Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Χοάν Μιρό έγινε καλλιτέχνης κάτω από σχετικά εχθρικές και αντίξοες συνθήκες. Επρόκειτο για το είδος εκείνο εχθρότητας με το οποίο έρχεται αντιμέτωπος σχεδόν κάθε νεαρός καλλιτέχνης, όταν αντιδρά στις καλοπροαίρετες γονικές παραινέσεις να επιλέξει ένα αξιοσέβαστο και ασφαλές επάγγελμα. Αλλά επρόκειτο και για την εχθρότητα ενός γερασμένου καλλιτεχνικού κόσμου, ο οποίος είχε περιχαρακωθεί στον ακαδημαϊσμό του και οργιζόταν με τους νεότερους που προσπαθούσαν να βγουν από αυτό το τείχος. Γεννημένος το 1893 στη Βαρκελώνη, ο Μιρό ανήκε σε μια γενιά που είχε κληρονομήσει τους "-ι...

Με τηv έκθεση "Φωτεινές Σφαίρες -Σκοτεινοί Σταθμοί Η τέχνη του Σολομών Νικρίτιν (1898-1965">. το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Tέχνης εγκαινιάζει τη συνεργασία του με τnv Κρατική Πινακοθήκη Τρετιακόφ της Μόσχας. Η συνεργασία αυτή αρχίζει με έναν θαυμάσιο τρόπο: Την παγκόσμια πρώτη αναδρομική έκθεση του Νικρίτιν. ενός καλλιτέχνη που αποτέλεσε σταθμό στη λεγόμενη "νεώτερη γενιά της ρωσικής πρωτοπορίας" και συμμετείχε με ιδιαίτερη δημιουργική δραστηριότητα σε κινήματα όπως ο Ηλεκτρο-οργανισμός και ο Προβολισμός. Επειδή αυτά τα κινήματα δεν έχουν ακόμη μελετηθεί συστηματικά. δίνετα...

Μια σημερινή φωτογραφική περιπλάνηση στα μέρη που σύχναζε ο Καραβάτζο όσο ζούσε και δημιουργούσε στη Ρώμη, με οδηγό ανέκδοτα μέχρι τώρα στην Ελλάδα κείμενα και ντοκουμέντα της εποχής του (βιογραφίες συγχρόνων του, αστυνομικά αρχεία, επιστολές κλπ). Μέσα από τα ντοκουμέντα φωτίζεται η ταραχώδης ζωή του ζωγράφου Μικελάντζελο Μερίζι, γνωστότερου ως Καραβάτζο, την περίοδο που δημιουργούσε στη Ρώμη (1596-1606): Οι έντονες σχέσεις με τους άλλους ζωγράφους και με τον υπόκοσμο της Παπικής πρωτεύουσας, οι καθημερινές συνήθειές του, όσα έβλεπε και αποτύπωνε μαεστρικά στους καμβάδε...

"Δεν είμαι άρρωστη. Είμαι σπασμένη. Αλλά είμαι ευτυχισμένη όσο μπορώ να ζωγραφίζω" "Σαν κορδέλα τυλιγμένη γύρω από μια βόμβα". Έτσι χαρακτήρισε ο Αντρέ Μπρετόν την τέχνη της Φρίντα Κάλο. Ο χαρακτηρισμός ωστόσο θα μπορούσε να αναφέρεται στην ίδια τη ζωγράφο με τα φανταχτερά, πολύχρωμα μεξικάνικα φορέματά της πάνω από ένα σώμα σακατεμένο, γεμάτο πόνο, αλλά και άγρια λαχτάρα για τη ζωή. Άλλοι την χαρακτήρισαν "Αγία της γυναικείας τέχνης". Άλλοι γνωρίζουν κυρίως τη θυελλώδη ερωτική της ζωή, το πάθος της για τον έρωτα της ζωής της, τον Μεξικανό ζωγράφο Ντιέγο Ριβέρα, τον οποί...

Το 1774 ο Φρανσίσκο Γκόγια εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη. Ήταν 28 ετών και του είχε μόλις ανατεθεί να φιλοτεχνήσει προσχέδια για το Βασιλικό Ταπητουργείο της Σάντα Μπάρμπαρα. Η παραγγελία που του δόθηκε δεν ήταν απόρροια μόνο -η κυρίως- του μεγάλου ταλέντου του, το οποίο είχε ήδη εκδηλωθεί στα πρώτα του έργα (για εκκλησίες και μοναστήρια της περιοχής του Σαραγόσας, όπου και είχε γεννηθεί το 1746). Ένα χρόνο πριν, το 1773, ο Γκόγια είχε παντρευτεί τη Χοσέφα Μπαγέ, της οποίας ο αδελφός, Φρανσίσκο Μπαγέ, ήταν ήδη ζωγράφος με μεγάλη επιρροή στους κύκλους της αυλής της Μαδρίτης· φαί...

Ο Φράνσις Μπέικον είναι ίσως ο μοναδικός καλλιτέχνης του 20ού αιώνα που εξέφρασε τόσο ρεαλιστικά την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Το έργο του δεν αποτυπώνει τη δραματική δύναμη της ανθρώπινης κατάστασης ή ένα τυχαίο γεγονός στην προσωπική ζωή κάποιου ατόμου, αλλά το εσώτερο και απόκρυφο νόημα της ενδόμυχης ύπαρξης. Στο έργο του Μπέικον η προσπάθεια να αποδοθεί το νόημα της ύπαρξης εκφράζεται με βίαιο και τραγικό τρόπο. Η τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης δεν τίθεται ως ζήτημα σε κάθε πολιτισμό, όσο αφορά συγκεκριμένα τον σημερινό Ευρωπαίο. Ο Μπέικον το αντιμετωπίζει...

Τον Ιούνιο του 1951 ένας τολμηρός φωτογράφος εξέθεσε στο στούντιό του, στην Μπογκοτά, 25 έργα, στα οποία περιλαμβάνονται υδατογραφίες, σχέδια και ελαιογραφίες ενός άγνωστου καλλιτέχνη, νεοφερμένου στην πρωτεύουσα από την επαρχία. Η επιτυχία του στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρξε μέτρια, αλλά όχι αποκαρδιωτική. Λιγότερο από ένα χρόνο μετά, ο Leo Matiz -αυτό ήταν το όνομα του φωτογράφου- οργάνωσε νέα έκθεση με έργα του ίδιου καλλιτέχνη. Αυτή τη φορά η επιτυχία ήταν τεράστια και όλα τα έργα πουλήθηκαν. Εκείνο τον καιρό κανείς από τους εμπλεκόμενους, ούτε ο ερασιτέχνης έμπορος έ...

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να εξετάσει σε βάθος ένα από τα μείζονα σε σημασία αλλά και σε επιπτώσεις καλλιτεχνικά κινήματα του 20ού αιώνα. Καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα υπερρεαλιστικών έργων απ' όλον τον κόσμο, η πλούσια εικονογράφηση δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να προσεγγίσει την περιπλοκότητα της υπερρεαλιστικής φαντασίας.

"Νομίζω ότι, αν τα πόδια μου ήταν λίγο μακρύτερα, δεν θα είχα ζωγραφίσει ποτέ!" ΑΝΡΙ ΝΤΕ ΤΟΥΛΟΥΖ-ΛΩΤΡΕΚ

Την περίοδο της ακμής του ιμπρεσιονισμού, όταν ο Μονέ, ο Πισαρό, ο Σισλέ και πολλοί άλλοι, τοποθετώντας το καβαλέτο στις όχθες του Σηκουάνα ή στους ηλιόλουστους αγρούς, μελετούσαν παθιασμένα τα εφέ του φωτός στην προσπάθειά τους να αναπαράγουν χρωματικά τα θολά τους οράματα, εκείνα τα χρόνια μιας ζωγραφικής γεμάτης με φως και φύση, ένας ζωγράφος αναζητούσε στη Μονμάρτρη τις σκιές της πόλης. Γι' αυτό το λόγο μελετούσε τους περαστικούς· όχι το φως που τους φώτιζε αλλά τα χαρακτηριστικά τους, μαντεύοντας έτσι τον χαρακτήρα τους. Αν οι ιμπρεσιονιστές έβαζαν τα δυνατά τους για ν...

Στο "Σπίτι του Ζωγράφου στη Σίφνο" ο Κρίστιαν Μπρέσνεφ μας παρουσιάζει κωμικές και συγκινητικές αναμνήσεις για τη σχέση του με τη Σίφνο και την αγάπη του για τους αξέχαστους συγχωριανούς του και το σπίτι που αγόρασε στα Εξάμπελα. Ένας νέος ζωγράφος, εικοσιενός ετών, που έψαχνε για έμπνευση κι ένα ήρεμο τόπο για να δουλέψει, ερωτεύτηκε τη Σίφνο που του πρόσφερε ένα καταφύγιο από την πολύπλοκη ζωή του. Αφηγείται την ιστορία του χωριού και του νησιού για πάνω από τριάντα χρόνια, από τότε που δεν υπήρχαν καν δρόμοι, μέχρι την έλευση της σύγχρονης εποχής με τους τουρίστες, τα τα...

Ο Γερμανός ζωγράφος Γκέοργκ Γκρος (1893-1959), με τα σχέδια, τις λιθογραφίες και τους ζωγραφικούς του πίνακες ασκεί σκληρή και οξυδερκή κριτική στην κοινωνία της εποχής του. Στο βιβλίο αυτό, εκτός από την συλλογή σχεδίων του "Το πρόσωπο της άρχουσας τάξης" που εκδόθηκε στο Βερολίνο το 1921, περιλαμβάνουμε μια αναλυτική παρουσίαση της ζωής του ζωγράφου, του έργου και της ενδιαφέρουσας και πολυτάραχης εποχής του. Ο Γκέοργκ Γκρος, που άλλαξε τ' όνομά του σε Τζωρτζ Γκρος, απεικονίζει τους εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες, τους αξιωματικούς που μεθοκοπούν στις μπυραρίες, τους πατρ...

[...] Το βιβλίο κινείται ανάμεσα στο δοκιμιακό λόγο και στη μυθιστορία. Γεγονότα, πρόσωπα και έργα διασταυρώνονται μέσα στο ρυθμό της αφήγησης που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε το Μπαρόκ από μια εντελώς διαφορετική οπτική και καλειδοσκοπική, θα έλεγα, σκοπιά. Αγωνίες και πειραματισμοί, εμπόδια και εύνοιες, αναζητήσεις και πάθη, οράματα και επιδιώξεις παρουσιάζουν στις σελίδες που ακολουθούν μια Ευρώπη με μεγάλη κινητικότητα, με μετακλήσεις και συμφωνίες, με απροσδόκητες καταστάσεις και αλλαγές, αλλά και καλλιτεχνική επικοινωνία που είχαν οι δημιουργοί μέσα από τις ιδιάζουσες...

"Το μικρό βιβλίο των μεγάλων ζωγράφων" εκτείνεται σε ολόκληρη την ιστορία της Δυτικής ζωγραφικής, από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι το πολυδιάστατο κίνημα του Μετα- Ιμπρεσιονισμού. Με 450 έγχρωμες αναπαραγωγές των σημαντικότερων πινάκων, νωπογραφιών και ψηφιδωτών, καλύπτει κάθε σημαντική τεχνοτροπία και περίοδο. Ξεκινώντας από την προϊστορική Ευρώπη, την αρχαία Αίγυπτο και τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, διατρέχει τη βυζαντινή και τη γοτθική τέχνη, αναδεικνύει τις επαναστατικές διατυπώσεις της Αναγέννησης και του Μανιερισμού, αποτυπώνει τη δημιουργική ματιά του Μπαρόκ και τ...

Από τον Οκτώβριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1888, δύο άγνωστοι εκείνη την εποχή καλλιτέχνες ζούσαν κάτω απ’ την ίδια στέγη στην γαλλική επαρχιακή πόλη της Αρλ. Ο Πωλ Γκωγκέν και ο Βίνσεντ βαν Γκογκ έτρωγαν, έπιναν, συζητούσαν, κοιμούνταν και ζωγράφιζαν κατά τη διάρκεια μιας καταπληκτικής και δημιουργικής συνεργασίας. Ωστόσο, όσο περνούσαν οι εβδομάδες ο Βαν Γκογκ λύγισε υπό την πίεση της συγκατοίκησης και της κακής ψυχικής του κατάστασης, τσακώθηκε με το φίλο του και βιαιοπράγησε στον εαυτό του, τρέποντας τον Γκωγκέν σε φυγή, χωρίς ούτε ένα αντίο. Το "Κίτρινο Σπίτι" είναι τ...

Ένα ψάθινο καπέλο, ξεχασμένο επάνω σε ένα ξύλινο τραπέζι, αποφασίζει να πάει να βρει την τύχη του κι αφεντικό να το φοράει. Θα χρειαστεί να ταξιδέψει μες στα τοπία του ζωγράφου Βαν Γκογκ και να μοιραστεί μαζί του τα συναισθήματα της πινελιάς του. Κάτω απ' τον ήλιο του μεσημεριού θα τρομάξει με τη δύναμη του ξανθού σταροχώραφου, μαζί με τους θεριστές θα ονειρευτεί, με τους πατατοφάγους θα μοιραστεί στιγμές νοσταλγίας, αφήνοντας τον άνεμο να το παρασύρει στην έναστρη νύχτα. Τέλος, θα φτάσει μπροστά στο κίτρινο σπίτι. Ναι, ίσως εδώ να ζει το αφεντικό που του αξίζει!