Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι φέρνει την ευτυχία; Παραπλανητικό το ερώτημα, θα έλεγε ο Επίκουρος, γι' αυτό και αιώνια βασανιστικό. Αφού σημασία δεν έχει τι φέρνει την ευτυχία, αλλά τι είναι ευτυχία. Αυτό δε χρειάζεται και πολλή ανάλυση. Η ευτυχία δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τη σταθερά καλή διάθεση, αυτήν που βιώνεις μόνιμα και όχι παροδικά. Γιατί το μεγάλο πρόβλημα είναι η διάρκεια - το θέμα είναι να διατηρείς τη διάθεσή σου ακμαία κάθε μέρα. Και ο Επίκουρος, επίκαιρος όσο ποτέ, φωνάζει με όλη τη δύναμη του πνεύματός του ότι είναι στο χέρι του κάθε ανθρώπου η εξασφ...

Η παρουσίασις αυτών των κειμένων αποτελεί το δέκατον τρίτον κατά σειρά Βιβλίον, εκ των λεχθέντων τον Αναστασίου Βαλαδώρου, πού κατά την διάρκεια του βίου του με αγάπη και αφοσίωση επραγματεύθηκε. Η δημοσίευσίς των αφ' ενός μεν έχει σκοπό την συγκέντρωση και διαφύλαξη, από τον τυχόν διασκορπισμό τους στην φθορά του χρόνου, και αφετέρου, μία προσφορά γι' αυτούς πού αναζητούν την πληρέστερη κατανόηση της αληθείας, του ποιητικού και δημιουργικού λόγου της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας. Όπως στα προηγούμενα βιβλία, έτσι και σ' αυτό, ο φίλος αναγνώστης θα διαπιστώσει σιγά-σιγ...

Η πρώτη απαρχή των Προσωκρατικών κατέχει μια εξέχουσα θέση στη διαρκή αναμέτρηση του Χάιντεγκερ με την ιστορία της μεταφυσικής, και τα τρία κείμενα που ακολουθούν μια εξέχουσα θέση σε αυτή την επικέντρωση. Πρόκειται για κείμενα που παρουσιάστηκαν αρχικά ως διαλέξεις την περίοδο 1943-1952, για να ενταχθούν το 1954 στον τόμο Διαλέξεις και δοκιμές. Στο πρώτο από αυτά, ο Χάιντεγκερ επιχειρεί να αναδείξει ως αρχέγονο νόημα του ηρακλείτειου λέγειν τη "συγκομίζουσα απόθεση και μόνο τούτο", ενώ η λεκτική διατύπωση δεν είναι παρά έκφραση αυτής της πρωτογενούς συλλεκτικής συγκομιδής...

Στις μέρες μας ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος έγινε ευρύτερα γνωστός κυρίως χάρη στις κινηματογραφικές ταινίες Ο Μονομάχος και Η Πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όμως ο Μάρκος Αυρήλιος δεν ήταν απλά "ένας αυτοκράτορας". Επρόκειτο για ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα της εποχής του, η φιλοσοφική σκέψη του οποίου και τα διδάγματα συνεχίζουν να απασχολούν μέχρι σήμερα και να μελετούνται από πολλούς ανθρώπους. Στο πολύ μεστό του αυτό βιβλίο, ο Αλέξανδρος Χ. Μήτσιου ιχνηλατεί τη μυητική σοφία του Μάρκου Αυρήλιου, φωτίζει άγνωστες πλευρές της ζωής και του έργου του, και δ...

Με όποιο θέμα καταπιάστηκαν οι Αρχαίοι Έλληνες - από την ευτυχία μέχρι την αγάπη και τον θάνατο, από τη δικαιοσύνη μέχρι τη δύναμη, τη φιλία και τη νοσταλγία - το έκαναν με τέτοια ευρύτητα πνεύματος που ακόμα και σήμερα προκαλεί τον θαυμασμό μας. Χωρίς να φοβάται να αναμίξει σπουδαία και ταπεινά θέματα (ποια είναι τάχα τα μεν και ποια τα δε;), αποφασισμένος μην υποπέσει στη μανιέρα του κλασικισμού, ο Mauro Bonazzi δείχνει ότι αν στρέψουμε το βλέμμα μας σε εκείνη τη μακρινή εποχή θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε μια αξιόπιστη πυξίδα, ικανή να μας βοηθήσει να βρούμε μια διέξοδ...

Ο Νεοπλατωνισμός υπήρξε το κύριο φιλοσοφικό ρεύμα της ύστερης αρχαιότητας, εξέλιξη της μεταφυσικής διδασκαλίας του Πλάτωνα, με γνωστότερους εκπροσώπους τον Πλωτίνο, τον Πορφύριο, τον Ιάμβλιχο και τον Πρόκλο. Ωστόσο, αν και είχε τεράστια επίδραση στο δυτικό πολιτισμό, παραμένει ένα "σκοτεινό" κεφάλαιο. Το βιβλίο του καθηγητή Wallis ρίχνει φως στο σπουδαίο αυτό φιλοσοφικό κίνημα, αποτελώντας την πιο ολοκληρωμένη και ευκρινή μελέτη πάνω στο Νεοπλατωνισμό.

Ο νεοπλατωνισμός, το τελευταίο φιλοσοφικό ρεύμα στην ιστορία της ελληνικής αρχαιότητας, που εκδηλώθηκε κατά τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, σε μία εποχή μεγάλης πολιτικής, κοινωνικής και πνευματικής παρακμής, μπόρεσε να επιβιώσει μέσα στην πρόοδο του χρόνου αποτελώντας, με την διαιώνισή του, γέφυρα μεταφοράς ιδεών σε ξεχωριστούς μεταξύ των πολιτισμούς, όπως το Ισλάμ, το Βυζάντιο και η λατινική Δύση, σε ετερόκλητες μεταξύ των περιόδους, όπως ο Μεσαίωνας, η Αναγέννηση και η εποχή των Νεότερων Χρόνων, σε διαφορετικούς μεταξύ των τομείς του πολιτισμού, όπως η φιλοσοφία κ...

Ο νεοπλατωνισμός, το τελευταίο φιλοσοφικό ρεύμα στην ιστορία της ελληνικής αρχαιότητας, που εκδηλώθηκε κατά τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, σε μία εποχή μεγάλης πολιτικής, κοινωνικής και πνευματικής παρακμής, μπόρεσε να επιβιώσει μέσα στην πρόοδο του χρόνου αποτελώντας, με την διαιώνισή του, γέφυρα μεταφοράς ιδεών σε ξεχωριστούς μεταξύ των πολιτισμούς, όπως το Ισλάμ, το Βυζάντιο και η λατινική Δύση, σε ετερόκλητες μεταξύ των περιόδους, όπως ο Μεσαίωνας, η Αναγέννηση και η εποχή των Νεότερων Χρόνων, σε διαφορετικούς μεταξύ των τομείς του πολιτισμού, όπως η φιλοσοφία κ...

O ευρύς και περιεκτικός ορίζοντας του αρχαίου ελληνικού στοχασμού περιλαμβάνει πολλές και ποικίλες ιδέες και εγείρει πολλά και διαφορετικά ερωτήματα σχετικά με την ανθρώπινη ταυτότητα. Είναι τα ανθρώπινα όντα κατ’ ουσίαν θνητά, όπως με έμφαση θεωρούν δεδομένο τα Ομηρικά Έπη, ή έχουμε τη δυνατότητα να επιτύχουμε την αθανασία, όπως, ακολουθώντας μια διαφορετική παράδοση, συχνά ισχυρίζεται ο Πλάτων; Πότε και γιατί αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους συγκεκριμένες ιδέες γύρω από τις διαφορές μεταξύ σώματος και ψυχής; Είναι η ψυχή απλή ή σύνθετη; Τι οδήγησε στην ιδέα ότι ο β...

Με το δοκίμιο Ξανά ο Αριστοτέλης; ο Θεοδόσης Π. Τάσιος αποπειράται μια διαφορετική θεώρηση ποικίλων έργων του Σταγειρίτη φιλόσοφου, αποσπάσματα της οποίας είχαν δημοσιευθεί παλαιότερα. Δύο είναι τα κύρια θέματα που θίγονται στο συγκεκριμένο κείμενο: - Tο πρώτο αφορά στις διαπροσωπικές σχέσεις εν γένει και τον εντοπισμό των κοινών στοιχείων στην ηθική θεωρία του Αριστοτέλη, του Σωκράτη και του Επίκουρου. - Το δεύτερο έχει ως άξονα την επιστημονική ερμηνεία του έμψυχου και άψυχου Κόσμου από τον Έλληνα φιλόσοφο. Η έκδοση εμπλουτίζεται με εικαστικό υλικό που παραπέμπει...

Τι είναι η ψυχή, ποια η σχέση της με το σώμα; Εξακολουθεί να υπάρχει μετά τον θάνατο; Με ποια έννοια και ποιές προϋποθέσεις; Και το σώμα; Ποια είναι η αξία του; Κι ο Θεός, τι λόγο έχει σε όλα αυτά; Ποια η σχέση Του με το δημιούργημά Του; Κατά πόσο ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για την ευτυχία ή τη δυστυχία του σε αυτήν ή την άλλη ζωή; Πώς ερμηνεύεται η ύπαρξη του κακού με την παράλληλη ύπαρξη ενός αγαθού και παντοδύναμου Θεού; Γιατί το κακό είναι τόσο υπερβολικό και κάποτε - κάποτε τόσο άδικο; Γιατί καλοί και δίκαιοι άνθρωποι δυστυχούν, ενώ κακοί ευτυχούν και αναγνωρίζονται;...

Αυτή η πραγματεία είναι απόρροια μιας μελέτης του παρμενίδειου ποιήματος, που άρχισε πριν από μερικά χρόνια. Είχα τότε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επιχειρηματολογία του Παρμενίδου ήταν δυνατό να κατανοηθεί μόνο με μια αναγωγή της σε κάποια καινοφανή έλλογη θεώρηση του υλικού σύμπαντος -μια θεώρηση που δεν υπήρξε δικό του δημιούργημα, αλλά που του επέτρεψε να πάρει ως δεδομένες ορισμένες βασικές αντιλήψεις, όπως είναι, λ.χ., η αληθινή ουσία των πραγμάτων (φύσις) και η εύτακτη διάρθρωση του σύμπαντος (κόσμος). Εδώ προσπάθησα να ανασυστήσω αυτή την προπαρμενίδεια θεώρηση, π...