Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... "Τα κλεινά κατορθώματα, άτινα φαίνονται σήμερον εξασφαλίζοντα την απελευθέρωσιν της Ελλάδος, επεβεβαίωσαν τας προρρήσεις του Βύρωνος, αποδείξαντα ότι και οι ελπίδες του ήταν βάσιμοι, και τα σχέδιά του είχον την έμπνευσιν ευγενή. Πάντως ο Ελληνικός λαός την ημέραν του θριάμβου του δεν ελησμόνησε τον ευεργέτην του, απέδειξε δε ότι συναισθάνεται βαθύτατα τας υποχρεώσεις του προς τον μέγαν άνδρα, και η ευγνωμοσύνη του θα διαρκέση ενόσω το όνομά του θα καταλέγεται μεταξύ των εθνών της οικουμένης...

Η ιστορία του Σουλίου, είναι ταυτόχρονα έμβλημα, μύθος και πραγματικότητα. Το υποδειγματικό, από επιστημονική άποψη, βιβλίο της Βάσως Ψιμούλη αναδεικνύει κυρίως την πραγματικότητα. Από την ταραγμένη εποχή του 14ου αιώνα, εποχή των δεσποτάτων και των τοπικών αριστοκρατικών, των αλβανικών και των σερβικών διεισδύσεων ή μετακινήσεων έως τις ιδιότυπες ορεινές κοινότητες του οθωμανικού κράτους. Από το καθεστώς της εσωτερικής οργάνωσης των ορεινών κοινοτήτων, το καθεστώς της εκτεταμένης αντεκδίκησης και της προστασίας των αόπλων από τους ενόπλους έως τις δύσκολες σχέσεις που συντ...

Οι περισσότεροι από τους πνευματικούς ποιμένες του ορθόδοξου ελληνικού λαού βρέθηκαν να αγωνίζονται, μαζί με λαϊκούς, στον αγώνα της Ανεξαρτησίας του γένους. Και πολλοί απ' αυτούς ήταν πρωταγωνιστές στις κρίσιμες πολεμικές και πολιτικές στιγμές του Αγώνα. Όμως το πολιτειακό πνεύμα της Ευρώπης, που επεκράτησε μετά την Ανεξαρτησία, βρήκε το κράτος να διαφοροποιείται από την Εκκλησία, την οποία δεν αντιλαμβανόταν ως το σύνολο του πιστεύοντος λαού, αλλά ως έναν πνευματικό θεσμό που χρέος έχει να υπηρετεί τις θρησκευτικές ανάγκες του λαού. Αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης ήταν η π...

Η συμβολή των κλεφταρματολών στην επιβίωση του υπόδουλου Ελληνισμού υπήρξε θεμελιώδης. Αυτοί εφήρμοσαν στην πράξη την αντίσταση σε βάρος των κατακτητών. Αυτοί διατήρησαν υψωμένα τα λάβαρα του αγώνα και έστησαν νέες Θερμοπύλες, συχνά επιλέγοντας να γίνουν ολοκαύτωμα παρά να προσκυνήσουν. Με τα κατορθώματά τους, που έφθαναν μέχρι αυτοθυσίας, παρακίνησαν ακόμη και τους καθαρόαιμους ληστές, που δεν λειτουργούσαν με εθνικά κίνητρα, να συμπράξουν σταδιακά, κτυπώντας κι αυτοί τον δυνάστη.

Το ελληνικό πυροβολικό υπήρξε πάντοτε ένα Όπλο με καθοριστική συμμετοχή σε όλους τους αγώνες του έθνους. Η ιστορία του ταυτίζεται με την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Σε κάθε πολεμική επιχείρηση, από την Επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα, στεκόταν αντάξια δίπλα στο Πεζικό και το Ιππικό (αργότερα Τεθωρακισμένα). Εκτός των άλλων παρείχε αξιόπιστη και αποτελεσματική υποστήριξη και η επέμβασή του κατά τη διάρκεια των μαχών ήταν καθοριστική για την τελική έκβαση του αγώνα.

Ο αγώνας της ανεξαρτησίας των Ελλήνων από τον οθωμανικό ζυγό ήταν μια γιγάντια πάλη. Η σημερινή Ελλάδα είναι αποκύημα περισσότερο αυτής της αιματηρής προσπάθειας παρά της Κλασικής περιόδου. Εξαιτίας του οθωμανικού ζυγού που διήρκεσε κοντά τέσσερις αιώνες, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να υπάρχει στη συνείδηση των Ελλήνων εχθρότητα έναντι των Τούρκων και επίσης καχυποψία απέναντι στις ξένες δυνάμεις, για τις οποίες οι Έλληνες θεωρούν ότι έδρασαν αποκλειστικά για δικό τους όφελος με τη μέθοδο της χειραγώγησης. Οι ξένοι φιλέλληνες υποστήριξαν την επανάσταση των Ελλήνων, αλλά ο...

Το βιβλίο μπορεί να εκληφθεί σαν μελέτη των εμφυλίων πολέμων της νεοελληνικής ιστορίας, που συμπτώματά τους αποτελούν και οι πολιτικές δολοφονίες, αλλά μπορεί επίσης να εκληφθεί και σαν έρευνα μερικών από τις πιο αξιοσημείωτες πολιτικές δολοφονίες στη νεότερη Ελλάδα μέσα στα πλαίσια των εμφυλίων αγώνων, στα οποία συντελέστηκαν. Γιατί πολιτικές δολοφονίες, όπως εκείνες της ελληνικής επανάστασης - του Π. Καρατζά, του Α. Οικονόμου, του Π. Κρεβατά, του Ο. Ανδρούτσου (μαζί, καθώς θα δούμε, κι ο θάνατος του Καραϊσκάκη), - ή όπως ο φόνος του Καποδίστρια, οι επανειλημμένες απόπειρ...

[...] Περιττόν είναι να εκθέσωμεν ενταύθα εν προς εν όλα τα προτερήματα της ιστορίας ταύτης του περιφανούς Γεβρίνου, διότι και ο Ευρωπαϊκός τύπος παμψηφεί κατέταξεν αυτήν άμα εκδοθείσαν μεταξύ των πρώτων αριστουργημάτων της ιστοριογραφίας, και το όνομα του συγγραφέως αποχρώσαν παρέχει περί της εντελείας του έργου εγγύησιν. Αναγκαίον μόνο νομίζομεν να επιστήσωμεν την προσοχή του αναγνώστου ιδίως εις τα όντως αξιοπερίεργα διπλωματικά έγγραφα, τα οποία ο συγγραφεύς μετά πολλού κόπου και απαραδειγματίστου επιμελείας συνέλεξεν εν τοις πλουσίοις της Ευρώπης αρχείοις και πρώτος εξ...

[...] Περιττόν είναι να εκθέσωμεν ενταύθα εν προς εν όλα τα προτερήματα της ιστορίας ταύτης του περιφανούς Γεβρίνου, διότι και ο Ευρωπαϊκός τύπος παμψηφεί κατέταξεν αυτήν άμα εκδοθείσαν μεταξύ των πρώτων αριστουργημάτων της ιστοριογραφίας, και το όνομα του συγγραφέως αποχρώσαν παρέχει περί της εντελείας του έργου εγγύησιν. Αναγκαίον μόνο νομίζομεν να επιστήσωμεν την προσοχή του αναγνώστου ιδίως εις τα όντως αξιοπερίεργα διπλωματικά έγγραφα, τα οποία ο συγγραφεύς μετά πολλού κόπου και απαραδειγματίστου επιμελείας συνέλεξεν εν τοις πλουσίοις της Ευρώπης αρχείοις και πρώτος εξ...

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και η Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη εκδίδουν από κοινού τον "Κώδικα των Θυσιών", το οθωμανικό κατάστιχο που σώζεται στο Τουρκικό Αρχείο Ηρακλείου, στο οποίο καταγράφονται κατά επαρχία και κατά χωριό ονόματα των χριστιανών κατοίκων της Ανατολικής Κρήτης που σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν, πουλήθηκαν σκλάβοι ή διέφυγαν κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν από το οθωμανικό δημόσιο ή αποδόθηκαν σε κληρονόμους των θυμάτων. Στον "Κώδικα" καταγράφονται επίσης τα ονόματα εξωμοτών που οι περιουσίες τους δημεύτηκα...

Μέσα εις την γιγαντομαχίαν του 1821 σελαγίζει, ως το φωτεινότερον μετέωρον, υπέρλαμπρον των άλλων ο γέρων Κολοκοτρώνης. Δεν υπάρχει δευτέρα γνώμη ότι ο γέρως του Μωρηά (ως απεκαλείτο) ήτο η ψυχή της Ελληνικής Επαναστάσεως. Δεν υπάρχει δευτέρα γνώμη ότι ο Πελοποννήσιος στρατηγός ήτο ο πλατύτερον σκεφθείς διά την επανάστασιν, διά το μέλλον του Γένους. Η Παγκόσμιος Ιστορία επέδειξε πολλούς ήρωας και ετίμησε πολλούς εξ αυτών. Αλλ' οι ήρωες αυτοί δεν είναι δυνατόν να συγκριθώσι με τον Κολοκοτρώνην. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται ο αγώνας του Παναγιώτη Ρόδιου για τη συγκρότηση εθνικού τακτικού στρατού στη διάρκεια της Επανάστασης. Πώς δηλαδή ο ραγιάς της περιόδου της οθωμανικής κυριαρχίας και ο "άτακτος" αγωνιστής του Εικοσιένα επιχειρήθηκε να μεταμορφωθεί σε στρατιώτη εθνικού στρατού κατά τα ναπολεόντεια πρότυπα. Θα γνωρίσουμε τη χιμαιρική αυτή προσπάθεια του Ρόδιου, ενός δυτικοθρεμμένου λόγιου και πολιτικού, ο οποίος στάθηκε στο πλευρό του Μαυροκορδάτου και του Καποδίστρια και που στα χρόνια του Όθωνα επρόκειτο να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του Α΄ Συντάγματο...

Iστορική μονογραφία και ταυτόχρονα εντυπωσιακό λεύκωμα, αποτέλεσμα επίπονης ερευνητικής προσπάθειας. Ένα απροσπέραστο έργο.

"Κανάρι! Και τα σπήλαια Της γης εβόουν Κανάρι Και των αιώνων τα όργανα Ίσως θέλει αντηχήσουν Πάντα Κανάρι." Α. Κάλβος "Τα Ηφαίστεια"

Σαν ψηλαφάς την ιστορία του Μεσολογγίου, νιώθεις ολάκερη την Ελληνική Ιστορία. Το Μεσολόγγι δεν ήταν μόνο το γνήσιο λαογραφικό πανηγύρι του Αη-Συμιού, η μαγεία και η ελκτική γοητεία της λιμνοθάλασσας, τα αριστουργηματικά ποιήματα του Παλαμά και η λυρικότητα του Μαλακάση. Ούτε η θελκτική ιστορία του Τρικούπη, το πάθος και το έργο του Ευαγγελάτου ή οι ετήσιες γιορτές της Εξόδου. Ήτανε κάτι πολύ μεγαλύτερο, μια αληθινή ιστορία, όχι απλά ένας μύθος. Είναι η Ιστορία της Ελλάδος.

[...] Θέμα μας είναι, επομένως, η Ήπειρος ως οθωμανική επικράτεια, η τουρκοκρατούμενη Ήπειρος. Ακριβέστερα, η Ήπειρος της "ύστερης" Τουρκοκρατίας. Κάποιοι, σήμερα, μπορεί ν' ασκούσαν κριτική σ' αυτό τον όρο. Είναι πράγματι συνώνυμα η "Τουρκοκρατία" με την "οθωμανική κυριαρχία"; Ήταν όντως "Τούρκοι" οι οθωμανοί σουλτάνοι και οι πολυποίκιλοι αξιωματούχοι και τοπάρχες που υπηρετούσαν το κρατικό αυτό μόρφωμα; Εξαρτάται, φυσικά, τι εννοούμε. Κάθε εθνική ονομασία είναι πάντοτε μία νοητική κατασκευή, με σημαινόμενα που ποικίλλουν ανάλογα με τους φορείς και την ιστορική περίοδο. [....

Οι ηρωικοί Σουλιώτες και οι Σουλιώτισσες υπερασπίζονται γενναιόψυχα την ελευθερία τους, στο απόρθητο οχυρό τους, στα βουνά του Σουλίου. Πολεμούν επί δεκάδες χρόνια τους τυράννους. Αντιμετωπίζουν μυριάδες στρατευμάτων και νικούν. Αιχμαλωτίζουν αγάδες και πασάδες. Υποχρεώνουν και αυτόν τον Αλή πασά να πληρώσει φόρο στο Σούλι! Στη δημοκρατική Σουλιώτικη Συμπολιτεία οι πρώτοι στα αξιώματα είναι και οι πρώτοι στις θυσίες. Οι μεγάλες πατριές, οι φάρες της εξουσίας Τζαβελαίοι και Μποτσαραίοι, μετρούν σε εκατοντάδες τους νεκρούς. Οι Σουλιώτες γίνονται οι πρόδρομοι της Εθνεγερσίας...

[...] Με βάση λοιπόν τα παραπάνω ιστορικά στοιχεία και όχι με προκατελημμένες θεωρίες και αντιλήψεις προσπάθησα, όπως και στους προηγούμενους τόμους, να προβώ σε μια ανάλυση των γεγονότων της νεώτερης ελληνικής ιστορίας και των δομών της κοινωνίας της, να ιστορήσω συστηματικά την περίοδο του Καποδίστρια, να ξεκαθαρίσω, όσο μου ήταν δυνατόν, τα σκοτεινά ακόμη σημεία της και να άρω τις διάφορες αντιφάσεις, που παρατηρούνται στον χαρακτήρα του και στο έργο του, αντιφάσεις που κίνησαν την απορία πολλών και οι οποίες παρατηρούνται λίγο ή πολύ σε κάθε άνθρωπο σε διάφορες χρονικά...

Σε μια απομακρυσμένη περιοχή των βουνών της σημερινής νότιας Θεσπρωτίας δημιουργήθηκαν στις αρχές του 17ου αιώνα τα τέσσερα χωριά του Σουλίου. Στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας τα χωριά αυτά αποτέλεσαν το ορμητήριο του μαχόμενου για ελευθερία ελληνισμού. Οι Σουλιώτες αγωνίσθηκαν εναντίον του δυνάστη για δύο περίπου αιώνες και ήταν αυτοί που λίγο πριν την αυγή της Εθνεγερσίας ύψωσαν πρώτοι τη σημαία της Επανάστασης. Εξαιρετικοί έγχρωμοι πίνακες και χαρακτικά της εποχής, πρωτότυποι χάρτες και σύγχρονο πλούσιο φωτογραφικό υλικό βοηθούν τον φίλο της Ιστορίας να σχηματίσει...