Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σκοπός του βιβλίου είναι η κατανόηση του φαινομένου της κοινωνικής οικονομίας τόσο όσον αφορά τις εσωτερικές του σχέσεις, όσο και όσον αφορά τις σχέσεις του με τα άλλα φαινόμενα του ανθρωπο-κοινωνικού σχηματισμού. Για την κατανόηση αυτού του φαινομένου καταβλήθηκε, σ' ένα πρώτο πεδίο, προσπάθεια να εξεταστεί ο τρόπος που οι κυρίαρχες θεωρίες όπως είναι ο νεο-φιλελευθερισμός, ο κεϋνσιανισμός, ο μαρξισμός, ο πολανισμός και η κοινωνιολογία, το αναπαριστούν. Ο έλεγχος έδειξε ότι αυτές οι θεωρίες δεν αναπαριστούν πιστά την πολύπλοκη πραγματικότητα που διαμορφώνεται μεταξύ της...

Ο πλατωνικός "Πολιτικός" ελαύνοντας μετά το πέρας του Σοφιστή στη "χώρα" του φιλοσοφικού στοχασμού αναλαμβάνει τη χάραξη της οδού σύνδεσης οντολογίας και πολιτικής. Ο "Πολιτικός" είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ "Πολιτείας" και "Νόμων". Ο φιλοσοφικός λόγος αφιγμένος από τον κόσμο της θέασης του Αγαθού (πρώτος πλους) επιχειρεί τώρα (δεύτερος πλους) να μετουσιωθεί σε εμπράγματη δράση πραγματώνοντας το σωκρατικό όραμα βελτίωσης του ανθρώπου ως όντος και ως μέρους (πολίτης) ενός πολιτικού όλου (πόλις). Η πλατωνική διαλεκτική έχοντας φτάσει στα ανώτατα στάδια θέασης των Ειδών κα...

Μία ακόμη, η έκτη αν υπολογίζουμε σωστά, μετάφραση του "Ηγεμόνα" του φλωρεντινού πολίτη, ίσως φαινόταν περιττή στην ελληνική βιβλιογραφία, όταν εκκρεμεί η παρουσίαση τόσων άλλων κειμένων των πολιτικών στοχαστών των νεώτερων χρόνων -έστω και αν δεχθούμε το διαρκές ενδιαφέρον για τον Μακιαβέλλι, περιορισμένο κι αυτό συχνά στον "Ηγεμόνα". Για τον λόγο αυτό επιδιώξαμε στην παρούσα έκδοση να μην δώσουμε απλώς μια μετάφραση, αλλά να πλαισιώσουμε το κείμενο του "Ηγεμόνα" με στοιχεία που πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν τον αναγνώστη να προσεγγίσει τη σκέψη του Μακιαβέλλι και θα τον αφή...

Απ' όλους τους πολιτικούς αγώνες, ο πόλεμος κι η ειρήνη εμφανίζονται ως οι τυπικότεροι της διαλεκτικής μεταξύ του φίλου και του εχθρού. Ας πάρουμε πρώτα την περίπτωση του πολέμου. Εκείνος που θα ισχυριζόταν πως μπορεί να προσθέσει ουσιώδη πρωτότυπα στοιχεία στη θεωρητική ανάλυση που έκανε ο Klausewitz για τον πόλεμο, θ' απεδείκνυε κυρίως μεγάλη βλακεία. Ο συγγραφέας του "Περί του πολέμου" (1827) έχει, μπορούμε να πούμε, επεξεργαστεί σ' ανύποπτο χρόνο τον ιδεότυπο του πολέμου εν γένει, που παραμένει εν ισχύ παρά τις απειλές μιας θερμοπυρηνικής σύγκρουσης, ή μάλλον αυτές οι α...

Απ' όλους τους πολιτικούς αγώνες, ο πόλεμος κι η ειρήνη εμφανίζονται ως οι τυπικότεροι της διαλεκτικής μεταξύ του φίλου και του εχθρού. Ας πάρουμε πρώτα την περίπτωση του πολέμου. Εκείνος που θα ισχυριζόταν πως μπορεί να προσθέσει ουσιώδη πρωτότυπα στοιχεία στη θεωρητική ανάλυση που έκανε ο Klausewitz για τον πόλεμο, θ' απεδείκνυε κυρίως μεγάλη βλακεία. Ο συγγραφέας του "Περί του πολέμου" (1827) έχει, μπορούμε να πούμε, επεξεργαστεί σ' ανύποπτο χρόνο τον ιδεότυπο του πολέμου εν γένει, που παραμένει εν ισχύ παρά τις απειλές μιας θερμοπυρηνικής σύγκρουσης, ή μάλλον αυτές οι α...

Το παρόν δοκίμιο αποτελεί μια άσκηση στη ρεπουμπλικανική θεωρία, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η αρχή caritas rei publicae: η αγάπη για τα δημόσια πράγματα. Πόσο επίκαιρη κρίνεται σήμερα αυτή η αρχή; Πώς συνδέεται με την έννοια της ελευθερίας και τις ποικίλες κανονιστικές εκδοχές της; Θα μπορούσε να αφορά ένα δημόσιο χώρο που εκτείνεται και εξελίσσεται πέραν των εθνικών τειχών; Αυτά τα διερωτήματα συνδέονται με την εξελικτική διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτείας: εάν η caritas rei publicae αποτελέσει τον κοινό πολιτειακό "τόπο" μιας τόσο σύνθετης ένωσης, τότε μπορεί να...

Το εκρηκτικό ενδιαφέρον για τις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης και τις νέες μορφές που προσλαμβάνει ο ψηφιακός καπιταλισμός, καθώς επίσης και η επιτακτική ανάγκη πολιτικής διακυβέρνησης των μεγάλων μετασχηματισμών, θέτουν και πάλι νέα ερωτήματα - θεωρητικά και πολιτικά, ταυτόχρονα. Σε τέτοιες περιόδους καμπής, είναι λογικό και σύνηθες να ανατρέχουμε με νέο ενδιαφέρον στις ιστορικά καθιερωμένες προσεγγίσεις προκειμένου να οξύνουμε τα αναλυτικά-θεωρητικά εργαλεία που μας είναι απαραίτητα για την κατανόηση του σήμερα. Ανάμεσα σε αυτές, το έργο του Αντόνιο Γκράμσι είναι μ...

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πολύκροτα διαχρονικά πολιτικά αναγνώσματα που θέτει το ενδεχόμενο μιας ιδανικής πολιτείας.

Το έργο του Τζων Λοκ αποτελεί όχι μόνο τη βασική έκθεση της πολιτικής θεωρίας του Άγγλου φιλοσόφου, αλλά και ένα από τα κλασικά κείμενα της ευρωπαϊκής πολιτικής παράδοσης. Εδώ θεμελιώνεται η πολιτική ιδεολογία που έγινε γνωστή με το όνομα φιλελευθερισμός και η οποία εδώ και αιώνες επιδρά αποφασιστικά στη διαμόρφωση των δυτικών κοινωνιών. Ο Λοκ παρουσιάζει την πολιτική του θεωρία με τη μορφή μιας ανάλυσης της γένεσης της κοινωνίας, της υφής των πολιτευμάτων και της σχέσης των εξουσιών μεταξύ τους· η ανάλυση αυτή εντάσσεται, με τη σειρά της, στο ευρύτερο πλαίσιο μιας θεωρίας...

Ο Δάντης Αλιγκέρι (1265-1321) είναι ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς ποιητές και το περίφημο έργο του, "Θεία Κωμωδία", αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το έργο του "Περί μοναρχίας" γράφτηκε στα λατινικά, μάλλον, το 1312-13, και παρεμβαίνει σε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα θέματα της εποχής του, τη σχέση ανάμεσα στην κοσμική εξουσία του Αυτοκράτορα και τη θρησκευτική εξουσία του Πάπα, υποστηρίζοντας την ανάγκη για μια παγκόσμια μοναρχία που θα επέβαλε ειρήνη. Μετά το θάνατο του Δάντη, το έργο καταδικάστηκε από τον Πάπα και οδηγήθηκε στην...

Μια πνευματώδης και ρεαλιστική θεώρηση των θεμελίων του ανθρώπινου πολιτισμού και των παγκοσμίων οικονομικών και ηθικών κρίσεων, "Το κοσμοείδωλο της ελευθερίας" αποτελεί μια καινοτόμο και δημιουργική ανάλυση των σημαντικότερων ζητημάτων της πραγματικότητας (φυσικής, κοινωνικής, ψυχικής), της ιδεολογίας και της πολιτικής πράξης. Το παρόν βιβλίο δεν προσφέρει μόνο μια "γενεαλογία" της έννοιας της ελευθερίας. Προσφέρει επίσης ένα νέο, πρακτικό και ολοκληρωμένο μοντέλο πολιτικής οικονομίας το οποίο προτάσσει την ελευθερία του ανθρώπου και οδηγεί στην πιο αποτελεσματική και δημι...

Οι Ρωμαίοι υπήρξαν τρανοί και ευημερούσαν όσον καιρό κυβερνούνταν σύμφωνα με ορισμένες αρχές: την αγάπη για την ελευθερία, για τον μόχθο και για την πατρίδα, την αυστηρή στρατιωτική πειθαρχία και τη συνετή πολιτική της συγκλήτου στις σχέσεις της με τους ηττημένους λαούς. Παρήκμασαν όταν η αυτοκρατορία τους επεκτάθηκε υπέρμετρα και η κατίσχυσή τους παγκοσμίως τους υποχρέωσε να μεταβάλουν τρόπο διακυβέρνησης, αντικαθιστώντας τις παλαιές αρχές με νέες. Η απομάκρυνση των στρατιών προκάλεσε την εξάλειψη του δημοκρατικού φρονήματος· το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη παραχωρήθηκε σε...

Η παρούσα μελέτη έχει ως αφετηρία τη σύγκριση της κοινοβουλευτικής με την άμεση δημοκρατία, με δεδομένη τη θέση του φιλοσόφου υπέρ της άμεσης δημοκρατίας και τη στάση του απέναντι στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, τις οποίες χαρακτηρίζει ως φιλελεύθερες ολιγαρχίες. Εξετάζεται, κατόπιν, η σημασία του έργου του για τη σύγχρονη πολιτική θεωρία (τον πολιτικό φιλελευθερισμό, τον νεορεπουμπλικανισμό, τον φιλελεύθερο κοινοτισμό, αλλά και τη σύγχρονη επαναστατική θεωρία). Συγκεκριμένα, αναζητείται εάν και πού το καστοριαδικό αίτημα για ελευθερία και αυτονομία του ατόμου κα...

Το έργο του Μax Weber που έγινε γνωστό ως "Οικονοµία και κοινωνία" αποτελεί ένα από τα σηµαντικότερα επιτεύγµατα της κοινωνικής επιστήµης στον 20ό αιώνα. Η ελληνική έκδοση, που στηρίζεται στην εγκεκριµένη, έκδοση των Απάντων του διάσηµου Γερµανού στοχαστή, περιλαµβάνει έξι τόµους. Οι τόµοι αντιστοιχούν σε διαφορετικά θεµατικά πεδία, όπως η θρησκεία, το δίκαιο, η πόλη κ.ά. Ο πέµπτος τόµος περιέχει κείµενα της ώριµης περιόδου του µεγάλου κοινωνιολόγου, που αφορούν τις διάφορες διαστάσεις του εξουσιαστικού φαινόµενου. Πιο συγκεκριµένα πρόκειται για αναλύσεις στις οποίες πα...

Φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής, ο Κορνήλιος Καστοριάδης (1922-1997), συνιδρυτής της επιθεώρησης "Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα" ("Socialisme ou Barbarie"), υπήρξε ένας από τους συγγραφείς αναφοράς για τη γενιά του 1968. Η εκ των έσω κριτική του στον μαρξισμό τον οδήγησε να ξαναθέσει υπό αμφισβήτηση τις ντετερμινιστικές αντιλήψεις της ιστορίας. Σε αυτές αντιπαράθεσε την ιδέα μιας θέσμισης της κοινωνίας από φαντασιακά μορφώματα τα οποία διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς να παράγονται με προβλέψιμο τρόπο το ένα από το άλλο. Από τη μαρξιστική κληρονομιά, ωστόσο, ο Καστοριά...

"Η έννοια του Πολιτικού" γράφτηκε το 1927 και εκδόθηκε για πρώτη φορά στα γερμανικά το 1932, την εποχή της ανόδου του ναζισμού. Υπήρξε μια πρόκληση, αν όχι ένα σκάνδαλο, αφού, θεμελιώνοντας το Πολιτικό στον ταξικό αγώνα, αναγνωρίζει την ύπαρξη αντιμαχόμενων κοινωνικών τάξεων. Πρόκειται για μια ρηξικέλευθη κριτική του φιλελευθερισμού, ο οποίος -κατά τον Σμιτ- συγκαλύπτοντας ιδεολογικά την ύπαρξη της ταξικής πάλης, αποδυναμώνει και θέτει σε κίνδυνο την αστική επικυριαρχία. Οι προκλητικές, υπό μορφή ορισμών διατυπωμένες θέσεις του συγγραφέα, όπως "κυρίαρχος είναι αυτός ο οπ...

"Η οργάνωση της Διεθνούς, έχοντας σαν σκοπό όχι τη δημιουργία Κρατών και νέων δεσποτισμών, αλλά την καταστροφή από τη ρίζα κάθε ιδιαίτερης κυριαρχίας, οφείλει να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από την οργάνωση των Κρατών. Όσο αυταρχική, εξουσιαστική, τεχνητή, βίαιη και εχθρική προς τη φυσική ανάπτυξη των λαϊκών συμφερόντων και ενστίκτων είναι αυτή η τελευταία, τόσο η οργάνωση της Διεθνούς οφείλει να είναι ελεύθερη, φυσική και σύμφωνη σε κάθε σημείο αυτών των συμφερόντων και αυτών των ενστίκτων. Ποια είναι όμως η φυσική οργάνωση των μαζών; Είναι αυτή που βασίζεται στους ιδι...

Όπως επισημαίνει και ο Etienne Balibar στην πρόσφατη γαλλική έκδοση "Η διαρκής αναδρομή του Σμιτ στα προβλήματα που θέτει το βιβλίο του Χομπς, η διαρκής εναλλαγή του τρόπου με τον οποίο αξιολογεί τις συγκρούσεις των τάσεων που εκδηλώνονται σε αυτό, δεν σημαίνει ότι ο Σμιτ επικαλείται τον Χομπς, είτε για να διασφαλίσει μια θέση στους αγώνες των παρατάξεων, της ιδεολογίας και του κύρους, είτε για να αποδώσει [...] το ιστορικό βάθος και την αύρα που μπορεί να παράσχει η συγγένειά του με μια "μοναχική" σκέψη. Σημαίνει μάλλον ότι ο Σμιτ θα αναζητήσει "απεγνωσμένα" στον Χομπς, σ...

Ο αντι-διαφωτισμός εμφανίζεται στα τέλη του 18ου αιώνα. Με τον όρο αυτό, τον οποίο επινόησε ο Νίτσε για να περιγράψει ένα κίνημα εναντίον του ορθολογισμού και της οικουμενικότητας, χαρακτηρίζεται το νέο πολιτιστικό φαινόμενο που αναδύθηκε εκείνη την εποχή. Η ιδεολογία αυτή αμφισβητεί την ικανότητα των ατόμων να επηρεάζουν τον κόσμο εντός του οποίου ζουν. Τον 19ο αιώνα οι ιδέες που κληρονομήθηκαν από τον Herber και τον Burke συνδυάζονται με στοιχεία του πολιτιστικού ντετερμινισμού και του κοινωνικού δαρβινισμού. Ο Carlyle, ο Taine και ο Renan εκπροσωπούν αυτό το δεύτερο κύμα...