Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Πλάτων στον Γοργία ορκίζεται στον θεό Κύνα, ότι όσα γράφει, Είναι αλήθεια: "Μα τον Κύνα, Πώλε..." Στην παράγραφο 461Β επαναλαμβάνει: "Μα τον Κύνα, Γοργία...", ενώ στην παράγραφο 482C ορκίζεται στον κυνοκέφαλο Άνουβι των Αιγυπτίων: "Μα τον Κύνα, τον θεό των Αιγυπτίων...". Θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι επικλήσεις αυτές συμπτωματικές, αλλά ο Φαίδων κρυπτογραφεί από την αρχή μέχρι το τέλος τον θεό Κύνα (= Σείριος). Εξετάζοντας και τα υπόλοιπα έργα του Πλάτωνα, διαπιστώνουμε ότι παντού κρυπτογραφείται η μυστική παράδοση του Κύνα (= 'Ηλιος = Σείριος). Στα πανάρχαια χρόνια από το...

Οι Χετταίοι και η αυτοκρατορία την οποία ίδρυσαν στην Μικρά Ασία κατά την μέση Εποχή του Χαλκού αποτελούν το αντικείμενο αυτού του βιβλίου, του οποίου το ενδιαφέρον εστιάζεται στην συσχέτισή τους με το Αιγαίο. Ιδιαίτερα αναπτύσσονται στοιχεία σχετικά με την παρουσία και δραστηριοποίηση των Ελλαδιτών στην Ανατολία, στον Πόντο και την Σύρο - Παλαιστίνη κατά την δεύτερη χιλιετία πριν από την εποχή μας. Η πολιτική αλλά και άμεση στρατιωτική εμπλοκή των Μυκηναίων στις αντιπαραθέσεις της Μικράς Ασίας αναδεικνύεται με βάση Χεττιτικές πηγές και λοιπά τεκμήρια, ενώ η πολιτιστική αλλ...

Η παράδοση πολιτικού ρεαλισμού και προσαρμοστικότητας της Ρώμης έθετε το imperium πάνω από την κοιτίδα του, την urbs. Η έννοια και η πραγμάτωση του imperium συνέδεσε σε μια νέα ενότητα urbs και orbis, για να θυμηθούμε τη γνωστή ρήση του Γαλάτη Ρωμαίου ευγενούς του 5ου αιώνα μ.Χ. Ρουτίλιου Ναματιανού, ο οποίος είπε απευθυνόμενος προς τη Ρώμη: "urbem fecisti quod prius orbis erat" ("έκανες πόλη ό,τι ήταν πριν οικουμένη"). Είναι μια από τις σοφές ειρωνείες της ιστορίας ότι τη θαυμαστική αυτή φράση τη διατύπωσε ένας προσηλυτισμένος στο ρωμαϊκό ιδεώδες απόγονος εκείνων που η Ρώμ...

Μια γρήγορη ματιά πάνω στην οικονομία και την πολιτική της αρχαιότητας αρκεί για να δείξει την κολοσσιαία διαφορά, που υπάρχει μεταξύ εκείνης της εποχής και της δικής μας. Πράγμα που παρουσιάζεται από την αρχή, όταν μελετά κανείς την αρχαιότητα, είναι η πλήρης απουσία μηχανών και τελειοποιημένων οργάνων εργασίας. Βρίσκουμε στη θέση τους μεγάλες μάζες δούλων. Στην αρχή, ήταν πολίτες ξεπεσμένοι σε δουλεία για λόγους χρεών. Έπειτα αιχμάλωτοι πολέμου, ιθαγενείς υποταγμένοι ή κλεμμένοι από δουλέμπορους και που ήταν υποταγμένοι στην αγριώτερη εκμετάλλευση.

Το αντικείμενο αυτού του μικρού βιβλίου, πρώτο από μια σειρά που οδηγεί τον αναγνώστη ως τη σύγχρονη εποχή, δεν είναι ούτε να συντάξει μια χρονολογία, έστω και συνοπτική, ούτε να προσφέρει την ιστορία της Αρχαιότητας, όσο περιληπτική θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Δεν θα υπήρχε άλλωστε αρκετός χώρος, για να πραγματοποιήσει ο συγγραφέας το ένα ή το άλλο σχέδιο. Η φιλοδοξία του, αν του επιτρέπεται να έχει κάποια φιλοδοξία, ήταν να συνδυάσει τα δύο είδη. Από τη χρονολογία κράτησε την παρουσίαση των γεγονότων στη σειρά διαδοχής τους. Ωστόσο κάθε τίτλος συνοδεύεται από μια σημ...

Οι ελληνιστικοί κόσμοι εκτείνονται από την Ανατολία μέχρι τον Ινδό ποταμό και από την Αρμενία μέχρι την Αίγυπτο από το 323 έως το 31 π.Χ. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των εδαφών αποτελεί το γεγονός ότι δεν ανήκουν στον ελληνικό πολιτισμικό χώρο και σε αυτά φιλοξενούνται πληθυσμοί διαφορετικής προέλευσης και πολιτισμών. Η μελέτη των κοινωνιών που προϋπήρχαν της μακεδονικής κατάκτησης προσφέρει σημαντικά στοιχεία κατανόησης της λειτουργίας των νέων εξουσιών, της δομής τους και της διοίκησης που θα ασκήσουν, καθώς και των πολιτιστικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ των κοινοτήτων. Οι πη...

Το β΄ μισό του 8ου αιώνα π.Χ. αποτέλεσε μία περίοδο έντονων ανακατατάξεων για τις ελληνικές κοινότητες του ευρύτερου αιγαιακού χώρου. Η αύξηση του πληθυσμού σε συνδυασμό με την έλλειψη καλλιεργήσιμων γαιών, μαζί με τις αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ των ευγενών, οδήγησε μέρος του πληθυσμού των περιοχών αυτών να εγκαταλείψει τις πατρίδες του αναζητώντας μια καλύτερη ζωή σε τόπους μακρινούς. Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων αυτών κατευθύνθηκε προς τη Σικελία και τη Ν. Ιταλία. Εκεί δημιουργήθηκαν πλήθος ελληνικών κοινοτήτων που εξελίχθηκαν σε πόλεις και με τη σειρά τους ίδρυσαν ν...

Η Αθήνα και η Ρώμη, ορόσημα του αρχαίου κόσμου, έχουν χαθεί ανεπιστρεπτί. Ωστόσο οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι δεν παύουν να είναι παρόντες στον νεότερο κόσμο, που τους ερευνά και τους επανερμηνεύει σε κάθε καμπή της ιστορίας τους. Είναι άραγε τυχαίο ότι το ενδιαφέρον για την αρχαιότητα μεγαλώνει ξανά σήμερα, τη στιγμή ακριβώς που η ευρωπαϊκή ταυτότητα τίθεται και πάλι επί τάπητος; Από τους διακεκριμένους συγγραφείς αυτού του τόμου, ορισμένοι δείχνουν πόσο κοντά μας βρίσκονται πάντα οι αρχαίοι, ενώ άλλοι υπογραμμίζουν αντίθετα την αγεφύρωτη απόσταση που μας χωρίζει από εκείνου...

Πέτρινοι τεμαχιστές, βελόνες με "μάτι", σέλες καμήλας, άρματα και αντισυλληπτικά: το παρελθόν είναι στρωμένο με αξιόλογες επινοήσεις - μερικές θεμελιώδεις και άλλες αξιοπερίεργες ή παράξενες. Το βιβλίο "Οι Εβδομήντα Μεγάλες Επινοήσεις του Αρχαίου Κόσμου" μας ταξιδεύει μέσα από τις ανθρώπινες καινοτομίες, από τα πρώτα λίθινα εργαλεία των πιο αρχέγονων προγόνων μας, πριν 2,5 εκατομμύρια χρόνια, μέχρι την πρώιμη μεσαιωνική περίοδο. Αντλώντας στοιχεία από τη σύγχρονη επιστήμη και τις τελευταίες έρευνες, ειδικοί επιστήμονες εξερευνούν μερικές από τις πιο συναρπαστικές επινοήσει...

Ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να συγκεντρώσει τις σημαντικότερες πρωτογενείς πηγές, γραπτές και εικαστικές, που αφορούν τη ζωή των γυναικών στον αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό κόσμο, και να τις παρουσιάσει στα ιστορικά και πολιτισμικά τους συμφραζόμενα. Πρόκειται για την πρώτη συλλογή πηγών που, καθώς είναι δομημένη, σε ένα χρονολογικό πλαίσιο, επιτρέπει την παρουσίαση των μεταβαλλόμενων ρόλων των γυναικών στη σωστή ιστορική τους ακολουθία. Είναι επίσης η πρώτη συλλογή πηγών στις κλασικές σπουδές που δίνει ίσο βάρος στις καλλιτεχνικές απεικονίσεις και στις γραπτές πηγές και...

Σ' ένα θαυμαστό ταξίδι από την αρχαία Εγγύς Ανατολή, γύρω στο 3000 π.Χ., την αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Ρώμη ως τη λατινόφωνη Δύση και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία των πρώτων μεταχριστιανικών αιώνων, ο συγγραφέας αφηγείται την ίδρυση και την εξέλιξη των βιβλιοθηκών (βασιλικών, δημόσιων και ιδιωτικών), ερευνώντας παράλληλα και όλα τα συναφή ενδιαφέροντα θέματα: - Ποια ήταν η σχέση ανάμεσα στην άνοδο του μορφωτικού επιπέδου και την ανάπτυξη των βιβλιοθηκών; - Τι συνέβαλε στη δημιουργία των δημόσιων βιβλιοθηκών, ιδίως της μεγάλης βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας; - Τι βιβλία...

Σ' ένα θαυμαστό ταξίδι από την αρχαία Εγγύς Ανατολή, γύρω στο 3000 π.Χ., την αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Ρώμη ως τη λατινόφωνη Δύση και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία των πρώτων μεταχριστιανικών αιώνων, ο συγγραφέας αφηγείται την ίδρυση και την εξέλιξη των βιβλιοθηκών (βασιλικών, δημόσιων και ιδιωτικών), ερευνώντας παράλληλα και όλα τα συναφή ενδιαφέροντα θέματα: - Ποια ήταν η σχέση ανάμεσα στην άνοδο του μορφωτικού επιπέδου και την ανάπτυξη των βιβλιοθηκών; - Τι συνέβαλε στη δημιουργία των δημόσιων βιβλιοθηκών, ιδίως της μεγάλης βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας; - Τι βιβλία...

Ο Harry Sidebottom προσεγγίζει από όλες τις απόψεις τον αρχαίο πόλεμο. Από τη φιλοσοφία που τον περιβάλλει μέχρι τη στρατηγική και τις τεχνικές ικανότητες που απαιτούνται για να πολεμήσει κάποιος. Ερευνά, επίσης τους τρόπους με τους οποίους η αρχαία κοινωνία σκεφτόταν σχετικά με τις πολεμικές συγκρούσεις. Μπορεί ένα πόλεμος να είναι δίκαιος; Γιατί οι πολιορκίες ήταν τόσο αιματηρές; Τι ρόλο έπαιζε η θεϊκή παρέμβαση στο αποτέλεσμα μιας μάχης; Βασιζόμενος σε συναρπαστικά αποσπάσματα από την "Ιλιάδα", τον Τάκιτο και τους Περσικούς Πολέμους, ο Harry Sidebottom προσελκύει την προ...

Για την ελληνική σκέψη, αν η κοινωνία των ανθρώπων οφείλει να υποτάσσεται στον "αριθμό" και το "μέτρο", η φύση αντιπροσωπεύει μάλλον την επικράτεια του "περίπου", όπου δεν μπορεί να εφαρμοσθεί κανένας σχεδόν ακριβής υπολογισμός, κανένας αυστηρός λογισμός. Ο ελληνικός λόγος δεν διαμορφώθηκε τόσο μέσα από την ανθρώπινη επαφή με τα πράγματα, όσο μέσα από τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Αναπτύχθηκε λιγότερο δια μέσου των τεχνικών που δρουν στον κόσμο και περισσότερο μέσω εκείνων που κατακτούν τους άλλους και που έχουν κοινό εργαλείο τη γλώσσα: με την τέχνη του πολιτικού,...

Tο νέο βιβλίο των "Θεματικών Συλλογών" έχει ως θέμα τον "Πόλεμο στην Αρχαιότητα: Κανόνες - Πρακτικές - Ήθη και Έθιμα". Στην αρχαιότητα, οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των ελληνικών πόλεων, αποτελούσαν ένα σύνηθες φαινόμενο. Ο πόλεμος είχε μια ιδιαίτερη σημασία, γεγονός που αποδεικνύεται από την ποικιλία των όπλων που έφεραν οι πολεμιστές και την εξέλιξή τους στη διάρκεια των αιώνων. Η καταγραφή δραματικών σκηνών μάχης από τον Ομηρο ανέδειξε με τρόπο ανεπανάληπτο την αξία που απέδιδαν οι κοινωνίες της εποχής εκείνης στον πόλεμο. Στην αρχαιότητα, ο πόλεμος, είτε αμυντικός ε...

"Ο Πόλεμος στη θάλασσα κατά την αρχαιότητα" αποτελεί το θέμα του νέου βιβλίου των "Θεματικών Συλλογών". Είναι κοινή η πεποίθηση ότι η ελληνική ιστορία συνδέεται αναπόσπαστα με τη θάλασσα. Δίκαια έχει επίσης υποστηριχθεί ότι η θάλασσα αποτελεί την "έδρα" των Ελλήνων στον πόλεμο, αφού στο υγρό στοιχείο επιτεύχθηκαν νίκες οι οποίες επέτρεψαν στον ελληνισμό να συνεχίσει την ιστορική του πορεία. Πόσο σημαντικός ήταν ο στόλος του Μίνωα για τη δημιουργία της πρώτης αυτοκρατορίας στη Μεσόγειο; Πού και πότε ναυπηγήθηκε η πρώτη τριήρης, το πλοίο που κυριάρχησε για πολλούς αιώνες σ...

[...] Ο πληθυσμός της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης, ακόμη και εάν θεωρηθεί ότι καταλαμβάνει μία σημαντική θέση μεταξύ των πληθυσμών αρχαίου τύπου, δεν θα πρέπει να συγχέεται με τους πληθυσμούς των μεσαιωνικών ή των νεότερων χρόνων. Τα δεδομένα που δημιουργεί η Μεσόγειος, η πολυθεϊστική παράδοση και η πολιτική οργάνωση των κοινοτήτων θεμελιώνουν τη δημογραφική και πολιτισμική ιδιαιτερότητά του. Στη σύγχρονη έρευνα αυτές οι ιδιομορφίες λαμβάνονται όλο και πιο συχνά υπόψη. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της αρχαίας δημογραφίας είναι η σπανιότητα και ο αποσπασματικός χαρακτήρας των...