Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συλλογικός τόμος "Μάης του '68: Η ρωγμή" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1968, στη Γαλλία. Η συλλογή "Είκοσι χρόνια μετά" έδινε, το 1988, έναν πρώτο απολογισμό των γεγονότων. Με τις "εν θερμώ" αναλύσεις και τις ερμηνείες των ίδιων συγγραφέων, του Κορνήλιου Καστοριάδη, του Κλοντ Λεφόρ και του Εντγκάρ Μορέν, είκοσι χρόνια μετά, η παρούσα έκδοση παρέχει στον αναγνώστη μια πολυδιάστατη θεώρηση του Μάη του '68, επιτρέποντάς του να εξετάσει αυτή την κομβική στιγμή του 20ού αιώνα.

Κατά κοινή ομολογία, η θεμελιώδης ρήξη του διεθνούς σοσιαλιστικού κινήματος κατά τη διάρκεια της προσπάθειας συγκρότησης, οργάνωσης και επέκτασής του υπήρξε εκείνη ανάμεσα στις προσεγγίσεις του Καρόλου Μαρξ και του Μιχαήλ Μπακούνιν. Η ρήξη αυτή, που διέτρεξε εγκάρσια την Α' Διεθνή, μεταφέρθηκε σε όλα τα επιμέρους τμήματά της και επηρέασε το επαναστατικό κίνημα στην Ευρώπη και παγκόσμια. Με τρόπο άμεσο και με ρυθμό ταχύτατο, οι κατά τόπους ενώσεις των οργανωμένων μελών του σοσιαλιστικού κινήματος πήραν θέση είτε υπέρ της αυταρχικής είτε υπέρ της αντιαυταρχικής προσέγγισης,...

Τα τελευταία χρόνια, η διεθνής αλλά και η ελληνική πολιτική σκηνή κυριαρχούνται από ένα είδος "μετανεωτερικού λαϊκισμού". Δίπλα στα κλασικά χαρακτηριστικά της δήθεν αδιαμεσολάβητης εκπροσώπησης αλλά στην ουσία διαστρέβλωσης της λαϊκής βούλησης, ενός υπεραπλουστευτικού λόγου και της χρήσης του κράτους για κομματικούς σκοπούς, ο "λαϊκισμός του 21ου αιώνα", δεξιός ή αριστερός, στην εξουσία ή διεκδικώντας την, προσέθεσε την ανοιχτή αμφισβήτηση της λογικής και της επιστήμης, την απώθηση της παγκοσμιοποίησης στο όνομα της επιστροφής στα κράτη-έθνη, την υποχώρηση του κράτους δικαί...

"Σίγουρα, η Καταστασιακή Διεθνής δεν είναι το φάντασμα που στοιχειώνει τον βιομηχανικό πολιτισμό μας, όπως και ο κομμουνισμός το 1848 δεν ήταν το φάντασμα που στοιχειώνε την Ευρώπη". Frangois Chatelet, Nouvel Observateur, 3.1.1968 "Για τον Ντεμπόρ ο καπιταλισμός και ο κομμουνισμός είναι δύο εφιαλτικές όψεις της ίδιας υποδούλωσης του ατόμου σε έναν πολιτισμό παραγωγών και καταναλωτών". Marc Slonim, New York Times, 21.4.1968 "Ήταν μια από εκείνες τις σπάνιες μάχες που, ακόμα κι αν χάθηκε, συνέχισε να καθορίζει τον πόλεμο μας για αρκετά χρόνια μετά". Guy Debord

Η ύπαρξή μας καθορίζεται από τους θεσμούς που μας περιβάλλουν. Περίπου όπως οι Αρχαίοι Αθηναίοι μοίραζαν τη ζωή τους ανάμεσα στην Αγορά και το Δήμο. Η Αγορά δεν εξαντλείται στο πεδίο των οικονομικών συναλλαγών. Ταυτίζεται με την ιδιωτική κοινωνία, συνιστά το άθροισμα των οριζόντιων θεσμών στους οποίους οι άνθρωποι συμμετέχουν ελεύθερα: το παζάρι, ένας πολιτιστικός σύλλογος, η κοινωνία της πληροφορίας. Ο Δήμος περιλαμβάνει τους μη συναινετικούς θεσμούς -Βουλή, Κυβέρνηση, Διοίκηση, Δικαστήρια, όργανα της ΕΕ- οι οποίοι δρουν κυριαρχικά, λαμβάνοντας αποφάσεις που μας επιβάλλοντ...

Το βιβλίο του Roger Scruton "Τρελοί, τσαρλατάνοι, ταραχοποιοί" αποτελεί μια συντριπτική κριτική της σύγχρονης αριστερής σκέψης. Εξετάζοντας τους συγγραφείς της Νέας Αριστεράς που κυριάρχησαν στον φιλοσοφικό δημόσιο διάλογο για πάνω από πενήντα χρόνια -Χομπσμπάουμ, Τόμσον και Μίλιμπαντ· Σαρτρ, Φουκώ και Ντελέζ· Αντόρνο, Λούκατς και Χάμπερμας· Γκράμσι, Μπαντιού και Ζίζεκ- ο Scruton επικρίνει τις ιδέες τους, αφού πρώτα επιχειρεί να εξηγήσει το έργο τους. Σε όλους τους παραπάνω διανοητές, υποστηρίζει ο Scruton, η κενή ρητορική υπερισχύει της προσεκτικής ανάλυσης, και η χυδαία α...

"Γιατί εξακολουθούν να μας σαγηνεύουν οι επαναστάσεις;" αναρωτιούνται οι επιμελητές αυτού του συλλογικού έργου J. Wolfreys και M. Haynes, οι οποίοι συγκέντρωσαν κείμενα δικά τους και των F. Gauthier, M. Ferro, G. Eley, G. Kennedy, L.T. Lih, D. Bensaid και E. Traverso, κάτω από τον τίτλο "Ιστορία και επανάσταση: Αντικρούοντας τον αναθεωρητισμό". "Η απάντηση είναι απλή. Άλλαξαν τον κόσμο και, στην πορεία, συνέβαλαν στη διαμόρφωση του δικού μας κόσμου, δείχνοντας παράλληλα δρόμους πέρα από αυτόν. Κάτι τέτοιο τις καθιστά βαθιά ενοχλητικά συμβάντα για όσους πιστεύουν ότι, καλώς...

Το βιβλίο παρουσιάζει τη σύγχρονη θεωρία για τους θεσμούς, όπως αυτοί έχουν διαμορφωθεί στις φιλελεύθερες δημοκρατίες. Η θεσμική θεωρία χρησιμοποιεί τα εργαλεία της οικονομικής επιστήμης αλλά και άλλων κοινωνικών επιστημών και της ψυχολογίας για να απαντήσει σε ερωτήματα όπως: - τι είναι το κράτος δικαίου; - γιατί η οικονομική και η πολιτική εξουσία διαπλέκονται; - πώς κατορθώνουν μικρές αλλά ισχυρές ομάδες να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους στην πλειοψηφία; - ποιοι θεσμοί είναι απαραίτητοι για οικονομική ανάπτυξη; - τι είναι οι άτυποι θεσμοί; - γιατί η ελληνική κρίση ε...

Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολιτικός επιστήμων εν δράσει. Με την ιδιότητά του αυτή άφησε τη σφραγίδα του όχι μόνο στην έρευνα και στη διδασκαλία σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού, αλλά και σε θεσμούς που πραγματώνουν τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι συγγραφείς του παρόντος τόμου τιμούν την ακαδημαϊκή και θεσμική του προσφορά συνεισφέροντας τους δικούς τους προβληματισμούς σε ζητήματα σχετικά με τη μακρά του διαδρομή ως επιστήμονα και δημόσιου αξιωματούχου. Υπό το φως σύγχρονων επιστημονικών κα...

Το έθνος είναι ο μεγάλος επιζών από τις ιδεολογικές καταρρεύσεις της εποχής μας. Στην Ανατολή, η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν και η Κίνα του Σι Τζινπίνγκ αμφισβητούν την ηγεμονία της Αμερικής, επενδύοντας στον πατριωτισμό. Στη Δύση, η μεγάλη κρίση του 2008 άνοιξε ρήγματα στην παγκοσμιοποίηση, φέρνοντας τον Τραμπ στο Λευκό Οίκο και τη νίκη του Brexit στη Βρετανία. Η νέα γερμανική Αυτοκρατορία αναζωπυρώνει εθνικά αισθήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, ενώ αποσχιστικοί εθνικισμοί, τύπου Καταλονίας και Σκοτίας, απειλούν τη συνοχή ιστορικών κρατών. H αλλαγή σκηνικού στην εποχή της μ...

Άνοδος των εθνικισμών, άνθηση των ταυτοτικών ιδεολογιών, απόρριψη ενός ευρωπαϊκού εγχειρήματος που έχει χάσει τον δρόμο του, δικαιολογημένοι φόβοι μπροστά στην παγκοσμιοποίηση: ο πειρασμός της αναδίπλωσης στον εαυτό μας καταπίνει τα έθνη μας και κλονίζει τις άφωνες και απαθείς δυτικές ελίτ. Απέναντι στα αντιδραστικά κινήματα, είναι πια καιρός να πάρουμε τον λόγο, να δώσουμε τη μάχη για τον πολιτισμό και να επανεφεύρουμε μια ουμανιστική και προοδευτική σχέση με τον κόσμο.

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει νέες θεματολογίες της έρευνας για την Ελλάδα και τον Ψυχρό Πόλεμο, οι οποίες παρακολουθούν και τις αντίστοιχες τάσεις της διεθνούς βιβλιογραφίας. Οι σύγχρονες ερμηνείες του Ψυχρού Πολέμου επιμένουν ότι αυτός δεν ήταν μόνον ένα "στρατηγικό δίλημμα", αλλά ταυτόχρονα μια γιγάντια διαμάχη που αφορούσε την ιδεολογία, την εξέλιξη των κοινωνιών και την κρίση νομιμοποίησης της εξουσίας. Το ανά χείρας βιβλίο καλύπτει και τις δύο διαστάσεις, τη στρατηγική και την ιδεολογική. Ένας πρόσθετος θεματικός άξονας είναι ο «ψυχροπολεμικός φακός» (Cold War lens): ο ό...

Δεν πρόκειται για μία ακόμη έκδοση του γνωστού έργου. Όλο το έργο σχολιάζει επανειλημμένα και επί σειρά ετών - από όταν ήταν Στρατηγός, Ύπατος, Αυτοκράτορας ή εξόριστος - ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Αυτή είναι η σημαντική ιδιαιτερότητα της παρούσας έκδοσης. Ο Ναπολέων είναι κοντά μας - μόλις 200 χρόνια - και κοντά στις πρακτικές και τις αντιλήψεις της σύγχρονης πολιτικής.

Γεννήθηκες σ' έναν κόσμο όπου βασιλεύουν η αδικία και η ανισότητα, σε έναν πλανήτη που καταρρέει. Αφυπνίσου και προετοιμάσου! Είσαι ένας παρτιζάνος της Επανάστασης - ενός πολέμου που μαίνεται από τότε που οι άνθρωποι απαίτησαν για πρώτη φορά δημοκρατία. Ονειρεύεσαι έναν καλύτερο κόσμο, όπου η διαμαρτυρία θα είναι περιττή, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να προηγηθεί το τέλος της διαμαρτυρίας. Πώς; Το βιβλίο που κρατάς θα σε βοηθήσει να το ανακαλύψεις! Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας και ακτιβιστής Micah White απευθύνεται στους επαναστάτες του αύριο. Με αφορμή το κίνημα Occu...

Αν και η δημοκρατία εξ ορισμού εννοείται ως το πολίτευμα όπου ο λαός είναι πολιτικά κυρίαρχος, στις σύγχρονες δημοκρατίες κυριαρχούν οι αιρετές κομματικές ελίτ. Αυτή η μορφή διακυβέρνησης που έχει επικρατήσει δεν είναι μόνο θεωρητικά προβληματική, αλλά έχει αρχίσει να προκαλεί και τη δυσαρέσκεια μεγάλου αριθμού πολιτών. Η παρούσα μελέτη προτείνει ένα εναλλακτικό κανονιστικό μοντέλο δημοκρατικής διακυβέρνησης, τη δημοκρατία ως λαϊκή κυριαρχία, ξεκινώντας από τη θέση ότι οι πολίτες θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά και ουσιαστικά στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων ως ισάξια και π...

Αντί μιας πραγματικής πολιτισμικής πολλαπλότητας, ο μετανεωτερικός "πολυπολιτισμός" ως ιδεώδες, καταλήγει μοιραία να συμβιβάζεται με εικόνες που συμβαδίζουν με τα αγοραία στερεότυπα της παγκοσμιοποίησης, ως στοιχείου μιας δήθεν "αναμφισβήτητης προόδου": η αποεδαφοποιημένη και ανεδαφική πρόσληψη της "Γης" ως πλανήτη σε μόνιμη κρίση. Η βιοπολιτική θεμελίωση του οικουμενισμού των ατομικών δικαιωμάτων όλων των ομιλούντων διπόδων. Ο ανθρωπισμός ως ηθική αξία "υπεράνω πολιτικών παθών" και πολιτισμικών προκαταλήψεων. Η "ανθρωπότητα" ως πολιτικό υποκείμενο που βρίσκεται πέρα από τι...

Η συνταγματική νομοθέτηση δεν (πρέπει να) αποτελεί υπόθεση αποκλειστικά της πολιτικής τάξης. Στις σύγχρονες πλουραλιστικές δημοκρατίες είναι καίριας σημασίας η εμπλοκή των πολιτών στη διαδικασία παραγωγής του Συντάγματος. Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι οι θεσμοί λαϊκής συμμετοχής στη συνταγματική νομοθέτηση στερούνται δυσχερειών και κινδύνων, τόσο ως προς την ενδεχόμενη χειραγώγηση των πολιτών, με την εκδήλωση φαινομένων συνταγματικού λαϊκισμού, όσο και ως προς τη θέσπιση ρυθμίσεων που εμφανίζονται ελκυστικές, όμως ενδέχεται να αποδειχθούν προβληματικές. Η συνταγματική...

Η γέννηση (γένεση) μιας Αυθεντίας δεν πρέπει να συγχέεται με τα εξωτερικά σημεία της "αναγνώρισής" της. Είναι αλήθεια ότι η Αυθεντία υπάρχει μόνον εφ' όσον "αναγνωρίζεται": ο Κύριος είναι Κύριος του Δούλου του μόνον εφ' όσον ο δεύτερος τον "αναγνωρίζει" ως τέτοιο (ή "αναγνωρίζει" τον εαυτό του ως Δούλο), κ.λπ. Άρα, μπορούμε να πούμε ότι η γένεση της Αυθεντίας είναι η γένεση της "αναγνώρισής" της απ' όσους θα υποταχτούν σ' αυτήν. Ωστόσο, για τον ίδιο ακριβώς λόγο μπορούμε να πούμε -επειδή είναι το ίδιο πράγμα- ότι η Αυθεντία καθιδρύεται απ' όσους υποτάσσονται σ' αυτήν: είτε...