Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Όλα εντάξει. Είμαστε έτοιμοι να φύγουμε". "Το βάρος δεν πίεζε το υποβρύχιο κι ο Φράνκλιν μπορούσε πάλι να δει. Ο Πέρσυ είχε αγκιστρωθεί ωραία. Γύρω από το σώμα του είχε δεθεί μια ταινία από χοντρό, ελαστικό ύφασμα, στο πιο στενό του σημείο, ακριβώς πίσω από το αγκίστρι. Από το δέσιμο αυτό ένα σύρμα έφτανε μέχρι το υποβρύχιο του Ντον, αόρατο στην ομίχλη των εκατό ποδιών βάθος. Ο Πέρσυ ρυμουλκήθηκε στο νερό με τη συνηθισμένη του οπίσθια κίνηση. Αν είχε τις αισθήσεις του κι αντιδρούσε ενεργητικά, θα μπορούσε να ξεφύγει αρκετά εύκολα, αλλά στην παρούσα διευκόλυνε τον Ντον να...

Κάποτε, στο μακρινό μέλλον, η Γη, από τις αστόχαστες κι ολέθριες ενέργειες του ανθρώπου, μεταβάλλεται αιφνίδια σε μια μικρή κουκίδα στον ορίζοντα ενώ πάγοι καλύπτουν τη μεγαλύτερη επιφάνειά της. Ο άνθρωπος ξαναγυρίζει στην πρώτη του αφετηρία, την αρχέγονη κατάσταση. Οι φοβεροί πόλεμοι τον έχουν μεταβάλει σε τρομαγμένο κάτοικο μιας αφιλόξενης γης. Ο Άνταν Μπαγιόταν, ένας νέος άνδρας, περιμένει το καραβάνι που θα φέρει τις προμήθειες για να περάσουν, αυτός και οι συγχωριανοί του, το δύσκολο χειμώνα. Όμως, προς μεγάλη του απελπισία, το καραβάνι δε φαίνεται. Μήπως το σταμάτησαν...

Ο νεαρός ήρωας του βιβλίου αποχαιρετά το κολέγιο με την απόφαση να "ξεμάθει" το γρηγορότερο όλα τα ρουτινιέρικα διδάγματα της παιδείας του και της ανατροφής του. Αρνιέται το μεσοαστικό του περίγυρο και προσπαθεί να ζήσει μια ζωή απαλλαγμένη απ' τα συμβατικά κοινωνικά καλούπια. Όμως σε κάθε του βήμα ορθώνονται -γελοία αλλά και γεμάτα κακεντρέχεια- τα φαντάσματα που θέλησε ν' αποφύγει και τον πολιορκούν στενά τόσο απέξω, όσο κι από μέσα, αφού τα κουβαλάει ο ίδιος στην ψυχή του. Ως που να τον οδηγήσουν στην πικρή ειρωνική κατάληξη όπου ο μεγάλος έρωτας της ζωής του καταντάει δ...

Ήταν δέκα χρονών ο Ντάνκαν Μακένζι σαν ανακάλυψε το μαγικό αριθμό. Κι αυτό, από καθαρή τύχη. Σκόπευε να καλέσει τη Γιαγιά του την Έλεν, αλλά δεν πρόσεξε καλά, και τα δάχτυλά του πρέπει να πάτησαν λανθασμένα πλήκτρα. Αμέσως κατάλαβε πως είχε κάνει λάθος, γιατί η οπτική οθόνη της Γιαγιάς καθυστέρησε δύο δευτερόλεπτα ν' ανάψει, κι ας ήταν Αυτόματης Εγγραφής. Το κύκλωμα βέβαια λειτούργησε αμέσως. Ωστόσο, μήτε ήχος ακούστηκε μήτε κι εικόνα φάνηκε. Η οθόνη ήταν τελείως κενή. Δεν παρουσίαζε το παραμικρό ίχνος παρεμβολής. Ο Ντάνκαν σκέφτηκε πως είχε μπει σε ακουστικό μόνο κανάλι, ή...

Η ξηρασία κρατούσε εδώ και δέκα εκατομμύρια χρόνια. Η βασιλεία των φοβερών σαυροειδών είχε από καιρό λήξει. Εδώ, στον Ισημερινό, πάνω στην ήπειρο που κάποια μέρα θα ονομαστεί Αφρική, ο αγώνας για την επιβίωση έχει φτάσει στη μεγαλύτερη ένταση βαρβαρότητας. Ο νικητής όμως είναι ακόμα άγνωστος. Στην άγονη αυτή και έρημη γη μόνο ο πιο μικρός και ο πιο γρήγορος ή ο πιο δυνατός μπορεί να πολλαπλασιάζεται και να ελπίζει ότι θα επιβιώσει. Ωστόσο οι πιθηκάνθρωποι της ερήμου δεν διέθεταν κανένα από τα προσόντα αυτά. Δεν πλήθαιναν. Στην πραγματικότητα κινδύνευαν να εξαφανιστούν.

Διασκευή σε μυθιστορηματική μορφή από Β. Λιάσκα.