Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το σύγγραμμα της "Θεωρίας του Διαλογικού Εαυτού" παρέχει μία περιεκτική επιστημονική κοινωνική θεωρία που ενσωματώνει τις σοβαρές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης, και τον αντίκτυπό της στην ανάπτυξη του ατόμου. Οι Hubert Hermans και Angieszka Hermans-Konopka παρουσιάζουν μία νέα, επιτακτική άποψη των ιστορικών αλλαγών στις αντιλήψεις της κοινωνικής πραγματικότητας, και τον τρόπο με τον οποίο οι αλλαγές αυτές έχουν επηρεάσει την κινητοποίηση, το συναίσθημα, την ηγετική ικανότητα, και την επίλυση των συγκρούσεων. Αναλύεται λεπτομερώς η βελτίωση των διαλογικών σχέσεων τόσο εντ...

Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει κάτι για τη Γιουγκιανή ψυχολογία, την ερμηνεία των ονείρων, τη φύση του ασυνειδήτου, την Αλχημεία, τον συμβολισμό και όλα αυτά τα συναρπαστικά θέματα, δεν έχει παρά να διαβάσει τον υπέροχο αυτόν τόμο γραμμένο από τον πιο σημαντικό ίσως ψυχολόγο του 20ού αιώνα. Τα σπάνιας ιδιοφυΐας κείμενα αποτελούν την πληρέστερη εκπροσώπηση των θαυμαστών ενοράσεων του Γιουγκ όχι μόνο για την ερμηνεία των παιδικών ονείρων και την ψυχολογία της παιδικής ηλικίας, αλλά και για ολόκληρη την ανθρώπινη ψυχή, δηλαδή, για το καθ' αυτό νόημα της υπάρξεώς μας.

Μια "ζωγραφιστή ιστορία" είναι αυτό το βιβλίο. Ο Ταξιδευτής που γυρεύει τον τόπο του να ριζώσει και οι τρείς Ανατολές, τρείς γυναίκες, τρείς διαφορετικές γενιές, που τον προκαλούν να ορίσει και να δεσμευτεί στο Σκοπό του. Ο Γιος με το πάθος του, η άβουλη Νύφη, ο ερωτευμένος Λαμπρινός , το χωριό, η πόλη, το ξωκλήσι, τα σταφυλόδεντρα, ο νερόμυλος συνθέτουν ένα καμβά τρυφερής επικοινωνίας κι αλληλοεκτίμησης όπου οι άνθρωποι νοιάζονται και υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο.

Τα "17 στιγμιότυπα ζωής" αποτελούν μια προσπάθεια απόδοσης δειγμάτων της ψυχολογίας του σύγχρονου ανθρώπου, μέσα από μικρές, πραγματικές ή σχεδόν πραγματικές και δοσμένες "ωμά", "ψυχολογικές" ιστορίες ανθρώπων που θα μπορούσαν να είναι ο καθένας από εμάς. Απευθύνονται σε "ανοιχτά" μυαλά, αλλά και σ’ αυτούς που επιθυμούν να "ανοίξουν" το μυαλό τους αφήνοντας στην άκρη τις παρωπίδες του καθωσπρεπισμού, των κοινωνικών φίλτρων έκφρασης και της ισοπεδωτικής μικροαστικής υποκρισίας. Είναι στιγμές της ζωής ανθρώπων, όπως θα σας τις εξιστορούσε ένας φίλος ή μια φίλη σας εάν είχε τη...

Ο κύριος Χ δεν είχε πια αντοχές ή έτσι ένοιωθε τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Και ποια είναι, θα ρωτήσει κανείς, η παρούσα φάση. Και ποιος ο λόγος της ανωνυμίας που απαιτείται για τον κύριο Χ ίσως αναρωτηθεί κάποιος άλλος αναγνώστης, πιθανώς πιο περίεργος από τον προηγούμενο. Όλα τα ερωτήματα θα απαντηθούν κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης. Εφιστώ όμως την προσοχή σε κάθε αισιόδοξο και καλοπροαίρετα αφελή αναγνώστη. Για κάθε ερώτημα που θα απαντάται, νέο ερώτημα θα δημιουργείται στην πορεία. Και τελικά η ανάγνωση δε θα οδηγήσει σε έναν κόσμο όπου δε θα υπάρχουν απορίες, αλλά σ...

"Είναι παράξενη η ζωή, δεν είναι; Aλλά γι’ αυτό είναι και συναρπαστική. Φανταστείτε να ζούσαμε μια ζωή ήρεμη και ισορροπημένη, χωρίς γεγονότα, χωρίς κρίσεις, χωρίς τραύματα να ξεπεράσουμε, αλλά μόνο με ρουτίνα, χωρίς κάτι άξιο να συγκρατήσουμε στη μνήμη: δεν θα είχαμε καν τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε. Κανένα γεγονός και επομένως καμία ιστορία, καμία ταυτότητα. Δεν θα μπορούσαμε να πούμε: "Moυ συνέβη αυτό, ξέρω ποιος είμαι αφού ξέρω τι είμαι ικανός να κάνω μπροστά στις αντιξοότητες". Τα ανθρώπινα όντα είναι συναρπαστικά επειδή η ζωή τους είναι παράξενη". Ο...

Απόσπασμα από τον πρόλογο της συγγραφέως στην ελληνική έκδοση: "Πώς να μιλήσει κανείς για το περιγεννητικό πένθος; Μια ανυπόφορη συμπαιγνία μεταξύ ζωής και θανάτου που αναστατώνει την τάξη των γενεών, επέρχεται μέσα στην ανημποριά της εγκυμοσύνης, ριζώνοντας μέσα στην πληγωμένη σάρκα της μητέρας, θέτοντας ερωτήματα στην αναπαράσταση των γονιών για το βρέφος που δεν έζησε (μια ανθρώπινη φιγούρα, ένα τέρας ή ένα πράγμα;), ο περιγεννητικός θάνατος υποχρεώνει τα ζευγάρια, πέρα από την απύθμενη οδύνη τους που δεν είναι δυνατόν να μπει σε λόγια, να προσπαθήσουν να αναλάβουν...

Πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς τις καθημερινές συγκρούσεις που αποτελούν χαρακτηριστικό της σύγχρονης ζωής; Πώς μπορεί ο σημερινός άνθρωπος να αναμετρηθεί με μεγέθη που θεωρεί ότι τον ξεπερνούν; Πώς είναι δυνατόν να προσπαθήσει για δεύτερη φορά να υπερβεί ένα (φαινομενικά ανυπέρβλητο) εμπόδιο που του έφραξε το δρόμο; Συχνά, η επίλυση του προβλήματος εξαρτάται από τη γωνία στην οποία έχουμε επιλέξει να σταθούμε. Αλλάζοντας θέση είναι πιθανό -έως βέβαιο- ότι θα βρεθούμε να κοιτάζουμε έκπληκτοι μια διέξοδο η οποία, το μόνο που περίμενε από εμάς, ήταν να την αντιληφθούμ...

"... Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ενσωματώσει ό, τι του είναι ξένο. Απορρίπτει οτιδήποτε δεν του ανήκει, οτιδήποτε δεν έχει προγραμματίσει για τον εαυτό του. Αυτό αποτελεί τη βάση της μη κατευθυντικότητας, δηλαδή της μη επιβολής..." "... Αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε να εξελιχθούν οι άνθρωποι που βρίσκονται καθηλωμένοι σε συμπεριφορές άμυνας, επίθεσης, κυριαρχίας, άρνησης, η μόνη λύση είναι να τους επιτρέψουμε οι συμπεριφορές τους να φτάσουν τα άκρα. Αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι τίποτε άλλο, παρά τρόποι, αδέξιοι και λανθασμένοι, για να φτάσουν στην ευτυχία..." "Αυτό πο...

Σε μία εποχή που ο χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα... Ανάμεσα σε υπερβολικές πληροφορίες που διαρκώς μας υπερβαίνουν, η δυνατότητα να σταματάει ο χρόνος ώστε να επιτρέπονται οι εσωτερικές διεργασίες... μικρές ανάσες. Μόνοι ανάμεσα σε απρόσωπα πλήθη... όταν η πρώτη ανάγνωση βιώνει τον άλλο ώς αντίπαλο, οι συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο, η αλήθεια σου, η αλήθεια μου, η αναμέτρηση που οδηγεί στην αλληλεπίδραση, η ομορφιά της συνάντησης... ... μικρές ανάσες... Οι συνδέσεις με το παρελθόν που εξηγούν τα δυσνόητα του παρόντος, διαψεύδουν το πεπρωμένο κι ελευθερώνουν...

Στη διαδρομή της ζωής μας "παίζουμε" τρεις βασικούς ρόλους: του παιδιού, του εραστή, και του γονιού. Σ' αυτό το παιχνίδι, η συντροφικότητα και ο αποχωρισμός είναι εμπειρίες που προκαλούν συγκίνηση και στο σώμα και στον ψυχισμό, επειδή αφορούν πρόσωπα ή συμβάντα σημαντικά με τα οποία αναπτύσσουμε σχέσεις. Οι άνθρωποι από φόβο ή ευχαρίστηση δοκιμάζουμε να στριμώξουμε όσο πιο πολλή συντροφικότητα χωράει στη ζωή μας. Την ποιότητα όμως την καθορίζει ο φόβος του αποχωρισμού. Έτσι όταν συναντάμε την συντροφικότητα, ο αποχωρισμός μοιάζει και είναι μια προσυμφωνημένη και αδιαπραγμά...

...τα μόνα γεγονότα της ζωής μου που αξίζει να ειπωθούν είναι εκείνα που συνέβησαν όταν ο άφθαρτος κόσμος εισέβαλε βίαια στον φθαρτό. Γι' αυτό θα μιλήσω κυρίως για τις εσωτερικές εμπειρίες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγω τα όνειρά μου και τα οράματα. Αυτά συνιστούν την prima materia, την πρώτη ύλη, του επιστημονικού έργου μου". C. G. Jung Αυτή η έκδοση περιλαμβάνει το Septem Sermones ad Mortuos, το σπάνιο και ανέκδοτο χειρόγραφο του C. G. Jung, σε ολοκληρωμένη και επιμελημένη μορφή.

Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει περιγραφή ενός νέου κλάδου της Ψυχολογίας ο οποίος αφορά τις σχέσεις του ανθρώπου με το χρώμα. Η Εισαγωγή αναφέρεται στην επιστημονική βιβλιογραφία και στα πεδία που αφορούν την Ορολογία, το Αντικείμενο, το Πρόβλημα, τις Πηγές, τη Μέθοδο και το επίπεδο της Έρευνας σε σχέση με αυτό το γνωστικό αντικείμενο. Η βιβλιογραφία αναφέρεται στο χρώμα σε σχέση με το θέμα των ηλικιών εξελικτικά, στις διάφορες Επιστήμες που από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα θεματοποιούν το χρώμα, στη σύγχρονη απέραντη έρευνα και στα ακόμη ανοιχτά προβλήματα της χρωματοψυ...

"Ο κόσμος μας, ένας κόσμος υλικής αφθονίας, φέρει ένα κρυμμένο τίμημα. Δεν μπορούμε να δούμε τον βαθμό στον οποίο τα πράγματα που αγοράζουμε και χρησιμοποιούμε καθημερινά έχουν κόστος σε άλλα επίπεδα - αγνοούμε τι στοιχίζουν στον πλανήτη.[...] Το καθένα από αυτά τα πράγματα έχει τη δική του ιστορία και το δικό του μέλλον, καταβολές και καταλήξεις που παραμένουν εν πολλοίς κρυφές για μας, μια σειρά επιπτώσεων που απορρέουν σταδιακά από την αρχική εξαγωγή ή παραγωγή των συστατικών του, κατά την κατασκευή και μεταφορά του, μέσω των ανεπαίσθητων συνεπειών της χρήσης του στα σπί...

Πολλές και ποικίλες όψεις του παραδόξου που χαρακτηρίζει την οικουμενική εμπειρία της μοναξιάς του ανθρώπου αναλύονται στο βιβλίο αυτό. Η οπτική είναι κυρίως της Αναπτυξιακής Ψυχολογίας, με έμφαση στις πρώτα χρόνια της ζωής. Τότε τίθενται τα θεμέλια της ανθρώπινης ύπαρξης, άρα και του ουσιώδους ανθρώπινου βιώματος, της μοναξιάς. Έρευνες της Ψυχολογίας στο διεθνή χώρο και στην Ελλάδα φωτίζουν τη γένεση και τα παράδοξα της εμπειρίας αυτής. Οι νευροεπιστήμες, η θεολογία, η φιλοσοφία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία, η λαογραφία, η φιλολογία, η γλωσσολογία, η παιδαγωγική, αλλά...

Το βιβλίο προσφέρει μια νέα οπτική της απώλειας σε όσους πενθούν, αλλά και στους επαγγελματίες που προσπαθούν να τους βοηθήσουν. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι παραδοσιακές απόψεις για το πένθος είναι πολύ επιφανειακές και απλοϊκές και αναπτύσσει μια νέα θεώρηση του πένθους ως διεργασίας "ανακατασκευής του νοήματος". Χρησιμοποιώντας ιστορίες υπαρκτών προσώπων που αντιμετώπισαν μια σημαντική απώλεια, βοηθά τον αναγνώστη να ενεργοποιήσει τα προσωπικά και κοινωνικά αποθέματα που απαιτούνται για τη διαδικασία προσαρμογής του στην απώλεια. Προτείνει τρόπους για τη διατήρηση της...

Στο βιβλίο παρουσιάζονται ορισμένοι παράγοντες που επηρεάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό και τη ζωή μας, τις καταστάσεις που βιώνουμε, τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους και τους πόρους που μπορούν να μας υποστηρίξουν να διαχειριστούμε τις προκλήσεις. Όλοι αυτοί οι παράγοντες και οι πόροι συμβάλλουν, με κάποιο τρόπο και σε κάποιο βαθμό, στην ευημερία μας. Στόχος του βιβλίου δεν είναι να δώσει απαντήσεις, αλλά να καλλιεργήσει το έδαφος για να δημιουργηθούν ερωτήσεις σχετικά με την ευημερία και πώς μπορούμε να τη βιώνουμε στην καθημερινότητά μας μέσα από μία διαδ...

Ο άνθρωπος προσπαθεί να στηριχθεί στην ύλη, στην κατανάλωση, στα οικονομικά μεγέθη, αυτά όμως δεν ικανοποιούν απόλυτα, ούτε και δίνουν μόνιμες απαντήσεις στη μοναξιά του και στις υπαρξιακές του αναζητήσεις. Πόσο εύκολο είναι για κάποιον σήμερα να προσδιορίσει τη σχέση του με τον συνάνθρωπο, με τον εαυτό του και με το θείο; Μπορεί η σύγχρονη επιστήμη να εξηγήσει τα πάντα για τον κόσμο; Πού βρίσκονται τα όρια της επιστήμης; Πώς ταξιδεύει κάποιος στον ψυχισμό του; Πόσο μπορούν να βοηθήσουν οι γιατροί και οι ψυχοθεραπευτές στην παρηγοριά και τη ίαση των "ναυαγίων της ζωής";