Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μελέτη αυτή παρουσιάζει και αναλύει τις πολύπλευρες, δημογραφικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές που γνώρισε η πόλη του Μεσολογγίου κατά την Επανάσταση του 1821: τις πληθυσμιακές μετακινήσεις, την εμπορική και γενικότερη οικονομική δραστηριότητα, τη δράση διάφορων κοινωνικών ομάδων, τον αντίκτυπο των εμφύλιων συγκρούσεων κ.ά. Ιδιαίτερη θέση κατέχουν τα γεγονότα της τελευταίας πολιορκίας του Μεσολογγίου: ο πόλεμος και η οργάνωση της άμυνας, ο λιμός και οι συνέπειές του, το ζήτημα του εφοδιασμού της πόλης. Σημαντική είναι και η συμβολή στο επίπεδο της μελέτης της...

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα δώδεκα συγκεκριμένες οικογένειες ξεκινούσαν κάθε φθινόπωρο από τη Μυρίκη της ορεινής Ευρυτανίας για τον κάμπο του Αγρινίου. Αναζητώντας κατάλληλο χειμαδιό για τα ζωντανά τους, έφτασαν στη λοφώδη περιοχή "Ταμπακόμυλος". Η συνεχής προσπάθεια αυτών των ανθρώπων για επιβίωση, η διάθεση για δημιουργία, η θετική ενέργεια, η εργατικότητα και η αισιοδοξία δημιούργησαν μια κοινωνική οντότητα, η οποία έμελε ν' αλλάξει τη μοίρα αυτού του τόπου και να γράψει τη δική του ιστορία. Μια ιστορία που στηρίζεται σε γραπτές μνήμες και κυρίως σε αυθεντικές μαρτ...

Η εκπαίδευση στην πόλη του Μεσολογγίου βάδιζε με υγιείς ρυθμούς, ενώ, όταν οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές, οι Μεσολογγίτες αγωνίζονταν να την κρατήσουν ζωντανή προκειμένου να μπολιάσει τα παιδιά τους με ήθος και πνεύμα. Έτσι, το πνευματικό υπόβαθρο της πόλης έμεινε ακέραιο, "κτήμα ες αεί", στις επερχόμενες γενιές και παράδειγμα προς μίμηση, για να μη σβήσει ποτέ η φλόγα της γνώσης και της πνευματικής καλλιέργειας. Εξάλλου, προκαλεί έντονο θαυμασμό το γεγονός ότι σε ένα τόσο μικρό τόπο, χωρίς τον κοσμοπολίτικο αέρα άλλων πόλεων της εποχής εκείνης, η Παι...

Ανάτυπο από το περιοδικό "Βυζαντινός Δόμος" τόμ. 22-23-24 (Βυζαντινή και Νεότερη Ελληνική Ιστορία και Πολιτισμός) 2017.

Η Βόνιτσα μπορεί, μεν, να εμφανίζεται σήμερα ως ένα περιθωριακό κέντρο της Δυτικής Ελλάδας, υπήρξε όμως με τα κάστρο της, για αιώνες, μέρος του στρατηγικού τριγώνου «Αγίας Μαύρας-Πρέβεζας-Βόνιτσας» που επέτρεπε με τον έλεγχο του Αμβρακικού, την από δυσμάς πρόσβαση της χώρας. Η περιοχή ήταν ανέκαθεν ένα από τα πλησιέστερα ευρωπαϊκά σύνορα της Παλαιάς Ελλάδος, όπου, μεταξύ άλλων, οι αρματολοί και κλέφτες επιστρατεύθηκαν διαδοχικά ως μισθοφόροι στα τοπικά στρατιωτικά σώματα της Γαλλίας, Ρωσίας και Αγγλίας, έχοντας όμως παράλληλα μαθητεύσει και στους Βενετούς. Το τρίγωνο Αγίας...

Στη μνήμη του Σχολάρχη (ελληνοδιδασκάλου) Ιωάννη Κούρου (1854-1912), "εξ Αγίου Βλασίου Παρακαμπυλίων Ευρυτανίας" - για τα 100 χρόνια μετά το θάνατο του - διοργανώνεται και πραγματοποιείται, 25 Ιουνίου 2012, επιστημονική ημερίδα στη γενέτειρα του με θέμα: "Ο θεσμός των σχολαρχείων στην Αιτωλοακαρνανία". Εμπνευστής και Χορηγός της εκδήλωσης και της έκδοσης των Πρακτικών είναι ο εγγονός του Σχολάρχη, δικηγόρος Ιωάννης Τσαλάκος, ο οποίος καταθέτοντας το μνημονικό του φορτίο και στήνοντας την προτομή του Ιωάννη Κούρου, αναζωπυρώνει τη συλλογική μνήμη της τοπικής κοινωνίας αφενός...

To λεύκωμα απαρτίζεται από πέντε κεφάλαια με 45 κείμενα μέσα από το περιεχόμενο των οποίων ο αναγνώστης μπορεί να πληροφορηθεί ο,τιδήποτε σχετίζεται με το Μεσολόγγι: Tο πρώτο κεφάλαιο με τον τίτλο Ιεράν σε ονομάζω ξεκινά με το ομώνυμο απόσπασμα της ομιλίας του Αναστάσιου Πολυζωίδη στο Ναύπλιο το 1825 και της ομιλίας του Λουκή Ακρίτα "Κάθε ελεύθερος άνθρωπος είναι δημότης Μεσολογγίου" ενώ στη συνέχεια περιλαμβάνονται κείμενα της συγγραφέως Ακακίας Κορδόση και της ιστορικού - αρχαιολόγου Ανδρονίκης Χρυσάφη για την Ιστορία και την Έξοδο του Μεσολογγίου, της καθηγήτριας γαλλι...

Ο μικρός Καποδιστριακός Δήμος Παρακαμπυλίων (1998-2010) με έδρα τον Άγιο Βλάσιο καλύπτει τον ορεινό όγκο του Βορειοανατολικού τμήματος του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. Ένα μεγάλο τμήμα είναι παραλίμνιο καθώς τα Βορειοδυτικά σύνορα αποτελούν οι Τεχνητές Λίμνες Κρεμαστών και Καστρακίου. Φημίζεται, για την πυκνή βλάστηση (ελατοδάση στα ορεινά και πευκοδάση στα παραλίμνια) καδώς και για ένα από τα κυριότερα παραθεριστικά κέντρα του 20ου αιώνα [...] Ο τόμος των Πρακτικών του Συνεδρίου με το πλουσιότατο περιεχόμενο και τις σημαντικές ανακοινώσεις ιστορικού, αρχειακού, διοικητικού,...

Η μελέτη του τοπικού στις επιστήμες της Λαογραφίας, της Ανθρωπολογίας και της Ιστορίας έχει αποδώσει πολύπλευρη και συνολική γνώση για την κοινωνία και τον πολιτισμό της μικρής κλίμακας, με την προϋπόθεση ότι οι προσεγγίσεις δεν αντιμετωπίζουν τις κοινωνίες αυτές ως κλειστά και αυτόνομα συστήματα, αλλά ως επί μέρους σύνολα, τα οποία διαμορφώνονται στη βάση των ενδογενών οικονομικών, κοινωνικών παραγόντων και δυναμικών τους, καθώς και των αντίστοιχων εξωγενών παραγόντων που λειτουργούν σε εθνικό - κεντρικό επίπεδο. Το ενδιαφέρον για τη μελέτη της τοπικής διάστασης υπαγορε...

[...] Το βιβλίο αντιπροσωπεύει τρία είδη ιστορίας ή τρεις τρόπους θεώρησης του ιστορικού παρελθόντος. Είναι συγχρόνως μία μελέτη τοπικής ιστορίας, μία μελέτη μικροϊστορίας και μια μελέτη σφαιρικής ιστορίας. Και τούτο διότι πραγματεύεται την ιστορία ενός μικρού, αν και σχετικά σημαντικού τόπου, της κοινότητας Δραγαμέστου, με λεπτομερειακό και σφαιρικό τρόπο, ήτοι από οικονομική, κοινωνική, πολιτική και θρησκευτική άποψη. Η μελέτη στηρίχθηκε σε μια πληθώρα τεκμηρίων και πληροφοριών ποικίλης προέλευσης, τα οποία εντοπίστηκαν και μελετήθηκαν μέσα στην τελευταία εικοσαετία, και...

Το υλικό του βιβλίου παράχθηκε μετά από τετραετή εργασία στην περιοχή. Είναι μια μεγάλη και μεθοδική περιήγηση στο γεωγραφικό χώρο της Ναυπακτίας και Κάτω Δωρίδας. Ο αναγνώστης περιηγείται ερχόμενος σε επαφή με τη γεωγραφία, τη φυσιογραφία και το τοπίο, την οικολογία και την άγρια ζωή. Αρκετή πληροφορία στα παραπάνω πεδία έχει αποτυπωθεί εδώ πρωτογενώς κατόπιν εργασίας πεδίου, αφού τα βιβλιογραφικά δεδομένα (π.χ. για ορνιθοπανίδα, ομάδες χλωρίδας όπως οι ορχιδέες κλπ.) ήταν ανεπαρκή ή ανύπαρκτα. Στον ίδιο χώρο όπου ερμηνεύεται η φύση, ο αναγνώστης συναντά τους ανθρώπους, τη...

[...] Είναι φανερό ότι ο συγγραφέας σκοπό έχει να παρουσιάσει τεκμηριωμένα την ουσιαστική συμβολή του χωριού μας στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα. Φωνές από τα περασμένα, πρόσωπα που αγαπήσαμε, συμπολίτες μας που υπάρχουν ή δεν υπάρχουν, αλλά υπομνηματίζουν τη ζωή του τόπου μας, κάλεσαν τον συγγραφέα να εκφράσει το δημιουργικό του πόθο. [...] Αλέξανδρος Χρ. Παλιούρας

Πιστεύω πως το παρόν και ο πολιτισμός μιας κοινωνίας είναι συνισταμένη του χθες και του σήμερα. Ένα δένδρο για να αντέξει στο χρόνο, να ανθίσει και να καρποφορήσει, έχει ανάγκη από γερές ρίζες. Ένας λαός για να ζητήσει και να μεγαλουργήσει, πρέπει να είναι βαθειά "ριζωμένος" στην πνευματική του παράδοση. Το βιβλίο αυτό του π. Συμεών για τον Άγιο Βλάσιο, το χωριό του, κινείται πάνω σ' αυτή τη βάση και στοχεύει να γίνει προσιτή σ' όλους η τοπική παράδοση του χωριού, που αποτελεί μία ψηφίδα του πολύτιμου μωσαϊκού της ένδοξης ελληνικής παράδοσης. [...] (Λάμπρος Ε. Παπαθαν...

"Για την εποχή που έζησα εγώ στο χωριό: Γεννήθηκα το 1922, εκεί έμεινα έως το 1945 που με κυνήγησαν, έφυγα τραυματίας με μία σφαίρα στο λαιμό γιατί ήμουν εντεταγμένος πρώτα στην ΕΠΟΝ και μετά στο ΚΚΕ. Η περίοδος αυτή ήταν κάτι που δύσκολα περιγράφεται: οργασμός, κινητικότητα, φιλοξενία, οικονομική και πολιτιστική ανακατάταξη στο χωριό, πρωτόγνωρη για πολλές εποχές, για τη μετά την τουρκοκρατία περίοδο." Μια μοναδική μαρτυρία για την Αιτωλοακαρνανία ιδιαίτερα για την περίοδο της Κατοχής. Από το βιβλίο ο αναγνώστης θα μάθει πολλά για την αξιοπρόσεκτη ιστορία της Κωνωπίνας...

Ο σημερινός επισκέπτης αυτής της πόλης [...] δεν θα δει πουθενά αλάνες και παιδιά να παίζουν σαν άλλοτε. Δεν θα δει κορίτσια να κάνουν σχοινάκι και να παίζουν το τόπι, το ρολόι και το τσιλίκι, μπεζακάμα, κουτσ-κουτσ, και "παιδιά", όπως λέγονταν τ' αγόρια, να παίζουν αρμάδες, και κότσια, κρυφτό και κυνηγητό· τώρα οι παιδιές γίνονται στην κεντρική πλατεία με μπάλλες και ποδήλατα. Πολύ περισσότερο δεν θα δει παιδιά αφότου επιχωματώθηκαν οι αμπολιές να τσαλαβουτούν στις ακροθαλασσιές ψάχνοντας για κοχύλια, αχηβάδες και καβούρια ή μ' ένα αυτοσχέδιο καμάκι από πηρούνι ισιωμένο στ...

Η συγγραφή του βιβλίου "Μενίδι, τα καλύτερά μας χρόνια" έγινε με σκοπό να γνωρίσει στη νέα γενιά την ιστορία του Μενιδίου Αιτωλοακαρνανίας μα και να συνεισφέρει στην ιστορία της περιοχής. Μέσα από τα κείμενα, τις εφημερίδες και τις φωτογραφίες φτιάχτηκε η εικόνα του χτες που η συνέχειά του είναι ο σήμερα. Το Μενίδι μπορεί να έχει μια σύντομη ιστορία, εξήντα χρόνων, αφού κατοικήθηκε ευρύτερα το 1948 αλλά πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν σύντομες και διάσπαρτες αναφορές του σε ιστορικά κείμενα, όπως και σε ναυτικούς χάρτες. Οι πηγές που αναφέρονται στο βιβλίο έχουν ως σκοπό...

Το Μεσολόγγι είναι ο φωτεινός φάρος της ελληνικής ιστορίας. Η έξοδος υπήρξε η κορυφαία στιγμή για το Μεσολόγγι και θα είναι πάντοτε συνυφασμένη με το όνομα της Ιεράς Πόλεως. Η Έξοδος θα τρέφει εσαεί την ιστορική μνήμη, η οποία, κάθε φορά που επιστρέφει εκεί, θα συλλαμβάνει το μεγάλο γεγονός με τις πραγματικές του διαστάσεις, και είναι κολοσσιαίες αυτές οι διαστάσεις. Το μεγαλειώδες δραματικό έπος αντιπροσωπεύει την ύψιστη απόφαση της θυσίας, της ηθελημένης ομαδικής θυσίας. Τα άτομα συχνά αναζητούν το θάνατο ως λυτρωτή. Ομαδική, όμως, αποδοχή του θανάτου ως δημιουργού ζωή...