Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κείμενα αυτά δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Περιοδικό" από τον Αύγουστο 1990 έως το Δεκέμβριο 1991, όπου με το γενικό τίτλο "Παραφράζοντας" χρησιμοποιούσα τίτλους γνωστών κινηματογραφικών ταινιών. Απ' όπου και να βρισκόμουν, φρόντιζα να τα στέλνω πάντα με Fax στην υπεύθυνη του περιοδικού και πάντα με την υποσημείωση "Υπ' όψιν της Λίτσας". Όταν χρειάστηκε να βρω έναν τίτλο γι' αυτό το βιβλίο, συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι τον τίτλο που έψαχνα τον χρησιμοποιούσα εδώ και πολλούς μήνες και συγκεκριμένα όσο έστελνα τα κείμενα στην παραλήπτριά τους. Τα πάντα μπορούν να συμβο...

Τα προλογικά σημειώματα, όπως αυτό, είναι αντιπαθητικά κατά τούτο: Ενώ συντάσσονται μετά τη συγγραφή όλων των περιεχομένων, δημοσιεύονται στις πρώτες σελίδες της έκδοσης. Όπως συμβαίνει στα δημόσια θεάματα δηλαδή, που ξεκινούν τις παραστάσεις τους αφού προσέλθουν καθυστερημένες οι αρχές και καταλάβουν τις περίοπτες θέσεις. Και για να αποσπάσουν (οι πρόλογοι) την αναγκαία, τη στοιχειώδη συμπάθεια του αναγνωστικού κοινού, τους αναθέτουμε χρέη θυρωρού, κηπουρού ή καθαρίστριας. Σημειώνουμε εδώ λοιπόν, ότι τα γραπτά που ακολουθούν προέρχονται από τη "Γαλέρα", την "Ελευθεροτυπ...

Στα "Υπεραστικά" συμπεριλαμβάνονται τα κείμενα που δημοσίευσε στην ομώνυμη στήλη του, την περίοδο 1995-1997, στο εβδομαδιαίο περιοδικό "Αν" της Απογευματινής και στο πολιτιστικό ένθετο "Artion" της ίδιας εφημερίδας. Πρόκειται για κείμενα που ξεπερνούν την εποχή τους, καθώς τα μικρά και μεγάλα γεγονότα της λειτουργούν ως ερεθίσματα, αφορμές ή και προφάσεις, για να ξετυλίξουν την οξεία κριτική σκέψη ενός σπουδαίου σχοχαστή.

Στα Υπεραστικά συμπεριλαμβάνονται τα κείμενα που δημοσίευσε στην ομώνυμη στήλη του, την περίοδο 1995-1997, στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Αν» της Απογευματινής και στο πολιτιστικό ένθετο «Artion» της ίδιας εφημερίδας. Πρόκειται για κείμενα που ξεπερνούν την εποχή τους, καθώς τα μικρά και μεγάλα γεγονότα της λειτουργούν ως ερεθίσματα, αφορμές ή και προφάσεις, για να ξετυλίξουν την οξεία κριτική σκέψη ενός σπουδαίου σχοχαστή.

Aφορά το, ή αφορά στο; Eπιτόπου ή επί τόπου, προπάντων ή προ πάντων, εξαρχής ή εξ αρχής; Xάρη, χάρις, χάριν. Tα μπαρς και τα κλαμπς, τα μπακς και τα χαφς. Έχει ή δεν έχει τύχη η ομάδα; Tο αυτεπίστροφον και το αμφίψωμον. O Kαβάφης και ο Tερζής. Oι ταινίες της Aλίκης Bουγιουκλάκης και οι κολόνες της ΔEHς. H χαμένη τιμή του Aυνάν. Tο πάρτι της Άρτεμης και ο ναός της Aρτέμιδος. Tο Παρίσι και τα φώτα του. Tα φλάουτι και τα κόρνι. Oύτε νυχτερινή, ούτε περίπολος. Tι δουλειά έκαναν οι δεσποινίδες της Aβινιόν; H βουλευτής, η βουλευτίνα, ή η βουλεύτρια; Oι ακροατές και οι ακροάτριες,...

[...] Εκατόν τριάντα επιφυλλίδες, που δημοσιεύτηκαν στα κυριακάτικα φύλλα της Καθημερινής, από το 1995 έως και την πρώτη Κυριακή του 2001, εκτός από δύο που πρωτοτυπώθηκαν στις σελίδες του Δεκαπενθήμερου Πολίτη. Ένα τυπωμένο ευχαριστώ στον άγνωστο αναγνώστη.

Οι "Υποθέσεις ΙΙ" είναι ο δεύτερος συγκεντρωτικός τόμος επιφυλλίδων στην "Καθημερινή" του Παντελή Μπουκάλα (ο πρώτος κυκλοφόρησε στις Εκδόσεις Άγρα το 2001). Ο Π. Μπουκάλας σημειώνει: "Είναι ένα πλούσιο γραπτό η Ελλάδα, ως τόπος και ως κόσμος, κι ας βιαζόμαστε καμιά φορά να τη στενέψουμε, από οκνηρία ή οίηση, από φιλαυτία ή επειδή την ταυτίζουμε άδικα με τους ολίγους που τη διοικούν από τους θεσμικούς ή και εξωθεσμικούς θώκους τους. Ας την αγαπήσουμε λοιπόν γι' αυτό που πράγματι είναι, ταπεινό πάντως ωραίο και πολύτιμο, κι όχι γι' αυτό που λένε οι παραληρηματικές (και συνή...

Αν το χρονογράφημα σε καιρό ειρήνης συνιστά επίπονη εργασία, στην Κατοχή αποτελούσε επικίνδυνη απασχόληση. Μια λέξη κοινωνικής κριτικής παραπάνω, μπορούσε να οδηγήσει τον χρονογράφο στο κολαστήριο του Χαϊδαρίου, ενώ μια έκφραση επαινετική να του αποδώσει πρόθεση συνεργασίας. Ισορροπώντας σαν ακροβάτης στη σκοτεινιά αυτών των ημερών, ο Κώστας Βάρναλης κατόρθωσε με τις στήλες του στην εφημερίδα "Πρωία" να συμπαρασταθεί στον κόσμο που δεινοπαθούσε, να αποφορτίσει την ατμόσφαιρα στις πιο δραματικές ώρες και να αναδείξει στα τραγικά γεγονότα το ενυπάρχον κωμικό στοιχείο. Ο α...

Σε τούτα τα μη αμιγώς λογοτεχνικά κείμενα, ο Δημήτρης Νόλλας δεν έχει την προστασία της φόρμας, του αμιγούς έργου τέχνης. Εδώ, στις εφημερίδες ή τα περιοδικά, στις ομιλίες ή στις επιστολές, στα σημειώματα και τα φαξ, γράφει χωρίς δίχτυ προστασίας, χωρίς την αφαίρεση που υπάρχει ενδιάθετα στο έργο τέχνης, χωρίς απόσταση και μετουσίωση. Εδώ μιλά σε ανθρώπους, για συγκεκριμένα θέματα, σχεδόν ευτελή και φθαρτά μα πραγματικά, άρα κινδυνώδη. Ώστε είτε θα καταφύγει στη λειασμένη και ακίνδυνη ηθικολογία είτε, όπως πράττει, θα ρισκάρει. Για να μιλήσει από ψυχής. Αυτό κάνει σε τούτα...

Πρόκειται για κείμενα που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά. Χωρίζονται σε τέσσερεις ενότητες: 1.Γλοκόξινα εγκώμια 2. Επιφυλλίδες 3.Βιβλιοπαρουσιάσεις 4. Περιθώρια της πολιτικής. Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Γ.Π.Σαββίδηςστον πρόλογο της έκδοσης, πρόκειται για "κείμενα ενός φιλολόγου που δεν αμελεί την θυτεία του στην δημοσιογραφία γραμμένα με αγάπη και πείσμα, κέφι και καημό"

Τα όσα συμβαίνουν, κατά την δίκην, ενώπιον του στρατοδικείου Αθηνών, των 28 Ελλήνων αξιωματικών, είναι αδύνατον να χαρακτηρισθούν. Και δεν τιμούν, βεβαίως, το αμφισβητούμενον κύρος της στρατιωτικής δικαιοσύνης. Δεν επεδίωξα να είμαι συνήγορος κανενός κατηγορουμένου, διά να έχω το δικαίωμα της αντικειμενικής, αδιαβλήτου και αμεροβλήπτου κριτικής της διεξαγωγής της διαδικασίας και των εκδοθησομένων αποφάσεων. Καίτοι θεωρώ πάντας τους κατηγορουμένους αθώους, διότι ως νομικός πιστεύω ακραδάντως εις την αλήθειαν, την διακηρυχθείσαν διά του άρθρου 9 της αθανάτου διακηρύξεως των δ...

Στο σχολείο -με την ευρύτερη έννοια του όρου: όλων των βαθμίδων-δεν διδάσκεται απλά η χθεσινή ιστορία του τόπου. (Προδια)γράφεται και η αυριανή. Γι' αυτό και η παρέμβαση στα εκπαιδευτικά μας πράγματα, η επισήμανση των δυσπλασιών του εκπαιδευτικού μας τοπίου, η διερεύνηση των αιτίων τους και η αναζήτηση και κατάθεση προτάσεων για περιορισμό των σωρευμένων παθολογικών του στοιχείων συνιστά υποχρέωση κάθε πολίτη, και μάλιστα ακαδημαϊκού δασκάλου, που πονάει τον τόπο. Η διαπίστωση του μη αναστρέψιμου -από μεμονωμένες φωνές τουλάχιστον- της πτωτικής τάσης δεν δικαιολογεί σ...

91 κείμενα, 300 ή 400 λέξεων, γραμμένα για την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", που μιλάνε για ανθρώπους, για πουλιά, για φόνους στην πρώτη σελίδα, για ναυάγια και ναυαγούς, για τη ζωή των πόλεων, για τη νύχτα, για την επαρχία, για δισκοθήκες και τραπεζικούς υπαλλήλους, για δίσκους, για επώνυμους, για ανώνυμους διαβάτες των οδών. Πορτραίτα προσώπων και εποχών, μιας ζωής που χάνεται. Άλλοτε μοιάζουνε με ζεϊμπέκικα, μακρόσυρτους χορούς των υδάτων, της θάλασσας που χτυπά στα βράχια, ή σβησμένα τραγούδια. Εύθραυστα και επιρρεπή κείμενα όπως πρέπει σε μια "Χάρτινη εξέδρα", που τη χτ...

Στην "Χημεία της μνήμης και του μέλλοντος" ο Στέλιος Ράμφος συγκεντρώνει άρθρα με μελέτες και συνεντεύξεις που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1995 και 2003. Με τα κείμενα αυτά, ο συγγραφέας σχολιάζει γεγονότα και πράγματα που βοηθούν να καταλάβουμε καλύτερα πως προέκυψε η σημερινή κατάσταση. Γιατί το διακύβευμα της περιόδου εκείνης ήταν, εν πολλοίς, η πορεία της χώρας προς τον εκσυγχρονισμό ή τη παρακμή; Ο αναγνώστης του βιβλίου θα έχει την ευκαιρία να σκεφθεί τις σημερινές δραματικές εξελίξεις ως προϊόν εσωτερικής ρήξεως μιας κοινωνίας η οποία έχασε την ευκαιρία μιας θετικής εξέ...

Τα κείμενα που ανθολογούνται στον παρόντα τόμο εμφανίζουν ορισμένα χαρακτηριστικά: είναι όλα κείμενα Χιωτών συγγραφέων, αφορούν τη χρονική περίοδο από τον 19ο αιώνα έως και σήμερα, αντιπροσωπεύουν τη Χίο σχεδόν σ’ όλο της το γεωγραφικό πλάτος και, τέλος, αποτυπώνουν πτυχές και όψεις τής χιακής ιστορίας, λαογραφίας και εν γένει πατριδογνωσίας. Επιπροσθέτως τα εν λόγω κείμενα φέρνουν τον σημερινό αναγνώστη σε επαφή με έναν κόσμο ο οποίος - ακόμα κι αν δεν έχει ολότελα χαθεί - πάντως έχει οπωσδήποτε αλλάξει. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει αυτά τα κείμενα νησίδες πατριδογνω...

Ο Λέον Ντεγκρέλ υπήρξε μία από τις πλέον θρυλικές μορφές του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Πολιτικός πρώτης γραμμής στο Βέλγιο πριν τον πόλεμο, υπήρξε ο ιδρυτής και αρχηγός του κινήματος των Ρεξιστών, ενός κινήματος με σημαντικές εκλογικές επιτυχίες πριν τον πόλεμο. [...] Μέσα στις σελίδες του παρόντος βιβλίου υπάρχει μία συλλογή άρθρων για τον Λεόν Ντεγκρέλ ανάμεσά τους μία συνέντευξη στο περιοδικό "Χρυσή Αυγή", που παραχώρησε στα 1989, ένα κείμενο του Ρομπέρ Μπραζιγιάκ και ένα κείμενο από την αυτοβιογραφία του, που μας παραχώρησε η κα. Θεώνη Παξεινοπούλου. Επίσης, άρθρα για τη...

Τα άρθρα του τόμου, γραμμένα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και με διαφορετικούς στόχους, δεν διεκδικούν ενότητα ως προς τα θέματα που πραγματεύονται, ούτε ακολουθούν κοινές μεθόδους. Μέσα από την επεξεργασία του υλικού από διαφορετικά είδη χορού, ανόμοια γεγονότα, διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές και ιστορικούς χρόνους, αναδεικνύουν την πολυπλοκότητα του αντικειμένου χορός και την αμφισημία του, εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές, μερικά δε καταλήγουν σε πορίσματα και υποθέσεις που ξεπερνούν τις περιγραφές και τις συγκρίσεις. Καθένα από τα κείμενα αυτά μπορεί να διαβασ...

Ο συγγραφέας, καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (και Πρύτανης 2000-2006), Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (Αρσακείων - Τοσιτσείων Σχολείων) και Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, δεν έκρυψε ποτέ τη σχέση του με τη χριστιανική πνευματικότητα και την Ορθοδοξία. Ως συγγραφέας, επιστήμονας, παιδαγωγός και πνευματικός άνθρωπος του τόπου μας, και μάλιστα από τους κορυφαίους, μαρτυρεί με ποικίλους τρόπους και σε ποικίλες ευκαιρίες τη βαθιά πίστη του. Αυτός ο τόμος, με άρθρα και ομιλίες του, καταδεικνύει αυτήν ακριβώς την πτυχή της προσωπικότητας τ...

Το βιβλίο αυτό δεν το περίμενα: γράφτηκε σαν παρένθεση κατά παραγγελίαν. Τον Νοέμβριο 1994 καθημερινή εφημερίδα μου ζήτησε επίμονα μακράς πνοής κυριακάτικη ολοσέλιδη συνεργασία με θέματα δικής μου επιλογής. Συμφώνησα υπό τον όρο τα άρθρα να εκτυπωθούν στα ελληνικά -δηλαδή με το πολυτονικό σύστημα-, πράγμα το οποίον η διεύθυνση απεδέχθη, οπότε άρχισα να γράφω και να παραδίδω κείμενα. Η έναρξη των δημοσιεύσεων είχε ορισθεί για την Πρωτοχρονιά 1995. Όταν όμως έφθασε η ώρα, η δημοσίευση ανεβλήθη και συνέχισε να αναβάλλεται, ενώ εξακολουθούσα να παραδίδω υλικό, μέχρις ότου ζη...