Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Ματιές ενόλω ΙΙ" περιλαμβάνουν δώδεκα δοκίμια, τα οποία δημοσιεύτηκαν τη δεκαετία 2005-2015 σε περιοδικά του κέντρου και της περιφέρειας. Πρόκειται για κείμενα που έρχονται να προσεγγίσουν αντίστοιχους ποιητές του μεταπολέμου, τρεις της πρώτης γενιάς (Σαχτούρης, Λειβαδίτης, Κωσταβάρας), τέσσερις της δεύτερης (Κέντρου-Αγαθοπούλου, Δημουλά, Λυκιαρδόπουλος, Νικηφόρου) και πέντε της γενιάς του '70 (Γκανάς, Μαυρουδής, Μπράβος, Μαρκόπουλος, Φωστιέρης). Αντίθετα, οι "Ματιές ενόλω" του 2003 συγκέντρωναν δοκίμια των χρόνων 1996-2003 και πραγματεύονταν το έργο οχτώ μεταπολεμικών...

Φαντάζει ομολογουμένως αδιανόητη η αποχή από την καθημερινότητα, από τους εν εξελίξει αγώνες, όλων αυτών! Είναι τόσο μεγάλη η συνεχιζόμενη αδιαφορία των πνευματικών που ερεθίζει. Από πού όμως, θα μπορούσε φυσικά ένας αφελής αλλά και ένας υποψιασμένος παρατηρητής να ρωτήσει, πήραν άραγε οι πνευματικοί ταγοί τα δημιουργικά ερεθίσματά τους και έφτασαν εκεί που έφτασαν και τώρα σωπαίνουν προκλητικά; Η άρνησή τους να εμβαπτισθούν στα νάματα της καθημερινότητας, να πρωτοστατήσουν στους κοινωνικούς αγώνες, να βοηθήσουν όσο και όπως μπορούν, στη δίκαιη και ομαλή εξέλιξη των καθημερ...

Από τους "Αµερικάνους" και την "αξιολόγηση" µέχρι τον "Παπαδήµο" και τη "Χούντα", οι λέξεις δίνουν την ευκαιρία στον Θεόδωρο Πάγκαλο να αποκαλύψει τους τρόπους µε τους οποίους επιχειρείται "η δηµιουργία και επιβολή µιας εθνικοσοσιαλιστικής, κυρίαρχης ιδεολογίας που υιοθετεί και προβάλλει ό,τι πιο σάπιο και αναχρονιστικό υπάρχει στους ιδεολογικούς σκουπιδοτενεκέδες αυτής της χώρας". Σκοπός του, όπως αναφέρει στον πρόλογο, είναι "να ξεκαθαριστεί το έδαφος γύρω από µια σειρά εννοιών που χρησιµο-ποιούν ασύστολα οι τυχάρπαστοι της κυβερνητικής πλειο-ψηφίας για να κυριαρχούν στο...

Βρισκόμαστε σε σταυροδρόμι. Η κατανόηση μιας εποχής είναι προϋπόθεση για τη συνειδητή πορεία εντός της και ενδεχομένως την υπέρβασή της. Κάθε φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πραγματικό, μπαίνουμε στην αναμέτρηση με τις συνθήκες και τον εαυτό μας, τη λαϊκή μυθοπλασία και τα αιχμαλωτιστικά στερεότυπα, κερδίζουμε κάτι σε αυτογνωσία και σε αυτοσυνειδησία. Τα κείμενα που συγκεντρώνονται σε αυτές τις σελίδες επιχειρούν μια ελάχιστη συμβολή στην κατανόηση. Άρθρα και κείμενα που γράφτηκαν στην εξέλιξη του χρόνου, στην καρδιά του επίκαιρου, αλλά και μακριά και απέναντι από...

Σε ώρα κρίσης σκέφτεται κανείς διάφορα περίεργα· τέτοια που δεν τα σκέφτεται σε συνθήκες κανονικότητας. Δεινό πράγμα η κρίση, τα δεινά που έχει φέρει σκέφτεσαι· και ανακαλύπτεις τα "φαντάσματα της Ιστορίας" - και αν είσαι και μεγαλούτσικος στην ηλικία, ο νους σου πηγαίνει στα παλιά "φαντάσματα της Ιστορίας" που κι αυτά τα έζησες, όπως ζεις και τα τωρινά, αλλά σε άλλη ηλικία· εκείνα τα ξαναφέρνεις μπροστά σου. Επειδή μοιάζουν ή επειδή βρίσκεις παράλληλα; Ασφαλώς όχι! Ούτε το ένα ούτε το άλλο! Άλλο που αισθάνεσαι περίπου ανάλογα πράγματα: κάποιο φόβο· αν η χώρα χρεοκοπήσει...

Η αξιοπρέπεια: ένα σιωπηρό, άκρως διακριτικό, χωρίς οργανική δομή και διακηρύξεις, χωρίς ηγεσία, λαϊκό κίνημα. Θεωρητική ραχοκοκαλιά και άξονας συνοχής του "κινήματος", η Γενιά του ’30: οι Δοκιμές του Σεφέρη, τα πεζά του Ελύτη, ο Θεοτοκάς, ο Πικιώνης, ο Τσαρούχης, ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, ο Εγγονόπουλος, ο Γκάτσος, ο Μάνος Χατζηδάκις. Άλλη υποδομή της ελληνικής αξιοπρέπειας δεν διαθέτουμε. Η Γενιά του ’30 έδειξε ότι, για το ριζικά αποτυχημένο, θλιβερό και κωμικό μεταπρατικό μας κρατίδιο, εκσυγχρονισμός σημαίνει εξελληνισμός. Ενεργό μετοχή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι εγγυάται ο ελ...

"Η φωτογραφία συνδέεται με τη μορφή της σχέσης που είχα διαρκώς με το αντικείμενό μου, που δεν ξέχασα ποτέ ότι ήταν άνθρωποι· τους ανθρώπους αυτούς κοίταζα με ένα βλέμμα που, αν δεν φοβόμουν μην ακουστεί γελοίο, θα το περιέγραφα ως στοργικό και, συχνά, συγκινημένο. [...] Ήμουν πολύ συγκινημένος, πολύ ευαίσθητος απέναντι στον πόνο όλων αυτών των ανθρώπων και συγχρόνως ένιωθα την αποστασιοποίηση του παρατηρητή, η οποία εκδηλωνόταν με το γεγονός ότι τραβούσα φωτογραφίες". Pierre Bourdieu Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Pierre Bourdieu κατά τη διάρκεια των εθνολογικών και...

Το μικρό αυτό βιβλίο απαρτίζεται από τρεις τριλογίες κειμένων με διαφορετική αφετηρία, αλλά κοινό προορισμό. Τα κείμενα "Μπάσιμο - Εξήγηση - Βουρ και Αέρα!" γράφτηκαν με αφορμή το υπόψη βιβλίο. Οι "Ομολογίες α΄ - β΄ και γ΄" συντάχθηκαν στο πλαίσιο της τακτικής αρθρογραφίας του συγγραφέα στην ιστοσελίδα "Εικονογραφίες". Τέλος, η τριλογία "Εθνικό Ιδανικό - Θεονομία - Των προαιώνιων Ιδανικών μου Ομοιώθηκα" προέκυψε ως καταστάλαγμα του μακροχρονίου προβληματισμού και διαλόγου του Γ. Κ. Τασούδη, για την πολιτική επανένωση του Ελληνισμού υπό των διαχρονικών ιδανικών που τον διέπο...

Τη σιωπή, άλλοι την αναζητουν κι άλλοι την επιβάλουν, ο καθένας τους όμως, για τους δικούς του σκοπούς... Οι μεν πρώτοι για να γευτούν με ηρεμία τα αποκτηθέντα νόμιμα ή παράνομα. Οι δε δεύτεροι, για να εφαρμόσουν τον σκοπό τους επιβάλλοντας το φόβο και τη φίμωση...Όμως, για να σωπάσει ένα ολόκληρο έθνος είναι αναμφισβήτητος ο θάνατός του... Έστω κι αν η φωνή μου ακούγεται μόνη, Εγώ δεν πρόκειται να Σωπάσω...

Επιλεγμένα από ένα ευρύτερο σύνολο 128 επιφυλλίδων, τα κείμενα που ακολουθούν δημοσιεύτηκαν, με εξαίρεση τα δύο καταληκτικά, στην αθηναϊκή εφημερίδα Τα Νέα κατά την τετραετία 1996-1999. Η επιλογή έγινε με γνώμονα τη θεματική τους ομοιογένεια· σχολιάζουν ζητήματα που σχετίζονται με συγγραφείς, με παλαιά και νεότερα βιβλία, με τη γλώσσα, με το βιβλίο γενικώς και τα πάσης φύσεως προβλήματά του, με τη γραφή και τον έντυπο λόγο. Απέφυγα τον πειρασμό να ενημερώσω ή να τροποποιήσω τα κείμενα σε σημεία στα οποία έχουν εντωμεταξύ επέλθει αλλαγές ή νεότερες εξελίξεις· επικαλούμαι...

Πώς μπορεί να συνυπάρχουν η δεκαετία του 50, η Κρητική Λογοτεχνία κατά την Ενετοκρατία, το Πολυτεχνείο του 1974 και το Πριγκιπάτο της Αχαΐας; Τί μπορεί να συνδέει το οχυρό της Σπιναλόγκα με τον Διονύσιο Σολωμό; Ο Σωτήρης Νικολακόπουλος, πλάνης και περιπατητής της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη αυτό, αντικρίζει την ανθρώπινη περιπέτεια με το μάτι του ποιητή. Του δημιουργού εικόνων της ορατής ζωής, για να μας συνδέσει με το αφανές. Παρασυρόμαστε. Οι εικόνες περνάνε φευγάτες από μπροστά μας και εμείς προσπαθούμε να κρατηθούμε από κάποιο όρο από μια στιγμή μοναδικ...

Η Αθήνα του 2016 γεννά συναισθήματα μίσους και αγάπης στους κατοίκους της. Είναι πόλη με τόσο τεράστιο ιστορικό βάρος, όσο και σημαντικά προβλήματα -πολλά από τα οποία παραμένουν μάλλον αναλλοίωτα από δεκαετία σε δεκαετία. Το γνωρίζαμε αυτό, από αφηγήσεις λογοτεχνών όπως ο Μητσάκης, ο Ροΐδης και άλλοι. Όταν όμως διαβάζουμε συγκεντρωμένα 400 χρονογραφήματα για την Αθήνα και την Αττική, γραμμένα μεταξύ 1939 και 1958 από τον απολαυστικά καυστικό Κώστα Βάρναλη, βιώνουμε το σήμερα λες και ήταν χθες. Παρόλες τις πικρές διαπιστώσεις, αυτή η επιστροφή στον χρόνο έχει μεγάλο...

Αρχαιοελληνικές επιγραφές, ορθογραφικά λάθη, αρχαίοι νόμοι, ο Λουκάνικος, η Άρτεμις Αγροτέρα, ο Παγκράτης, η Σικελία, ο Μέγας Αλέξανδρος, γουρουνάκια, σκύλοι, αρκούδες, ο Φαίδρος, ένας καταρράκτης της Ελβετίας κι άλλα κι άλλα, συμπαρατάσσονται στα άρθρα της αρχαιολόγου Δέσποινας Παπακωνσταντίνου - Διαμαντούρου για να ξορκίσουν την επαναληπτικότητα της ανθρώπινης επίγειας πορείας, καθώς και της ελληνικής και της Αθηναϊκής, αποτυπώνοντας την διαφορετική αυτή Μνήμη της συγγραφέως.Στα άρθρα που παρουσιάζονται εδώ, η "Ντέπη" είχε, μακριά από τις ακαδημαϊκές συμβάσεις, την ελευθε...

Ετούτο το βιβλίο είναι ένα μικρό ανθολόγιο κειμένων που δημοσιεύτηκαν στην αιχμή της κρίσης που βάναυσα έπληξε τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και μέσα στην οποία ακόμα ζούμε. Τα περισσότερα από αυτά τα μικρά κείμενα -σημειώματα θα μπορούσε να τα ονομάσει κανείς- δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα των Συντακτών, άλλα δημοσιεύτηκαν σε άλλα έντυπα ενώ υπάρχουν άλλα, λιγότερα, τα οποία δεν έχουν δημοσιευτεί και εμφανίζονται εδώ για πρώτη φορά. Τα κείμενα είναι πολιτικά, με την έννοια ότι αναφέρονται στην πολιτική κατάσταση του καιρού της κρίσης και σχολιάζουν το πολιτικό σκηνι...

Από τη μία είναι τα μνημόνια, η κρίση, οι τροϊκανοί, η Μέρκελ, οι γερμαναράδες, το δουνουτού, ο Σόιμπλε, οι δοσίλογοι, οι προσκυνημένοι, η παγκοσμιοποίηση και άλλοι εχθροί που επιβουλεύονται την εθνική μας ταυτότητα και ανεξαρτησία. Από την άλλη είναι ο έλληνας, πτωχός πλην περήφανος, που όπως στις Θερμοπύλες σήκωσε την ασπίδα, το 1821 το καριοφίλι, έτσι και σήμερα θα πετάξει έξω από την ελλαδίτσα όλους τους ξένους και ξενόδουλους εχθρούς. Κοινοτοπίες, που αναλύει το ανά χείρας βιβλίο, γιατί η γλώσσα δεν περιγράφει μόνο αλλά και δημιουργεί... Κόκκαλα δεν έχει αλλά είναι από...

Στο βιβλίο αυτό ο Μυτιληνιός φιλόλογος, δρ. Νεοελληνικής Φιλολογίας Παναγιώτης Σκορδάς συγκέντρωσε μια σειρά από κείμενα του που είχαν δημοσιευθεί κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας, 1997-2007, στα περιοδικά Φιλολογική, Αντί, Πορφύρας, Δρομολόγιο, Θαλλώ, Αιολίδα, Στίγμα, Index και στις εφημερίδες Καθημερινή και Αυγή . Όπως γράφει στον πρόλογό του τα κείμενα αυτά αφορούν βιβλία που διάβασε εκτίμησε και αγάπησε. "Βιβλία ανθεκτικά στο χρόνο, που ξαναέπιασα στα χέρια μου και συμβουλεύτηκα δεκάδες φορές για τις ανάγκες ενός μαθήματος στο σχολείο, μιας εργασίας, μιας εισήγησης,...

Γιατί η Ελλάδα βρέθηκε στη δεινότερη οικονοµική κρίση της µεταπολεµικής περιόδου; Γιατί κατέληξε στην πιο διάσηµη χρεοκοπία και σε διάσωση µε Μνηµόνια; Πώς οι αποτυχίες του κράτους, της οικονοµίας, του πολιτικού συστήµατος και της Ευρώπης οδήγησαν τελικά σε µια Μεγάλη Ύφεση; Υπήρχε εναλλακτική; Γιατί απέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας σε ένα 3ο Μνηµόνιο; Τι διδάγµατα αφήνει η δραµατική εµπειρία της χώρας µετά το 2010; Ένας από τους κορυφαίους αναλυτές της ελληνικής κρίσης συγκεντρώνει στον τόµο αυτόν άρθρα που δηµοσιεύτηκαν στον Τύπο µεταξύ 2007 και 2015. Χωρισµένα σε πέντε ενό...