Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ξέχωρα από το πιο γνωστό έργο του "Ο καλός στρατιώτης Σβέικ", ο Χάσεκ έγραψε πάνω από 1200 ιστοριούλες και διηγήματα με πάνω από 80 διαφορετικά ψευδώνυμα! Αν και στην εποχή του θεωρήθηκε ένας απλοϊκός συγγραφέας και συνάντησε μεγάλες δυσκολίες στην έκδοση των έργων του (τον Σβέικ τον εξέδιδε μόνος του), σήμερα συγκαταλέγεται στους κορυφαίους σατιρικούς συγγραφείς όλων των εποχών. Στο παρόν βιβλίο έχουν επιλεγεί 20 σατιρικές ιστορίες του "πνεύματος του Σβέικ" όπου αποκαλύπτεται ο παραλογισμός και η γελοιότητα της γραφειοκρατίας και της διοίκησης καθώς και ο ξεπεσμός της Α...

Το επόμενο βράδυ, ο κύριος Μαρκούπ έφτασε πριν απ' όλους και κάθισε στο τραπέζι μας με καλοκάγαθο ύφος, χωρίς πολλές διατυπώσεις. Όταν ήρθαμε εμείς, ζήτησε συγνώμη και μας είπε ότι θα πήγαινε να καθίσει αλλού. Πρόσθεσε όμως ότι παρ' όλα αυτά, αν τον προσκαλούσαμε να μείνει, αυτό θα τον ευχαριστούσε μιας και η παρέα μας του φαινόταν ιδιαίτερα ευχάριστη. Βέβαια, συζητούσαμε πολύ γύρω από την πολιτική, αλλά αυτό δεν τον ενοχλούσε καθόλου. "Σύμφωνοι λοιπόν", μου ψιθύρισε χαμηλόφωνα ο Μάχεν, φροντίζοντας ωστόσο να ακουστεί από τον κύριο Μαρκούπ. "Σε όλα απάντησα. Θα ασχοληθώ μ...

Το Χιούμορ, σύμφωνα με έναν μύθο, ήταν ένα γελαστό και έξυπνο αγόρι, που κάποτε θέλησε να επισκεφτεί τους ανθρώπους. Περπάτησε στην εξοχή, πέρασε από χωριά, συνάντησε εργάτες στα χωράφια, πλανόδιους μουσικούς στους δρόμους, παιδιά, γυναίκες, γέρους, με όλους πέρασε ωραία, γλέντησαν και ευχαριστήθηκαν. Μα, όταν έφτασε στην πολιτεία, κανείς δεν του έδινε σημασία. "Μπα" αναρωτήθηκε το Χιούμορ, "εγώ άλλαξα ή ο κόσμος;". Ρωτούσε τους ανθρώπους που συναντούσε, αλλά όλοι τον φώναζαν ενοχλητικό, τεμπέλη και παρωχημένο. Οι έμποροι είπαν πως δεν είχαν καιρό να χάνουν μαζί του, οι κα...

Οι "Κωμικοί έρωτες", γραμμένοι μέσα σε μια δεκαετία, μεταξύ 1959 και 1968, πριν δηλαδή από το "Αστείο" (1967) και παράλληλα με αυτό, εκδίδονται το 1970 και θεωρούνται έτσι το δεύτερο έργο του Κούντερα. "Ώς τα τριάντα μου" λέει σε συνέντευξή του ο Κούντερα "έγραφα διάφορα πράγματα: κυρίως μουσική, αλλά και ποίηση, έγραψα ακόμα κι ένα θεατρικό, [...] αναζητώντας τη φωνή μου, το ύφος μου, αναζητώντας τον εαυτό μου. Με την πρώτη ιστορία των "Κωμικών ερώτων" (γραμμένη το 1959) είχα τη βεβαιότητα πως "με βρήκα". Έγινα πεζογράφος, μυθιστοριογράφος, και δεν είμαι τίποτ' άλλο." Τ...

[...] Η συλλογή διηγημάτων "Ιστορίες από την παλιά Πράγα" εκδόθηκε το 1878. Είναι οι αναμνήσεις του συγγραφέα από τη ζωή του στην συνοικία Μάλα Στράνα: παιδικά χρόνια, πρώτες φιλίες και δοκιμασίες, πρώτες αγάπες, μα και πρώτες προσπάθειες να εισέλθει στον κόσμο της λογοτεχνίας και της δημοσιογραφίας. [...] Τα διηγήματά του μας δείχνουν ότι η ειδυλλιακή φαινομενικά γειτονιά του δεν είναι στην πραγματικότητα ειδυλλιακή, ότι το φαινομενικά σιωπηλό σπίτι δεν είναι στην πραγματικότητα σιωπηλό, ότι η γειτονιά είναι, άμα χρειαστεί, αμείλικτη. [...] (από το επίμετρο της Μίλαντα Χο...

Στη Μάλα - Στράνα, την παλιά και φημισμένη συνοικία της Πράγας, διαδραματίζονται οι "Ιστορίες" του Γιαν Νερούντα, σημαντικότατου Τσέχου κλασικού, που συγκεντρώνονται σ' αυτόν-εδώ τον τόμο: πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά. Γραφή περίτεχνη, με στοιχεία εντελώς απρόσμενα για την εποχή της λόγος πρωτοποριακός που "διαβάζει" με δυναμισμό τις βιογραφίες των απλών και καθημερινών ηρώων.

"... ξέρω πως οι άνθρωποι που αγαπώ δείχνουν χοντροκομμένοι, άξεστοι και πολλές φορές καταφεύγουν σε καραγκιοζίστικα φερσίματα για να κρύψουν, από σεμνότητα, τα αισθήματά τους. Μα είναι με τέτοιους ανθρώπους που μ' αρέσει πιο πολύ να δουλεύω και να ζω. Γιατί αυτοί, κάποια στιγμή, ξέσκισαν το πουκάμισό τους και μ' αφήσανε να δω την καρδιά τους. Και τότε είδα πώς πάνω στην καρδιά τους είχαν γραμμένα με διαμαντένια γράμματα αυτό που ψάχνουν και στοχάζουνται οι φιλόσοφοι. Μ' αρέσουν οι τόποι που συγκεντρώνουν πολλούς ανθρώπους, εκεί όπου σφυρηλατιέτ' η γλώσσα μας, εκεί όπου γεν...

"Ο κόσμος το αυτόματο" είναι μια συλλογή από διηγήματα με κεντρικό άξονα την αλλοτρίωση, αλλοτρίωση που σακατεύει δυστυχώς τα λαϊκά στρώματα. Σκόπιμα μπερδεύει το χτες με το σήμερα για να δείξει πως η πηγή της αλλοτρίωσης, η μισθωτή εργασία, παραμένει και κυριαρχεί.