Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παρόν ανάγνωσμα, άρχισε να δημοσιεύεται σε συνέχειες στην τοπική εφημερίδα "Ζακυνθινή Ενημέρωση" όπου η διακοπή εκδόσεως της (Δεκ. 1995) δεν τ' άφηκε να ολοκληρωθεί. Και που έχει να κάμει με κάποια στιγμιότυπα από τα "έργα και τις ημέρες" των διοικητικών αρχόντων (Νομαρχών), που υπηρετήσανε στη Ζάκυνθο από το 1960 ως το 1991. Περίοδο που ο συγγραφέας σαν άμεσος συνεργάτης τους (προϊστάμενος του τμήματος Οικονομικής Διοικήσεως 1973/1975, της Υπηρεσίας Νομαρχιακού Ταμείου 1976/1978 & 1988/1991) κατέχει και διατηρεί προσωπική για τον καθένανε άποψη. Αγγίζοντας έτσι κάποιε...

H Ζάκυνθος, κτήση βενετσιάνικη από το 1484, οργανώθηκε σύμφωνα με το πρότυπο της κοινοτικής οργάνωσης και τον θεσμό των αστικών συμβουλίων που εφαρμοζόταν και στις άλλες βενετοκρατούμενες περιοχές. Από το Γενικό Συμβούλιο των πολιτών εκλεγόταν κάθε χρόνο το Συμβούλιο των 150, το οποίο μεριμνούσε για την επίλυση των προβλημάτων της Κοινότητας και για την εκλογή των κοινοτικών αξιωματούχων. Τον Ιούνιο του 1578 το Συμβούλιο των 150, ωθούμενο από αριστοκρατικές τάσεις, αποφάσισε την αυτοανανέωσή του, πρακτική η οποία εφαρμόστηκε έως το καλοκαίρι του 1594. Η εργασία στηρίζεται...

Η εκτέλεσή τους έγινε στην πλατεία του Αγίου Νικολάου του Μόλου, μπροστά στα μάτια του κατατρομαγμένου πλήθους. Τα πτώματά τους, αφού κατεβάστηκαν από τις κρεμάλες, περιτυλίχθηκαν με πίσσα, την οποία προηγουμένως την είχαν βράσει και κατόπιν τοποθετήθηκαν σε σιδερένια κλουβιά κατά τη γνωστή βρετανική συνήθεια. Των πρώτων τα πισσωμένα σώματα κρεμάστηκαν στο λόφο του Προφήτη Ηλία πάνω ακριβώς από την πόλη της Ζακύνθου. Το σιδερένιο κλουβί με το μαρτυρικό λείψανο του Γιάννη Κλαυδιανού μεταφέρθηκε στον τόπο της καταγωγής του, το χωριό της Ρίζας Φιολίτης και κρεμάστηκε απέναντι...

Προσεισμικές καρτ-ποστάλ, ανέκδοτο υλικό, κείμενα που προβάλλουν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας ενός νησιού που χάνεται, καθώς ταξιδεύουμε ήδη στον 21ο αιώνα.

Το βιβλίο καταγράφει και δημοσιοποιεί στοιχεία για το χωριό καταγωγής του συγγραφέα τις Βολίμες, αλλά και γενικότερα για την ορεινή Ζάκυνθο. Περιοχή μάλλον αδικημένη από την πλούσια τοπική βιβλιογραφία.

Οι τέσσερες μελέτες που περιλαμβάνονται σ' αυτό το μικρό βιβλίο έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Γι' αυτό άλλωστε αποφασίστηκε και η συν-δημοσίευσή τους. Παρουσιάζουν και σχολιάζουν απεικονίσεις της Ζακύνθου, τόσο της πόλης όσο και, κυρίως, της υπαίθρου, καμωμένες από ξένους επισκέπτες που βρέθηκαν στο νησί στη διάρκεια του 19ου αι. Είναι ακόμη η εποχή που το μολύβι του αρχιτέκτονα ή ο χρωστήρας του ζωγράφου είναι τα μόνα μέσα που επιτρέπουν την απεικόνιση του φυσικού χώρου, προτού τα αντικαταστήσει η φωτογραφία, προς τα μέσα πια του ιδίου αυτού αιώνα. Έτσι εμείς μπορούμε...

[...] Είναι ευτυχείς οι Ζακυνθινοί και οι φίλοι της Ζακύνθου διότι έχουν στα χέρια τους την πιο αξιοθαύμαστη περιγραφή της Ζακύνθου και των Στροφάδων στα "1900". Ο μοναδικός ερευνητής και μεγάλος άρχοντας Λουδοβίκος Σαλβατόρ ήρθε στη Ζάκυνθο σε μία ανύποπτη ιστορική στιγμή. Η μόρφωση του και η επιθυμία του να γνωρίσει τα καλύτερα νησιά του κόσμου τον οδήγησαν στη Ζάκυνθο -τον οδήγησε και η περιγραφή του μεγάλου ποιητή του Αιγαίου πριν 3000 χρόνια, του Ομήρου, που περιγράφει τη Ζάκυνθο ως "υλήεσσα" (Οδύσσεια ι, 24), δηλαδή κατάφυτη, παραδεισένιο τόπο. Ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ,...

[...] Είναι ευτυχείς οι Ζακυνθινοί και οι φίλοι της Ζακύνθου διότι έχουν στα χέρια τους την πιο αξιοθαύμαστη περιγραφή της Ζακύνθου και των Στροφάδων στα "1900". Ο μοναδικός ερευνητής και μεγάλος άρχοντας Λουδοβίκος Σαλβατόρ ήρθε στη Ζάκυνθο σε μία ανύποπτη ιστορική στιγμή. Η μόρφωση του και η επιθυμία του να γνωρίσει τα καλύτερα νησιά του κόσμου τον οδήγησαν στη Ζάκυνθο -τον οδήγησε και η περιγραφή του μεγάλου ποιητή του Αιγαίου πριν 3000 χρόνια, του Ομήρου, που περιγράφει τη Ζάκυνθο ως "υλήεσσα" (Οδύσσεια ι, 24), δηλαδή κατάφυτη, παραδεισένιο τόπο. Ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ,...

"Η ζακυνθινή ταβέρνα υπήρξε, ιστορικά, μία ασυνήθιστη "αγορά" ανάδειξης και υψηλής διατίμησης των διαθέσεων-έξεων και των πολιτισμικών αξιών της εργατικής (λαϊκής) τάξης. Ναός καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας (τραγούδι), μνημείο συντροφικότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης, άσυλο από την τυραννία των κυρίαρχων, αλλά και μονοπάτι απόδρασης από ένα σύστημα καθημερινών και αναπόδραστων αναγκών. Μακριά και πέρα από την τέχνη των αριστοκρατικών προνομίων και την μικροαστική ηθικοκρατία της εποχής, η ζακυνθινή ταβέρνα γκρεμίζει κάθε μορφή ιεραρχίας, πειθαρχίας και τάξης. Πα...

Συναφές με το θέμα της παρουσίας κι εγκατάστασης των εβραίων σ' ένα τόπο είναι και το φαινόμενο του αντισημιτισμού, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί αντισταθμιστικά τον φιλοσημιτισμό. Κατά τη μακραίωνη εβραϊκή παρουσία στον ελληνικό χώρο δεν έλειψαν τα φαινόμενα αντισημιτισμού, θέμα που από άλλους έχει ήδη γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Θα περιοριστούμε στα γεγονότα του 1891, όπως εξελίχτηκαν στην Κέρκυρα και στη Ζάκυνθο. Σύμφωνα με τη γενικευμένη κρατούσα άποψη, ο αντισημιτισμός είναι ευρωπαϊκό φαινόμενο, εισαγόμενο στην Ελλάδα μέσω Επτανήσου, όπου οι πληθυσμοί κάτω...

[...] Για τους λόγους αυτούς, αφού κατά τη μελέτη μου κράτησα σημειώσεις και από έγγραφα οικογενειών και εκτενείς αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων των γεγονότων ή αφού συγκέντρωσα ιστορικές αφηγήσεις από γέροντες, άρχισα να συντάσσω τα εκδιδόμενα τώρα "Ιστορικά απομνημονεύματα", στα οποία συσσωρεύεται πολλή ιστορική ύλη, για να χρησιμεύσει αυτή σε μεταγενέστερό μου πολυμαθή, ο οποίος πρόκειται να συγγράψει την Ιστορία της πατρίδας μας. Αυτά αρχίζουν από τους αρχαιοτάτους χρόνους της Ελλάδας και τελειώνουν το 1809, εποχή κατά την οποία απελευθερώθηκε η νήσος χάρη στα ένδοξα βρετα...

Ο Παναγιώτης Χιώτης πρόβαλε όσο κανείς άλλος την ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας του. Τα ιστορικά απομνημονεύματα αποτελούν μία εκτενέστατη συλλογή ιστορικής ύλης, που διαιρείται σε τρία κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο ερμηνεύονται τα τοπωνύμια και η ελληνική καταγωγή των αρχαίων Ζακυνθίων και εξιστορούνται τα γεγονότα της αρχαίας ιστορίας της νήσου "από των αρχαιοτάτων χρόνων" έως τη ρωμαϊκή κατάκτηση. Το δεύτερο κεφάλαιο πραγματεύεται την ιστορική πορεία από τη ρωμαϊκή έως τη βενετική κατάκτηση (1483), ενώ το τρίτο (και εκτενέστερο) κεφάλαιο την περίοδο της Βενετοκρατίας μέχ...

Πάνε αρκετά τώρα χρόνια (Αύγουστος 1972), που το χειρόγραφο ημερολόγιο του Διονυσίου Κλάδη, (γιου) του ιερέως, όπως ο ίδιος γράφει στο τελείωμα της εξιστόρησης των γεγονότων της κάθε χρονιάς, έφτασε στα χέρια μου, ακολουθώντας ίσως τη λογική ότι, το κάθε τι έμψυχο ή άψυχο έχει την τύχη του και κανείς δεν ξέρει αν κάποια υπέρτατη δύναμη δεν καθορίζει την πορεία του μέσα στο χωροχρόνο. Οι σκέψεις αυτές ήρθαν στο νου μου, όταν για πρώτη φορά φυλλομέτρησα το τετράδιο-ημερολόγιο του Διονυσίου Κλάδη, γιου του παπά Παναγιώτη Κλάδη. Είναι ένα ξεχωριστό ντοκουμέντο μιας ταραγμένης...

Με τον όρο "μαθητεία" στον τίτλο αυτού του βιβλίου υποδηλώνεται η ανάγκη -όχι μόνο του συγγραφέα- για μια πιο ολοκληρωμένη, ή αν θέλετε συστηματική, μεταβίβαση και μετάδοση στους μαθητές του Δημοτικού και Γυμνασίου των ποικίλων πολιτιστικών στοιχείων που συνθέτουν και αφορούν την πορεία του ζακυνθινού λαού μέσα από την ιστορική του εξέλιξη. Αυτός ο τύπος εκπαίδευσης έχει χαρακτήρα έντονης κοινωνικοποίησης στον κλάδο της Ιστορίας. Το εκπαιδευτικό σύστημα αδυνατεί να μεταφέρει ολόκληρη την κοινωνική κληρονομιά από τη μια γενιά στην άλλη και αυτοπεριορίζεται στο ρόλο του απλού...

Η προσωπικότητα του Αγίου Διονυσίου αναδεικνύεται μέσα από μια αστική κοινωνία, την ζακυνθινή κοινωνία του 17ου αιώνα, καθώς επίσης και μέσα από μια τριπλή αντίθεση, παράγοντες οι οποίοι λειτουργούν εντός των ορίων τα οποία θέτει η βενετική κυριαρχία και τα ιδεολογήματα που είναι συνυφασμένα με αυτήν. [...]

Σε μια από τις πιο απομακρυσμένες γωνιές των ελληνικών θαλασσών βρίσκεται το μικροσκοπικό νησί Σταμφάνη, που μαζί με τη νησίδα Άρπυια σχηματίζει το σύμπλεγμα των Στροφάδων. Είναι ένα νησάκι με έκταση 1,5 τετρ. χμ. περίπου, 27 μίλια νοτίως της Ζακύνθου. Παρότι άγνωστο στους περισσότερους Έλληνες, φιλοξενεί ένα μοναδικό μνημείο, ένα οχυρωμένο μοναστηριακό συγκρότημα με εκκλησία που έχει τις ρίζες του στον 13ο αιώνα. Το μοναστήρι υπέστη σοβαρές ζημιές στον σεισμό του 1997 και σήμερα στέκει εγκαταλειμμένο. Ο τελευταίος μοναχός πέθανε το 2017, μετά από 38 χρόνια αφοσίωσης και...

Από τα τέλη του 15ου αιώνα μέχρι τα τέλη του 20ού ζούσαν στην Ζάκυνθο Εβραίοι και μάλιστα με έντονη παρουσία στην κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική και πολιτική ιστορία της. Κάλλιστα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η Ζάκυνθος φέρει έντονα τα ίχνη της εβραϊκής παράδοσης . Αυτό κυρίως ήταν η αιτία, αλλά και η συγκυρία να βρίσκονται ως Μητροπολίτης και ως Δήμαρχος στο νησί δυο δυναμικοί ανθρωπιστές, που σύσσωμη η Ζάκυνθος αγωνίστηκε και κατάφερε να σώσει από τα στρατόπεδα και τα κρεματόρια του Χίτλερ τους 275 Εβραίους της. Σε αυτό το μοναδικό στον κόσμο συμβάν συνεργάστη...