Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα τελευταία χρόνια, οι ελληνιστικές φιλοσοφίες, για πρώτη φορά μετά από 17 αιώνες, έπαψαν πλέον να αποτελούν αποκλειστικά ακαδημαϊκή ενασχόληση και αρχίζουν να ξανακερδίζουν έδαφος, διεκδικώντας το ρόλο που κατείχαν άλλοτε, στην εποχή της ελεύθερης άνθισής τους: εκείνου της ζωντανής δύναμης που συμφιλιώνει τη φιλοσοφία με την καθημερινή ζωή και καθοδηγεί τους ανθρώπους στην αναζήτηση της αρετής και της προσωπικής ευτυχίας. Σημαντική προϋπόθεση για την εξέλιξη αυτή, υπήρξε το σοβαρό επιστημονικό έργο που έχει παραχθεί τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα από έναν εν...

Αρκετοί συγγραφείς της Αρχαιότητος μελέτησαν τα αίτια δημιουργίας του πολιτισμένου βίου και συγκροτήσεως της πόλεως. Ο Πλάτων αφιέρωσε σε ορισμένους διαλόγους του ιδιαίτερες διατάξεις χωροταξικού και πολεοδομικού χαρακτήρα και διετύπωσε συγκεκριμένα μέτρα για την οργάνωση των πόλεων. Τόσο στον Κριτία όσο και στον Τίμαιο προβάλλονται συγκεκριμένες προτάσεις για την κατασκευή και ρυμοτομία. Στους νόμους περιγράφονται η θέση, οι τοπογραφικοί και οικονομικοί εν γένει όροι της υπό ίδρυση πόλεως. Με δεδομένο ότι κάθε πολιτική ή νομοθετική ενέργεια πρέπει να αποβλέπει στην β...

Το έργο του Παρμενίδη "Περί φύσεως" θεωρείται ένα από τα πλέον δυσνόητα αλλά και ορθολογιστικά κείμενα της φιλοσοφίας, αποδίδοντας στο δημιουργό του το δισυπόστατο χαρακτηρισμό του "ιδρυτή της μεταφυσικής και της λογικής". Είναι όμως, μόνο, έτσι; Το κείμενο ερμηνεύεται με βάση την κατεύθυνση του νου του Ελεάτη στοχαστή. Σκέπτεται την όντως σκέψη του. Ως εκ τούτου, η κατανόησή του γίνεται βατή. Αυτά που προκύπτουν αναθεωρούν δεδομένα, αλλά και επιφέρουν ερωτήματα, όπως: Τι δεν κατάλαβε ο Πλάτων και τι δεν ήθελε να αποδεχθεί ο Αριστοτέλης; Πώς προέκυψε να είναι ο Αρίσταρχος ο...

Συμβολή στην "ιστορία" της λέξης ελευθερία είναι το κείμενο του παρόντος βιβλίου. Δεν είναι "μελέτη" - δεν έχει την αυστηρότητα που αυτός ο όρος απαιτεί. Δεν είναι ούτε δοκίμιο - δεν εκμεταλλεύεται τις ανέσεις που αυτός ο αρκετά χαλαρός όρος επιτρέπει. Γι αυτό το λέω "σπουδή", με την έννοια περίπου που έχει αυτή η λέξη στη ζωγραφική ή στη μουσική. Σπουδή, ή πειραματική προσέγγιση στο θέμα της ελευθερίας μέσα από τη σκέψη των προσωκρατικών. Ελευθερία για ποιόν -από ποιόν- από τι; Τα ερωτήματα απαιτούν κάθε φορά καινούργια απάντηση. Μα αν δεν πάρει κανείς το νήμα από την α...

Ο προσωκρατικός στοχασμός, απ' τον Ηράκλειτο μέχρι τον Παρμενίδη, ταύτιζε το Είναι του ανθρώπου με τον λόγο και το νοείν. Ήταν ένας "παραγωγικός" στοχασμός. Στην παράδοση αυτή η ψυχαναλυτική σκέψη του αιώνα μας διέκρινε και μιαν άλλη συνέπεια της εκχωρήσεως του ανθρώπου στη γλώσσα: τον διχασμό του υποκειμένου σε είναι της υπάρξεως και είναι της σημασίας. Αυτή η σκέψη είναι πράγματι κάτι πολύ περισσότερο από "θεραπεία" του νευρωσικού συμπτώματος. Είναι προαγωγή των σημασιών -εισαγωγή του ερωτήματος της σημασίας της ανθρώπινης πράξης. Η ψυχανάλυση ειδοποιεί το υποκείμενο ό...

Οι σοφιστές κυρίως εμφανίστηκαν στην Αθήνα τον 5ο αιώνα π. Χ. και διαδραμάτισαν κυρίαρχο ρόλο στα γεγονότα και τις καταστάσεις μέχρι και το τέλος του 4ου αιώνα. Μετά το έργο τους είναι ελάχιστα γνωστό. Οι παρεμβάσεις που έκαναν στα δρώμενα του 5ου αιώνα αφορούν σε γενικές γραμμές τέσσερις τομείς. Την εκπαίδευση, την πολιτική, την κοινωνία και τέλος την θρησκεία. Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι δεν υπήρξε ενιαία θέση από όλους τους σοφιστές σε κάθε ένα από τα προαναφερθέντα ζητήματα. Οι απόψεις τους διέφεραν από άτομο σε άτομο και πολλοί από αυτούς ήρθαν σε σύγκρου...

Στην ανά χείρας εργασία επιχειρείται μια προσπάθεια σύγκρισης δύο εκ των μεγαλυτέρων πνευματικών δημιουργημάτων της ανθρώπινης διανόησης, του ελληνικού πολιτισμού και της χριστιανικής θρησκείας. Από τη σύγκριση αυτή θα καταδειχθεί αν και κατά πόσο τα δύο αυτά συστήματα δημιούργησαν, όπως λέγεται, μια νέα φιλοσοφική και πολιτισμική πραγματικότητα η οποία ονομάστηκε ελληνοχριστιανικός πολιτισμός. Περιέχονται οι ενότητες: - Αντί προλόγου - Εισαγωγή - Από τον Όμηρο ως τους τραγικούς - Θρησκευτικός και φιλοσοφικός άνθρωπος - Κλασική περίοδος: οι αντιλήψεις του Πλάτωνα γι...

2500 χιλιάδες χρόνια πριν, στην Ελέα της Κάτω Ιταλίας, αποικία των Ελλήνων, η εμβληματική μορφή του Πυθαγόρα δημιουργεί την περίφημη κοινότητα των Πυθαγορείων. Με την μελέτη των αριθμητικών συσχετισμών, οι οποίοι, όπως πρεσβεύουν, κυβερνούν το Σύμπαν, οι Πυθαγόρειοι πιστεύουν ότι προσεγγίζουν την σκέψη του Θεού... Ωστόσο, οι Πυθαγόρειοι δεν είναι μια απλή θρησκευτική σέκτα που αναζητεί την ύπαρξη του Θεού. Επηρεάζει και τα πολιτικά πράγματα της πόλεως, αφού πολιτικές ίντριγκες και συνωμοσίες, δολοφονίες και στάσεις, συνταράζουν την Ελέα, γεγονότα που θα οδηγήσουν στην δι...

Αυτό το βιβλίο είναι το καταστάλαγμα μιας αναζήτησης του συγγραφέα που κρατάει χρόνια. Ξεκινώντας με τον Αριστοτέλη, πέρασε στον Πλάτων αναζητώντας την τελειότητα. Μετά, έπεσε επάνω στον Κουρτ Γκέντελ ο οποίος με τέλεια λογική ανάλυση απέδειξε ότι απόλυτη αλήθεια και συνέπεια δεν υπάρχει ούτε και στα μαθηματικά. Έτσι έπρεπε να βρει κάποιο νόημα για τη ζωή. Εκεί κατάλαβε ότι για να γίνει αυτό έπρεπε πρώτα να γνωρίσει τον εαυτό του και αν έχει ελαττώματα, να τον αλλάξει. Επειδή όμως αυτό ήταν δύσκολο, αποφάσισε ν' αλλάξει τον κόσμο και να τον φέρει στα μέτρα του και σ' αυτό...

Ο δεύτερος τόμος του Λουκιανού, που είναι ο 65ος στην σειρά "Αρχαίοι Συγγραφείς" των Εκδόσεων ΖΗΤΡΟΣ, περιλαμβάνει τα λουκιάνεια έργα που έχουν ως κύριο θέμα τη "Σάτιρα φιλοσοφίας και φιλοσοφούντων": "Βίων πράσις", "Αναβιούντες ή Αλιεύς", "Συμπόσιον ή Λαπίθαι", "Δραπέται", και δύο "Νεκρικούς διαλόγους" (4 και 6) στους οποίους διακωμωδούνται φιλόσοφοι. Προηγείται μια εισαγωγή, όπου παρουσιάζεται η κατάσταση της φιλοσοφίας κατά τον δεύτερο μεταχριστιανικό αιώνα, οι διάφορες απόψεις που υποστηρίχτηκαν για τη σχέση του Λουκιανού με τη φιλοσοφία, καθώς και η αντιμετώπιση των φιλ...

Ο πυρρωνισμός είναι η πιο αυθεντική έκφραση του αρχαίου σκεπτικισμού. Ο Πύρρων ο ιδρυτής δεν έγραψε τίποτε. Δίδαξε όμως. Ο Σέξτος, της σχολής των εμπειρικών ιατρών, μας άφησε την πολυτιμότερη μαρτυρία για τους σκεπτικούς φιλοσόφους, τις "Πυρρώνειες Υποτυπώσεις".

Ο πυρρωνισμός είναι η πιο αυθεντική έκφραση του αρχαίου σκεπτικισμού. Ο Πύρρων ο ιδρυτής δεν έγραψε τίποτε. Δίδαξε όμως. Ο Σέξτος, της σχολής των εμπειρικών ιατρών, μας άφησε την πολυτιμότερη μαρτυρία για τους σκεπτικούς φιλοσόφους, τις "Πυρρώνειες Υποτυπώσεις".

Το θέμα αυτού του βιβλίου περιγράφεται στις πρώτες σελίδες του εναρκτήριου κεφαλαίου. Πραγματεύεται την πιθανότητα να γίνει μια στροφή της επιστημονικής σκέψης σε μια εποχή πριν από εικοσιπέντε αιώνες, πράγμα που ελάχιστοι ευελπιστούν να πραγματοποιηθεί. Αν αυτή η στροφή σε ένα μακρινό παρελθόν -γιατί αυτή είναι, πράγματι, η πιο πρόσφατη φιλοσοφία της επιστήμης- γίνει γενικά αποδεκτή, οι απόγονοί μας σε λίγες γενιές από τώρα, θα κοιτάζουν πίσω εμάς και την επιστήμη μας, και θα νιώθουν ότι βρίσκονται στο απόλυτο σκοτάδι. [...]