Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο μεγάλος μετασχηματισμός" πραγματεύεται την εκατονταετία 1830-1940 των ευρωπαϊκών πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων, με επίκεντρο την εδραίωση, τις παλινδρομήσεις και την κατάρρευση της οικονομίας της αγοράς. Ο συγγραφέας, που θεωρείται από τους πρωτοπόρους της κοινωνικής και οικονομικής ανθρωπολογίας, απαντά αφ' ενός στον μαρξισμό και αφ' ετέρου στον οικονομισμό του φιλελευθερισμού. Ο βαθύς ανθρωπισμός που διαπνέει το βιβλίο καταλήγει στην πάντα επίκαιρη θέση του Πολάνυι: ο άνθρωπος είναι, πρώτα απ' όλα, κοινωνικό ον· η ανθρώπινη κοινωνία δεν πρέπει να γί...

Ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς του 20ου αιώνα διατυπώνει στο βιβλίο αυτό μια γενική θεωρία για την γένεση του ανθρώπινου πολιτισμού: ο πολιτισμός γεννιέται από την έμφυτη στον άνθρωπο τάση να παίζει, και οι διάφορες πολιτισμικές μορφές, από το δίκαιο και την φιλοσοφία ώς την ποίηση και την τέχνη, μπορούν να κατανοηθούν ως εκδηλώσεις ή μεταμορφώσεις της θεμελιώδους ορμής προς το παιχνίδι. Μέσα από το πρίσμα τούτο αναλύεται πλήθος ιστορικού, εθνολογικού και φιλολογικού υλικού, ενώ συνάμα διανοίγονται προοπτικές για την βαθύτερη σύλληψη της πορείας και της εξέλιξης τ...

Περιεχόμενα Τόμος Β΄ - Μαρξισμός και Εξελικτικισμός - Κριτικές παραλλαγές πάνω στην ανάλυση των κοινωνικών δομών: Στρουκτουραλισμός και Μαρξισμός - Το χρήμα και οι μορφές εκφετιχισμού του - Σχετικά με τον φαντασματικό χαρακτήρα των κοινωνικών σχέσεων

"Η ποιητική της πολιτισμικής περιφέρειας είναι η ποιητική του θραύσματος. Ένα πράγμα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για το θραύσμα. Μπορεί να είναι περιθωριακό, όμως δεν είναι απαραίτητα εξαρτημένο, γιατί είναι ικανό να αρνηθεί την αναγνώριση σε οποιοδήποτε κέντρο. Με απασχολεί η συνολική εικόνα που πηγάζει από το ειδικό. Όταν στέκεσαι στο περιθώριο, βλέπεις, μέσω αυτού, άλλα περιθώρια και το ίδιο το αποκαλούμενο κέντρο. "Η τελευταία λέξη" μιλά για την ιστορική κατάσταση των πολιτισμικών περιφερειών, ιδωμένη μέσα από την ιδιαίτερη οπτική της Μέσα Μάνης... "Η τελευταία λέξη" μιλ...

This book distils the author's experience, as a young traveller and later an anthropologist, of a way of life which, although seen here in a Greek context, was in its essentials once common throughout the world. Simple archetypal houses, terraced fields and plunging forests, the love of land and family, unceasing labour, a vivid communal life, and a continual drama of jokes and quarrels formed the texture of Greek village life for centuries until the changes of the last decades. The author has shown how the spiritual vision which evolved in these elemental conditions shaped...

O Andre Breton έλεγε ότι "απ' τη κουλτούρα μας απουσιάζει ένας ουσιαστικός μύθος". Και πράγματι μόνο ένας μύθος θα μπορούσε να στηρίξει όλα αυτά τα θαυμαστά τελετουργικά που χάνονται. Δεν ξέρω γιατί αυτή η σκέψη μου φέρνει στο μυαλό τον Nietzsche, όταν περπατούσε στους δρόμους του Τορίνο κι έγραφε αυτές τις καταπληκτικές σελίδες: "Το φθινόπωρο με τη δύση του ήλιου, όταν οι σκιές χαμηλώνουν, τα αγάλματα κατεβαίνουν από τα βάθρα τους και τότε συναντούμε φαντάσματα τόσο παράξενα, όπως δεν έχουμε δει ποτέ, πουθενά αλλού". Αυτή η φράση ήταν αρκετή για να κάνει έναν αξιοθαύμαστο...