Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μύστης, το βιβλίο της Αταλάντης Μιχελογιαννάκη Καραβελάκη με τίτλο "Μελέτες στο δίστιχο, Κρητική μαντινάδα και Αρχαίο Επίγραμμα". Στο βιβλίο αναδεικνύονται οι κοινοί τόποι μεταξύ κρητικής μαντινάδας και αρχαίου επιγράμματος. Η συγγραφέας εστιάζει στη γέννηση του λογοτεχνικού επιγράμματος και του κρητικού δίστιχου-μαντινάδας και ανιχνεύει την αφετηρία της "ποιητικής στιγμής" και της υλοποίησή της, είτε σε προφορικό λόγο, σε εγχάρακτη επιγραφή είτε σε γραπτή έκφραση, αντίστοιχα στο φάσμα των δύο ποιητικών ειδών. Παραπέμπει στην "κληρονομιά" της συ...

Στον τόμο αυτό μελετώνται τα νεοελληνικά λαϊκά επιτύμβια επιγράμματα, μια μορφή της νεωτερικής λαογραφίας μας, που συνεχώς εξαπλώνεται και διαδίδεται, ως μέρος των σύγχρονων ταφικών και νεκρικών εθίμων και συνηθειών μας. Με βάση ένα πλούσιο υλικό, συγκεντρωμένο από ολόκληρο σχεδόν τον ελληνικό χώρο, την τελευταία δεκαετία, γίνονται τυπολογικές, μορφολογικές και θεματολογικές παρατηρήσεις, συγκρίνονται τα νεοελληνικά λαϊκά επιτύμβια επιγράμματα με τα λαϊκά προφορικά μοιρολόγια και με τα αρχαία ελληνικά αντίστοιχα επιγράμματα και εντάσσεται η σύνθεση και η χρήση τους το πλαίσ...

Οι Εκδόσεις Οξύ και το Σωματείο Φίλων Μίνου Βολανάκη παρουσιάζουν για πρώτη φορά τη μετάφραση αποσπασμάτων της "Παλατινής Ανθολογίας" από το μεγάλο σκηνοθέτη. [...] Αυτή είναι η ιστορία με δυο λόγια των επιγραμμάτων και σ' αυτή τη φόρμα μπήκε μέσα μία απίστευτη σειρά από φαντάσματα του Ελληνισμού. Λέω φαντάσματα με την έννοια ότι εμένα ξανά και ξανά με κατέχουν. Είναι πρόσωπα πολύ ζωντανά. Είναι παρουσίες απίστευτες μέσα στους αιώνες. [...] Επομένως έχουμε εδώ πέρα ποιήματα που με γοήτευσαν πολύ. [...] Και πρέπει να πω πώς άρχισα να τα μεταφράζω. Άρχισα να τα μεταφράζω...

"Γδύσου κι άσε τα μέλη μου τα μέλη σου να βρούνε κι ανάμεσά μας, τίποτε - τα πάντα ας ενωθούνε. Ακόμη και το αραχνωτό υφαντό που σ' αγκαλιάζει με τείχος αδιαπέραστο της Βαβυλώνας μοιάζει. Τα στήθη μου στα στήθη σου, τα χείλη μου στα χείλη, μα τ' άλλα ας κρύψει η σιωπή - μ' αυτήν είμαστε φίλοι." (V 252. ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΛΕΝΤΙΑΡΙΟΥ) 125 επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας και 15 αποσπάσματα από το ευρύτερο πεδίο της αρχαίας ελληνικής ποίησης επιλέγονται με κριτήριο την ποιητική συγκίνηση που προκαλούν και αποδίδονται με έμμετρους ομοιοκατάληκτους στίχους, σε αναλογία με τ...

[...] Επιτάσσοντας εδώ τους "Ελεγειακούς", σημειώναμε το ενδιαφέρον που έδειξε ο Πλάτων για ένα είδος συγγενές στιχουργικά χάρη στην ζευγαρωτή εναλλαγή έξαμέτρου-πενταμέτρου, που ως φόρμα ακολουθεί και το επίγραμμα. Ένα ενδιαφέρον που εστιάζεται στο νόημα, φυσικά, των σχετικών ελεγειών (λ.χ., του Τυρταίου και του Σόλωνος και του φιλοσόφου-ποιητή ακόμη Ξενοφάνη)· που αγκαλιάζει, εξαιρετικά, ως είδος και το επίγραμμα, όταν σχολιάζει παρεμβατικά δύο από αυτά, του 9ου βιβλίου της "Παλατινής Ανθολογίας", το Π.Α. 16 του Μελεάγρου και το Π.Α. 506 με τη σχετική απόδοση του έκτοτε σ...

Tο βιβλίο αυτό είναι μια ιστορική και φιλολογική μονογραφία για τον Ποσείδιππο από την Πέλλα, ποιητή του 4ου- 3ου π.X. αι., που έζησε στην Aλεξάνδρεια, ήταν πολύ καλός επιγραμματοποιός και συνέβαλε στη διαμόρφωση του Aλεξανδρινού επιγράμματος. Ο συγγραφέας με την έρευνα σε πηγές και βιβλιογραφία επιχειρεί την ανάπλαση της βιογραφίας και την αξιολόγηση της προσφοράς του Ποσείδιππου (με παραπομπές και επιστημονική τεκμηρίωση). Tο βιβλίο περιλαμβάνει: Πρόλογο, Eισαγωγή για το αρχαίο ελληνικό επίγραμμα και για την Aλεξανδρινή ποίηση, Bιογραφικό του Ποσείδιπου: (Πηγές πληροφ...

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...

Απέραντο το Οίνιον πέλαγος, όπως σχηματίστηκε στη διαδρομή χιλιετιών από στίχους πού ύμνησαν το κρασί. Από τον Όμηρο, τον Ανακρέοντα, τον Θέογνι, τον Αριστοφάνη και τον Ευριπίδη ως τον Φιλόδημο και τον Παλλάδα, και από τον βυζαντινό Κρασο-πατέρα στον Αθανάσιο Χριστόπουλο αλλά και στον Καβάφη και τον Καρυωτάκη, η ελληνική ποίηση (όπως βέβαια και η ποίηση πολλών άλλων γλωσσών, με δημιουργούς σαν τον Ομάρ Καγιάμ και τον Μπωντλαίρ) τίμησε όπως άρμοζε το δώρο του Διόνυσου. Το ανέδειξε λοιπόν ως πηγή τέρψης άλλα και ως μέθοδο λήθης της βαριάς βιοτικής μέριμνας, ως κάτοπτρο της εσ...

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...

Στις σελίδες του βιβλίου παρουσιάζονται όλα τα επιγράμματα του πέμπτου βιβλίου και δέκα ακόμη από άλλα βιβλία της Παλατινής Ανθολογίας, που αναφέρονται ονομαστικά σε γυναίκες, σε ερωτικές συντρόφους, σε παλλακίδες και κυρίως σε επώνυμες εταίρες. Ουσιαστικά είναι ερωτικά ποιήματα. Όμως δεν μιλούν για τον εξιδανικευμένο έρωτα που τοποθετεί τη γυναίκα σε ένα άφθαστο εικονοστάσιο. Οι ποιητές της αρχαιότητας οι οποίοι δεν φορούσαν τον στενό κορσέ του πουριτανισμού, χωρίς τα υποκριτικά δεσμά της σεμνοτυφίας, μιλούσαν ρεαλιστικά για τον έρωτα. Άλλωστε οι στίχοι τους εκφράζουν τους...

Είναι αντιφατικό το να γράφει ερωτικά ποιήματα ένας δάσκαλος μιας φιλοσοφίας η οποία απορρίπτει τα ερωτικά πάθη και "περιφρονεί" την ποίηση: Να υπηρετεί, έστω, όχι τη γλυκανάλατη ή "λυρική", μα μία πιο πεζή ή ωμή εκδοχή της; Ίσως όχι· αρκεί να μην ξεχνά κανείς πως η ποίηση απλώς εκφράζει τη ζωή - όχι την αλήθεια για τη ζωή. Ο Φιλόδημος, χαρακτηριστική περίπτωση κοσμοπολίτη λόγιου του 1ου αι. π.Χ. πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Herculaneum, κοντά στην Πομπηία, όπου δίδασκε Επικούρεια φιλοσοφία. Τα έργα του, επί αιώνες θαμμένα μετά την έκρηξη του Βεζούβιου, εξακ...

Ο Ρουφίνος έζησε μάλλον τον 4ο αιώνα μ.Χ. Τα επιγράμματά του ανήκουν στο 5ο βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας και έχουν ως θέμα τον έρωτα, τον οποίο τραγουδάει χωρίς συστολή ή σεμνοτυφία. Είναι φιλήδονος και επικούρειος. Έτσι γυμνή ποιός σ' έδιωξε και σ' έδειρε; Ποιός είχε πέτρινη καρδιά κι αναίσθητα μάτια στην ομορφιά σου; Ίσως να βρήκε, μπαίνοντας ξάφνου σπίτι σου, εραστή, συμβαίνουν αυτά· μικρή μου, όλες το κάνουν τούτο. Ωστόσο στο εξής, όταν εκείνος είναι μέσα κι ο άλλος έξω, να διπλοκλειδώνεις την εξώπορτα, μην πάθεις πάλι τα ίδια.

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...