Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το σύνολο των έργων του θεατρικού συμβολισμού σε αντίθεση από το συμπαγές σύνολο του ρομαντικού θεάτρου, είναι ένας κατακερματισμένος γαλαξίας έργων που δίδουν έμφαση στο λόγο, ιδιαιτέρως στον ποιητικό λόγο, κείμενα πλούσια σε αναλογίες, μεταφορές, παρομοιώσεις, κείμενα που περιστρέφονται γύρω από το κείμενο, κείμενα που επιχείρησε να αναδείξει και να διαδώσει σ’ ένα ευρύτερο κοινό ο Paul Fort κατά τη δεκαετία του 1890 στο Θέατρο Τέχνης (Theatre d’art). Το θέατρο της υπέρβασης, των αδρών και καθαρών περιγραμμάτων, οι ήρωες του οποίου στοχεύουν και επιχειρούν την υπέρβαση όπ...

Ο "Μισάνθρωπος", το κορυφαίο, κατά πολλούς, επίτευγμα του μεγάλου Γάλλου δραματουργού, είναι συνάμα ένα κομβικής σημασίας έργο του γαλλικού κλασικισμού, αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας γενικότερα. Κεντρικός χαρακτήρας του έργου είναι ο Αλσέστ, μια από τις πλέον εμβληματικές και διαχρονικές μορφές της μολιερικής πινακοθήκης: ο ανυποχώρητος ιδεαλιστής και ηθικολόγος, που αξιώνει μια κοινωνική ζωή χωρίς υποκρισία και κατά συνθήκη ψεύδη, θεμελιωμένη σε μια άνευ ορίων και άνευ όρων ειλικρίνεια ανεξαρτήτως κόστους. Η παρουσία ενός τέτοιου ανθρώπου στη γαλλική αυλική κοινωνία...

Με αφορμή την ιστορία μύησης ενός δασκάλου στη διαφθορά του δημόσιου βίου, ο Πανιόλ δημιούργησε τον υποδειγματικό τύπο ενός καιροσκόπου παρά τη θέλησή του. "Καιροσκόπος παρά τη θέλησή του" θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο υπότιτλος του έργου. Ο "Τοπάζ" είναι μια μεταφορά στην οποία καταδεικνύεται αριστοτεχνικά η εξέλιξη του ανερμάτιστου, αγόμενου και φερόμενου, έρμαιου των περιστάσεων, ασήμαντου άνδρα, ο οποίος οδηγείται στην εξουσία και χρησιμοποιείται από την εξουσία. Μια ιδιοφυής μεταφορά που ανταποκρίνεται πλήρως στις σταδιοδρομίες ασήμαντων κυρίως πολιτικών προσώπων, ότ...

Ο "Μισάνθρωπος" του Μολιέρου, μία από τις διασημότερες κωμωδίες ηθών του 17ου αιώνα, είναι ένα έργο που βασίζεται περισσότερο στην εξέλιξη των χαρακτήρων παρά στην εξέλιξη της πλοκής. Ο Άλκηστος, αν και μέλος των σαλονιών, απορρίπτει με σθένος τις κοινωνικές συμβάσεις τους και γίνεται αντιπαθής σχεδόν σε όλους με τη "βάναυση" ειλικρίνειά του. Το παράδοξο; Ενώ μισεί την κολακεία και το κουτσομπολιό, είναι σφοδρά ερωτευμένος με τη νεαρή χήρα Σελιμένη που είναι απολύτως ενταγμένη στο κοινωνικό γίγνεσθαι, φλερτάροντας αδιάκοπα ώστε να παραμένει το επίκεντρο της προσοχής όλων....

Και οι Γάλλοι έχουν τον δικό τους θεό Απόλλωνα. Γεννήθηκε μάλιστα στο Μπελλάκ, όπως ακριβώς και ο Jean Giraudoux. Και ήρθε στη Γη για να κάνει τους θνητούς να δουν την ομορφιά ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει, να αφήσουν τα μάτια τους να δημιουργήσουν ομορφιά. Με χαριτωμένες ατάκες που προκαλούν χαμόγελα και αίσθημα ευφορίας και συνάμα με σάτιρα που απο καλύπτει τις ανθρώπινες αδυναμίες, ο συγγραφέας παίζει διαρκώς με τις λέξεις και τις γλαφυρές σκηνές που ξετυλίγονται μπροστά στους θεατές του, διασκεδάζει με την έννοια της επιτυχίας, που δεν απέχει πολύ από το αντίθετό της,...

Η ανέφικτη τέλεια ένωση του ζεύγους είναι το κεντρικό θέμα στα "Σόδομα & Γόμορρα". Ο άγγελος εξ ουρανού έρχεται να παρατηρήσει και να προειδοποιήσει: μόνο ένα ζευγάρι που αγαπιέται αληθινά είναι ικανό να σώσει τον κόσμο από τον όλεθρο της καταστροφής. Τα "Σόδομα & Γόμορρα" άρχισαν να γράφονται το 1939. Ολοκληρώθηκαν τον χειμώνα του 1941 με 1942 και κυκλοφόρησαν το 1943, μέσα στη γερμανική Κατοχή. Είναι φυσικό η διάθεση του συγγραφέα τους να είναι σκοτεινή, απαισιόδοξη. Η παρούσα έκδοση μεταφράστηκε από το πρωτότυπο και κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά.

""Οι Δαιµονισµένοι" είναι ένα από τα τέσσερα ή πέντε έργα που τοποθετώ υπεράνω όλων των άλλων. Για πολλούς λόγους, µπορώ να πω ότι γαλουχήθηκα µ’ αυτά και διαµορφώθηκα χάρη σ’ αυτά. Εδώ και είκοσι χρόνια περίπου, πάντως, βλέπω αυτά τα πρόσωπα επί σκηνής. Δεν έχουν µόνο το κύρος δραµατικών προσώπων, έχουν και τη συµπεριφορά, τις εκρήξεις, το γρήγορο και απρόσµενο στιλ τους. Ο Ντοστογιέφσκι, άλλωστε, έχει στα µυθιστορήµατά του µια τεχνική θεάτρου: ελίσσεται µε διαλόγους, χρησιµοποιώντας κάποιες ενδείξεις τόπων και κινήσεων. Ο άνθρωπος του θεάτρου, είτε είναι ηθοποιός, είτε σκ...

Ένας εξοργισμένος σύζυγος φαντάζεται ότι η σύζυγός του είναι άπιστη, αλλά είναι απρόθυμος να υπερασπιστεί την τιμή του. Ο Μολιέρος σε αυτό το μικρό αριστούργημα χιούμορ και φινέτσας, ισορροπεί δεξιοτεχνικά με τις παρεξηγήσεις. Η υποψία της απιστίας, ως τρομακτικός ιός, μολύνει έναν προς έναν όλους τους χαρακτήρες του έργου, και έτσι ο καθένας με τη σειρά του γίνεται ένας "κατά φαντασίαν κερατάς"! Ο Σγαναρέλλος ή ο κατά φαντασίαν κερατάς είναι μια από τις πιο διεισδυτικές φάρσες του γάμου και της παρεξήγησης, τοποθετημένη στο Παρίσι, και θεωρείται ένα από τα πιο επιτυχημένα...

Ο "Νεκρασόφ" είναι μια φαρσο-σάτιρα, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει σε συνέντευξή του, που αναπαράγει τη δομή της κοινωνίας. Με το έργο αυτό απομυθοποιείται το άσπιλο πρόσωπο μιας συγκεκριμένης μερίδας του Τύπου, αλλά και των ισχυρών εκπροσώπων της εξουσίας κάθε κοινωνίας. Ο Σαρτρ είχε την πρόθεση να προσεγγίσει το είδος της κωμωδίας έτσι όπως την οραματίστηκε και την καθιέρωσε ο Αριστοφάνης, γι' αυτόν τον λόγο το κείμενο εμπεριέχει κωμικά στοιχεία. Στον Νεκρασόφ, ο φιλόσοφος-δραματουργός αντλεί έμπνευση και θεματικά στοιχεία από την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα...

Ο Μουλινώ, επιφανής γιατρός και -κατόπιν παρεξηγήσεων- ράφτης κυριών, είναι παντρεμένος με την Υβόν. Διατηρεί όμως σχέση με τη Σουζάν, σύζυγο του Ωμπέν. Ο Ωμπέν απατά τη γυναίκα του με τη Ρόζα, σύζυγο του Μπασινέ. Ο Μουλινώ, προκειμένου να ζήσει ανενόχλητος τον έρωτά του, νοικιάζει από τον Μπασινέ ένα διαμέρισμα που μέχρι πρότινος λειτουργούσε ως ραφτάδικο. Από το διαμέρισμα περνούν όλοι: νόμιμοι σύζυγοι, παράνομοι εραστές, η υποψιασμένη πεθερά, πελάτισσες της ράφτρας, που εγκατέλειψε τον χώρο, προκαλώντας με την παρουσία τους συνεχείς παρεξηγήσεις και κωμικά απρόοπτα. Η...

Μια πανεπιστημιακή μελέτη που εστιάζει στο διακείμενο, υπό την έννοια της αντιπρότασης απέναντι σε μια προϋπάρχουσα πρόταση. Το δραματικό υπόβαθρο του κειμένου, "Κάποτε ήσουν καλό παιδί!", από τα "απόκρυφα" θεατρικά του (pieces secretes), εδράζεται γενικότερα στον μύθο του Ορέστη και ειδικότερα στις "Χοηφόρους", την τραγωδία που αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας "Ορέστεια" του Αισχύλου. Ακρογωνιαίος λίθος της τριλογίας, ο Ορέστης ορίζεται -και μένει έτσι στην Ιστορία- από την ύψιστη ύβρη της μητροκτονίας. Στην εκδοχή του Γάλλου συγγραφέα, ο Ορέστης ακολουθείται από το...

"Ο Μισάνθρωπος" είναι αναμφίβολα το πιο αινιγματικό έργο του Μολιέρου. Η αντιπαράθεση του Αλσέστ με την υποκριτική κοινωνία της εποχής του, τον οδηγεί μοιραία στην απομόνωση. Η εμμονή του στην ηθική, τον καθιστά τελικά μισάνθρωπο. Αντιθέτως, ο μοναδικός του φίλος, ο Φιλέντ, μοιάζει να επιβραβεύεται για τη μετριοπαθή και συμβιβαστική στάση του. Οι αδυναμίες του Αλσέστ, που άλλες φορές παρασύρουν και τον ίδιο σε υποκριτική στάση, ενώ άλλες τον καθιστούν σκληρό και άκαμπτο για να τον οδηγήσουν στην τελική του έξοδο, δεν ακυρώνουν το μεγαλείο της στάσης του αλλά το συμπληρών...

Ο ιερός τόπος του γάμου είναι το διπλό κρεβάτι. Η πεμπτουσία της συζυγικής ζωής, ο στυλοβάτης της οικογένειας, το θεμέλιο της ανθρωπότητας είναι το διπλό κρεβάτι! "Ο Ράφτης κυριών του Ζωρζ Φεντώ είναι μια σπουδαία κωμωδία, μια σπουδαία φάρσα. Πίσω όμως από την "αθώα" όψη της, κρύβει ένα αυστηρό πρόσωπο: οι όροι που θέτει είναι αδιαπραγμάτευτοι, σκληροί? ή τους ακολουθείς απνευστί ή καλύτερα να εγκαταλείψεις. Ο αδυσώπητος ρυθμός, η κάθε ατάκα που εντέχνως βρίσκεται στη θέση της για να δώσει ώθηση στην ιστορία, η σκηνική επινοητικότητα επιβάλλουν να υποταχθείς και τελικά ν...

Μέσα από μια πλοκή που κρατάει σε εγρήγορση τον θεατή μέχρι την καταληκτική φράση, ο Ουγκώ οικοδομεί τον χαρακτήρα της Μαρίας Τυδώρ πάνω σε μια αντινομία: η Μαρία είναι βασίλισσα (η αιμοσταγής βασίλισσα) και κρατάει την εξουσία στα χέρια της αλλά είναι συνάμα και μια γυναίκα παραδομένη στη δίνη του πάθους. Αυτή ακριβώς η σύγκρουση του πάθους απ' τη μια, και του χρέους της ως βασίλισσα απ' την άλλη, συνιστά την ουσία του δράματος.