Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σκοπός της έρευνας αυτής δεν είναι να τοποθετηθούμε θετικά ή αρνητικά στο φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας αυτό καθ' αυτό, αλλά να διαπιστώσουμε τις απόψεις των ιδίων των αρχαίων Ελλήνων για το ζήτημα. Χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, θα διαπιστώσετε, ότι στην αρχαία Ελλάδα την ομοφυλοφιλία την αντιμετώπιζαν, ιδιαιτέρως αρνητικά, αυτή είναι η αλήθεια.

Είναι έμφυτη ανάγκη στον άνθρωπο, η αναζήτηση των καταβολών του και η κατά το δυνατόν κατανόηση του χώρου που τον περιβάλλει, της θέσεώς του σ' αυτόν και που οδεύει. "Ουρανέ... κυρίαρχε του κόσμου, που ελίσσεσαι γύρω από την γην ωσάν σφαίρα και είσαι η κατοικία των μακαρίων θεών και περιοδεύεις με κυκλικάς περιστροφάς ωσάν σβούρα..." Ορφέως "Ύμνοι" "κι ο μαγικός ο δίσκος, όταν γοργοπόδαρα στριφογυρνάει μέσα στον αιθέρα" Ευριπίδου "Ελένη" "Όταν οι Αθηναίοι ζήτησαν χρησμό, ο θεός δεν έδινε άλλο χρησμό παρά να τιμούν τον Ήρωα Εχετλαίο..." Παυσανίου "ΑΤΤΙΚΑ" "Που...

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήσαν μεγίστη μυστηριακή τελετή, που στόχευε στην κατανόηση και την υπόμνηση της συνέχειας της Ελληνικής Θρησκείας από την Εποχή του Χρυσού Γένους και στην αγωνιστική κάθαρση της ψυχής των Πανελλήνων. Οι ίδιοι Αγώνες ονομάζονται Ιεροί, η Εκεχειρία επίσης ήταν Ιερή, ενώ ο μήνας διάρκειάς της ήταν η Ιερομηνία. Οι νικητές απεκαλούντο "Ισόθεοι" και οι συγγενείς τους "Μακάριοι". ΄Ορκοι βαρύτατοι και θυσίες προς αρχαιότατες θεότητες - όπως οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, οι Κούρητες, ο Αχιλλεύς, ο Πέλοψ, ο Κρόνος, η Ρέα - και προς τους Ολύμπιους Θεούς, άνοιγαν τους Αγώνες...

Το εξαιρετικά καλαίσθητο και πολυτελές αυτό λεύκωμα είναι μια ιστορική αναδρομή στους τέσσερις πανελλήνιους αθλητικούς αγώνες της αρχαίας Ελλάδας και αποτελεί μνεία στον ρόλο τους ως πρόδρομοι των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα Ολύμπια, τα Πύθια, τα Ίσθμια και τα Νέμεα ζωντανεύουν με απαράμιλλη λεπτομέρεια μέσα από τις 288 σελίδες του. Το μοναδικό φωτογραφικό υλικό των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων που επιμελήθηκε ο Γιάννης Δημότσης, δίνει μία διαφορετική και άκρως ενδιαφέρουσα διάσταση στα ιστορικά και μυθολογικά κείμενα, τις βιογραφίες των επίλεκτων αθλητών, τη λεπτομερή περ...

Μια πολυσήμαντη και πολυτελής έκδοση που περιλαμβάνει: α) έναν τόμο αφιερωμένο στην Ολυμπία, στα κτίσματα και τα αναθήματα του αρχαιολογικού χώρου, στα εκθέματα του Μουσείου και στον μύθο και την ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, β) έναν κώδικα με 14 Ωδές του Πινδάρου, που βρίσκεται στην Ιερά Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, σε ομοιογραφική αναπαραγωγή (έκδοση facsimile), και γ) έναν τόμο με τις περιλήψεις των Ωδών, αναλύσεις και σχόλια, βιογραφικά στοιχεία του ποιητή, κείμενο του ηγουμένου της Μονής Ιβήρων, που συνδέει το ολυμπιακό πνεύμα με το Βυζάντιο και την Ορθοδοξία, και...

[...] Με το βιβλίο αυτό δεν θέλουμε να περιοριστούμε μόνο στην παρουσίαση και στην καταγραφή των μνημείων του ιερού χώρου της Ολυμπίας και των αρχαιολογικών ευρημάτων του Μουσείου της. Επιδίωξή μας είναι να οδηγήσουμε τον αναγνώστη στους δόλιχους δρόμους του μύθου και της Ιστορίας· να τον κάνουμε συμμέτοχο ενός εξαίσιου γεγονότος με μακραίωνη διάρκεια· να τον παρακινήσουμε να ψηλαφήσει νοερά τις ίδιες πέτρες όπου οι παλαιοί αγωνιστές ακουμπούσαν τους μανδύες και τους χιτώνες τους πριν ριχτούν ολόψυχα στα αγωνίσματα· να πατήσει το πόδι του στα ίδια τ' αχνάρια τους στο στάδιο...

Η ικανότητα να γνωρίσει κάποιος τη Θεία θέληση και ειδικά όσα πρόκειται να συμβούν στους ανθρώπους ονομάζεται μαντική. Η ικανότητα αυτή ήταν προνόμιο, με υπερφυσικό τρόπο, στους ειδικούς ιερείς, μάγους, ή προφήτες. Σ' όλους τους αρχαίους λαούς υπήρχε η πεποίθηση ότι ορισμένοι άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα να προλέγουν τα μέλλοντα. Χαλδαίοι, Πέρσες, Αιγύπτιοι, Εβραίοι, Κέλτες, Ίνκας, Ινδοί, Κινέζοι, Μεσοποτάμιοι, Έλληνες και άλλοι λαοί είχαν συνδεθεί άρρηκτα με τις μαντείες. Στους Έλληνες η μαντική ήταν συνδεμένη με τη θρησκεία. Οι θεοί Απόλλωνας και Δίας μετέφεραν στ...

Το "Οικονομία, πόλεμος, στρατηγική και θεσμοί" προσεγγίζει την οικονομική, πολιτική και θεσμική ιδιαιτερότητα της Αχαϊκής Συμπολιτείας, αλλά και της Ελλάδας γενικότερα, κατά την περίοδο 389-146 π.Χ. Μέσα από εκτενή βιβλιογραφία και σύγχρονες προσεγγίσεις που εφαρμόζονται για πρώτη φορά σε μια τέτοια θεματολογία, το ανά χείρας βιβλίο διερευνά τις απαρχές σύστασης της Αχαϊκής Συμπολιτείας, καθώς και των υπόλοιπων ελληνικών συμπολιτειών, αναδεικνύοντας τους καινοτόμους πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς που θέσπισε και εφάρμοσε η Συμπολιτεία (όπως η ισοπολιτεία, η προξενεία κ...

Ο μύθος της Σπάρτης, μέσω της αδιάσπαστης συνέχειας της παράδοσης, εκτείνεται από την αρχαιότητα μέχρι τη σημερινή εποχή. Όπως απέδειξαν με τον πιο ένδοξο τρόπο και στις Θερμοπύλες, ήταν ένας λαός πολεμιστών-ηρώων και αποτελούσαν το ζωντανό παράδειγμα μερικών από τις πιο θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες, όπως η αυτοθυσία, η συλλογική προσπάθεια και ο αγώνας για την επίτευξη του κοινού στόχου όποιες κι αν ήταν οι αντιξοότητες. Παρόλο που η σπαρτιατική κοινωνία ήταν ανδροκρατούμενη, επέτρεπε στις γυναίκες να διαδραματίζουν ένα σημαντικό και προεξέχοντα ρόλο. Ωστόσο, η θετική εικ...

Ο Βίκτορ Ντέιβιντ Χάνσον, καθηγητής Κλασικής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο έξοχο και τολμηρό αυτό έργο του καλύπτει μια χιλιετία ελληνικών πολέμων, από την εμφάνιση της ελληνικής πόλεως- κράτους μέχρι την άνοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τις κατακτήσεις του και τον εξελληνισμό του βαρβαρικού κόσμου. Από τους Μεσσηνιακούς πολέμους, τη μάχη στο Ληλάντιο Πεδίο, τη μάχη της Υσίας, τη μάχη των Δεσμών, την επανάσταση των Ιώνων, τη μάχη της Σήπειας, τις μάχες του Μαραθώνα και των Θερμοπυλών, τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, τις μάχες των Πλαταιών και της Μυκάλης, τη μάχ...

Η χθόνια μυστική λατρεία, η δημοφιλέστερη εκδοχή της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, αποκαλύπτει κεφαλαιώδεις όψεις της, παρά τις συστηματικές καταστροφές που υπέστησαν τα υπόγεια ιερά της. Οι μυστικές βραχογραφίες και τα σύμβολα ανθρωπόμορφων και ζωόμορφων υποχθόνιων θεών, που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σε μη σταλακτιτικά αττικά άντρα, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στις σελίδες αυτές. Παραλλαγμένες και, συνήθως, αθέατες μέσα στην αμορφία του φυσικού αναγλύφου των σπηλαιικών τοιχωμάτων, φανερώνονται μόνο από συγκεκριμένες οπτικές γωνίες, αποστάσεις και συνθήκες φωτισμού. [...]

[...] Μολονότι το θέμα της παρούσας μελέτης είναι σύνθετο, πιστεύω ότι εξετάστηκαν συστηματικά και μέσα από αυθεντικές γραπτές αλλά και αρχαιολογικές μαρτυρίες οι σπουδαιότερες μεταθανάτιες αντιλήψεις και τα έθιμα ταφής των αρχαίων προγόνων μας, καθώς και όσα από αυτά επιβίωσαν κατά τη βυζαντινή και τη νεότερη ελληνική λαϊκή παράδοση. Κάποιες σχολαστικές λεπτομέρειες φανερώνουν την προσωπική μου διάθεση για όσο το δυνατόν ευρύτερη εξέταση των ελληνικών ταφικών εθίμων. Πάντως, για τυχόν λάθη, παραλείψεις και αδυναμίες στην έκφραση και γενικότερα στη σύνταξη της παρούσας ζητώ...

Οι κύριοι της αλήθειας, όπως προβάλλουν μέσα από τις σελίδες του Marcel Detienne, είναι τρία πρόσωπα σύνθετα και πολυδιάστατα, που διαθέτουν, στο πλαίσιο του κοινωνικού και πολιτισμικού συστήματος της αρχαϊκής Ελλάδας, ένα προνόμιο αδιάσπαστα δεμένο με το θεσμικό τους ρόλο. Τα τρία αυτά πρόσωπα είναι ο ποιητής, ο μάντης και ο δίκαιος βασιλιάς: το προνόμιο που μοιράζονται από κοινού είναι η κατοχή, η διακίνηση και η διαχείριση της "Αλήθειας". Ταυτόχρονα "κύριοι", "τεχνίτες" και "δάσκαλοι" της "Αλήθειας", όπως δηλώνει η λέξη "maitre", διαχειρίζονται μιαν "Αλήθεια" που υπερβαί...