Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται μερικά από τά άρθρα που έτυχε να δημοσιεύσω σε διάφορα έντυπα μέσα στα τελευταία τριάντα χρόνια. Παρά τη διαφορά τόνου -που εξηγείται από τις περιστάσεις, το κλίμα κάθε στιγμής και την υποκειμενική διάθεση- όλα αυτά τα κείμενα διέπονται από την ίδια κεντρική θέση: την ασυμφιλίωτη αντίθεση τόσο προς τον καπιταλιστικόν κόσμο όσο και προς αυτό που λέμε "σταλινισμό" και "γραφειοκρατία". [...] (από την εισαγωγή του συγγραφέα)

Δοκίμια απευθυνόμενα σε εφήβους, δημοσιευμένα αρχικά στο περιοδικό "Πρόσκοπος" του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων.

Το "Χωρίς φτερά" είναι η δεύτερη συλλογή κωμικών κομματιών του Γούντι Άλλεν. Περιλαμβάνει ιστορίες που δημοσίευσε στο περιοδικό New Yorker και μερικά άλλα διασκεδαστικότατα γραπτά. Σε όλο το βιβλίο, ο συγγραφέας καταπιάνεται -με τον δικό του τρόπο- με τα θέματα που τον βασανίζουν διαρκώς: το θάνατο, το θεό (ή την έλλειψη θεού), τις γυναίκες (ή την έλλειψη γυναικών), τους διανοούμενους, τις τέχνες, ακόμα και τους οδοντογιατρούς. Οδηγεί τον αναγνώστη σε μια καλύτερη κατανόηση ορισμένων μπαλέτων και τον μαθαίνει πως να συμμετέχει σε εκδηλώσεις κοινωνικής ανυπακοής. "Γιατί σκοτ...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: 1. Αμερικές, όχι Αμερική. "Είμαστε η πλουσιότερη, η ισχυρότερη, η ευτυχέστερη χώρα του κόσμου". Αμηχανία της ευημερίας. 2. "Το έθνος των μεταναστών". Κοινωνία και φιλοσοφία του πλουραλισμού. Ο αμερικανικός ελληνισμός. 3. Η Αμερική και ο άλλος Κόσμος. Ευρώπη: το υποσυνείδητο "αρχέτυπο". 4.Αναζήτηση ενότητας, ιδεολογίας, ιστορίας από την παιδεία. "Εκπαίδευση", η πιο παραγωγική εθνική επένδυση. 5. Το εκπαιδευτικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών. Δυνάμεις φυγόκεντρες και κεντρομόλες. Τα νέα συνθήματα. 6. Το αμερικανικό πανεπιστήμιο. Η ιδιομορφ...

Τα πιο πολλά από τα κείμενα που περιέχονται στο βιβλίο μου αυτό, έχουν γραφτεί για να καλύψουν τις φιλολογικές ανάγκες των τοπικών εφημερίδων. Ενδιαφέρουν κυρίως και προέχοντως, τους Ανδριτσάνους. Μπορούν όμως να διαβαστούν και από εκείνους που έχουν μείνει στην Ανδρίτσαινα ή έστω έχουν ακούσει λίγα και πολλά για τους ανθρώπους της και για τα χούγια τους.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)