Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι αφ' ενός μεν να αναδείξει τον Περσέα, έναν από τους αρχαίους ήρωες, αφ' ετέρου δε τους αστερισμούς και τα ουράνια σώματα που σχετίζονται με τους αντίστοιχους μύθους.

Μάζεψα κάποιους μύθους της πολύπαθης χώρας μου, σαν παθιασμένος συλλέκτης. Ονόματα, θεσμούς και παμπάλαια έθιμα που αναφέρονται στην Ελληνική Γραμματεία. Υλικό που έβαλα μαζί με τα δικά μου, σε χίλιους τόσους στίχους, με λέξεις μόνο Ελληνικές. Αν βρεθούν συμβολικά μηνύματα, θα είναι όλα όσα ήθελα να φανερώσω ή να κρύψω. Ψάχνοντας, γοητεύθηκα από έναν βασιλιά που στον κολοφώνα της δύναμής του, αγνοώντας τους κανόνες της ηθικής, αψήφησε τους νόμους των θεών και γι' αυτό τιμωρήθηκε σκληρά. [...]

Ο Διόνυσος είναι το παλαιότερο εν ζωή σύμβολό μας. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε κείμενα του 13ου αιώνα π.Χ. και για τους αρχαίους Έλληνες ήταν η θεϊκή ενσάρκωση του κρασιού, της μυστηριακής λατρείας και του θεάτρου, ενώ ακόμη και σήμερα λογίζεται ως κάτι το θεμελιώδες για την ανθρώπινη ύπαρξη. Με τη δύναμη της επιφάνειάς του, ο Διόνυσος καταλύει τα όρια της ατομικής συνείδησης και συμφύρει το άτομο στην ομάδα, όχι μόνο μέσω του κρασιού, αλλά επίσης με τη μεταμόρφωση των ατόμων στο θέατρο και με την πρόβα του θανάτου στη μυστηριακή λατρεία. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να ενσαρ...

Στον τέταρτο τόμο της Ωγυγίας παρουσιάζονται oi ήρωες: προπάτορες και εποικιστές, επώνυμοι άνδρες και γυναίκες, γνωστοί από τα Ομηρικά έπη και τον υπόλοιπο Επικό Κύκλο, τοπικοί ήρωες οι οποίοι τιμώνταν κατά περιοχή, μάντεις, κήρυκες μουσικοί, γιατροί, ακόμη και περιώνυμοι πρωταίτιοι δυστυχιών και παθημάτων. Τα ονόματα, η γενεαλογία και οι πράξεις τους καταγράφονται και συνθέτουν ένα πέλαγος αφηγήσεων με πρωταγωνιστές πρόσωπα όπως: Μελάμπους, Αμφιάραος, Κάλχας, Τειρεσίας, Τροφώνιος, Οφιονεύς, οι Σίβυλλες, Ορφέας, Λίνος, Μουσαίος, Μαρσύας, Επιμενίδης, Παίων, Ασκληπιός, Μαχά...

Φιλοδοξία αυτού του τόμου δεν είναι να δείξει μόνο την πολυφωνία, την αντοχή και τη μεταμόρφωση των ελληνικών μύθων στο πέρασμα του χρόνου. Είναι παράλληλα να αναδείξει τη δυναμική ενός Προγράμματος Σπουδών που υπηρετεί την Ανοικτή και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και που από τα πρώτα του βήματα το αγκάλιασαν από κοινού διδάσκοντες και διδασκόμενοι. Οι επιμελητές της έκδοσης οφείλουν να ευχαριστήσουν το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών για τη φιλοξενία του, το Ίδρυμα "Αναστάσιος Γ. Λεβέντης" που με την ευγενική χορηγία του συνέβαλε στην έκδοση του παρόντος τόμου, το Ανοικτό Πανεπιστήμιο...

Ο τρόπος που το ποιητικό μεγαλείο του Ευριπίδη μάς επέβαλε τη γνωστή άποψη για τη Μήδεια, δεν παύει ν’ αποτελεί έναν μονάχα τρόπο θεώρησης του αρχαιοελληνικού μύθου. Προγενέστερες πηγές, ετερόκλητοι μύθοι και σύγχρονα μελετήματα, μαζί με τις γνώσεις μας γύρω από τη γενεαλογία των λέξεων και την ισχύ των ετυμολογιών, αποκαλύπτουν πλούτο απόψεων γύρω από την Αργοναυτική Εκστρατεία, τη Μήδεια και τη μαγεία, κυρίως όμως από την προϊστορική Ιατρική, η οποία παραμένει ακόμη γενικώς άγνωστη στο ευρύ κοινό. Το βιβλίο αποπειράται να προχωρήσει αυτή τη συζήτηση μέσα από μια ευρύτα...

Στον δεύτερο τόμο της Ωγυγίας, συμπληρώνεται το υλικό του πρώτου τόμου με προσθήκη των εθίμων και της μυθολογίας και άλλων εθνών. Ο Αθ. Σταγειρίτης εστιάζει στην παρουσίαση των πηγών "απλώς μόνον μυθολογικών και Ιστορικώς· επειδή ο αναγνώστης πρώτον πρέπει να θεωρήση την ύλην ταύτην όντως απλώς, έπειτα να ζητήση την αγνοουμένην έννοιαν...". Αντιλαμβανόμενος δε την πολυσήμαντη έκφραση της αρχαίας ελληνικής θεολογίας σημειώνει: "...ο δε Ορφεύς λέγει τον Ουρανόν Θεού μέγα σοφόν έργον. Των δε Ηρώων τα αγάλματα ήσαν οι ανδριάντες αυτών προς τιμήν Ιδιαιτέραν, ων η τιμή εγίνετο ως...

Στον τρίτο τόμο της Ωγυγίας, ο Αθ. Σταγειρίτης εξετάζει την παραγωγή των θείων ονομάτων, την αλληγορική τους σημασία, την ιστορία τους, τη λατρεία τους, τα επίθετα και ό,τι άλλο μπορεί να συμβάλει στην κατανόηση των αιτίων και λόγων που λάτρευαν κάθε θεό. Λέγει χαρακτηριστικά: "Στην Ελλάδα θεωρείται ότι ο πρώτος που καθιέρωσε τις τελετές αυτές ήταν ο ιερός ποιητής Ορφέας. Εγκαθιδρύθηκαν πρώτα στη Σαμοθράκη και από εκεί τα έφερε ο Μελάμπους στην Αργολίδα, ο Μουσαίος στην Αθήνα και ο Τροφώνιος στη Βοιωτία, όπως πιστεύουν ορισμένοι. Οι μυστηριακές τελετές ήσαν ταυτόσημες, έ...

Πέρασαν 200 χρόνια από την έκδοση του πεντάτομου έργου "Ωγυγία ή Αρχαιολογία", του Αθανάσιου Σταγειρίτη, καθηγητή τότε της ελληνικής γλώσσας στην Ακαδημία Ανατολικών γλωσσών, στη Βιέννη της Αυστρίας. Εκδόθηκε από το 1816 έως το 1820, στο τυπογραφείο του Ιωάννη Β. Τσβεκίου. Σκοπός του, παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ήταν να αποτελέσει εγχειρίδιο αναφοράς της Προϊστορίας της Ελλάδας και να χρησιμοποιηθεί από τους εκπαιδευτικούς που αναλάμβαναν τη μόρφωση των νέων. Όπως ο ίδιος γράφει, περιέχει την ιστορία, τις κοσμογονίες και θεογονίες των αρχαίων λαών και πλ...

Η "Οδύσσεια" του Ομήρου, το αρχετυπικό αυτό κείμενο που αποτελεί μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης από όπου σκύβει και πίνει ολόκληρη η ανθρωπότητα, έχει πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης. Και κρύβει πολλά μυστικά... Μετά από μελέτη επτά ετών, μοναδική στα παγκόσμια δεδομένα, η Ιουλία Πιτσούλη μας παρουσιάζει μια εντελώς νέα ερμηνεία της "Οδύσσειας", αποκωδικοποιώντας την ετυμολογία των ονομάτων, τη σημειολογία των τόπων και των περιστατικών και ακολουθώντας τον προπάτορα Οδυσσέα και τον Όμηρο στον μυστικό δρόμο για την αφύπνιση του νου και την απόδρασή του από τις απατηλές ψευδαισ...

Αν θεωρηθεί βάσιμη η άποψη για τον πολιτισμό ως πρόταση άμυνας απέναντι στην επιθετική βαρβαρότητα, την οποία η πολύσημη κρίση καθιστά απειλητική πλέον, οφείλουμε να ενισχύσουμε τούτη την εκδοχή με τον προβληματισμό γύρω από τα σύμβολα του πολιτισμού και την πορεία τους στον ιστορικό χρόνο. Όσον αφορά τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, οι ιστοριογραφικές πηγές συνηγορούν στα βασικά, θεμελιώδη σύμβολα που δομήθηκαν υπό το μανδύα των μύθων της μινωικής Κρήτης· στην περίοδο της ακμής της είχε όντως καταστεί πολιτισμικό επίκεντρο στο Αιγαίο, και χάρη σ' αυτή τη δυναμική μετουσιώθηκε...

Άρχων κυρίαρχος του σύμπαντος, κύριος των καιρικών φαινομένων, πανόπτης πατέρας θεών και ανθρώπων, ο Δίας ήταν η κύρια θεότητα του αρχαίου ελληνικού πανθέου. Λατρευόταν σε κάθε οίκο, αλλά και στην Ολυμπία, το μεγαλύτερο όλων των ιερών. Η σημασία του δηλώνεται από τα ξεχωριστά κεφάλαια που του αφιερώνονται σε κάθε βιβλίο για την αρχαία ελληνική θρησκεία και μυθολογία, εντούτοις η παρούσα μονογραφία είναι το πρώτο εγχείρημα, εδώ και πολλά χρόνια, για μια συνολική παρουσίασή του. Σε μια εξαιρετική, όσο και εύληπτη μελέτη, ο Ken Dowden παρουσιάζει μια σύγχρονη επισκόπηση αυτο...

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, που έχουν διαβάσει, μελετήσει ή ερευνήσει τα ομηρικά έπη και την υπόλοιπη μυθολογία, κάνουν ένα λάθος. Θεωρούν τις τεχνολογικές αναφορές της μυθολογικής εποχής ως φανταστικές ιστορίες και παραμύθια. Ορισμένες πληροφορίες όμως, που περιέχονται στα αρχαία κείμενα, εξεταζόμενες κάτω από το πρίσμα της σύγχρονης τεχνολογίας φαίνονται ακριβείς και σημαντικές. Πέρα από τις μυθολογικές αναφορές υπάρχουν και διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα παγκοσμίως, τα οποία δεν έχουν τύχει ακόμη της κατάλληλης προσοχής, ώστε να εξετασθούν επιστημονικά και ν...

"Η "Οδύσσεια" είναι μια μεγάλη πληροφοριακή πύλη όπου, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, μαθαίνουμε ότι ο άνθρωπος είναι ιστορία, πολιτισμός, κουλτούρα, κατασκευή, επινόηση, ανοιχτό πνεύμα και μετασχηματισμός, καθώς και προσωπικές δυστυχίες και ευτυχίες, είναι κοινωνία και άτομο μαζί". (Ζαν-Πιερ Βερνάν, Οκτώβριος 2006) Όταν ένα έργο της αρχαιότητας ρίχνει φως στις δικές μας, σημερινές, αλήθειες... Το βιβλίο αυτό, που είναι η τελευταία του διάλεξη, στο Λύκειο Λε Κορμπυζιέ του Aubervilliers, ο Ζαν-Πιερ Βερνάν το αφιερώνει στο ταξίδι του γυρισμού του Οδυσσέα στην Ιθάκη, τις π...

Το βιβλίο αυτό δεν είναι η "βιογραφία" του Αχιλλέα ούτε είναι απλώς ένα μυθιστόρημα για τη ζωή του ομηρικού ήρωα. Ο συγγραφέας οδηγεί τον αναγνώστη στα μύχια της θρυλικής αυτής ελληνικής μορφής. O Vincent Delecroix έχει μια απρόσμενη οικειότητα με το βασιλιά των Μυρμιδόνων, καθώς διακρίνει όλες τις κρυφές πτυχές της προσωπικότητάς του. Πέρα από την οργή του ήρωα, πέρα από τη μήνι του για τον Αγαμέμνονα, πέρα από τον πρώτο πολεμιστή της Τροίας, βλέπει επίσης το παιδί που μεταμφιεσμένο σε γυναίκα κρυβόταν ανάμεσα στις κόρες του Λυκομήδη, που επέλεγε ερωτικούς συντρόφους ανεξα...

Ο πρώτος και εισαγωγικός αυτός τόμος της σειράς "Ελληνική Μυθολογία" αποτελεί τη βάση για την κατανόηση των αρχαίων μύθων. Εξετάζεται η έννοια "μύθος" στην πορεία της από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους και επιχειρείται η προσέγγιση της μυθικής σκέψης ως της ανθρώπινης προσπάθειας να αντιμετωπίσει τα ερωτήματα για το πώς γεννήθηκε ο κόσμος και ποιες ανώτερες δυνάμεις τον κυβερνούν, προτού ο άνθρωπος φτάσει σε προχωρημένα στάδια του πολιτισμού και επιχειρήσει να δώσει απαντήσεις με τη λογική. Επίσης, διερευνάται ο λόγος για τον οποίο οι θεοί και οι ήρωες της ελληνικ...

Το βιβλίο αποτελεί μετάφραση από τα αγγλικά ενός κλασικού εγχειριδίου για τις συγκριτικές σπουδές των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών και φιλολογιών ("Indo-European Poetry and Myth", 2007). Οι Ινδοευρωπαίοι, ομιλητές μιας προϊστορικής γλώσσας από την οποία κατάγονται σχεδόν όλες οι σύγχρονες γλώσσες της Ευρώπης και πολλές της νότιας Ασίας, έζησαν πριν έξι περίπου χιλιετίες στις στεπώδεις περιοχές στα βόρεια της Μαύρης και της Κασπίας Θάλασσας. Αντικείμενο του βιβλίου είναι η συγκριτική εξέταση των στοιχείων που αφορούν τις ποιητικές, θρησκευτικές και μυθολογικές παραδόσεις των ινδοε...

Στον δεύτερο τόμο της σειράς "Ελληνική Μυθολογία" πρώτα εξιστορείται η Κοσμογονία, το πώς δηλαδή φαντάζονταν στα αρχαϊκά χρόνια ότι δημιουργήθηκε το σύμπαν: ο Ουρανός, η Γη, ο Πόντος, οι πρώτοι θεοί και οι πρώτοι άνθρωποι. Έπειτα, εισαγόμαστε στο Δωδεκάθεο -που είναι το πιο γνωστό σύνολο ελληνικών θεών και το πιο οικείο στον αναγνώστη- για να δούμε πώς οι αρχαίοι Έλληνες έπλεξαν στους μύθους τους τη δράση των θεών, τους έρωτές τους ή τα πάθη τους, καθώς και άλλες ιστορίες που έχουν σχέση με τα λατρευτικά τους έθιμα. Στον τόμο αυτό, εξετάζονται ο "πατέρας των θεών και των αν...