Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γιώργος Γκίκας για Τα Κριτικά. Τα Κριτικά του Πάρι Τακόπουλου είναι ένα μεγάλο βοήθημα για όποιον αγαπάει το θέατρο, ή εργάζεται σ' αυτό, κι όχι τόσο, γιατί με τις κριτικές του σκέψεις μαθαίνει ο αναγνώστης, όσο γιατί κυρίως τέρπεται από το μοναδικό ύφος της γραφής τους. Ο Τακόπουλος, ως αυτοσαρκαζόμενος σατιρικός, σε ο,τιδήποτε γράφει, κριτικήν «ποιεί». Υπάρχει μία ενότης στον λόγο και στο ύφος του σε όλα τα, κατά του ζωτικού ψεύδους, έργα του, που φθάνει στο αποκορύφωμά της, στην δίτομη προς το παρόν Κενή του Διαθήκη, το πιο επανασταστικό, πρωτότυπο είδος γραφής, σε τ...

Οι δύο τόμοι των "Αντικριτικών", και ο προηγηθείς των "Κριτικών", διαβάζονται όπως και οι θεατρικές κριτικές του Keneth Tynan, ή, τα, πριν και μετά την Βαβέλ, κείμενα του George Steiner, ως αυτοτελείς δημιουργίες. Τέρπουν άμα και διδάσκουν, χωρίς να το επιδιώκουν με το ανεπανάληπτο, τακοπουλικόν "μεταροΐδιον" χιούμορ και πνεύμα τους. Ο Πάρις Τακόπουλος σε ό,τι γράφει είτε ποίηση, είτε διήγημα, είτε μυθιστόρημα, είτε θέατρο, κριτικήν ποιεί, ακόμα και όταν γράφει κριτική. Υπάρχει μια ενότης ύφους στα γραπτά του, αποτελούσα την πεμπτουσία του έργου του κι η οποία μετατρέπεται...

Οι δύο τόμοι των "Αντικριτικών", και ο προηγηθείς των "Κριτικών", διαβάζονται όπως και οι θεατρικές κριτικές του Keneth Tynan, ή, τα, πριν και μετά την Βαβέλ, κείμενα του George Steiner, ως αυτοτελείς δημιουργίες. Τέρπουν άμα και διδάσκουν, χωρίς να το επιδιώκουν με το ανεπανάληπτο, τακοπουλικόν "μεταροΐδιον" χιούμορ και πνεύμα τους. Ο Πάρις Τακόπουλος σε ό,τι γράφει είτε ποίηση, είτε διήγημα, είτε μυθιστόρημα, είτε θέατρο, κριτικήν ποιεί, ακόμα και όταν γράφει κριτική. Υπάρχει μια ενότης ύφους στα γραπτά του, αποτελούσα την πεμπτουσία του έργου του κι η οποία μετατρέπεται...

Ο τόμος αυτός παρουσιάζει ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα βιβλιοκρισιών και βιβλιοπαρουσιάσεων όπως έχουν δημοσιευτεί στους πρώτους πέντε τόμους της "Παραβάσεως", του Επιστημονικού Δελτίου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι οποίες δίνουν, στο σύνολό τους, μια αντιπροσωπευτιή εικόνα για τις εξελίξεις στους τομείς της ανάλυσης, ερμηνείας και εκδοτικής θεατρικών κειμένων κατά τα τελευταία δεκαπέντε περίπου χρόνια. Ο τίτλος δικαιολογείται από τη διαφορετική μεθοδολογική προσέγγιση θεατρικών κειμένων, σε αντιδιαστολή με την ποικιλία μεθόδων που χειρίζεται κα...

Ο τόμος "Συμπτώσεις και αναγκαιότητες" συγκεντρώνει δώδεκα θεατρολογικά μελετήματα, κατά το πλείστον ακόμα αδημοσίευτα, από την τελευταία διετία των ερευνητικών μου αναζητήσεων, που συνδυάζουν προβληματισμούς της ορολογίας και της εκδοτικής θεατρικών κειμένων με την ανάλυση άγνωστων ή σπανίως εκδιδομένων έργων, με θέματα βιβλιογραφίας και ερμηνείας δραματικών και διαλογικών έργων, που φτάνουν από τον Μεσαίωνα έως το τέλος του 20ού αιώνα. Συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένα: "Για το θέατρο, όχι για το δράμα". "Σημειώσεις για την ελληνική ορολογία γύρω από την Τέχνη του Διονύσου...

Το "Σύγχρονο γυναικείο θέατρο" φέρνει για πρώτη φορά στο ελληνικό προσκήνιο την πολυσήμαντη γυναικεία συμμετοχή στη θεατρική δημιουργία. Πρόκειται για μια μοναδική δραστηριότητα που, με αρχικό ιδεολογικό υπόβαθρο την κοινωνικοπολιτική και σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του '60 και το συναφές γυναικείοι κίνημα, προχώρησε στη διαμόρφωση μιας πολύμορφης ποιητικής του θεάτρου, η οποία έχει ήδη αποτελέσει διεθνώς ένα καινούργιο μοντέλο για περαιτέρω αισθητικούς πειραματισμούς και νέες τακτικές παρεμβατισμού στον ευρύτερο χώρο των παραστασιακών τεχνών. Η εκτενής αυτή μελέ...

Το Σύγχρονο Γυναικείο Θέατρο φέρνει για πρώτη φορά στο ελληνικό προσκήνιο την πολυσήμαντη γυναικεία συμμετοχή στη θεατρική δημιουργία. Πρόκειται για μια μοναδική δραστηριότητα που, με αρχικό ιδεολογικό υπόβαθρο την κοινωνικοπολιτική και σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του ’60 και το συναφές γυναικείο κίνημα, προχώρησε στη διαμόρφωση μιας πολύμορφης ποιητικής του θεάτρου, η οποία έχει ήδη αποτελέσει διεθνώς ένα καινούργιο μοντέλο για περαιτέρω αισθητικούς πειραματισμούς και νέες τακτικές παρεμβατισμού στον ευρύτερο χώρο των παραστασιακών τεχνών. Η εκτενής αυτή μελέτη...

- Έργα και ημέραι του Ζακύνθιου θιασάρχη νευροσπάστων Ανδρέα Πόγκη-Στραβού. Συμβολή στη μελέτη του ελληνικού κουκλοθεάτρου. - Ο νανιανός κώδικας & οι θεατρικές παραστάσεις στη Ζάκυνθο του 17ου αι.

Το θέατρο για παιδιά και νέους έχει ξεπεράσει το στάδιο της ανυποληψίας και έχει πια καθιερωθεί στη συνείδηση των ανηλίκων αλλά και των ενηλίκων θεατών ως μια ιδιαίτερη μορφή καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η συστηματική επιστημονική του προσέγγιση, αν και έχει ήδη δώσει καρπούς και έχει εμπλουτίσει τη σχετική ελληνική βιβλιογραφία, παρουσιάζει ακόμα κενά και ελλείψεις που προσπαθεί να καλύψει η παρούσα μελέτη. Καρπός συλλογικής επιστημονικής εργασίας νέων αλλά και καταξιωμένων ερευνητών, κάτω από την εποπτεία και καθοδήγηση του επιμελητή, οι αυτόνομες μελέτες του τόμου πραγμ...

Ο τόμος "Σταθμίσεις και Ζυγίσματα" συγκεντρώνει δέκα θεατρολογικά μελετήματα από το τελευταίο διάστημα των επιστημονικών μου ερευνών, που συνδυάζουν θεωρητικούς προβληματισμούς και ιστορικές αναζητήσεις, αναλύσεις και αναστηλώσεις κειμένων με την παρακολούθηση ορισμένων θεματικών στην ιστορία της νεοελληνικής δραματουργίας, την εξιχνίαση των εξελίξεων ορισμένων ξεχωριστών κατηγοριών δραματικών έργων, με τα βιογραφικά υποκριτών που ζούσαν και δρούσαν κατά τον 19ο αιώνα. Συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένα: "Θεατρολογικά quo vadis; Εικοσιτέσσερεις ερωτήσεις για την επιστήμη του θεάτ...

Το αρχαίο ελληνικό δράμα μέσα στον άχρονο σκηνικό τόπο του μύθου, ανάγει τον θεατή μέσω της δραματικής πράξης στην πολιτική πραγματικότητα του άστεως και των προβληματικών που αναπτύσσονται σε φιλοσοφικό, θεολογικό, ηθικό, αισθητικό μα, πάνω από όλα, πολιτικό επίπεδο. Ο δραματικός τόπος, είτε του τραγικού μύθου είτε της κωμικής ουτοπίας, υπογραμμίζει στον θεατή τις παραμέτρους των κοινωνικών αλλαγών. Το αρχαίο ελληνικό δράμα αναδεικνύεται σε είδος τέχνης εντός του οποίου η πρόσληψη του αισθητού κόσμου γίνεται ορατή μέσω της ολιστικότητας του θεάτρου, ενεργοποιώντας τη φαντα...

Είναι ο κόσμος ένα θέατρο και όλοι εμείς ηθοποιοί που παίζουμε κάποιους ρόλους; Πού τελειώνει η θεατρική πλαισίωση και πού αρχίζει η "πραγματικότητα"; Ποια όρια μπορούν να τεθούν στη θεατρική πράξη; Πώς μπορεί η θεατρικότητα της ζωής να συμβάλλει στη διάνοιξη και την εμβάθυνση της ατομικής και της κοινωνικής εμπειρίας μας; Πώς συμβιβάζονται ο ενικός χαρακτήρας της θεατρικής παράστασης, η ενθαδικότητα και η παροντικότητά της, με τις αξιώσεις της θεατρικής ιστορίας για επιστημονική γνώση; Ποιες είναι οι νέες τάσεις του μεταμοντέρνου (ή μετα-δραματικού) θεάτρου, που θέτουν σ...

Στην παρούσα έκδοση εξετάζονται πτυχές του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου τόσο στη δραματική του μορφή όσο και στην παραστασιακή του έκφραση. Ακόμα και όταν επιχειρείται μια δραματουργική προσέγγιση λαμβάνεται πάντα υπόψη η παραστασιακή δυναμική του έργου, είτε αφορά στη διάρθρωση του σκηνικού χώρου και τα σκηνικά αντικείμενα, είτε στα ηχητικά σημεία, είτε στην ανάλυση του λόγου του δραματικού προσώπου, είτε, τέλος, στα σημεία της κινησιακής επιτέλεσης του ρόλου. Με βάση τη θεωρία της σημειωτικής, στο βαθμό που η έλλογη χρήση της και οι νέες κατακτήσεις της εξακολουθούν να προ...

Η κ. Χαρά Μπακονικόλα - Γεωργοπούλου αναπληρώτρια καθηγήτρια από το 1992 του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κατέχει απόλυτα και όσο ελάχιστοι τα θέματα που χειρίζεται. Το αυτό συμβαίνει και με το νέο της σύγγραμμα - 17ο κατά σειρά- που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Επτάλοφος" και αποτελούν όλα σχεδόν τα δημοσιευμένα κείμενα του βιβλίου αναπτύγματα αδημοσίευτων διαλέξεων ή συνεδριακών ανακοινώσεων, καθώς και άρθρων ή σημειωμάτων που δημοσιεύθηκαν σε συλλογικούς τόμους, θεατρικά προγράμματα και περιοδικά. Η πλειονότητα των άρθρων εκτείνεται στον χώρο του...

Στην αθηναϊκή, πίσω απ' την οδό Αθηνάς, Πλατεία Θεάτρου, με οδήγησε κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο ηθοποιός Δήμος Σταρένιος που ήταν ένας, ο ένας, θείος μου. Γεννημένος στην Ομόνοια, έκανα μαζί του τα πρώτα 6ήματα μέχρι την πλατεία εκείνη, συγχρόνως δε μέχρι τις πλατείες των θεάτρων, τις πρόβες τους, τα καμαρίνια, καμιά φορά και τις τουρνέ τους. Πλατεία Θεάτρου, λοιπόν. Γοητευμένος από τα φώτα της και με τα χρόνια φανατικός των μυστικών της, άρχισα από το 1976 να καταγράφω τις όποιες εντυπώσεις μου με τη μορφή της θεατρικής κριτικής. 'Ετσι, εκτεθειμένος πια, στη μέση της π...

Η σημειωτική βρίσκει στον Πιραντέλλο πρόσφορο έδαφος για να αναπτύξει τις δικές της δυνάμεις, όπως το πραξιακό διάγραμμα, το σημειωτικό τετράγωνο και άλλα, με γνώμονα την ανακάλυψη ενός βαθύτερου νοήματος, που παράγει το θεατρικό έργο κατά την πορεία του από το απλό σχηματικό αφήγημα στη σκηνική αναπαράσταση. Επισημαίνουμε ότι η μελέτη του Ζενέ μέσα από τον Πιραντέλλο και τον πιραντελλισμό, δηλώνει μία βαθύτερη διάθεση να αναδειχθούν συναρτήσεις και συνάψεις. Σημειωτέον ότι ο Ζαν Ζενέ εκκινεί από το τέλος της διαδρομής του Ιταλού συγγραφέα, που είναι το παράλογο και χρησιμ...

Στις "Σκηνές της Θεωρίας II" εξετάζονται οι περιπέτειες της αναπαράστασης τόσο στη φιλοσοφία, όσο και στη θεωρία του θεάτρου. Οι περιπέτειες αυτές εμφανίζονται πρώτα στον μύθο (την πρώτη μεγάλη περιπέτεια της ανθρώπινης σκέψης) και στη συνέχεια λαμβάνουν χώρα σε διάφορες επιμέρους σκηνές. Οι σκηνές αυτές συγκροτούνται στα διάφορα πεδία της θεατρολογικής θεωρίας (στην κριτική θεατρικών παραστάσεων, τη σκηνοθεσία, την εαυτότητα του ηθοποιού, την πολύπλοκη συνύφανση κειμένων και παραστάσεων, την ενδεχομενικότητα των θεατρικών γεγονότων). Συγκροτούνται όμως και στο έδαφος τη...

Οκτώ ερμηνευτικές διαδρομές στο αχανές πεδίο του θεάτρου καταγράφει ο παρών τόμος· οκτώ προσωπικές διαδρομές στα εύφορα πάντα εδάφη της τραγωδίας και της κωμωδίας, άλλοτε εξαντλητικότερες κι άλλοτε πιο βραχείες, που επιχειρήθηκαν κάποτε στο παρελθόν ή στο πρόσφατο παρόν και που τώρα έρχονται -επεξεργασμένες και τοπογραφημένες- να προταθούν επί χάρτου στον αναγνώστη-συνοδοιπόρο που θα ήθελε να τις ακολουθήσει, είτε αυτός γνωρίζει ήδη καλά είτε αγνοεί εντελώς το περιβάλλον τοπίο, τις ευκολίες και τις κακοτοπιές του. Σ' αυτή την περιήγηση, η τραγωδία και η κωμωδία εναλλάσσ...

"Άγρια σκυλιά επιτίθενται στον σκηνοθέτη, ένας άντρας αναρριχάται στους τοίχους του ανακτόρου, παραπέμποντας στον Άνθρωπο του Βιτρούβιου, ένα πιάνο με ουρά τυλίγεται στις φλόγες, ένα αγέρωχο άλογο περιδιαβαίνει τη σκηνή, οθόνες τηλεόρασης πέφτουν από ψηλά, ένα λευκό ύφασμα καλύπτει τους θεατές... Οι εικόνες αυτές ανήκουν στην παράσταση "Κόλαση", το πρώτο μέρος από την τριλογία της "Θείας Κωμωδίας" του Δάντη, που ανέβασε η Societas Raffaello Sanzio στην απαιτητική σκηνή της Cour d'honneur du Palais des Papes, στο πλαίσιο του διεθνούς Φεστιβάλ της Αβινιόν στη Γαλλία, το κα...