Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο ξεκίνησε με αφορμή τα πέντε ταξίδια του συγγραφέα στα παράλια της Μικράς Ασίας και την Ιωνία. Σ' αυτό αποτυπώνεται η ιστορία, ο πολιτισμός και τα μνημεία των δέκα σημαντικότερων πόλεων της Ιωνίας. Παράλληλα γίνεται μια περιγραφή των μεγάλων ιερών (Αρτεμίσιο της Εφέσου, ναοί του Απόλλωνα στην Κλάρο και τα Δίδυμα) και παρουσιάζεται η άγνωστη χριστιανική και βυζαντινή ιστορία της περιοχής.

Έχετε παρακολουθήσει μπαλέτο; Έχετε επισκεφθεί κάποια αίθουσα τέχνης; Ίσως σας αρέσει το θέατρο ή ο κινηματογράφος. Η μουσική, η όπερα, το θέατρο, ο χορός είναι μόνο μερικές από τις εκφάνσεις του πολιτισμού. Όμως πολιτισμός σημαίνει πολλά ακόμα: είναι οι θρησκευτικές αντιλήψεις των λαών, το φαγητό τους, οι ιστορίες που διηγούνται και ο τρόπος ζωής τους. Το βιβλίο αυτό αποκαλύπτει όλη τη γοητεία του πολιτισμού. Παρακολουθήστε την εξέλιξη της μόδας σε διαφορετικές εποχές, ανακαλύψτε τη δύναμη της λογοτεχνίας και της μουσικής και γνωρίστε τη σπουδαιότητα μυθικών τεράτων, θεών...

Πολλές από τις παραδόσεις για τις οποίες πιστεύουμε ότι έχουν προέλευση αρχαία, στην πραγματικότητα επινοήθηκαν πρόσφατα. Το βιβλίο διερευνά παραδείγματα αυτής της διαδικασίας επινόησης, μεταξύ των οποίων την ουαλική και τη σκοτσέζικη "εθνική κουλτούρα", την εξέλιξη των βρετανικών βασιλικών τελετουργιών κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, την προέλευση των αυτοκρατορικών τελετουργιών σε Βρετανία, Ινδία και Αφρική, και τις απόπειρες των ριζοσπαστικών κινημάτων να αναπτύξουν δικές τους αντίρροπες παραδόσεις. Το μεγάλου εύρους αυτό βιβλίο καταπιάνεται με την πολύπλοκη αλληλεπίδραση πα...

Γιατί ήξεραν να πολεμούν όπως ο Αχιλλέας χωρίς να χάνουν την ανθρωπιά τους, ήξεραν να αισθάνονται και να δακρύζουν όπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα χωρίς να χάνουν τη λογική τους, ήξεραν να γλεντούν και να μεθούν χωρίς να χάνουν το χιούμορ τους. Κυβερνήτες του εαυτού τους, ήξεραν να κυβερνηθούν απ' τους ομοίους τους. Έμαθαν να βλέπουν τον κόσμο πέρα απ' αυτό που έβλεπαν τα μάτια τους και ν' απολαμβάνουν το αισθητό με τα έργα της τέχνης τους. Γι' αυτό έχουν σημασία οι Έλληνες, σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Τον τελευταίο καιρό έχει γίνει μία αφύπνιση του "Έλληνα ανθρώπου". Ξεχωρίζω τη λέξη "Έλλην άνθρωπος" διότι έτσι όπως αναπτύσσω τη σκέψη μου στα κείμενα που ακολουθούν, υπάρχει περίπτωση να μην είναι όλοι οι άνθρωποι "Έλληνες", ούτε οι πολιτογραφημένοι ως Έλληνες να είναι όλοι "Έλληνες". Έχει αναπτυχθεί το ενδιαφέρον σε πολλούς από μας τους απογόνους των αρχαίων Ελλήνων, να ερευνήσουμε και να μάθουμε, πότε και πως μιλήθηκε η Έλληνική γλώσσα. Γι' αυτό πρέπει να σκεφτούμε πρώτα απ' όλα, πότε και πως εμφανίστηκε ο ανθρωπος επί της γης. Χρειάζεται να φανταστούμε για τον πρώτο ά...

Ο συγγραφέας επιχειρεί να δώσει μια συνοπτική και ταυρόχρονα ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας και της φιλοσοφίας των πολεμικών τεχνών. Το ιστορικό ταξίδι στις περιοχές, στις οποίες αναπτύχθηκαν οι πολεμικές τέχνες είναι μεγάλο και έχει πολλούς και σημαντικούς σταθμούς: Μεσοποταμία, Αίγυπτος, Ελλάδα, Ινδία, Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία, Okinawa, ΝΑ Ασία, Ευρώπη και Αμερική. Ο αναγνώστης, δεν χρειάζεται να έχει προσωπική εμπειρία με τις πολεμικές τέχνες για να επικοινωνήσει με τον τεράστιο ιστορικό και φιλοσοφικό πλούτο που υπάρχει στην παράδοσή τους. Αυτές είναι το όχημα για να γνω...

Ο Φρανσουά Γκιζό στο έργο του "Η ιστορία του πολιτισμού στην Ευρώπη" σκιαγραφεί τα γνωρίσματα και τα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού με τρόπο αυθεντικό, περισπούδαστο και φιλοσοφικό. Τα δεκατέσσερα μαθήματα που περικλείουν την ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, αποτελούν ουσιαστικά δεκατέσσερεις πίνακες ιστορίας. Ο μελετητής, συνοπτικά, χωρίς να περιχαρακώνεται στα στενά όρια μιας απλής ονοματολογίας, περιγράφει με ευγλωττία και ευρυμάθεια τα σπέρματα τα οποία διαμόρφωσαν τις στοιχειακές αρχές που συνιστούν το κοινωνικό σύστημα της Ευρώπης, το έδαφος που εκκόλαψε αυτ...

Είναι δύο λεπτές αγκαλιασμένες σιλουέτες που διαγράφονται στο βάθος μιας νεολιθικής σπηλιάς. Είναι το αινιγματικό χαμόγελο του αρχαίου εκείνου ζεύγους που επέζησε σε έναν τοίχο της Πομπηίας. Είναι επίσης το ξίφος του Τριστάνου που τον χωρίζει από την καλή του, τα δάχτυλα του Ζιλιέν που αγγίζουν το χέρι της Μαντάμ ντε Ρενάλ, τα χιλιάδες φλογισμένα λόγια της Ιουλιέτας, της Ελοΐζας, της Βερενίκης. Ακόμη, η ανασηκωμένη φούστα ενός νυμφίδιου του Φραγκονάρ, το χέρι του Σαρλώ που σφίγγει δυνατά το χέρι της Πωλέτ Γκοντάρ, κι έπειτα τα ποτάμια δακρύων, τα όργια φιλιών, οι συμφωνίε...

Ο Sture Linner μιλάει στα βιβλία του για τη ροή του σήμερα μέσα στο χθές της ιστορίας και για την εισβολή του χθές μέσα στο σήμερα. Τα βιβλία του ασχολούνται με γεγονότα του παρόντος, όσο και με γεγονότα των αρχαίων χρόνων που δεν τα ξέρουν οι πολλοί. Δεν μένει μονάχα στις δραματικές ιστορικές αλλαγές: έχει μια αίσθηση των μικρών και όμορφων πραγμάτων που αξίζουν κι αυτά να διασωθούν από την καταστροφή. Ο Sture Linner -όπως ο Heidenstam- σε όλα τα έργα του καταπολεμά τη λήθη που επέρχεται όταν σπάμε της αλυσίδα των διαφόρων παραδόσεων και δεν αφήνουμε την ποίηση, την μεγά...

Η κυκλική θεωρία του Σπένγκλερ δεν καταργεί μόνο το γνώριμο σχήμα περιοδολόγησης της παγκόσμιας ιστορίας: αρχαιότητα, μεσαίωνας, νεώτεροι χρόνοι· δεν προτείνει απλώς μια διαφορετική ερμηνεία της Αναγέννησης, αφού τίποτε από όσα έχουν παρακμάσει δεν μπορεί να αναγεννηθεί· δεν παραμερίζει μόνο την ευρωκεντρική ερμηνεία της παγκόσμιας ιστορίας, που συμπιέζει όλον τον υπόλοιπο κόσμο στα εννοιολογικά κλισέ της. Ίσως το πιο προκλητικό χαρακτηριστικό της, το οποίο εξόργισε τόσο τους φιλελεύθερους όσο και την Αριστερά, όπως ασφαλώς και τους συντηρητικούς που πιστεύουν ότι μπορούν ν...

Ο υπότιτλoς του μνημειώδους έργου του Σπένγκλερ, "Μορφολογία της παγκόσμιας ιστορίας", είναι η κεντρική ιδέα της "Παρακμής της Δύσης", που ανάγεται στον Γκαίτε και τον Νίτσε. Παγκόσμια ιστορία είναι η ιστορία των φορέων της, των μεγάλων πολιτισμών, οι οποίοι θεωρούνται ως μεγάλοι οργανισμοί που γεννιούνται, ωριμάζουν, ακμάζουν και πεθαίνουν. Ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλον, διέπονται εντούτοις από μια κοινή χαρακτηριστική, αναγκαία, τρόπον τινά οργανική νομοτέλεια, που συνιστά το πεπρωμένο τους. Η ομοιότητα της όψιμης ρωμαϊκής εποχής με τη σημερινή, που είχε επισημανθεί απ...

Το βιβλίο αυτό, προϊόν της έρευνας ενός σημαντικού γάλλου ιστορικού, αναφέρεται στις μορφές που πήρε ο διάβολος κατά τη διάρκεια οχτώ αιώνων της παρουσίας του ανάμεσά μας. Αν και το αντικείμενο του βιβλίου σχετίζεται κατά βάση με την κοινωνική ιστορία, ο συγγραφέας αναλύει επίσης και τις πολιτικές και, φυσικά, τις θρησκευτικές πτυχές του θέματος. Παράλληλα αναφέρεται διεξοδικά και στην απεικόνιση του διαβόλου στη λογοτεχνία, τη ζωγραφική, τη μουσική, τον κινηματογράφο και, πιο πρόσφατα, στη διαφήμιση και τα κόμικς. Το βιβλίο, γεμάτο από ποικίλες και δυσεύρετες πληροφορίες,...

Ομιλία σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς με θέμα: "Έντουαρντ Σαΐντ: ένας παγκόσμιος διανοούμενος" (αίθουσα εκδηλώσεων ΟΤΟΕ, Οκτώβριος 2003). Το κείμενο πρωτοπαρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 2002 με την ευκαιρία της επετηρίδας των 25 χρόνων από την έκδοση του "Οριενταλισμού", η οποία έγινε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, παρουσία του Έντουαρντ Σαΐντ. Ο τίτλος του ήταν "Ο Οριενταλισμός και ο ανοιχτός ορίζοντας της εγκόσμιας κριτικής". Οι αλλαγές που έχω επιφέρει στο αγγλικό πρωτότυπο είναι ελάχιστες, για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί αν και το κείμενο αφορά κατά κύριο...

Πρωτότυπο επιστημονικό έργο γραμμένο από τον ομότιμο καθηγητή Πανεπιστημίου Χρήστο Μάρτη. Μέσα από τις σελίδες του παρουσιάζεται αναλυτικά η εξελικτική πορεία του ανθρώπου και ερμηνεύεται το μεγάλο άλμα στον πολιτισμό. Η ουσία του βιβλίου εκφράζεται, με διαύγεια, με τα παρακάτω: Ο πολιτισμός είχε αρχίσει να γεννιέται από τότε που ο άνθρωπος εμπέδωσε την όρθια στάση και τη χρήση των πρώτων εργαλείων -με πρωταγωνιστή τον αντίχειρα, και στη συνέχεια άρθρωσε κάποιες προγραμματισμένες συλλαβές και λέξεις πριν ομιλήσει κανονικά. Με τη μελέτη της "Επανάστασης του αντίχειρα" αποκ...

Ο νεώτερος δυτικός πολιτισμός πέτυχε πρώτος μέσα στην παγκόσμια ιστορία πραγματικά οικουμενική εξάπλωση και μέσα απ' αυτήν ο πλανήτης ενοποιήθηκε στη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα. Τούτη η εξάπλωση και τούτη η ενοποίηση στηρίχτηκαν στην επίσης πρωτοφανή μέσα στην παγκόσμια ιστορία ανάπτυξη της τεχνικής, μετά τον 16ο και κυρίως μετά τον 18ο αι. Έτσι, στην κοινή γνώμη της Δύσης επικράτησε επί αιώνες η φιλάρεσκη αντίληψη ότι η τεχνική υπεροχή σημαίνει πολιτισμική υπεροχή και κατ' επέκταση φυλετική υπεροχή. Με άλλα λόγια: ο δυτικός πολιτισμός όρισε την ταυτότητά του με βάση κριτή...

Στο βιβλίο αυτό γίνεται λόγος: Για τους Αιθίοπες που ζούνε πέρα απ' τη Λιβύη και για τις αρχαίες παραδόσεις τους. Για τα μεταλλεία χρυσού στις εσχατιές της Αιγύπτου και για την κατεργασία του χρυσού. Για τους λαούς που κατοικούν στα παράλια του Αραβικού κόλπου και γενικά στα παράλια του ωκεανού μέχρι την Ινδία. Επίσης αναπτύσσονται τα έθιμα κάθε λαού κι από ποία αιτία ή ιστορία αναφέρει πολλά πράγματα γι' αυτούς εντελώς ιδιότυπα και απίστευτα για την παραδοξότητα τους.

Πόσοι από εμάς γνωρίζουν τον "άγνωστο Μεσαίωνα"; Πόσοι υποψιάζονται ότι πίσω από την κυρίαρχη αντίληψη περί σκοταδισμού και οπισθοδρόμησης κρύβεται μια σημαντική πολιτισμική άνθηση; Ο διανοούμενος του Μεσαίωνα, στοχαστής και δάσκαλος, ρήτορας και φιλόσοφος, ένας πραγματικός τεχνίτης του πνεύματος, θα οδηγήσει στη μεγάλη άνθηση του 12ου και 13ου αιώνα, του "άγνωστου Μεσαίωνα": από τις συντεχνίες των λογίων-φοιτητών μέχρι την ίδρυση των πρώτων πανεπιστημίων, από τις μονομαχίες διαλεκτικής και ρητορικής μέχρι την ειδίκευση σε διάφορους επιστημονικούς τομείς, ένας μικρόκοσμος...

Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι, κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα, όλα τα γραπτά για την μαζική κουλτούρα θεωρούν πως η κοινωνία μας επαναλαμβάνει ένα παλιό πρότυπο παρακμής και πτώσης. Εξετάζοντας τις σημαντικότερες θεωρίες για την μαζική κουλτούρα, από τους συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας και Ρώμης, δια μέσου των Μαρξ, Νίτσε, Φρόυντ, Ορτέγκα υ Γκασέτ, Έλιοτ, των θεωρητικών της Σχολής της Φραγκφούρτης και μέχρι τον Μάρσαλ ΜακΛιούαν και τον Ντάνιελ Μπελ, ο Μπράντλιντζερ δείχνει πως η πίστη στο αναπόφευκτο της κοινωνικής παρακμής έχει γίνει σήμερα η κυρίαρχη άποψη της μαζικής κουλ...

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει το συσχετισμό που υπάρχει μεταξύ των τελευταίων γεγονότων -Τσερνόμπιλ, AIDS, τρελές αγελάδες- και της γενικευμένης κρίσης που χαρακτηρίζει την εποχή μας.

Ο συγγραφέας μελετά την μετάβαση από το ζώο στον άνθρωπο. Εξετάζει, κατόπιν, τον άνθρωπο των αρχαϊκών χρόνων, που εξελίσσεται στον άνθρωπο των "αξονικών" θρησκειών και φιλοσοφιών (χριστιανισμός, βουδισμός, ισλαμισμός...). Ακολουθεί ο άνθρωπός του Παλιού Κόσμου, που μεταμορφώνεται στον άνθρωπο του Νέου Κόσμου. Σ' αυτόν μπροστά, ανοίγονται δυο δρόμοι: ο ένας δρόμος οδηγεί στον μετα-ιστορικό άνθρωπο, στο καλορυθμισμένο και προγραμματισμένο τέρας που στοιχειώνει τους εφιάλτες μας· ο άλλος οδηγεί στον "ολοκληρωμένο" άνθρωπο, που αποτελεί την σύνθεση όλων των προηγούμενων ανθρώπ...