Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το ημερολόγιο του Λονδίνου: σημειώσεις από την εποχή της Δικτατορίας", είναι προσωπικό χρονικό της δραματικής εποχής που έζησαν μια χούφτα άνθρωποι μακριά από τον τόπο τους, σε μια συναρπαστική αλλά σκληρή και γκρίζα μεγαλούπολη, όπως ήταν η βρετανική πρωτεύουσα των δεκαετιών '60 και '70. Στις σελίδες του καταγράφεται η δύσκολη καθημερινότητα, οι πολιτικοί αγώνες, τα νέα από την πατρίδα όπως έφταναν μεγεθυσμένα κάποτε κι άλλοτε λιγότερο ζοφερά απ' όσο στην πραγματικότητα ήταν, όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα που είχε μπει για τα καλά στο γύψο. Αναφέρεται για πρώτη φορά η ιστο...

Να λοιπόν που έφτασα στο τέλος της αφήγησής μου. Από το 1972, όταν αφέθηκα ελεύθερη από τις φυλακές της Χούντας και άρχισα την καταγραφή, μέχρι σήμερα πέρασαν 35 χρόνια. Τόσα πολλά άλλαξαν αυτά τα χρόνια... Ιδεολογίες κατέρρευσαν χωρίς να αντικατασταθούν από καινούργιες. Αγαπημένοι άνθρωποι έφυγαν. Παλιοί συναγωνιστές έφυγαν, άλλοι τιμημένοι και ήρεμοι, οι περισσότεροι πικραμένοι και αδικαίωτοι. Πρωταγωνιστές ιστορικών γεγονότων έφυγαν, άλλοι σοφότεροι, αναγνωρίζοντας τις προσωπικές τους ευθύνες όπως και τις ευθύνες της παράταξής τους και άλλοι αμετανόητοι, τυφλοί ως το τέλ...

Σ' αυτό το βιβλίο πρωταγωνίστρια είναι η καθημερινότητα της χουντικής περιόδου, αυτή η μελαγχολική, αυτή η ζοφερή καθημερινότητα, που έμελλε να κρατήσει εφτά ολόκληρα χρόνια. Πρωταγωνίστρια η καθημερινότητα του παράνομου Ηλία που μαζί με φίλους και συγγενείς, αλλά και απλούς ανθρώπους της γειτονιάς, που, λίγο υποψιασμένοι, λίγο ανυποψίαστοι, συνέθεταν, ένα δίκτυο προστασίας. Πρωταγωνίστριες οι μικρές ανθρώπινες στιγμές κάτω απ' το καταθλιπτικό πέπλο αυτής της καθημερινότητας, που συνιστούν μια ασύνειδη άμυνα της ζωής στο χουντικό ζόφο. Πρωταγωνιστές, πάνω απ' όλα, οι απλ...

Τριάντα τρία χρόνια έχουν περάσει από την ταραχώδη διετία 1973-74. Οι πολιτικές εξελίξεις εκείνης της διετίας για την Ελλάδα υπήρξαν κρίσιμες. Τα γεγονότα καθόρισαν τόσο τον πολιτικό, όσο και τον κοινωνικό βίο της χώρας. Ο συγγραφέας, ζώντας από κοντά πολλές από εκείνες τις έντονες στιγμές της ελληνικής ιστορίας, αποτύπωνε συστηματικά τον ήχο τους, αλλά και τον απόηχό τους στο προσωπικό του ημερολόγιο. Είναι γεγονός ότι από τότε μέχρι σήμερα χύθηκε πολύ μελάνι. Γράφτηκαν πολλά και ειπώθηκαν περισσότερα. Καθώς, όμως, σταδιακά οι τόνοι έπεφταν και η στάση όλων άρχισε να καθ...

Κίττυ Αρσένη, ηθοποιός. Συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967 σα μέλος του Π.Μ. και δικάζεται από το Έκτακτο Στρατοδικείο το Νοέμβρη του ίδιου χρόνου με την υπόθεση των "31". Την άνοιξη του 1968 φεύγει παράνομα από την Ελλάδα για να καταθέσει σα μάρτυρας στο Συμβούλιο της Ευρώπης στην Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η Μαρτυρία της "Μπουμπουλίνας 18" έχει εκδοθεί από τους Editori Reuniti και δανέζικα.

Ο πρώτος νεκρός απ' το ξύλο στη Γιούρα ήταν ο Περικλής Κούκερης, δάσκαλος από τη Μουσουνίτσα. Τον σκότωσαν στο ξύλο και με βασανιστήρια στο πειθαρχείο, με την κατηγορία ότι έφερε μαζί του σχολικά βιβλία. Αλήθεια, τους δασκάλους όπως και τους παπάδες τους μισούσαν και τους χτύπαγαν ιδιαίτερα οι βασανιστές στη Γιούρα. Μέτρησαν 80 ακόμα νεκρούς στην πρώτη Γιούρα, αλλά είναι πολλοί περισσότεροι. Ένας από τους νεκρούς, ο Σουλιώτης, είχε πει σ' ένα συμπατριώτη του τη μέρα του θανάτου του: "Εγώ θα πεθάνω. Να ευχαριστήσεις τα παιδιά που μου έδωσαν το αίμα τους. Πεθαίνω τίμια και ε...

Η Άννα Τεριακή - Σολωμού γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς μικρασιάτες. Ο Νίκος Σολωμός γεννήθηκε στο Μέριλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κι ήρθε μικρός με την οικογένειά του στην Ελλάδα. Και οι δυο σπούδασαν μηχανικοί. Πήραν μέρος στην Εθνική Αντίσταση και με τον Εμφύλιο Πόλεμο διώχτηκαν, φυλακίστηκαν κι εξορίστηκαν. Στο βιβλίο περιγράφεται η ζωή τους και η ελληνική πραγματικότητα, ιδιαίτερα μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο.

[...] Κβέλλενστρασε. Το σπίτι του Γιώργου Βουκελάτου. Ήταν ο αρχηγός. Κεντρώος. Σ' αυτόν τηλεφωνούσαν οι πάντες, στην τραπεζαρία του γίνονταν οι συνεδριάσεις για το πώς θα οργανωθεί, στην περιφέρεια στην αρχή και σε όλη τη Γερμανία κατόπιν, η αντιδικτατορική πάλη. Εκείνος έδινε τις κατευθύνσεις για τα συλλαλητήρια. Με δική του εντολή πήγαμε, ο Άγγελος -μ' ένα Φίατ 124, σαράβαλο, που οδηγούσε συνεχώς με ελάχιστες ώρες ύπνου- ο βουλευτής Παπαδόπουλος κι εγώ, στην Κοπεγχάγη και τη Στοκχόλμη, για ν' ανάψουν οι πρώτες σπίθες των αντιχουντικών αντιδράσεων από τους Έλληνες μετανάσ...

"Βρίσκομαι κάτω απ' τις ερπύστριες των τανκς. Κινούμαι ανάμεσα σε ξιφολόγχες και φερμπότεν. Οι ξιφολόγχες και τα τανκς είναι της γνωστής φίρμας: made in USA. Τα φερμπότεν ηχούν στην ελληνική, αλλά φέρνουν ανάγλυφη του αγκυλωτού σταυρού τη σφραγίδα. Δεν έχω ταυτότητα. Κυκλοφορώ μ' ένα, κολαριστό ακόμα, αποφυλακιστήριο στην τσέπη και τέσσερα ψωροχιλιάρικα. [...] Έχω αδυνατίσει. Έχασα το μισό βάρος. Είμαι ίδιος σκελετός της άλλης κατοχής. Αλλά δεν τα βάζω κάτω. Τι άνθρωπος θα ήμουν αν τάβαζα κάτω;". (απόσπασμα από το βιβλίο) Για τον πολυγραφότατο -αγωνιστή της Αριστεράς...

[...]Η δίκη του Αλέξανδρου Παναγούλη, που με διάλεξε για συνήγορό του, ήταν η πρώτη ιστορικής σημασίας πρόκληση που δέχθηκα σαν στρατευμένος στον αγώνα κατά της δικτατορίας δικηγόρος. Ο Αλέξανδρος Παναγούλης ήταν μια μεγάλη μορφή, που σφράγισε την δικτατορική και μεταδιδακτορική εποχή μας, όχι μόνο με την ανυπέρβλητη αγωνιστικότητά του, αλλά και με την ολοκληρωμένη προσωπικότητά του. Ήταν μια ιστορική προσωπικότητα, όπως φαίνεται από το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου. Η προσωπικότητα αυτή καθιστούσε ακόμη μεγαλύτερο το βάρος της δικής μας αποστολής και του δικού μας χρέους...