Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η παρούσα νέα έκδοση είναι μια ολοκληρωμένη και πλήρης εργασία, αφού σ' αυτήν ενσωματώθηκαν η πρώτη ελληνική σχολιασμένη έκδοση του 1991 (εισαγωγή, κείμενο, σχόλια), η γερμανική σχολιασμένη έκδοση του 1994 (εκδόσεις Weidmann) και η ελληνική μετάφραση του 1996 (εισαγωγή, μετάφραση). Φυσικά, ενσωματώθηκε και η εμπειρία τόσων ετών διδασκαλίας του "Ευνούχου" στους φοιτητές του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ, όπως, τέλος, και ό,τι κρίθηκε χρήσιμο από την κατά καιρούς ασκηθείσα καλοπροαίρετη ή όχι κριτική συναδέλφων. Σημασία έχει ότι η νέα αυτή έκδοση διαθέτει μια όσο το δυνατόν πλ...

Τα κείμενα που αναλύονται είναι διαφόρων ειδών: είναι κατ' αρχάς στερεότυπες, παροιμιακές, αποφθεγματικές εκφράσεις της Λατινικής και της Ελληνικής Γραμματείας. Αυτές οι λεκτικές δομές χρησιμοποιούνται στον προφορικό και τον γραπτό κυρίως λόγο των ανθρώπων που αρέσκονται να διανθίζουν την έκφρασή τους με ρήσεις, οι οποίες διασώζουν τη λαϊκή σοφία και άλλες σημαντικές εκφάνσεις του πολιτισμού, Ελληνικού και Ρωμαϊκού, και μας επιτρέπουν να γνωρίσουμε ορισμένες πτυχές της σκέψης τους. Πρόκειται ακόμη για ανθολόγηση κειμένων, φιλοσοφικών, θεατρικών, λογοτεχνικών κ.ά., κυρίως...

Το βιβλίο του D. Ogden ξεκινάει την ιστορία της νεκρομαντείας με την ιστόρηση και κριτική ανάλυση της πρώτης γνωστής νεκρομαντικής επίκλησης στη λογοτεχνία του Δυτικού κόσμου: εκείνης του Οδυσσέα, με τη βοήθεια της Κίρκης, στην Οδύσσεια. Εκεί, κάπου δώθε απ' τον Ωκεανό (το μέρος δεν ονομάζεται), "μεταξύ ζωής και θανάτου" ο ομηρικός ήρωας συναντιέται με τον Τειρεσία, το φημισμένο προφήτη του αρχαίου κόσμου. Έτσι ξεκινάει μια παράδοση που έδωσε τα "τέσσερα μεγάλα" νεκρομαντεία, αρκετά δευτερεύοντα ή ηρωομαντεία και ως και πλανόδιους νεκρομάντεις. Εκείνο που πραγματικά εκπ...

Το βιβλίο θεωρείται κλασικό έργο εδώ και πολλά χρόνια. Καθιστά προσπελάσιμη αυτή τη γνωστική περιοχή ακόμα και σε όσους είναι λιγότερο εξοικειωμένοι με τις γλώσσες και τα έργα της αρχαιότητας. Εξετάζονται τα τρία σημαντικότερα σωζόμενα διδακτικά συγγράμματα της αρχαίας λογοτεχνικής θεωρίας: Η "Ποιητική" του Αριστοτέλη, η "Ars poetica" του Ορατίου και το σύγγραμμα "Περί ύψους" του Ψευδο-Λογγίνου, καθώς και οι κύριοι όροι τους: η φιλοσοφική, σε ανεπεξέργαστο ύφος διατυπωμένη "Ποιητική" του Αριστοτέλη του 4ου αι. π.Χ., η έμμετρη, γραμμένη μάλλον σε τόνο καθημερινής ομιλίας "Ar...

Το 2004 είναι η χρονιά κατά την οποία ο καθηγητής Δημήτρης Λυπουρλής συμπληρώνει τα εβδομήντα χρόνια του. Με την αφορμή αυτή οι άμεσοι συνεργάτες -και μαθητές του- αναλάβαμε την πρωτοβουλία της έκδοσης ενός τιμητικού τόμου για τον Δάσκαλό μας, μικρή ένδειξη αγάπης και ευγνωμοσύνης. Απευθυνθήκαμε στα μέλη και στους ομότιμους καθηγητές του Τομέα Κλασικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ., ενός Τομέα που ο Δημήτρης Λυπουρλής όχι μόνο υπηρέτησε με την καρδιά του για πολλά χρόνια, αλλά και συνέβαλε πολύπλευρα στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του. Η ανταπόκριση, που ήταν...

Η Ρώμη -η οποία μαζί με την Αρχαία Ελλάδα έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού- εκτός από τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην πολιτική και στρατιωτική ιστορία του κόσμου συνέβαλε αποφασιστικά και στην πνευματική του πορεία. Αντλώντας αενάως από τις ελληνικές πηγές, καλλιέργησε τόσο τη θεωρία όσο και την πράξη σε κάθε περιοχή της ανθρώπινης δραστηριότητας: στο λόγο και τη σκέψη, τη λογοτεχνία και τις καλές τέχνες, το δίκαιο και τη φιλοσοφία, την παιδεία και τη θρησκεία, την οικονομία και την αρχιτεκτονική, τις θεωρητικές και τις θετικές επιστήμες. Χωρίς τη Ρώμη...

ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ Είναι γνωστό ότι οι "Κύριες Δόξες" του Επίκουρου χρησίμευαν ως εγκόλπιο για τους μαθητές της διδασκαλίας του Κήπου. Φαίνεται όμως ότι κυκλοφορούσαν και άλλες συλλογές επικούρειων αποφθεγμάτων, όπως εκείνη που ανακάλυψε ο ερευνητής Καρλ Βότκε το 1888 στην βιβλιοθήκη του Βατικανού, ενταγμένη μέσα στο χειρόγραφο "Codex Vaticanus Graecus 1950" του 14ου αιώνα. Η συλλογή αυτή καθιερώθηκε έκτοτε με τον πανεπιστημιακό τίτλο "Gnomologium Vaticanum Epicureum" αλλά είναι γνωστότερη ως "Επίκουρου Προσφώνησις". Το κείμενο του "Gnomologium Vaticanum Epicureum...

Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, κάθε βράδυ διασχίζει κολυμπώντας τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει την αγαπημένη του Ηρώ, που ζει στη Σηστό, στην απέναντι θρακική ακτή. Ένα λυχνάρι, που κρατά αναμμένο η αγαπημένη του, τον βοηθάει στον προσανατολισμό του μέσα στο σκοτάδι. Οι δύο νέοι περνούν τη νύχτα μέσα στο ερωτικό πάθος και, μόλις ξημερώνει, ο Λέανδρος επιστρέφει στην πατρίδα του. Μια μοιραία νύχτα με σφοδρή κακοκαιρία ο λύχνος σβήνει και ο Λέανδρος πνίγεται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το κύμα οδηγεί το άψυχο σώμα του στην ακτή της Σηστού, η Ηρώ το βρίσκει το επόμ...

Οκτώβριος του 48 π.Χ.: Ο Καίσαρ αποβιβάζεται στην Αλεξάνδρεια, για να ανακαλύψει ότι ο μεγάλος του αντίπαλος, ο Γναίος Πομπήιος, έχει πέσει θύμα δολοφονίας από τους ακολούθους του βασιλιά Πτολεμαίου της Αιγύπτου. Σεπτέμβριος του 47 π.Χ.: Ο Καίσαρ επιστρέφει θριαμβευτής από την ανατολή στη Ρώμη, για να διευθετήσει τα εκκρεμή εκεί ζητήματα. Μεταξύ των χρονολογιών αυτών λαμβάνει χώρα σειρά γεγονότων, τα οποία εκτυλίσσονται σε πολλά διαφορετικά σημεία του τότε γνωστού ρωμαϊκού κόσμου και στα οποία αναδεικνύονται πολλές πρωταγωνιστικές φυσιογνωμίες. Η κυριότερη βέβαια αυτών και...

Ο Αφρικανικός πόλεμος / De bello Africo αποτελεί τον δεύτερο κατά χρονολογική σειρά από τους ελάσσονες πολέμους που διεξήγαγε ο Ιούλιος Καίσαρας έπειτα από την θριαμβευτική νίκη του απέναντι στον Γναίο Πομπήιο στα Φάρσαλα. Ακολουθεί χρονικά τα γεγονότα που παρατίθενται στον Αλεξανδρινό πόλεμο και προηγείται αυτών που καταγράφονται στον Ισπανικό. Αποτελεί ως στρατιωτικό γεγονός αναντίρρητα μια τεράστια επιτυχία του Ιουλίου Καίσαρα και καταφανή απόδειξη της ηγετικής του δεινότητας. Ο Καίσαρας αποβιβάστηκε στις ακτές τις Αφρικής έχοντας να αντιμετωπίσει μια μακρά σειρά δυσχε...

Δεκέμβριος του 46 π.Χ.: Ο Καίσαρ αποβιβάζεται στην Ισπανία, για να αντιμετωπίσει τις τελευταίες δυνάμεις των αντιπάλων του, που έχουν συγκεντρωθεί γύρω από τους δύο γιούς του Πομπήιου του Μεγάλου, τον Γναίο και τον Σέξτο, και απειλούν να οδηγήσουν σε ανάφλεξη την Ιβηρική. Σεπτέμβριος του 45 π.Χ.: Ο Καίσαρ επιστρέφει θριαμβευτής από την Ισπανία στη Ρώμη, για να βρει εκεί ένα χρόνο αργότερα τον θάνατο από τα χέρια συνωμοτών μέσα στον χώρο της συγκλήτου της Ρώμης. Μεταξύ των χρονολογιών αυτών λαμβάνει χώρα μια από τις πλέον αιματοβαμμένες εκστρατείες του περίφημου Ρωμαίου στρ...

Όπως στο αρχαίο θέατρο του Διονύσου στην Αθήνα, μπροστά στους πολίτες, οι Κλασικοί κατά μας μιλούν για δημοκρατία, δημαγωγία, λαϊκισμό, επικοινωνία, τυραννία, ελευθερία του λόγου, ταυτότητα, ξενοφοβία, δικαιοσύνη, διαφθορά: με τους μύθους και τις ιστορίες, χωρίς καμία μυθοποίηση. Όλα αυτά που σήμερα αποτελούν πρόβλημα ή ανησυχία. Μέσα από ένα χωρίο, μια ιδέα, ένα σύνολο υποδειγματικών λέξεων, με τη σαφήνεια της παράστασης σε θέατρο και το κύρος της φιλολογίας οι αρχαίοι κλασικοί δρουν σε μια αλληλουχία από φωνές και μορφές που μας εξηγούν κάτι δικό μας από τη δική τους ειδι...

Ο Κοϊντιλιανός (Marcus Fabius Quintilianus, περ. 37 μ.Χ. - περ. 96 μ.Χ.) πιστεύει ακράδαντα στη δύναμη της εκπαίδευσης (και μάλιστα της δημόσιας και της πολύπλευρης), στην a priori καλή φύση του ανθρώπου και στη συνεχή πρόοδο του ανθρώπινου γένους. Οι studiosi iuvenes, η σπουδάζουσα νεολαία, και η bona voluntas, οι καλές προθέσεις, συμπυκνώνουν το καινοτόμο όραμα του Κοϊντιλιανού, που επιθυμεί να διαμορφώσει όχι μόνο μελλοντικούς πολίτες με χρήσιμες πρακτικές δεξιότητες και θεωρητική κατάρτιση, αλλά και να διαπλάσει ηθικούς ανθρώπους. Στο ανθρωποκεντρικό του σύστημα ο χρηστ...