Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Άκρως εκκεντρικός και προκλητικός, ο Ουάιλντ ανήγαγε το ευφυολόγημα σε καλλιτεχνική άποψη. Μέσα σε όλα του τα έργα (θεατρικά, πεζογραφήματα, δοκίμια) το σπινθηροβόλο πνεύμα του αντιμάχεται τη μεσοαστική λογική και ηθικολογία, ταυτόχρονα κηρύσσοντας πόλεμο στους σοβαροφανείς καλλιτεχνίζοντες του 19ου αιώνα. Το θαυμαστό με τον Ουάιλντ είναι ότι απορρίπτει κάτι με την ίδια ευκολία που θα το εξυμνήσει αργότερα και επαινεί κάτι που έχει κατακεραυνώσει προγενέστερα.

Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900). Από τους πιο σπουδαίους και χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του ευρωπαϊκού αισθήματος, αμαρτίας, ενοχής και ανατροπής. Φυλακισμένος για τη δημόσια έκθεση των ομοφυλόφιλων επιλογών του, μονίμως προσεκτικός στην εμφάνισή του, σοσιαλιστής στις προθέσεις του, λεπταίσθητος μέχρι εκζήτησης στις συμπεριφορές του, με όλα αυτά, αλλά προπάντων με την ευφυέστατη, προκλητικά ωμότατη και ταυτοχρόνως τρυφερότατα εξομολογητική γραφή του, ο Ουάιλντ ίσως αποτελεί -μαζί με τον Μπάιρον- την ερωτικότερη και πλέον απείθαρχη περιοχή της αγγλικής γλώσσας.

"Οφείλουμε ακόμα να μάθουμε πώς να είμαστε σύγχρονοι του Τζόυς". Με αυτή τη φράση ξεκινάει ο Ρίτσαρντ Έλλμαν τη βιογραφία του Τζέημς Τζόυς (1882-1941), δεκαοχτώ χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα του "Οδυσσέα" και της "Αγρύπνιας των Φίννεγκαν". Στην "Επικίνδυνη γραφή" ο Φεντερίκο Σαμπατίνι, καθηγητής σύγχρονης λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, συγκεντρώνει αποσπάσματα από τα μυθιστορήματα, τα δοκίμια, τις επιστολές και αυτοβιογραφικά κείμενα του Τζόυς, ξεδιπλώνοντας το πανόραμα της σκέψης του. Ο συγγραφέας γράφει "επικινδύνως" όταν εξερευνά τους πιο κρυφού...

Περιέχονται οι ιστορίες: - Σκοτία: "Ο βασιλιάς των καταρρακτών" - Σκοτία: "Η ιστορία του Κόναλ Κρόβι" - Ιρλανδία: "Η ιστορία του Καν-έντα" - Ιρλανδία: "Η περήφανη πριγκίπισσα" - Ουαλία: "Ο Αρθούρος στη σπηλιά" - Ουαλία: "Λιν Κουμ Λοχ" - Ουαλία: "Ο Γκούτο Μπαχ και οι νεράιδες" - Αγγλία: "Το τράβηγμα του σπαθιού" - Αγγλία: "Ο γάμος του σερ Γκάγκουεϊν"

I Γιατί ο αγώνας να φτάσουμε την αλήθεια μας αφαιρεί τον οίκτο μας, και ο αγώνας να ξεπεράσουμε τα πάθη μας τον ξαναστήνει στα πόδια του; II Το εθνικό αίσθημα θα μπορούσε να αναζωπυρωθεί, αν ένας άνθρωπος με γερή μόρφωση -ανίσως καθολικός, θα έπρεπε να είχε μορφωθεί έξω από την Ιρλανδία- μάζευε γύρω του μια χούφτα ανθρώπους σαν κι αυτόν και ίδρυε μια καινούρια εφημερίδα Το Έθνος, απαγορεύοντάς της όλες τις προσωπικές επιθέσεις, όλα τα επιχειρήματα που προϋποθέτουν ένα χυδαίο κίνητρο στον αντίπαλο, και διαλέγοντας για εθνική της πολιτική, όχι ό,τι αφηρημένα φαντάζει πιο...

Στη βασανιστική πορεία της εφηβείας ο Στήβεν θα συνειδητοποιήσει το χάσμα που τον χωρίζει από τους άλλους -την οικογένειά του, τους φίλους του, την εκκλησία, το έθνος- και τελικά θα τους εγκαταλείψει. Ο δρόμος του είναι ο δρόμος της αναμέτρησης του εγώ με την αυθεντία και την εξουσία. Θα συνοψίσει ο ίδιος αυτή τη ρήξη, λέγοντας: "Όταν η ψυχή του ανθρώπου γεννιέται σε αυτή τη χώρα, απλώνονται δίχτυα για να την εμποδίσουν να πετάξει. Μου μιλάς για το έθνος, τη γλώσσα, τη θρησκεία. Προσπαθώ να ξεφύγω από αυτά τα δίχτυα." Σε όσους πράγματι υπήρξαν κάποτε έφηβοι τα λόγια...

"Το πορτραίτο του καλλιτέχνη" του Τζέυμς Τζόυς, με τον ανήσυχο Στήβεν, το εμπρεσσιονιστικό βάθος, τους τύπους που σκιαγραφούνται πίσω από την φωτεινή μορφή του ήρωα, είναι γραμμένο με συναρπαστική έμπνευση. Περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία αλλά δεν είναι μια απλή αυτοβιογραφία. Είναι ένα αριστούργημα τεχνικής, όπου κυριαρχεί η δραματική εικόνα του παιδιού που γίνεται άνδρας, ζώντας την αγωνία και το δέος της μορφής του κόσμου που ανακαλύπτει. Ο Τζέυμς Τζόυς (1881-1941) παραμένει μοναδικό σχεδόν παράδειγμα συγγραφέα που δημοσίευσε μόνο αριστουργήματα. Σπούδασε στο Δουβλίν...