Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Συντριβή" του Αλεξάντρ Φαντέγιεφ είναι μια λογοτεχνική δημιουργία από κείνες που, όχι μόνο καθρέφτισαν με πληρότητα την αντικειμενική πραγματικότητα του καιρού τους, αλλά και έδειξαν πειστικά, όχι μόνον ό,τι υπήρχε και χαρακτήριζε την εποχή τους, αλλά κι εκείνο που κυοφορούσε τότε η ζωή, εκείνο που δενόταν μέσα της και ωρίμαζε, για να γίνει η πραγματικότητα του αύριο, του μέλλοντος, η αλήθεια της ζωής των απερχόμενων γενεών. Η Συντριβή είναι στην ουσία μια εμπνευσμένη καλλιτεχνική βίωση του σοσιαλιστικού ιδανικού. Η σοβιετική εξουσία εγκαθιδρύθηκε στην Άπω Ανατολή πιο...

"Ο σιδερένιος χείμαρρος" (1924) είναι το σημαντικότερο και πιο γνωστό από τα έργα του Α. Σεραφίμοβιτς και θεωρείται ένα από τα κλασικά έργα της σοβιετικής λογοτεχνίας. Αναφέρεται σ' ένα ιστορικό γεγονός: την ηρωική πορεία της Στρατιάς του Ταμάν, απ' τα τέλη Αυγούστου ως τα μέσα Σεπτεμβρη του 1918. Το εν λόγω σώμα ακολουθούν χιλιάδες πρόσφυγες· εν μέσω καβγάδων, έλλειψης πειθαρχίας και αποδιοργάνωσης, το τάγμα προσπαθεί να ξεφύγει από το κυνήγι των Κοζάκων και να ενωθεί με το κύριο σώμα του Κόκκινου Στρατού. Καταφέρνουν να επιζήσουν χάρη στη σιδερένια θέληση του νεοεκλεγέν...

Στο μυθιστόρημα "Η μάνα", ο Μαξίμ Γκόρκη απεικονίζει για πρώτη φορά στη λογοτεχνία την πάλη του επαναστατικού προλεταριάτου για το σοσιαλισμό, κάτω από την καθοδήγηση του κόμματος της εργατικής τάξης, και τη γέννηση του νέου ανθρώπου μέσα σε αυτόν τον αγώνα. Εγκλωβισμένη σε μια μαρτυρική οικογενειακή ζωή, έρμαιο της συστηματικής σωματικής και ψυχικής κακοποίησης, η Πελαγία Νίλοβνα ζει αποκομμένη από την κοινωνία. Ο θάνατος του συζύγου της και η ωρίμανση του μονάκριβου γιου της, Παύλου, συνιστούν τις αναγκαίες συνθήκες για την κοινωνικοποίησή της. Η πολιτική δράση του Παύλου...

Τέλη Μαρτίου του 1864 το λογοτεχνικο-πολιτικό μηνιαίο περιοδικό «Επόχα» φιλοξενεί την εξομολόγηση ενός παράδοξου ανθρώπου. Το κείμενο, που έφερε τον τίτλο «Σημειώσεις από το Υπόγειο», υπέγραφε ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Το «Υπόγειο», όπως έχει επικρατήσει να τιτλοφορείται στα καθ’ ημάς το σύντομο αυτό έργο, αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία του συγγραφέα, όχι μόνο για τον τρόπο αφήγησης, αλλά, και, κυρίως, για τα κεφαλαιώδη φιλοσοφικά ζητήματα που έθετε, πρώτη φορά τόσο ολοκληρωμένα και άνευ περιστροφών, ο Ντοστογιέφσκι, ζητήματα που θα ξανατεθούν στα μεγάλα μυθιστορήματά...

Στα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (1941-1945) ο Φαντέγιεφ γράφει χρονογραφήματα και άρθρα για τον ηρωικό αγώνα του λαού. Οι ηρωικές ρομαντικές νότες, που χαρακτηρίζουν το έργο του Φαντέγιεφ, ηχούν με ιδιαίτερη δύναμη στο μυθιστόρημαΝέα φρουρά που έχει σα θέμα τις πατριωτικές πράξεις της παράνομης κομσομόλικης οργάνωσης «Νέα φρουρά» του Κρασνοντόν. Το μυθιστόρημα εξυμνεί τον αγώνα του σοβιετικού λαού κατά των Γερμανοφασιστών κατακτητών. Στις μορφές του Ολέγκ Κοσεβόι, του Σεργκέι Τιουλένιν, της Λιούμπκα Σεφτόβα και άλλων μελών της οργάνωσης ενσαρκώθηκε το αγνό σοσια...

Στα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (1941-1945) ο Φαντέγιεφ γράφει χρονογραφήματα και άρθρα για τον ηρωικό αγώνα του λαού. Οι ηρωικές ρομαντικές νότες, που χαρακτηρίζουν το έργο του Φαντέγιεφ, ηχούν με ιδιαίτερη δύναμη στο μυθιστόρημα "Νέα φρουρά" που έχει σα θέμα τις πατριωτικές πράξεις της παράνομης κομσομόλικης οργάνωσης "Νέα φρουρά" του Κρασνοντόν. Το μυθιστόρημα εξυμνεί τον αγώνα του σοβιετικού λαού κατά των Γερμανοφασιστών κατακτητών. Στις μορφές του Ολέγκ Κοσεβόι, του Σεργκέι Τιουλένιν, της Λιούμπκα Σεφτόβα και άλλων μελών της οργάνωσης ενσαρκώθηκε το αγνό...

"Μέσα από αυτή την αναίσχυντη και χαμερπή ζωή, μια αθάνατη αλήθεια ξεπροβάλλει και φωτίζει τα πάντα". - Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι "O Τολστόι πατάει γερά στα πόδια του, το κύρος του είναι τεράστιο και, όσο βρίσκεται στη ζωή, το κακό γούστο στη λογοτεχνία, όλες οι μορφές χυδαιότητας, η αδιαντροπιά και οι δακρύβρεχτες συμπεριφορές, όλοι οι άξεστοι, παροργισμένοι εγωισμοί θα μείνουν απομακρυσμένοι και θαμμένοι ατό σκοτάδι". - Άντον Τσέχωφ Λένε πώς όταν ζήτησαν κάποτε από...

«Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατό οι αρχαίοι να μην έβλεπαν ότι η λογοτεχνία και η ποίησή τους ήταν εντελώς ανόητες. Η τεράστια, μεγαλειώδης δύναμη του λογοτεχνικού πάγου ξοδεύτηκε για το τίποτα. Είναι απλώς γελοίο - οποιοσδήποτε έγραψε οτιδήποτε του κατέβαινε στο κεφάλι. Είναι τόσο ανόητο και γελοίο όσο και το ότι άφηναν τον ωκεανό να χτυπάει αποβλακωμένα την ακτή, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, ενώ τα εκατομμύρια χιλιογραμμόμετρα ενέργειας που ήταν κλειδωμένα στα κύματα δεν έκαναν τίποτ' άλλο από το να ενισχύουν τα αισθήματα των ερωτευμένων. Εμείς πήραμε το γλυκό τίπ...

2033: Ο κόσμος έχει μετατραπεί σε ερείπια. Λίγες χιλιάδες ανθρώπων έχουν επιζήσει, δεν γνωρίζουν όμως αν είναι και οι τελευταίοι στη Γη. Ζουν στο μετρό της Μόσχας - το μεγαλύτερο αντιπυρηνικό καταφύγιο που κατασκευάστηκε ποτέ, το τελευταίο καταφύγιο του ανθρώπινου είδους. Ο κόσμος του μετρό δεν έχει αύριο: τα όνειρα, τα σχέδια, η ελπίδα μοιάζουν καταδικασμένα. Το συναίσθημα έχει πλέον παραδοθεί στο ένστικτο. Στην ανάγκη για την επιβίωση, με οποιοδήποτε κόστος ή τίμημα. Η ΒΕ-ΝΤΕ-ΕΝ-ΧΑ, ένας από τους βορειότερους σταθμούς, κατοικείται και παραμένει ακόμη ασφαλής, αλλά μια...

Ρωσία. Αφγανιστάν. Έτος 1979. Η υφάντρα της ιστορίας πλέκει παράλληλους ιστούς. Από τη μια, ο Αλεξάντρ Πλετνιόφ, ειδικός πράκτορας της KGB, ένας υποδειγματικά ευσυνείδητος άνθρωπος, ακέραιος χαρακτήρας, ειλικρινής, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει τους συντρόφους του και πάνω απ' όλα απόλυτα πιστός στις αρχές του κομμουνισμού που τόσο καλά αναμεταδίδει η σοβιετική προπαγάνδα. Κάποια στιγμή, στέλνεται από την KGB στην Καμπούλ, στο Αφγανιστάν. Εκτελεί κατά γράμμα τις εντολές, συμμετέχοντας στη δολοφονία του πρωθυπουργού Χαφιζουλάχ Αμίν, κι όταν επιστρέφει στη Ρωσία βιώνει τον π...

Μόσχα, 1917. O πατήρ Γρηγόριος είναι αγιογράφος στο μοναστήρι του Αγίου Ανδρονίκου, εκεί όπου κάποτε μεγαλούργησε ένας άλλος διάσημος μοναχός, ο Αντρέι Ρουμπλιόφ. Ενώ πίσω από τα τείχη της μονής, η ζωή κυλά με τον ίδιο απαράλλαχτο ρυθμό, η Ρωσία σείεται από τον σάλο της επανάστασης. Οι μπολσεβίκοι διαδίδουν την ιδεολογία τους σ' όλη τη χώρα και καταλαμβάνουν τα πολιτικά αξιώματα. Το κηροποιείο, που υπάγεται στη μονή, θα γίνει κι αυτό πόλος λαϊκής διαμαρτυρίας. Σύζυγος εργάτη στο κηροποιείο, η Ναντιέζντα Ιγκνάτιεβνα παλεύει για την επιβίωση της οικογένειάς της και, παρά τις...

Ο Τόλια πιστεύει ότι η ζωή του δεν έχει πια νόημα επειδή η γυναίκα του τον απατά. Θα προτιμούσε να βάλει τέλος στη ζωή του, αλλά δεν τα καταφέρνει. Η συνάντησή του λοιπόν με τον παλιό του συμμαθητή Ντίμα έρχεται τη σωστή στιγμή. Οι δύο πίνουν στο όνομα της παλιάς τους φιλίας, μιλούν για τη ζωή τους και, δήθεν τυχαία, ο Τόλια ρωτάει τον Ντίμα αν κατά τύχη έχει επαφές με ανθρώπους που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας "πολύ ειδικές" εντολές. Ο Ντίμα, που νομίζει ότι ο Τόλια θέλει να βγάλει από τη μέση τον εραστή της γυναίκας του, του υπόσχεται ότι θα τον βοηθήσει. Όταν όμως ο Τ...

Μα υπάρχουν περιττοί άνθρωποι; Βεβαίως και υπάρχουν, απαντάει ο Ιβάν Τουργκένιεφ και μέσα από τις σελίδες του σύντομου αυτού αριστουργήματος προσδίδει τον χαρακτηρισμό αυτό σε όλους τους παρόμοιους με τον ήρωά του στη νουβέλα αυτή ανθρώπους, που με την αδύναμη θέλησή τους δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τις επιθυμίες τους και τα δικαιώματά τους στο πέρασμα της ζωής τους. Πρόκειται για μια εξαιρετική απεικόνιση της ψυχοσύνθεσης πολλών διανοούμενων της εποχής του και όχι μόνο, προϊόν ίσως και της ομόφωνα εχθρικής στάσης των ομοτέχνων του απέναντί του, που τον οδήγησε να εγ...

Γράφτηκαν πολλά για το "Πόλεμος και ειρήνη" κι ίσως για τούτο κάνεις να σκεφτεί: Τι μένει να ειπωθεί γι' αυτό το μυθιστόρημα; Όμως, κάθε που διαβάζεται, οι καινούργιοι αναγνώστες προσθέτουν ή αφαιρούν, ανάλογα, από το κλιμα της εποχής τους και το συνταιριάζουν στις μέρες τους. Πρωτόφαντη στάθηκε, στα σίγουρα, κείνο τον καιρό η στάση που πήρε ο συγγραφέας του, αντίκρυ στον πόλεμο. Ο Τολστόι παρουσιάζοντας τον πόλεμο, τον αρνιέται. Μετρημένες είναι οι φορές που θα παρατηρήσει κανείς κάποιο μηδενικό ιδεαλιστικό ξεγλίστρημα της πένας του. Και ναι, θαυμάζει τον ηρωισμό, το διαλα...

Η πείρα;... Πραγματικά είναι ένας θησαυρός. Μα είναι πολύ λίγο πράγμα για έναν καλό ειδικό, κυρίως στην εποχή μας. Χρειάζονται τεράστιες θεωρητικές γνώσεις. Επισκέφτηκα τελευταία ένα αυτόματο εργοστάσιο στη Μόσχα. Φανταστείτε μια επιχείρηση που είχε μονάχα δυο-τρεις εργάτες. Παράγει έμβολα για μοτέρ αυτοκινήτων. Όλες οι επεξεργασίες, από το χύσιμο έως το αμπαλάρισμα των τελειωμένων κομματιών, γίνονται από μηχανές. Ποια έπρεπε, λοιπόν, να είναι η πείρα εκείνων που δημιούργησαν αυτήν την επιχείρηση; Είχε ξαναδεί κανείς ποτέ τέτοιο πράγμα;Όχι, δεν είναι η πείρα. Το δημιουργικό...