Συγγραφείς - Ερμηνεία και κριτική

Διόσκουροι

Δόμος (1997)

Διόσκουροι. Διός - γιατί και οι δυο τους στάθηκαν παιδιά του Θεού. Κούροι - γιατί και οι δυο τους πέρασαν το σύνορο του θανάτου "έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά" (Καρυωτάκης). Και είναι πάρα πολλά τα προβλήματα που, πρώτα ο Γιώργος Σαραντάρης (1908-1941) και, κατά δεύτερο λόγο, ο Δημήτριος Καπετανάκης (1912-1944), μας άφησαν, με τον πρόωρο θάνατό τους, να προβάλομε σήμερα ή να τους δώσομε -στη μοναξιά μας- απερίφραστες απαντήσεις ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι. Βέβαια για τους περισσότερους σημερινούς διανοούμενους, που συνήθισαν να ζουν καθένας κατά την όρεξή του ή πιστε...

Η πορεία της ποιήτριας Ζωής Καρέλλη

Ευθύνη (1997)

Καθώς ο γνήσιος ποιητής παλεύει να φανερώσει την αρετή της γλώσσας του, υψώνει με τις λέξεις του ένα φως να γνωριστεί ο άνθρωπος και ο κόσμος - το μυστήριο μέσα στο μυστήριο. Και όσο ψηλότερα ανεβαίνει ο ποιητής, τόσο μεγαλώνει μέσα στους θύλακες του έργου του αυτό το παρήγορο, εξανθρωπιστικό φως. Φως τέτοιας έντασης, τελετουργικής ποιότητας της ελληνικής μας γλώσσας, φως μέγα αντικρύζουμε να υψώνεται στην αγιασμένη πόλη της Θεσσαλονίκης, καθώς θεωρούμε την σεμνότατη μορφή της κορυφαίας μας ποιήτριας Ζωής Καρέλλη να ανέρχεται προς την περιωπή της αθανασίας. Την αθανασ...

Για τον Κώστα Ε. Τσιρόπουλο

Ευθύνη (1995)

Για τον Β. Ν. Τατάκη

Ευθύνη (1995)

Φώτα και φωτισμοί του Νικηφόρου Βρεττάκου

Ευθύνη (1994)

Ήταν ένας ποιητής του φωτός· πλασμένος από το φως το ελληνικό, έπλαθε ποιήματα του φωτός με λέξεις που έλαμπαν, ψυχής που έλαμπε. Και ήταν ένας άνθρωπος του φωτός, ένα άνθισμα περίλαμπρο πηγαίας καλοσύνης που ανηφόριζε προς τους ουρανούς τον πνεύματος με την αυθόρμητη χαρά ενός παιδιού θαμπωμένου από τα δώρα του Θεού που του δόθηκαν. Ήταν και είναι μια ευγενέστατη, μακρόπνοη αστραψιά πάνω στο στερέωμα των Νεοελληνικών Γραμμάτων, ένα ανάστημα ποιητικής φωταύγειας ανεξάντλητης και γλώσσας συνειδητά ψυχωμένης από τις ουσίες της ελληνικής παράδοσης, του χώματος, της θάλασ...

Σαίξπηρ

Αποσπερίτης (1994)

Πολυφωνία για τον Δ. Π. Παπαδίτσα

Ευθύνη (1988)

Τον αντικρύσαμε να έρχεται από μακρνά και από ψηλά, με τα φτερά απλωμένα μεγάλα, να κρατεί στο ράμφος του χλωρό βλαστάρι από τους απόρρητους λειμώνες του ανθρώπινου μυστηρίου: ήταν ο Ποιητής Δ. Π. Παπαδίτσας. Από εκεί που ήλθε, προς τα εκεί κάποια νύχτα βιαστικός μας έφυγε, κληροδοτώντας μας ένα έργο μεγάλο, όπου η γλώσσα μας χαριτώθηκε με τόσην ισχύ ώστε να γίνει πραγματική γλώσσα χρησμοδότη, προφήτη και ιεροφάντη μαζί. Η ευγένεια και ο ασίγαστος οίστρος της ψυχής του Παπαδίτσα αποτυπώθηκαν με τρόπο ουσιώδη και μαζί υπερούσιο μέσα στο σπουδαίο και ακήρατο αυτό έργο....

Παναγιώτης Πανάς (1832-1896)

Επικαιρότητα (1987)

Ο Παναγιώτης Πανάς (1832-1896) υπήρξε για μένα μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, καθώς μελετούσα τους ελάσσονες ποιητές της Επτανησιακής Σχολής. Αφετηρία της έρευνάς μου στάθηκε η ποίησή του, όσο προχωρούσα όμως, οι ριζοσπαστικές ιδέες του και η δημοσιογραφική και πολιτική δράση του τραβούσαν ολοένα την προσοχή μου. Τα στοιχεία που έρχονταν στην επιφάνεια, έδειχναν έναν άνθρωπο αρχών, που μετείχε ενεργώς στους ιδεολογικούς και κοινωνικούς αγώνες του καιρού του, ενώ η δράση και το έργο του αποτελούσαν ένα θαυμαστής συνοχής συνδυασμό ήθους και συνέπειας. Η διαπίστωση αυτή με έπεισε...

Φραντς Κάφκα

Ευθύνη (1983)

[...] Συγκεντρώσαμε, λοιπόν, στον τόμο αυτό σύντομες απόψεις νεοελλήλων στοχαστών για τον Κάφκα -χαράγματα που αρχικά προορίζονταν για τις σελίδες τον Φυλλαδίου, και τον συμπληρώσαμε με μελετήματα, ή αποσπάσματα μελετών, εξεχουσών μορφών του αιώνα μας. Ελπίζουμε ότι έτσι δροσίζουμε την ταλαιπωρημένη ψυχή του Κάφκα και βοηθούμε τους συγκατοίκους της εποχής μας να συνειδητοποιήσουν όχι μονάχα την σπουδαιότητα του έργου του άλλα και την κρισιμότητα του τέλους αυτού του Εικοστού Αιώνα. Η "Ευθύνη" Περιέχονται τα κείμενα: - Βαγγέλης Αθανασόπουλος, "Μεταμορφώσου και γίνε"...

Η χαμένη παράδοση

Έρασμος (1979)

Ξενάγηση στη Μαρία Π. Ράλλη

Ευθύνη

Από αυτό τον προμαχώνα όπου μας ανέβασε η ζωή, υπάκουοι στη μνήμη της καρδιάς, πλέκουμε στέφανα με λέξεις και τα ρίχνουμε στο πέλαγος του χρόνου για να τιμήσουμε τους άξιους φίλους που εχάσαμε, αλλά που δεν αποχωριστήκαμε. Συνθέττοντας τον τόμο αυτό, γνωρίζουμε πως καλούμε τους αναγνώστες του να γνωρίσουν μια σπάνια μορφή της νεοελληνικής κοινωνίας και να πιστοποιήσουν την εξαιρετική, την ιδιότυπη δύναμη του λογοτεχνικού της έργου. Η Μαρία Περ. Ράλλη, θαύμασμα και χαρά όσων την γνώρισαν, θα έμενε άγνωστη στους νεωτέρους, αν δεν επιχειρούσαμε αυτή την ξενάγηση στον χώρο ζ...

Συνολικά Βιβλία 53
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου