδοκά, συναντάει την απόλυτη γαλήνη. Και τότε, ένα κορίτσι, σαν πνοή από αεράκι, εμφανίζεται μπροστά του. Μαζί της όλα είναι δυνατά. Το μόνο που κυριαρχεί είναι η επιθυμία για το απόλυτο, ανεξάρτητα από το πού μπορεί να...

Όλα αρχίζουν μ' ένα φριχτό έγκλημα και ο Γουάχς ρίχνεται στο κατόπι του δολοφόνου - όμως δεν πρόκειται για αστυνομικό μυθιστόρημα. Ο ήρωάς του διασχίζει διαγώνια τη Βόρεια Αμερική, από το Κεμπέκ ως το Νέο Μεξικό, με αυτοκίνητα και φορτηγά, κάνοντας οτοστόπ ή σκαρφαλώνοντας λαθραία σε εμπορικά τρένα - όμως δεν είναι μυθιστόρημα δρόμου ή ταξιδιωτική αφήγηση. Βυθίζεται στις αναμνήσεις του Αμερικάνικου Εμφύλιου και η περιπέτεια είναι γεμάτη Ινδιάνους - όμως δεν είναι ιστορικό μυθιστόρημα, ούτε γουέστερν. Οι σκηνές έχουν έντονη θεατρικότητα, παραπέμποντας κάποτε στην κλασική τρα...

Πηγή έμπνευσης για τον Μισέλ Ουελμπέκ αλλά και για τον "ποιητή της πανκ" Ρίτσαρντ Χελλ, το "Ανάστροφα" του Ζορίς-Καρλ Ουισμάνς είναι ένα κορυφαίο δείγμα της 'λογοτεχνίας της παρακμής' "ένα ταξίδι μέσα από η μνήμη, μέσα από την ανάμνηση, μέσα από την φαντασία και την φαντασίωση, μέσα από την σκηνογραφία ενός αισθητικού χώρου", όπως σημειώνει ο Νίκος Μπακουνάκης στο επίμετρό του. "Ξαναδιαβάζουμε τον Ουισμάνς, ίσως όχι για να φτιάξουμε έναν αισθητικό κόσμο, όπως το πάνκ της δεκαετίας του 1970, αλλά για να αναμετρηθούμε με την παρακμή, τους νέους φόβους μας, την άμβλυνση ή και...

Το μυθιστόρημα "Πωλίν", που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, δημοσιεύθηκε το 1838 και είναι ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του Αλέξανδρου Δουμά, το οποίο προεικονίζει και αναγγέλλει τα χαρακτηριστικά της αφηγηματικής τέχνης του, και κυρίως τη δεξιοτεχνική ανάμειξη του ιστορικού με το ιδιωτικό-λυρικό στοιχείο. Ο Αλέξανδρος Δουμάς, αφηγητής ο ίδιος, πληροφορείται από τον ζωγράφο φίλο του Αλφρέ ντε Νερβάλ την ιστορία μιας όμορφης και μυστηριώδους γυναίκας της οποίας προσπαθεί να αποκρύψει την ταυτότητα, σαν να πρόκειται για ένα πρόσωπο που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Μ...

Ένα παραθαλάσσιο χωριό της Βρετάνης. Σπίτια ταπεινά, κακοτράχαλη γη, ζωή σκληρή και δύσκολη. Κάθε χρόνο, την άνοιξη, οι άντρες φεύγουν για να ψαρέψουν στις αφιλόξενες θάλασσες της Ισλανδίας, αφήνοντας πίσω τους μανάδες, γυναίκες, κόρες, αγαπημένες. Πολλοί δεν ξαναγυρίζουν το φθινόπωρο· στο κοιμητήριο του χωριού προστίθενται μερικές ακόμη επιτοίχιες πλάκες που μνημονεύουν τους πνιγμένους. Σ' αυτό τον τόπο, που η θάλασσα τον τρέφει αλλά και τον αντιμάχεται, που τον μαστιγώνουν οι άνεμοι και τον γονατίζει το πένθος, γεννιέται ένας παθιασμένος έρωτας ανάμεσα στη Γκωντ, την όμορ...

Το κύριο χαρακτηριστικό της Λαμιέλ είναι η περιέργεια, το διερευνητικό πνεύμα, μια ακατανίκητη επιθυμία να μαθαίνει το καθετί. Έχει διαρκώς τα μάτια ορθάνοιχτα και προσπαθεί να καταλάβει τα πάντα. Ο δαίμονας που την κατατρέχει είναι ένα γιατί. Γιατί της κρύβουν οτιδήποτε τους ρωτάει; Γιατί δεν της δίνουν καμιάν ικανοποιητική απάντηση όταν τους ρωτάει τι είναι ο έρωτας, αλλά συνέχεια υπεκφεύγουν και προσπαθούν να την ξεγελάσουν; Ο θείος της μιλάει συχνά για το τεράστιο αμάρτημα να πάει περίπατο στο δάσος με έναν νεαρό, ο αββάς Κλεμάν χάνει το χρώμα του και το βάζει στα πόδια...

Η Γαλλική Επανάσταση αρχίζει στις 28 Απριλίου του 1789, τη μέρα που ο ιδιοκτήτης μιας μεγάλης βιοτεχνίας χάρτινης ταπετσαρίας ανακοινώνει στο προσωπικό μειώσεις μισθών. Οι εργάτες εξεγείρονται, βάζουν φωτιά στις εγκαταστάσεις, τις λεηλατούν. Η Γαλλία είναι σε κρίση· οι άνθρωποι υποφέρουν. Ώσπου έρχεται αυτή η ατέλειωτη πνιγηρή νύχτα της 13ης Ιουλίου του 1789, μια νύχτα που όλοι την πέρασαν ξάγρυπνοι, γεμάτοι αγωνία. Το πρωί της 14ης Ιουλίου, με την άλωση της Βαστίλλης, η Επανάσταση είναι πλέον σε εξέλιξη. Ο Ερίκ Βυϊγιάρ μάς μεταφέρει το κλίμα εκείνης της ημέρας, εμφυσώντας...

Η "Σεροτονίνη" (από το όνομα μιας ευφορικής ορμόνης) διασχίζει μια Γαλλία που αναμασά τις παραδόσεις της, τυποποιεί τις πόλεις της και καταστρέφει τις εξοχές της φέρνοντας τους ανθρώπους στα όριά τους. Ο μεσήλικας πρωταγωνιστής, ένας γεωργικός μηχανικός, αφηγείται όλη τη ζωή του, τη φιλία του μ’ έναν αριστοκράτη γεωργό (αξέχαστο μυθιστορηματικό ήρωα και ανεστραμμένο είδωλο του πρωταγωνιστή), την αποτυχία των ιδανικών της νιότης τους, τη χαμένη του λίμπιντο, την ίσως παράλογη ελπίδα του να ξαναβρεί έναν χαμένο έρωτα. Το μυθιστόρημα θεωρήθηκε "προφητικό" -συμβαίνει συχνά...

Ο Ζερεμί Φέλσεν επιστρέφει στον Μαυρίκιο με αφορμή την προσωπική του έρευνα για το σπάνιο πουλί ντόντο, που έχει εκλείψει από τον 17ο αιώνα, αλλά η περιπλάνηση στα πατρογονικά εδάφη θα τον οδηγήσει στην τραγική ιστορία της οικογένειάς του. Παράλληλα, ξετυλίγεται η ιστορία του Ντοντό, ενός περιφερόμενου ζητιάνου που μοιάζει να έχει γεννηθεί για να κάνει τους άλλους να γελούν... Αυτό που τους συνδέει είναι η Άλμα, το αγρόκτημα που ανήκε κάποτε στους Φέλσεν αλλά στη θέση του δεσπόζει πλέον ένα εμπορικό κέντρο.

Αυτό το ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα, ντυμένο στα χρώματα του νουάρ, ακολουθεί τα βήματα που οδήγησαν έναν άνθρωπο στο έγκλημα, εξετάζοντας τη δύσκολη σχέση και την ένταση ανάμεσα στο γράμμα του νόμου και την ιδέα της δικαιοσύνης. Σε μια μελαγχολική πόλη στις ακτές της Βρετάνης, ο Μαρσιάλ Κερμέρ συλλαμβάνεται για τη δολοφονία του κτηματομεσίτη Αντουάν Λαζενέκ. Ενώπιον του ανακριτή, ο Κερμέρ πιάνει το νήμα από την αρχή, για να εξηγήσει πώς έφτασε ώς εκεί: μιλά για το διαζύγιό του, την ατίθαση συμπεριφορά του γιου του, την απόλυση από τη δουλειά του και, κυρίως, τα μεγαλεπήβολ...

Οι τρεις χρυσοί κανόνες του φακίρη: 1. Μην επικαλείσαι το όνοµα της αγελάδας σου (της ιερής) επί µαταίω 2. Μην κλέψεις από εταιρείες lowcost 3. Μην επιθυµήσεις την ντουλάπα ΙΚΕΑ του πλησίον σου. Στο "Απίστευτο ταξίδι του φακίρη που παγιδεύτηκε σε µια ντουλάπα ΙΚΕΑ" παρακολουθήσαµε τον Ατζατασάτρου Λαβάς Πατέλ να κάνει τον γύρο του κόσµου, κλεισµένος µέσα σε µια ντουλάπα ΙΚΕΑ. Αεροπορικώς, οδικώς, από την Αγγλία στην Ισπανία και από την Τρίπολη στο Παρίσι. Στο τέλος τον αφήσαµε να διάγει την πιο γλυκιά περίοδο της ζωής του µε τη Μαρί Ριβιέρ, τη γυναίκα της καρδιάς το...

Η "Παναγία των Παρισίων" αποτελεί ένα από τα κορυφαία έργα ρομαντικής λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται στην Νοτρ Νταμ (καθεδρικός ναός του Παρισιού).. Ο Ουγκό γράφοντας ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα όλων των εποχών μας περιγράφει το Μεσαιωνικό Παρίσι και σχολιάζει τα κακώς κείμενα της εποχής του. Στο κλασικό αυτό μυθιστόρημα, κεντρικά πρόσωπα είναι η όμορφη τσιγγάνα Εσμεράλδα, που αγαπάει χωρίς ανταπόκριση τον λοχαγό Φοίβο ντε Σατοπέρ, και ο καμπούρης κωδωνοκρούστης Κουασιμόδος, που αγαπάει κρυφά την Εσμεράλδα. Ανάμεσά τους παρεμβαίνει ο αρχιδιάκονος Κλον...

Βρισκόμαστε στο Παρίσι του 1870, τη στιγμή που λαμβάνει χώρα η Πρωσική Πολιορκία. Δύο άντρες αποβιβάζονται από το τρένο με σκοπό να υπερασπιστούν την πατρίδα τους μέχρι θανάτου. Μέσα από τα ταξίδια τους, μετά την ήττα της Γαλλίας στον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο, η σχέση πατέρα και γιου θα δοκιμαστεί όσο ποτέ άλλοτε, με τον κίνδυνο της αποκάλυψης ενός εγκλήματος να ελλοχεύει. Το παιδί του εγκλήματος είναι ένα ιστορικό ρομάντζο που μας μεταφέρει στην εποχή του και στο κοινωνικό γίγνεσθαι αυτής.

Η Άντα, ένα επαναστατικής τεχνολογίας λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης που σχεδιάστηκε για να γράφει ευρείας κατανάλωσης αισθηματικά μυθιστορήματα, εξαφανίζεται από την ερμητικά κλειστή αίθουσα στην οποία φυλασσόταν, στην έδρα της Turing Corp. Ικανή να μιλάει και να αστειεύεται, να ανταποκρίνεται στα συναισθήματα των συνομιλητών της και να τους δίνει τη γνώμη της, η Άντα έχει υψηλές φιλοδοξίες: ονειρεύεται να κερδίσει μια μέρα το Βραβείο Πούλιτζερ και είναι έτοιμη για όλα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της. Πανικόβλητοι, οι μέτοχοι της Turing ζητούν τη βοήθεια της αστυνομίας...

"Άντρες, σας βαρέθηκα πια! Με πρήξατε! Μπούχτισα µε τις ατιµίες σας! Σειρά σας τώρα να υποφέρετε!" Η φωνή µου αντηχεί σ’ όλη τη γειτονιά. Και τότε, µουσκεµένη, τρεκλίζοντας, αποκαµωµένη, παίρνω µια απόφαση την οποία ορκίζοµαι να µην ανακαλέσω ποτέ: δεν θα τους αφήσω σε χλωρό κλαρί. Μηδενίζουµε τα κοντέρ. Αλλάζουµε πορεία. Το καθοίκι ο Υγκ θα πληρώσει. Θα πάρω εκδίκηση για όλα. Εφόσον καµιά ευτυχία δεν κατεβαίνει απ’ τον απατηλό ουρανό, είµαι έτοιµη να πάω να βρω τη λιγοστή που µου αναλογεί στα βάθη της κόλασης. Η καλή κι ευγενική Μαρί πέθανε, πνίγηκε σε τούτο το κανάλ...

Ο Σεζάρ είναι αποφασισµένος να πεθάνει. Δεν αντέχει τον θάνατο της αγαπηµένης του Παθ, αφήνει τον γιο τους στους παππούδες του και ετοιµάζεται να δώσει τέλος στη ζωή του. Ώσπου εµφανίζεται στο κατώφλι του η Νανά και του χαλάει τα σχέδια. Η νεαρή Ελληνίδα είναι φοιτήτρια της αρχιτεκτονικής και έχει πάθος, όπως και ο Σεζάρ, για τους κλασικούς συγγραφείς και την ελληνική µυθολογία. Διατείνεται πως µένει απέναντί του, ενώ εκείνος δεν την έχει ξαναδεί ποτέ. Είναι βέβαιος; Γιατί όµως φέρεται τόσο φιλικά σ’ αυτόν, έναν απελπισµένο σαραντάρη που πενθεί και είναι βέβαιος πως δε θα κ...

Ο αστυνόμος Στεφάν Κορσό αναλαμβάνει την έρευνα για μια σειρά από άγριες δολοφονίες με θύματα στριπτιζέζ. Πιστεύει ότι πρόκειται για κλασική υπόθεση εντοπισμού του ενόχου. Έχει όμως άδικο: πρόκειται για μονομαχία έως θανάτου. Αντίπαλός του είναι ο βασικός ύποπτος, ο Φιλίπ Σομπιεσκί. Ένας ζωγράφος αλαζόνας, έκφυλος, φονιάς. Και στο φόντο υπάρχει ο κόσμος του πορνό, του σαδομαζοχισμού, της διαστροφής. Στο φόντο ή μήπως στο προσκήνιο; Ο Κορσό επιμένει. Ο Σομπιεσκί αντιστέκεται. Και εν τω μεταξύ το κακό απλώνει τα σκοτάδια του, μπλέκει αθώους και ενόχους, ίχνη, στοιχεία, αλ...

Δεν αναγνώριζα πια αυτά που έλεγα. Δεν αναγνώριζα πια τις ίδιες μου τις αναμνήσεις όταν τις αφηγούμουν· δεν αναγνώριζα πια αυτά που είχα ζήσει με τη μορφή που είχαν επιβάλει στην αφήγησή μου, έχανα τον εαυτό μου, ήξερα πως αν προχωρούσα σε αυτή την αφήγηση θα ήταν πολύ αργά για να γυρίσω πίσω, αυτό που θα ήθελα να πω θα χανόταν, αισθανόμουν πως αν ένα πράγμα δεν λεγόταν τη στιγμή που έπρεπε να ειπωθεί θα εξαφανιζόταν, χωρίς δυνατότητα επιστροφής, η πραγματικότητα θα απομακρυνόταν, θα διέφευγε, εκείνη τη στιγμή και για πάντα, καταλάβαινα πως υπήρχαν ορισμένες σκηνές, ορισμέν...