Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ιστορική αναφορά στην περίοδο της Ελληνιστικής Αιγύπτου και στην δυναστεία των Λαγιδών, ξεκινώντας από το 323 π.Χ. με το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, την ίδρυση της δυναστείας από τον Πτολεμαίο τον Λάγου και φθάνοντας στο τέλος της δυναστείας με την αυτοκτονία της Κλεοπάτρας το 30 π.Χ. και την κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους. Είναι η πρώτη αναφορά στην ελληνική βιβλιογραφία γι' αυτή την περίοδο και από τα ελάχιστα έργα στην παγκόσμια βιβλιογραφία που αναφέρονται αποκλειστικά στην δυναστεία των Πτολεμαίων.

Τα βιογραφικά λεξικά αποτελούν πνευματικό είδος που γενικεύεται κυρίως μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και είναι προϊόν της σύγκλισης δύο παράλληλων εξελίξεων: Πρώτον, της διεύρυνσης -μέσα από την έρευνα- των βιογραφικών πληροφοριών που αφορούν στις προσωπικότητες κάθε επιστημονικού κλάδου. Δεύτερον, της ανάγκης των μελετητών κάθε είδους να ανατρέχουν σε εύχρηστη και συχνά φορητή πηγή, γεγονός που τους στρέφει στην αναζήτηση συμπληρωματικών βοηθημάτων πέρα από τις -ενημερωμένες, αλλά όχι πάντοτε εύχρηστες και προσιτές- εγκυκλοπαίδειες. [...] Το παρόν λεξικό ανήκει στην κατη...

Είς τον 3ον τόμον της σειράς "Πρόσωπα και Γεγονότα" περιλαμβάνονται τα πρόσωπα: Βασιλεύς Πύρρος, Βασιλεύς Φίλιππος ο Β', Αγαθοκλής, Ίωνες Φιλόσοφοι, Ευμένης-Φωκίων και γεγονότα, η Ηγεμονία των Θηβών, ο θεσμός της Ξενίας και αι Ελληνικαί Πόλεις. Περιλαμβάνονται δηλαδή πρόσωπα και γεγονότα που εσημάδευσαν την εποχήν των.

Ο τέταρτος τόμος της σειράς των βιβλίων "Πρόσωπα και γεγονότα",περιλαμβάνει πρόσωπα της περιόδου της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.Παρουσιάζονται μεγάλοι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες, που ωρισμένοι εξ'αυτών εδημιούργησαν Κοσμοκρατορίας.Το τεράστιον έργον των το εσεβάσθησαν οι αιώνες, αλλά το απηξίωσαν ή και το κατέστρεψαν οι Σταυροφόροι της Δύσεως και οι Τούρκοι της Ανατολής.

Τα πέντε δοκίμια του βιβλίου αυτού εξετάζουν το βίο και το έργο πέντε μεγάλων μορφών της βυζαντινής ιστοριογραφίας, του Προκόπιου Καισαρέως (6ου αι.), του Μιχαήλ Ψελλού (11ος αι.), της Άννας Κομνηνής (11ος-12ος αι.), του Ιωάννη Κίνναμου (12ος-αρχές 13ου αι.) και του Γεώργιου Σφραντζή (15ος αι.), σε σχέση με τις πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες των αντίστοιχων εποχών στις οποίες έζησαν και δημιούργησαν.

[...] Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία ανέθεσε σε πέντε διακεκριμένους επιστήμονες, τον Αντώνη Μακρυδημήτρη, το Γιάννη Κωστή, τον Κωνσταντίνο Παπαδημητρίου, τη Μαρία - Ηλιάνα Πραβίτα και τον Παναγιώτη Σαβοριανάκη, τη συγγραφή αυτού του τόμου που αναφέρεται στους προέδρους της Βουλής, της Γερουσίας και των Εθνοσυνελεύσεων από το 1821 έως σήμερα. Πιστεύουμε ότι είναι μια σημαντική συμβολή στην ιστορία του Κοινοβουλευτισμού της Πατρίδας μας. Συμβολή επιστημονική και πολιτική. Εκτός από τα βιογραφικά σημειώματα και χαρακτηριστικά...

Για πρώτη φορά παρουσιάζονται είκοσι δύο από τις Πριγκίπισσες που καταγράφτηκαν στην ελληνική ιστορία σε ένα μόνο βιβλίο. Ανάμεσά τους η τραγική φιγούρα της Ασπασίας, το γένος Μάνου, που έμεινε χήρα μετά το θάνατο του Αλέξανδρου από το δάγκωμα μιας μαϊμούς στο Τατόι, η Μαρία Βοναπάρτη, σύζυγος Γεωργίου, που εισήγαγε την ψυχανάλυση στην Ελλάδα, και η Αλίκη, γιαγιά του σημερινού Καρόλου της Αγγλίας. Η Αλκμήνη Παλαιολόγου φωτίζει τους αθέατους πρωταγωνιστές μιας άλλης εποχής, τις γυναίκες που βρέθηκαν στο παρασκήνιο ή και στην πρώτη γραμμή των ιστορικών εξελίξεων του ελληνικού...

Το βιογραφικό λεύκωμα της αινιγματικής πριγκίπισσας Αλίκης των Ελλήνων, μητέρας του Φίλιππου της Αγγλίας και γιαγιάς του διαδόχου του βρετανικού θρόνου Καρόλου. Γεννημένη στο κάστρο του Ουίνδσορ, την οικογενειακή έδρα του βασιλικού οίκου της Μεγάλης Βρετανίας, η πριγκίπισσα Αλίκη του Μπάττενμπεργκ, δισέγγονη της κραταιάς βασίλισσας Βικτωρίας, έμελλε να γίνει πριγκίπισσα της Ελλάδας. Η προσφορά της στη νέα της πατρίδα υπήρξε αξιοσημείωτη. Μόλις είκοσι επτά ετών και μητέρα τριών κοριτσιών, βρέθηκε κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους στην πρώτη γραμμή του μετώπου, όταν η Ελλάδ...

Ο Κωνσταντίνος Χρηστίδης, εγκαταλείπει τα Γιάννενα σε ηλικία δεκατριών ετών και αφού περνάει κάποια χρόνια στο Μεσολόγγι και στη συνέχεια στην Αθήνα μεταβαίνει στην Οδησσό και καταλήγει στη Ρουμανία. Εκεί ενσωματώνεται στα υψηλότερα επίπεδα της κοινωνικής πυραμίδας, αρχικά ως οικοδιδάσκαλος στις πλούσιες και συγχρόνως καλλιεργημένες οικογένειες της ελληνικής διασποράς, και στη συνέχεια ως ενοικιαστής αγροτικών εκμεταλλεύσεων και έμπορος δημητριακών. Η αφήγηση της "βιογραφίας" του, γραμμένης στα ενενήντα του χρόνια στο Βουκουρέστι, μάς μεταφέρει στον κόσμο των λογίων του 19ο...

17 Απριλίου 1975. Ο στρατός των Ερυθρών Χμερ με ηγέτη τον διαβόητο Πολ Ποτ κατέλαβε την Πνομ Πεν και όρισε την αρχή του "έτους μηδέν" για την Καμπότζη, γράφοντας μια από τις πιο μελανές σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας. Ακολουθώντας το όραμα της αγροτικής ουτοπίας, απαγόρευσε τη βουδιστική λατρεία, ξερίζωσε χιλιάδες νέους από τις οικογένειές τους, επέβαλε ενιαίο ενδυματολογικό κώδικα και τους στρατολόγησε στις παραγωγικές κοοπερατίβες. "Αρκεί ένα εκατομμύριο καλοί επαναστάτες για να οικοδομήσουμε τη χώρα μας. Δε χρειαζόμαστε τους υπόλοιπους. Προτιμάμε να σκοτώσουμε δέκα αθώο...

Ο Περικλής Γιαννόπουλος υπήρξε ένας ονειροπόλος. Σκεπτόταν αποκλειστικά και έμμονα μία ανέφικτη ελληνικότητα σε ό,τι αφορούσε την υψηλή αισθητική τοπίου, καταστάσεων και συμπεριφοράς ζητώντας, επίμονα μάλιστα, από τα μέλη της Αθηναϊκής κοινωνίας μία προσήλωση στην Ελληνολατρία, χωρίς, οι συν-έλληνές του να υπολογίζουν τις ξένες επιδράσεις οι οποίες συνδυαζόμενες με την αδυναμία της Ελληνικής Κρατικής ή ιδιωτικής Εκπαίδευσης της εποχής, του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, ήσαν ανεπαρκείς. Φυσικό ήταν και είναι οι ενεργοί εύποροι αλλά και νεόπλουτοι πολίτες της...

Δύο έργα με κοινό παρονομαστή την αρετή που χαρακτηρίζει το Μακεδόνα στρατηλάτη από τη μια και τους Σπαρτιάτες στη διαδρομή τους από την άλλη. Ό,τι πέτυχε ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι αποτέλεσμα συγκυριών ούτε προϊόν της Τύχης, αλλά αποτέλεσμα των επιλογών του, της προσωπικής του αξίας και του ενάρετου και γενναίου χαρακτήρα του. Στη γενναιότητα και στην αρετή οφείλεται βέβαια και η δόξα των Σπαρτιατών, ως κυρίαρχος στόχος της αγωγής και του κοινωνικοπολιτικού συστήματός τους.