Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σχόλια στο Βιβλίο "Πόλεμος και Αίμα" της Κυρίας Μαργαρίτας Λαζαρίδου: Η καλλιέπεια του λόγου και η επιμέλεια της διατυπώσεως των νοημάτων είναι το χαρακτηριστικό του βιβλίου "Πόλεμος και Αίμα" της Κας Μαργαρίτας Λαζαρίδου. Η συγγραφέας διηγείται την ιστορία όμορφα και με πάθος και μας κάνει θεατές εκ των έσω. Είναι ιστορία από τα μέσα στη οποία δεν βλέπεις "μου είπαν, άκουσα," αλλά αποτελεί η ίδια ενεργό στοιχείο των γεγονότων. Ανεξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός, το βιβλίο είναι ειλικρινές στις προθέσεις του. Διηγείται τον πόλεμο, την κατοχή, την αντ...

Πρόκειται για την προσπάθεια ιστορικής προσέγγισης μιας ελάχιστα ή και καθόλου γνωστής, στις πραγματικές της διαστάσεις, ιστορίας που διαδραματίστηκε τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 1948 κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου. Της Πορείας των Αόπλων Ρούμελης, που την αποκάλεσαν "Ηρωική Πορεία", οι ίδιοι που μετά από χρόνια την χαρακτήρισαν "Ολέθριο Γεγονός". Βαρύνουσα αξία κατέχουν στο βιβλίο (40% της ύλης) οι μαρτυρίες των επιζώντων οι οποίοι είχαν άμεση (στρατολογημένοι, ένοπλοι συνοδοί, αντίπαλοι, αυτόπτες μάρτυρες) ή έμμεση σχέση με τα διαδραματισθέντα, και αντανακλούν τ...

"Καθώς η μνήμη ταξιδεύει στο παρελθόν, επάξια της ανθρώπινης διάνοιας πραγματοποιεί τον σκοπό της (παρόν - παρελθόν). Δεν λησμονεί και θυμίζει πάσης φύσεως γεγονότα... Όσο και αν προσπάθησα, αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια, δεν κατάφερα να αντισταθώ περισσότερο γιατί οι θύμησες δεν άφησαν τους καημούς μου την λήθη να βρουν." 'Με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα, τούτο το διήγημα αναφέρεται στο διάβα της κατοχής, με τα θλιβερά συμβάντα, τις κομματικές διαιρέσεις, τα εμφύλια εγκλήματα.. Και στην, εν μέρει, εξιστόρηση δύο νέων φίλων με διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις, πο...

Στα όσα πράξατε, ο λαός αυτός, πολύ σοφώτερός σας, πολύ ανθρωπινώτερός σας, δε σας αντέτασσε τα όπλα, που όλοι του βάζατε στα χέρια, παρά ένα τραγούδι, ένα πόνο του ανθρώπου! Δεν σας έλεγε να πάτε να πεθάνετε -καθώς τον στέλνατε σεις. Σας θύμιζε μόνο τη μάνα σας, τη δικιά σας τη μάνα, που όμοια και για σας θα πονούσε, όσο ένοχοι κι αν είσαστε! Πάνω στα υψώματα, απ' τα μεγάφωνα των μονάδων, που ήταν στημένα για την προπαγάνδα, κι απ' τα χωνιά τ' αντάρτικα, που ήταν για τη "διαφώτιση", τρία ολάκερα χρόνια, σαν τελείωναν τα διαταγμένα λόγια τους οι "επίτροποι" κ' οι "Α2", τραγ...

Στα όσα πράξατε, ο λαός αυτός, πολύ σοφώτερός σας, πολύ ανθρωπινώτερός σας, δε σας αντέτασσε τα όπλα, που όλοι του βάζατε στα χέρια, παρά ένα τραγούδι, ένα πόνο του ανθρώπου! Δεν σας έλεγε να πάτε να πεθάνετε -καθώς τον στέλνατε σεις. Σας θύμιζε μόνο τη μάνα σας, τη δικιά σας τη μάνα, που όμοια και για σας θα πονούσε, όσο ένοχοι κι αν είσαστε! Πάνω στα υψώματα, απ' τα μεγάφωνα των μονάδων, που ήταν στημένα για την προπαγάνδα, κι απ' τα χωνιά τ' αντάρτικα, που ήταν για τη "διαφώτιση", τρία ολάκερα χρόνια, σαν τελείωναν τα διαταγμένα λόγια τους οι "επίτροποι" κ' οι "Α2", τραγ...

Τα δραματικά γεγονότα της εποχής 1946-1949 δεν είχαν μόνο το φυσικό επακόλουβο της άδικης απώλειας χιλιάδων ανθρώπινων ψυχών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης. Μια εμφύλια σύγκρουση δεν αναδεικνύει νικητές και ηττημένους. Ηττημένο καταλήγει ολόκληρο το έθνος, ολόκληρος ο πολιτισμός και, προκειμένου για την Ελλάδα, ολόκληρη η ελληνοχριστιανική παράδοση της. Δε βρίσκουμε στον πόλεμο αυτό ήρωες, δε στήνουμε μνημεία ανδρών ηρωικώς πεσόντων. Η απέχθεια, ο αποτροπιασμός και η βαθύτατη θλίψη είναι τα μόνα που αποκομίζει ο πολιτισμένος άνθρωπος από τέτοιες τραγικές περιόδους που συντα...

Η αυλαία του Εμφυλίου Πολέμου μπορεί να έπεσε για πάντα. Τα ερωτήματα όμως παραμένουν. Ποια ήταν τα κίνητρα που οδήγησαν τους Έλληνες στον αλληλοσπαραγμό; Γιατί ο αδελφός σκότωνε τον αδελφό του; Υπάρχουν δρόμοι που μας οδηγούν στα άδυτα του Εμφυλίου; Οι απόψεις διχάζονται. Η επίσημη ιστορία αρνείται να πάρει θέση. Ποιο ρόλο έπαιξαν τα στρατόπεδα Ρουμπίκ, Μπούλκες στην όλη υπόθεση; Πού βρίσκονται τα αρχεία τους; Υπήρξαν τόποι σωτηρίας ή τόποι κολαστηρίων; Η έκδοση συνοδεύεται από αναλυτικό ευρετήριο 250 ονομάτων. Το βιβλίο αυτό δίνει ευκαιρίες στον αναγνώστη να βγάλει τα...

Στην ιστορική καταγραφή του Εμφυλίου Πολέμου, πολλές είναι οι σκοτεινές πτυχές και οι αδιευκρίνιστες λεπτομέρειες των γεγονότων που υπήρξαν αιτίες και αφορμές για την εκδήλωση της αδελφοκτόνου σύρραξης. Ειδικότερα δε ο ρόλος της Συμφωνίας της Βάρκιζας και οι συνέπειες της αποτελούν διαχρονική εστία διαφωνιών μεταξύ ιστορικών, αλλά και ανθρώπων οι οποίοι βίωσαν τη ζοφερή εκείνη περίοδο. Το παρόν βιβλίο του Χρήστου Δ. Καινούργιου συνιστά μια βιωματική καταγραφή των εμπειριών του από τα στρατόπεδα Ρουμπίκ και Μπούλκες, στην Αλβανία και στη Γιουγκοσλαβία αντίστοιχα, χώρους κ...

Πήρα την απόφαση να γράψω αυτό το βιβλίο, έπειτα από τις ζωηρές μνήμες που διατήρησα επί πολλά χρόνια στις δύσκολες εποχές που πέρασε η πατρίδα μας από τον αδελφοκτόνο Εμφύλιο πόλεμο, τα χρόνια 1946 -1950. Υπηρέτησα ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός του εθνικού μας στρατού και έζησα από κοντά τις οδυνηρές συνέπειες που είχε η εμφύλια σύρραξη που άφησε πληγές, τραύματα και αναπηρίες στο κορμί της Πατρίδας μας μέχρι σήμερα. Νομίζω ότι είμαι ο πρώτος έφεδρος αξιωματικός που γράφω με κάθε λεπτομέρεια όλο το χρονικό διάστημα της θητείας μου από τη στιγμή που παρουσιάστηκα στο στρατ...

Έμελλε της πατρίδας μας να πονέσει και να κλάψει πάλι... Η μοίρα δεν άφησε να στεγνώσει το δάκρυ και ν' απαλύνει ο πόνος των χιλιάδων θυμάτων της κατοχής των Γερμανών, των Ιταλών και των Βουλγάρων. Δεν είχαμε γνωρίσει ακόμη το χειρότερο... τον πόνο της αδελφοκτονίας... Ο συγγραφέας χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως αντιήρωα, καθώς αφήνει να ξετυλιχθεί το κουβάρι των αναμνήσεων από τα "πέτρινα χρόνια" 1947-1950, που πέρασε η γενιά του. Η έκδοση αυτή έχει τη σκοπιμότητα της καταγραφής μιας αυθεντικής μαρτυρίας των γεγονότων, όπως τα έζησε ένα από τα θύματα, καθώς θύματα και...

"Δεν πέρασαν δέκα λεπτά από την ώρα που φτάσαμε και με κάλεσαν γι' ανάκριση. Σε λίγο βρισκόμουν απέναντι από έναν Αρχισυνταγματάρχη, έναν Ταγματάρχη κι έναν Λοχαγό του Α2, οι οποίο άρχισαν αμέσως τις ερωτήσεις, θέλοντας να μαρτυρήσω πράγματα τα οποία δεν επρόκειτο ποτέ να έβγαιναν από το στόμα μου. "Σαν ιδιαίτερος", μου λέγανε, "του Ανάποδου ξέρεις πολλά μυστικά. Έχουμε μάθει ότι έχετε κρύψει όπλα, ασυρμάτους και πολλά άλλα. Εσύ ξέρεις με ποιους συνδεόσασταν, με πολίτες από διάφορα χωριά, ειδικά από τη Χαλκίδα και την Κύμη''. ''Εγώ δεν ξέρω τίποτα απ' όσα μου λέτε", απάντησ...

Ήταν τα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς της κατοχής και της Αντίστασης, της δοκιμασίας και της δόξας. Τα παλικάρια αγωνίζονταν για τη λευτεριά και την επιβίωση του λαού. Πολεμούσαν ακόμη για το δίκιο, για ένα καλύτερο αύριο, μια καλύτερη κοινωνία. Κανένας, ιδίως στην ύπαιθρο, δεν έμεινε αμέτοχος. Άλλοι στο μόνιμο αντάρτικο, προπάντων οι νέοι κι άλλοι, εκείνοι που δεν μπορούσαν ν' αφήσουν τις φαμίλιες τους, παρέμειναν πίσω. Στρατευμένοι κι αυτοί στον αγώνα. Κανέναν υπολογισμό δεν έκαναν, όταν πήραν τα όπλα και ξεσηκώθηκαν. Δε λογάριασαν την τρομερή δύναμη του εχθρού. Τις τα...

Αυτές εδώ οι σελίδες καταπιάνονται με μικροϊστορίες και φυσικά με λάθη και παραλείψεις, που σχετίζονται με τα γεγονότα της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου. Είναι θέματα που βασίζονται σε καυτές αφηγήσεις και μαρτυρίες αγωνιστών, που μερικοί απ' αυτούς που έχουν χρεωθεί κάποιο μερίδιο απ' αυτά τα λάθη θα τα χαρακτηρίσουν υπερβολικά κι ασήμαντα και θα προσπαθήσουν να τα σκεπάσουν. [...]

Μεσούντος του Εμφυλίου Πολέμου, ο στρατιώτης Αντώνης Δημητριάδης καταδικάζεται τετράκις σε θάνατο για την άρνησή του να σηκώσει όπλο εναντίον των ανταρτών. Θα περάσει τα επόμενα οκτώ χρόνια της ζωής του στις φυλακές, περιμένοντας την εκτέλεσή του. Το χρονικό της πρώτης τετραετίας του εγκλεισμού του, όπως την κατέγραψε ο ίδιος σε παράνομο ημερολόγιο στις Φυλακές Αβέρωφ, παρουσιάζεται στο παρόν βιβλίο από την κόρη του, τη δημοσιογράφο Γιάννα Δημητριάδη.

Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου παρελαύνουν πρόσωπα και γεγονότα χαμένα στο παρελθόν. Πρόσωπα που χάθηκαν στις φυλακές και τα ξερονήσια που ακολούθησαν τον Εμφύλιο. Γεγονότα που σημάδεψαν τη μοίρα αυτού του τόπου. Τα υγρά μάτια ενός κοριτσιού καταγράφουν τα γεγονότα και προπαντός τα πρόσωπα του Εμφύλιου. Τον πατέρα που φεύγει κυνηγημένος, τη μάνα που άρρωστη οδηγείται στα ξερονήσια, τους θείους και τις θείες, τους φίλους και τους συγγενείς που απομένουν. Κι εκείνο που απομένει, τελικά, στην ψυχή του αναγνώστη είναι η απώλεια. Με τι, αλήθεια, μπορεί να συγκριθεί η...