Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Γράμμα σ' έναν νέο ποιητή" δεν είναι πραγματικό γράμμα. Είναι οι απόψεις της Γουλφ για την ποίηση της νέας γενιάς των Άγγλων ποιητών στις αρχές της δεκαετίας του '30, υπό μορφήν επιστολής. Η ιδέα ήταν του Τζων Λέιμαν, νεαρού ποιητή και φίλου του ανεψιού της, που είναι και ο "παραλήπτης" της επιστολής. Με πνευματώδη γλώσσα, περιπαικτική διάθεση και τον πιο ανάλαφρο τρόπο η Βιρτζίνια Γουλφ θέτει και αντιμετωπίζει στο επιστολικό αυτό δοκίμιο, του 1932, ορισμένα από τα πιο καίρια προβλήματα που απασχολούν τη νεότερη ποίηση τα τελευταία εκατό, τουλάχιστον, χρόνια. Κεντρι...

Αν τα τρία από τα τέσσερα βιβλία που πρέπει να διαθέτει ένας Άγγλος είναι η Βίβλος, ο Σαίξπηρ και ο Τσώσερ, το τέταρτο είναι απαραιτήτως "Η ανατομία της μελαγχολίας". Η περιβόητη πραγματεία που έγραψε στα τέλη της Αναγέννησης ο θεολόγος Robert Burton (1577-1640) είναι αφενός μία σπουδή πάνω στη σκοτεινή αρρώστια που σήμερα ονομάζουμε κατάθλιψη, αφετέρου μία μνημειώδης αφήγηση της ανθρώπινης συνθήκης. Παράλληλα συνιστά και ένα απολαυστικό, ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, αντίδοτο στην αρρώστια. Είναι, ακόμη, η γραφή ενός ισόβιου αναγνώστη, βιβλίο καμωμένο από βιβλία· τράπεζα της πνευμ...

Ο William Hazlitt υπήρξε ένας θαρραλέος και οξύς σχολιαστής, κοινωνικός όταν ανέτεμνε τα ήθη των κοινωνικών τάξεων και καθαρά "πολιτικός" όταν κατακεραύνωνε την κοινοβουλευτική ψευδολογία και την ευτέλεια της λεγόμενης "κοινής γνώμης", όταν -με σπάνια διεισδυτικότητα- καταδίκαζε τις συμβάσεις που όριζαν την πολιτική κουλτούρα της εποχής του. (Κατερίνα Σχινά)

"Όταν ένας άντρας είναι νέος και δεν ξέρει ακόμα τίποτα, ερωτεύεται μια γυναίκα, μια παιχνιδιάρα και σκληρή γυναίκα. Όταν γεράσει και δεν είναι πια σε θέση, ερωτεύεται ολόκληρο το καταραμένο φύλο." Εδώ βρίσκεται η ειρωνεία της ζωής για τον Πίτερ Ουστίνοφ. Είτε πρόκειται για τους άντρες είτε για τις γυναίκες, για την τέχνη της αποπλάνησης, το γάμο, τη ζήλια, τον πόθο ή το πάθος, τα παραστρατήματα και άλλες περιπέτειες, πάντα οι παρατηρήσεις του Πίτερ Ουστίνοφ διέπονται από εκείνο το αινιγματικό χιούμορ, που βάζει στο στόχαστρο ακόμα και το πιο ανθρώπινο απ' όλα τα συναισθ...

Όταν η ψυχή ξεπέφτει, τότε το σεξ είναι βρωμιά και η βρωμιά είναι σεξ, και η παραμικρή σεξουαλική επαφή με μια γυναίκα γίνεται μαρτυρία της βρωμιά της. Αυτή η κατάσταση του απλού, χυδαίου ανθρώπου που ονομάζεται πλήθος και υψώνει τη φωνή του είναι η πηγή όλης της πορνογραφίας. [...] Το σεξ πρέπει να διοχετευθεί κάπου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για νέους. Στον θαυμαστό πολιτισμό μας, διοχετεύεται στον αυνανισμό. Και η αυτοαπομόνωση του αυνανισμού παράγει ηλιθίους. D. H. Lawrence

Έχουμε την τάση να λησμονούμε ότι τα βιβλία, εξαιρετικά ευάλωτα, μπορούν να αφανιστούν ή να καταστραφούν. Διαθέτουν την ιστορία τους, όπως κάθε ανθρώπινο προϊόν, μια ιστορία όπου εμπεριέχεται, σε λανθάνουσα κατάσταση, η πιθανότητα, το ενδεχόμενο ενός τέλους. Ο Τζωρτζ Στάινερ υπογραμμίζει με αυτόν τον τρόπο την ακατάπαυστα απειλούμενη συνέχεια και την ευπάθεια του γραπτού, στρέφοντας παραδόξως το ενδιαφέρον του σε εκείνους που θέλησαν -ή θέλουν- το τέλος του βιβλίου. Η λαμπρή προσέγγισή του στην ανάγνωση προχωρεί παράλληλα με μια εκ βάθρων κριτική των νέων μορφών πλάνης,...

"Ένας Λονδρέζος, ηλικίας από εξήντα δύο και πάνω, πέθανε χτες. [...] Ύστερα από ένα αργό και ενδεές επαγγελματικό ξεκίνημα, σημείωσε μεγαλύτερη επιτυχία απ' ό,τι περίμενε. Ύστερα από ένα αργό και επισφαλές συναισθηματικό ξεκίνημα, πέτυχε όση ευτυχία του επέτρεπε η φύση του. Παρά την εγωιστική φύση των γονιδίων του, απέτυχε -ή μάλλον αρνήθηκε- να τα κληροδοτήσει, πιστεύοντας μάλιστα ότι η άρνησή του συνιστούσε πράξη ελεύθερης βούλησης ενώπιον του βιολογικού ντετερμινισμού. Έγραφε βιβλία, ώσπου πέθανε. [...] Δεν είχε πρόβλημα να μένει μόνος του, φτάνει να ήταν σίγουρος ότι αυ...

Αν τα τρία από τα τέσσερα βιβλία που πρέπει να διαθέτει ένας Άγγλος είναι η Βίβλος, ο Σαίξπηρ και ο Τσώσερ, το τέταρτο είναι απαραιτήτως "Η ανατομία της μελαγχολίας". Η περιβόητη πραγματεία που έγραψε στα τέλη της Αναγέννησης ο θεολόγος Robert Burton (1577-1640) είναι αφενός μία σπουδή πάνω στη σκοτεινή αρρώστια που σήμερα ονομάζουμε κατάθλιψη, αφετέρου μία μνημειώδης αφήγηση της ανθρώπινης συνθήκης. Παράλληλα συνιστά και ένα απολαυστικό, ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, αντίδοτο στην αρρώστια. Είναι, ακόμη, η γραφή ενός ισόβιο αναγνώστη, βιβλίο καμωμένο από βιβλία· τράπεζα της πνευμα...

Σε μια σειρά όπως οι "Συνάψεις" που επιδιώκει να διερευνήσει πολύπλευρα και στοχαστικά την υγεία και την παθολογία, τη φροντίδα προς τον πάσχοντα και τους προβληματισμούς αυτών που έχουν αναλάβει την ανακούφιση των υπολοίπων, ξεχωριστή θέση κατέχει η μαρτυρία που έρχεται από την αντίπερα όχθη -όχι ακριβώς από το υποκείμενο της μελέτης ή της θεραπείας, αλλά απλά από τον άνθρωπο που βάζει σε λόγια την αρρώστια ή την ανημπόρια του: στο "Πώς είναι να είσαι άρρωστος" η Βιρτζίνια Γουλφ δεν εξετάζει αιτίες και συμπτώματα κάποιας παροδικής ή χρόνιας ασθένειας αλλά ανιχνεύει την κατ...

Ο εν λόγω θύλακας είναι ένας μικρός θύλακας αντίστασης. Ένας θύλακας σχηματίζεται όταν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι ενωθούν σε μια συμφωνία. Η αντίσταση είναι απέναντι στην απανθρωπιά της νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης. Οι άνθρωποι που ενώνονται είναι ο αναγνώστης, εγώ και εκείνοι στους οποίους αναφέρονται τα δοκίμια - ο Ρέμπραντ, οι παλαιολιθικοί ζωγράφοι των σπηλαίων, ένας Ρουμάνος χωρικός, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, ένας ειδικός στη μοναξιά ορισμένων δωματίων ξενοδοχείων, σκυλιά το σούρουπο, ένας άντρας σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Και, αναπάντεχα, οι ανταλλαγές μας δυναμώνου...

[...] Επιλέξαμε προς μετάφραση τρεις από τις ενότητες των πεζών κειμένων του, οι οποίες αποτελούν και το περιεχόμενο των σελίδων που ακολουθούν. Σ' αυτά τα πιο πρώιμα πεζά έργα του, ο συγγραφέας είχε δώσει τον τίτλο "Παράδοξα και Προβλήματα" και, ίσως, αυτές οι έννοιες να ιχνηλατούνται, εξ ίσου εμφαντικά, σε ορισμένα από τα ποίηματά του, όπως επίσης και να αποτελούν το υφάδι του δοκιμίου του που τιτλοφορείται "Βιαθάνατος". [...] (από το κείμενο του βιβλίου)

Αν τα τρία από τα τέσσερα βιβλία που πρέπει να διαθέτει ένας Άγγλος είναι η Βίβλος, ο Σαίξπηρ και ο Τσώσερ, το τέταρτο είναι απαραιτήτως "Η ανατομία της μελαγχολίας". Η περιβόητη πραγματεία που έγραψε στα τέλη της Αναγέννησης ο θεολόγος Robert Burton (1577-1640) είναι αφενός μία σπουδή πάνω στη σκοτεινή αρρώστια που σήμερα ονομάζουμε κατάθλιψη, αφετέρου μία μνημειώδης αφήγηση της ανθρώπινης συνθήκης. Παράλληλα συνιστά και ένα απολαυστικό, ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, αντίδοτο στην αρρώστια. Είναι, ακόμη, η γραφή ενός ισόβιου αναγνώστη, βιβλίο καμωμένο από βιβλία· τράπεζα της πνευμ...

Ελάχιστα πράγματα είναι τόσο συναρπαστικά όσο η σκέψη ενός ταξιδιού σε κάποιο μακρινό μέρος. Σ’ έναν τόπο όπου ο καιρός είναι καλύτερος, τα έθιμα πιο ενδιαφέροντα και με τοπία που προσφέρουν έμπνευση. Γιατί, λοιπόν, τυχαίνει τόσο συχνά στα ταξίδια μας να μην αντλούμε την ικανοποίηση που περιμέναμε; Με την "Τέχνη του ταξιδιού" ο Αλαίν ντε Μποττόν μάς ξεναγεί σε όλα εκείνα που μας προσφέρουν απόλαυση ή απογοήτευση καθώς ταξιδεύουμε. Με τη γνωστή, πλέον, χιουμοριστική αλλά και διεισδυτική ματιά του, μιλά -μεταξύ πολλών άλλων- για τα αεροδρόμια, για τα εξωτικά χαλιά, για τα...

Η παρουσία στην εποχή μας ενός ανθρώπου όπως ο Χάρολντ Πίντερ -μεγάλος νομπελίστας θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, ηθοποιός και σκηνοθέτης- είναι κάτι ξεχωριστό όχι μόνο για την πατρίδα του, τη Βρετανία, αλλά και για όλο τον κόσμο. Γιατί σπάνια ένα πρόσωπο καταφέρνει να συνδυάσει με τόση δύναμη το μεγάλο και πρωτότυπο λογοτεχνικό ταλέντο με μια συγκεκριμένη, ειλικρινή, δυνατή και τολμηρή πολιτική φωνή, σε μια εποχή που οι περισσότεροι, ακόμη και στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, προτιμούν να σιωπούν. Όχι όμως ο Πίντερ. Άλλοτε μέσα από το θεατρικό ή ποιητικό του έργο, άλ...

Το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2005 απονέμεται στον Άγγλο συγγραφέα Harold Pinter "o οποίος στα έργα του ξεσκεπάζει τον γκρεμό κάτω από την καθημερινή φλυαρία και εισβάλλει στις κλειστές αίθουσες της καταπίεσης". (Σουηδική Ακαδημία, 13 Οκτωβρίου 2005)

Οι "Φωνές" του νομπελίστα συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ, μια συλλογή από τα πεζά και τα πολιτικά του κείμενα (1948-2005), αποτελεί ένα δραματικό ταξίδι στο χρόνο και στην εντυπωσιακή πολυμορφία μιας δυνατής φωνής που ούτε ο πόλεμος αποσιώπησης από τα αγγλικά ΜΜΕ, ούτε η αρρώστια, ούτε το πρόσφατο βραβείο Νόμπελ 2005 κατάφεραν να την κάνουν να σιγήσει. Κι ας ορίζεται συχνά απ' τις (τρομακτικές) της σιωπές. Η πεζογραφία του Πίντερ δε βρίσκεται μακριά από το θέατρό του: κλειστοί χώροι, αίσθηση απειλής, εισβολή, αγώνας για εξουσία, ανατροπές, φιλία, προδοσία, το ανέφικτο της επικ...

"Όταν ένας άντρας είναι νέος και δεν ξέρει ακόμα τίποτα, ερωτεύεται μια γυναίκα, μια παιχνιδιάρα και σκληρή γυναίκα. Όταν γεράσει και δεν είναι πια σε θέση, ερωτεύεται ολόκληρο το καταραμένο φύλο." Εδώ βρίσκεται η ειρωνεία της ζωής για τον Peter Ustinov. Είτε πρόκειται για τους άντρες είτε για τις γυναίκες, για την τέχνη της αποπλάνησης, το γάμο, τη ζήλια, τον πόθο ή το πάθος, τα παραστρατήματα και άλλες περιπέτειες, πάντα οι παρατηρήσεις του Peter Ustinov διέπονται από εκείνο το αινιγματικό χιούμορ, που βάζει στο στόχαστρο ακόμα και το πιο ανθρώπινο απ' όλα τα συναισθήμ...

Ο ποιητής Τάκης Παπατσώνης γράφει ότι ο "Δάντης" κατέχει "μία από τις κυριότερες θέσεις" στο κριτικό έργο του Έλιοτ. Η σπουδαιότητα όμως του δοκιμίου αυτού είναι ότι παρέχει στους αναγνώστες της "Θείας κωμωδίας" και της "Νέας ζωής" όχι στεγνές φιλολογικές γνώσεις, αλλά συμβουλές από την προσωπική εμπειρία του Έλιοτ ως δημιουργού μεγάλων σε έκταση ποιημάτων. Ας μη λησμονούμε ότι είναι εκείνος που έγραψε δύο από τα αριστουργήματα του 20ού αιώνα, την "Έρημη χώρα" και τα "Τέσσερα κουαρτέτα". Είναι βεβαίως τύχη να σε καθοδηγεί ένας μεγάλος ποιητής στο πώς θα διαβάσεις το έργο εν...

Στο βιβλίο αυτό ο Άλντους Χάξλεϋ, ένας απ' τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα, διερευνά τις άγνωστες δυνατότητες του ανθρώπινου νου και τις ανεξερεύνητες περιοχές της ανθρώπινης συνείδησης. Εξετάζει τον ρόλο των οραματικών εμπειριών (είτε προκαλούνται αυθόρμητα είτε με τη λήψη ψυχοτρόπων ουσιών) στις τέχνες και τις θρησκευτικές παραδόσεις διαφόρων πολιτισμών. Επιπλέον, αναρωτιέται: πόσα πράγματα δεν μας αφήνει να αντιληφθούμε ο σύγχρονος τρόπος ζωής, πώς μπορεί η λήψη ουσιών να διευρύνει συνείδηση μας και γιατί, ορισμένες φορές, η οραματική εμπειρία καθίσταται ε...

Στο "Ένα δικό σου δωμάτιο" η Γούλφ εικάζει ότι ο Σέξπιρ είχε μια αδερφή, ισάξια σε ταλέντο και ευφυΐα, της οποίας η μοίρα διαφέρει ριζικά. Αυτή η φανταστική γυναίκα δεν καταφέρνει να γράψει ούτε μία λέξη και πεθαίνει μόνη, βυθισμένη στον κόσμο της μη έχοντας καταφέρει να εκφράσει ποτέ τη μεγαλοφυΐα της. Εάν είχε βρει τα μέσα και τις συνθήκες να δημιουργήσει, υποστηρίζει η Γούλφ, θα είχε φθάσει στα ίδια επίπεδα απόδοσης με τον "αθάνατο" αμφιθαλή της. Σε αυτό το κλασικό δοκίμιο η Βιρτζίνια Woolf χρησιμοποιεί το χάρισμα του λόγου της για να ταράξει το άδικο κοινωνικό της περ...