Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό είναι ένα πολιτικό-φιλοσοφικό δοκίμιο που διερευνά τη διάσταση της "μετά θάνατον ζωής" από την πλευρά της ζωής: πώς δηλαδή το παρελθόν εμπλέκεται στη ζωή, τη νοηματοδοτεί και την ενδυναμώνει. Βασικό όχημα αυτής της διερεύνησης αποτελούν τα κτίρια, τα ερείπια, αυτά τα φωτεινά φαντάσματα άλλων εποχών. Tο κοίτασμα της συναναστροφής με τον κόσμο των ερειπίων είναι πολυδιάστατο και ανεξάντλητο και δίνει μια άλλη θεώρηση των πραγμάτων. Κυρίως αποδεικνύει ότι ο κόσμος είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και βαθύτερο από την όποια καθημερινότητα της ύπαρξής μας. Υπάρχει...

Δίπλα στις βαθιά ριζωμένες φυσικές, κοινωνικές και προσωπικές αναφορές του κτισμένου χώρου, οφείλουμε να αναδείξουμε όσες περισσότερες όψεις του αρχιτεκτονικού στοχασμού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς έναν βαθύ και ουσιαστικό διάλογο για τον άνθρωπο, την αρχιτεκτονική και το κτίριο. Χρειαζόμαστε και μια συνείδηση βάθους, παραγωγικά κριτική και πρωτόγνωρα ανανεωμένη, που να συλλαμβάνει τους περιορισμούς της επιστημονικής προσέγγισης και να αναδεικνύει τα όριά της σε σχέση με την εμπειρία. Αυτό ακριβώς κάνει ο Αναστάσιος Γεωργιλάς με το έργο του "Ζωτικός Χώρος": πρόκειται...

Τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο αποτελούν το πνευματικό καταπίστευμα του Παναγή Ψωμόπουλου. Μια επιλογή από τα κατάλοιπά του: όσα πίστεψε και όσα μας άφησε. Η παρουσία του, φιλόφρονη, καλοσυνάτη και σπερματική, στάθηκε πάντα δραστήρια και παρεμβατική. Η διερευνητική του στοχαστικότητα δεν τον οδήγησε μόνο στην μελέτη, στην ανάλυση της κεκτημένης γνώσης. Περιεχόμενο και στόχος της ζωής του το εγχείρημα, η δράση, η εγρήγορση συνειδήσεων. Τα κατάλοιπά του δεν είναι τεκμήρια γραπτά, διανοητικές ασκήσεις αυτοπροαίρετες· είναι ομιλίες, λόγοι αρθρωμένοι, μια ζων...

Το 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημόσιος Χώρος+ / Public Space+ διεξήχθη από το ΤΕΕ/ΤΚΜ υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του ΤΜΕΔΕ, ενώ χορηγοί ήταν οι: ΕΔΑΘΕΣΣ, ΟΛΘ, ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΑΜΕΙΟ, ΤΜΕΔΕ, ISOMAT & THE MONTERNIST Πλειάδα επιστημόνων από όλη την Ελλάδα αναζητούν, με γνώμονα κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές και τεχνολογικές συνθήκες, αλλά και περιβαλλοντικές ευαισθησίες, τον δημόσιο χώρο που θα καταστεί για την καθημερινότητα των πολιτών πεδίο συλλογικής δράσης και κοινής ωφέλειας. Οι πέντε άξονες του Συνεδρίου, οι οποίοι δηλώνουν και το πλαίσιο θεματι...

Στη σύγχρονη πόλη οθόνη η εμπειρία του χώρου εγκλωβίζεται στην πρόσληψη της εικόνας του. Οι εικόνες που κατεργάζεται η διαφήμιση αλλά και εκείνες που παράγονται σε τεράστιες ποσότητες από τους σύγχρονους καταναλωτές εθίζουν σε μια πρόσληψη της κοινωνικής ζωής που την ταυτίζει με το σκηνικό της. Ακινητοποιούν το χρόνο, κάνοντας το παρόν να επικρατεί πάνω στο παρελθόν, προεξοφλώντας ουσιαστικά το μέλλον με την τυποποιητική τους δύναμη. Αναζητώντας την προοπτική της απελευθέρωσης από τη μαγική επιρροή των σύγχρονων εικόνων και την εμπειρία του χώρου που επεξεργάζονται, αυτό...

Τόπος και Τοπίο. Δύο λέξεις οι οποίες, ενώ συναρθρώνονται η μία με την άλλη στην ελληνική γλώσσα, ταυτόχρονα ξεγελούν - δεν ταυτίζονται απόλυτα. Από τη μια μας βοηθούν να αντιληφθούμε τη συνάφεια που έχει ένα τοπίο με έναν τόπο κι από την άλλη περιγράφουν διακριτές χωρικές συνθήκες, υποδηλώνοντας μια διαφορετική θεώρηση του κόσμου. Το τοπίο αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία προσλαμβάνουμε όμως ως φυσική ενότητα, ενώ ο τόπος αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία εκλαμβάνουμε ως ταυτότητα, ως πολυσύνθετη, φυσική και ανθρωπογενή οντότητα.

Η πολεοδομία, όπως και η χωροταξία, ανήκει ως εφαρμογή σε ένα τεχνικό πεδίο και ενδέχεται να δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να γίνουν κατανοητή και να ασκηθεί με βάση την απλή εμπειρική γνώση. Τελικά, όμως, κάθε τέτοια γνώση είναι απλώς μη συνειδητοποιημένη και αποσπασματική θεωρία. Διεθνώς υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία για τη θεωρία προγραμματισμού, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και στη χώρα μας. Συναντώνται ασφαλώς σχετικές βιβλιογραφικές συζητήσεις αλλά δεν επεκτείνονται στη σε βάθος διερεύνηση της θεωρίας και τη συνδυάζουν με θέματα ασφαλώς απαραίτητα για τη σφαιρική κατανόη...

Η "Χάρτα των Αθηνών" είναι ίσως το πλέον αμφιλεγόμενο κείμενο του "μοντέρνου κινήματος" στην αρχιτεκτονική. Θεωρήθηκε από πολλούς υπαίτια για την κατάπτωση των πόλεων κατά την περίοδο της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης, και ιδίως στις δεκαετίες 1950 και 1960. Άλλοι πάλι, συνεχίζουν να τη θεωρούν ως ένα ανεκπλήρωτο μανιφέστο της σύγχρονης πολεοδομίας, που συνοψίζει ταυτόχρονα τις προσπάθειες του 19ου και 20ου αιώνα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των πόλεων. Αυτή είναι η πρώτη ελληνική έκδοση της "Χάρτας των Αθηνών", που συμπεριλαμβάνει μια εισαγωγή του αρχιτέκτονα Γιώργ...

Στην παρούσα έκδοση διερευνώνται οι τρόποι με τους οποίους κατασκευάζεται κοινωνικά η σχέση ανάμεσα στα αστικά τοπία και στις καθημερινές διαδρομές των ανθρώπων (καθημερινή κινητικότητα). Η προσέγγιση γίνεται από οικολογική, κοινωνική και ψυχολογική σκοπιά. Συσχετίζονται διαφορετικές έννοιες: το αστικό οικο-τοπίο και το ηχοτοπίο (που προέρχονται από την Αστική Γεωγραφία, την Κοινωνική Ανθρωπολογία και την Οικολογία Τοπίου) και η έννοια της «ταυτότητας μετακίνησης» (Περιβαλλοντική Ψυχολογία και Κοινωνική Ψυχολογία). Παρουσιάζονται, συγκεκριμένα, έρευνες που έλαβαν χώρα σε πό...

Ο συγγραφέας είχε επιβλέποντα τον Anatole Copp, καθηγήτρια την Francoise Choay και άκουσε από κοντά τον Κανδύλη να μιλά για την Τουλούζ Λε Μιράιγ και τον Ξενάκη να εξηγεί πώς σχεδίασε τις περσίδες του μοναστηριού της Σαντ Μαρί στην Τουρέτ του Λε Κορμπυζιέ. Σπούδασε πολεοδομία και χωροταξία στο Παρίσι, είναι αναπληρωτής καθηγητής στην Γεωγραφία στο Αιγαίο και μεταξύ άλλων διδάσκει Ιστορία της Πόλης και της Πολεοδομίας. Το βιβλίο "Πόλη στο χρόνο, σημεία αναφοράς και προβολές στο σήμερα", μιλά για τις πόλεις όπως εμφανίζονται σύνθετες, πολύπλοκες με κοινωνικές και οικονομικ...

Από τους ελάχιστους σύγχρονους Έλληνες δημιουργούς με τεράστια διεθνή απήχηση, ο Δοξιάδης διέθετε μαγνητική προσωπικότητα και σπάνια, πολυτάλαντη ευφυΐα που συνδύαζε θεωρία και πράξη, εδραιώνοντας τη νέα επιστήμη που επινόησε, την Οικιστική. Αν και σπούδασε αρχιτεκτονική μετατοπίστηκε προς την πολεοδομία όπου ξεχώρισε για τους οραματισμούς του. Με ασυνήθιστα διοικητικά χαρίσματα, έλαμψε σε διάφορες θέσεις του Δημοσίου και συνέβαλε ουσιαστικά στην ανασυγκρότηση της Ελλάδας μεταπολεμικά. Το ‘50 έστησε από το μηδέν τον σύνθετο Οργανισμό Δοξιάδη για μελέτες, έρευνες και επιχ...

The 1st international conference on ‘Changing Cities’, which was hosted on Skiathos island, 18-22 June 2013, had started as an idea three years ago. The initial concept was to organise an academic event creative, inspiring, stimulating, and above all, international. There had been a belief that such an academic event may contribute in revitalizing academia and promoting tourism in Greece - hit by the economic crisis of public debt in the Eurozone. Given that during the last years, both societies and cities in Greece have been dramatically changing, shrinking in economic, sp...

Επτά χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, το βιβλίο "Πόλη και πολεοδομικές πρακτικές για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη" ανανεώνεται με στόχο, αφενός, να ανταποκριθεί στη γενική ανάγκη της συνεχούς επικαιροποίησης των γνώσεων και, αφετέρου, να συμπεριλάβει τις επιπτώσεις των τεχνολογικών εξελίξεων, της εντεινόμενης παγκοσμιοποίησης και της οικονομικής κρίσης στις πρακτικές και τις αντιλήψεις σχεδιασμού των πόλεων. Η δεύτερη αυτή έκδοση επιδιώκει επίσης να αξιοποιήσει την εμπειρία από τη χρήση του βιβλίου ως διδακτικού συγγράμματος σε συναφή μαθήματα πολλών πανεπιστημιακών τμημάτων...

[set δύο τόμων] Η συνάφεια της πολεοδομίας με την ουτοπία έχει ήδη επισημανθεί και σχολιαστεί από έγκριτους μελετητές. Στη μελέτη αυτή επιχειρείται μια συστηματικότερη και πολύπλευρη διερεύνηση αυτής της συνάφειας προκειμένου να αναδειχθούν τα κοινά θεμελιακά γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν διαχρονικά τον κοινωνικό ουτοπισμό και τον πολεοδομικό σχεδιασμό, πέρα από τις πρόδηλες αναλογίες τους για τις οποίες γίνεται λόγος στην εισαγωγή. Το κύριο σώμα της μελέτης αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη. Το πρώτο είναι αφιερωμένο σε μια γενική θεώρηση της ουτοπικής νοοτροπίας. Ανατέμνοντ...

[set δύο τόμων] Η συνάφεια της πολεοδομίας με την ουτοπία έχει ήδη επισημανθεί και σχολιαστεί από έγκριτους μελετητές. Στη μελέτη αυτή επιχειρείται μια συστηματικότερη και πολύπλευρη διερεύνηση αυτής της συνάφειας προκειμένου να αναδειχθούν τα κοινά θεμελιακά γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν διαχρονικά τον κοινωνικό ουτοπισμό και τον πολεοδομικό σχεδιασμό, πέρα από τις πρόδηλες αναλογίες τους για τις οποίες γίνεται λόγος στην εισαγωγή. Το κύριο σώμα της μελέτης αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη. Το πρώτο είναι αφιερωμένο σε μια γενική θεώρηση της ουτοπικής νοοτροπίας. Ανατέμνοντ...