Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχει: Εισαγωγή, Κινήματα και κοινωνική μεταβολή στη ρευστή παγκοσμιοποίηση, Οικονομικός ορθολογισμός και σύνθετη εκλογίκευση: τα ατομικά κίνητρα δράσης μεταξύ δομικών διαδικασιών, κοινωνικών διαδράσεων και υποκειμενικών αναγκών, Ατομική κοινωνική ταυτότητα και συλλογική ταυτότητα: μεταξύ ρευστότητας-κερματισμού και συνεκτικών πλαισίων ζωής, Κοινωνική κυριαρχία, συλλογικά υποκείμενα δράσης και αγώνες "από κάτω" (βιοπολιτική), "Αντίδοτα" των κινημάτων στις συνθήκες ρευστότητας: ταυτότητα, προεικόνιση, κοινότητα, αναστοχαστικότητα και αλληλεγγύη, Βιβλιογραφία.

Περιέχει: Πρόλογος, Εισαγωγή, Θεωρητική προσέγγιση του φαινομένου, Τεκμηρίωση έρευνας, Μεθοδολογία της έρευνας, Συλλογή δεδομένων, Επεξεργασία των δεδομένων, Παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας, Συμπεράσματα, Επίλογος και μελλοντικές αναζητήσεις, βιβλιογραφία, Παράρτημα Ι: Σχέδιο Ερωτηματολογίου, Παράρτημα ΙΙ: Δημοσιότητα, Πίνακες, Διαγράμματα, Χάρτες.

Η αναπαράσταση, η παραγωγή δηλαδή νοήματος μέσω της γλώσσας, του Λόγου και της εικόνας, κατέχει κεντρική θέση στις πολιτισμικές σπουδές. Στο εισαγωγικό αυτό κείμενο ο Stuart Hall παρουσιάζει κατανοητά και συγκροτημένα τον τρόπο που οι εικόνες, η γλώσσα και ο Λόγος λειτουργούν ως συστήματα αναπαράστασης. Ο Hall αναλύει την αναπαράσταση ως σημασιοδοτική πρακτική σε διαφορετικά κοινωνικά και θεσμικά συγκείμενα, θέτοντας ερωτήματα που αφορούν τη σχέση της αναπαράστασης με το νόημα, τη γνώση και την εξουσία. Συνδυάζοντας εικονογραφημένα παραδείγματα με δραστηριότητες και επιλεγ...

Οι τάξεις, υποστηρίζει ο Στάνλεϋ Αρόνοβττς, χρειάζεται να κατανοηθούν με όρους όχι μόνο κοινωνικής διαστρωμάτωσης και υλικής παραγωγής, αλλά και εξουσίας των κοινωνικών ομάδων που επιδιώκουν να ορίσουν την ίδια τους τη ζωή και να αλλάξουν το ρου της ιστορίας. Τα εργατικά κινήματα, οι φεμινίστριες ή οι οικολόγοι ακτιβιστές, όπως και τα αναδυόμενα κινήματα παγκόσμιας δικαιοσύνης, εμπλέκονται σε ταξικούς αγώνες καθώς οι διεκδικήσεις εξουσίας τους αμφισβητούν και αναδιαμορφώνουν την κρατούσα τάξη πραγμάτων.

Πώς έβλεπε η πολιτική ελίτ της τυδωριανής Αγγλίας τα λαϊκά στρώματα; Αποτελούσε η φτώχεια δικαιολογία για ανυπακοή των πληβείων και ανταρσία; Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να αποφευχθεί ένα ενδεχόμενο γενικευμένης κοινωνικής αναταραχής; Πέντε σημαντικοί πολιτικοί στοχαστές της πρώιμης νεότερης Αγγλίας, στη σκέψη των οποίων αντανακλάται το πολιτικό κλίμα της εποχής από τις αρχές του 16ου έως την τρίτη δεκαετία του 17ου αιώνα, επιχειρούν να δώσουν τη δική τους απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Στις σελίδες του βιβλίου αναλύονται οι αντιλήψεις για τους πληβείους της Αγγλίας, όπως αυτ...

"Η φωτογραφία συνδέεται με τη μορφή της σχέσης που είχα διαρκώς με το αντικείμενό μου, που δεν ξέχασα ποτέ ότι ήταν άνθρωποι· τους ανθρώπους αυτούς κοίταζα με ένα βλέμμα που, αν δεν φοβόμουν μην ακουστεί γελοίο, θα το περιέγραφα ως στοργικό και, συχνά, συγκινημένο. [...] Ήμουν πολύ συγκινημένος, πολύ ευαίσθητος απέναντι στον πόνο όλων αυτών των ανθρώπων και συγχρόνως ένιωθα την αποστασιοποίηση του παρατηρητή, η οποία εκδηλωνόταν με το γεγονός ότι τραβούσα φωτογραφίες". Pierre Bourdieu Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Pierre Bourdieu κατά τη διάρκεια των εθνολογικών και...

Το ανθρώπινο σώμα και μέσω αυτού η "εικόνα του ανθρώπου" είναι ένα σύνθετο φαινόμενο παρατήρησης που απασχολεί τον άνθρωπο από αρχαιοτάτων χρόνων. Το σώμα μας είναι πανταχού παρόν, κινείται σε διάφορους τόπους, αγγίζει άλλα σώματα, ερωτεύεται, χαλαρώνει, εκπαιδεύεται, θυμώνει και εξοργίζεται, χορεύει, αρρωσταίνει, εκπορνεύεται, απεικονίζεται, διαφημίζεται. Στο πρώτο μέρος του συλλογικού αυτού τόμου γίνεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή των πρωτοπόρων επιστημόνων που σχετίζονται με την ενσώματη στροφή στις κοινωνικές επιστήμες και τη σύγχρονη έννοια του σώματος. Εξετάζεται...

Ο Ραζμίγκ Κεσεγιάν παρουσιάζει στο "Αριστερό ημισφαίριο" ένα πανόραμα της κριτικής σκέψης της τελευταίας εικοσιπενταετίας, των περιγραφών και αναλύσεων της σύγχρονης πραγματικότητας που θέτουν υπό αμφισβήτηση με συνολικό τρόπο την υπάρχουσα κοινωνική τάξη. Επιδιώκει παράλληλα να εξηγήσει ένα φαινομενικό παράδοξο: Πώς γίνεται μετά την πτώση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και την παγκόσμια επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού να πολλαπλασιάζονται διεθνώς οι κριτικές θεωρίες; Η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού, μας υπενθυμίζει, δεν είναι ένα μονοσήμαντο και αδιαφιλονίκητο...

"... Αν και έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε που το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε, πριν από 37 χρόνια, ο τρόπος με τον οποίο το κράτος και οι περισσότεροι στην κοινωνία αντιμετωπίζουν το έγκλημα και τους θεωρούμενους ως εγκληματίες δεν άλλαξε. Για αυτό παραμένει χρήσιμη η αναρχική θεώρηση του εγκλήματος και της Εγκληματολογίας, για όσους αμφισβητούν τις κυρίαρχες απόψεις, και ας μην είναι αναρχικοί. Από την στιγμή που οι αναρχικοί στην Ελλάδα υπήρξαν αυτοί που συμπαραστάθηκαν περισσότερο στους αγώνες των κρατουμένων για ανθρώπινα δικαιώματα, το γιατί οι αναρχικοί ενδιαφέροντ...

Το τελευταίο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου, πρωτοπόρου της κοινωνικής ανθρωπολογίας στην Ελλάδα, μια επιτομή του πολυδιάστατου έργου του στο πεδίο των επιστημών του ανθρώπου. Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο κατά την οποία η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει την υπέρβαση των ορίων της. Όσο και αν η πλειονότητα των ανθρώπων για διάφορους λόγους δεν το συνειδητοποιεί, υπάρχουν δύο αποφασιστικοί δείκτες που το επιβεβαιώνουν. Ο ένας, στο επίπεδο του ρητού, είναι ότι αδυνατούμε να απαντήσουμε στο βασικό ερώτημα "πού οδεύουμε;" Ο δεύτερος, στο επίπεδο του άρρητου, είναι η...

ΡΟΖΕ ΣΑΡΤΙΕ: Μου φαίνεται ότι το σχέδιό σου είναι να δώσεις εργαλεία που θα επιτρέπουν την αποδιάρθρωση των µηχανισµών κυριαρχίας, οι οποίοι λειτουργούν σαν διαχωρισµοί φυσικοί, κανονικοί, προγονικοί, πράγµα που, πιστεύω, είναι µάλλον αντίθετο στη στερεότυπη εικόνα που έχει δηµιουργηθεί για το έργο σου, το οποίο αντιµετωπίζεται σαν να αποκαλύπτει περιορισµούς που συντρίβουν τα άτοµα χωρίς να τους παραχωρούν καµία θέση. ΠΙΕΡ ΜΠΟΥΡΝΤΙΕ: Αν ήθελα να απαντήσω µε µια φράση σ’ αυτό που είπες, θα έλεγα: γεννιόµαστε προκαθορισµένοι και έχουµε µια µικρή ευκαιρία να καταλήξουµε ελ...

Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα το πρόβλημα των συνόρων και των ορίων, σε όλη την πολλαπλότητα των κυριολεκτικών και μεταφορικών σημασιών τους, εμφανίζεται με οξύτητα στο προσκήνιο, τόσο των πολιτικών συγκρούσεων και των ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, όσο και των αναζητήσεων των θεωρητικών επιστημών. Είτε αφορά την εδαφική, εθνική, πολιτιστική ή γλωσσική διάσταση είτε τις ανεξάντλητες μεταφορικές αναφορές των συνόρων και των ορίων, ο λόγος περί αυτών περνά σήμερα μια περίοδο απολογισμού και έντονης αναθεώρησης. Αυτή την προβληματική αποτυπώνει ο παρών τόμος των "τοπικών"...

Η αναθεωρημένη έκδοση της ιδιαίτερα δημοφιλούς "Εισαγωγής στην κοινωνική θεωρία" έχει εκσυγχρονιστεί με προσοχή και λεπτομέρεια και περιέχει τις τελευταίες εξελίξεις σ' αυτό το συνεχώς μεταλλασσόμενο πεδίο. Το βιβλίο, γραμμένο με ένα αναζωογονητικά σαφές και καθηλωτικό στυλ, προσφέρει στους αναγνώστες μία ευρεία και οργανωμένη θεματική εισαγωγή σε όλους τους μεγάλους στοχαστές καθώς και στα βασικά ζητήματα στην κλασική και σύγχρονη κοινωνική θεωρία. Το βιβλίο ακολουθεί με μια ιδιαίτερα προσιτή περιγραφή την εξέλιξη του κοινωνικού στοχασμού, από τις κλασικές απόψεις για τ...

Ο τοκετός είναι ένα έντονα κοινωνικό όπως και χωρικό φαινόμενο, παντού και πάντοτε πολιτισμικά και τοπικά προσδιορισμένο. Η κοινωνική φύση της φροντίδας της αναπαραγωγής έχει μελετηθεί εκτενώς τις τελευταίες δεκαετίες από την ανθρωπολογία, την κοινωνιολογία, το φεμινιστικό κίνημα, και από τη μαιευτική και την ιατρική επιστήμη. Αντίθετα, η αλληλεπίδραση των διαδικασιών του τοκετού και της διαχείρισής του με το περιβάλλον στο οποίο συμβαίνει, αν και αναγνωρίζεται ως σημαντική τα τελευταία χρόνια, είναι προς το παρόν μόνο περιφερειακή. Το βιβλίο εστιάζει σε αυτό ακριβώς το θέ...

Το κείμενο που ακολουθεί περιλαμβάνεται ως εισαγωγή στο βιβλίο του Αντρέ Γκορζ "Η Κοινωνική ιδεολογία του αυτοκινήτου", 1973 "Οι άνθρωποι και η φύση πάνω από το αυτοκίνητο..." Οι ΦτΦ εκδίδουν την κλασσική μπροσούρα του Αντρέ Γκορζ "Η κοινωνική ιδεολογία του αυτοκινήτου", 1973, γιατί θεωρούμε ότι συμβάλλει στην απομυθοποίηση του Ι.Χ. και της καταναλωτικής κοινωνίας αλλά και γιατί προβάλλει τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς/ ΜΜΜ. Την ίδια περίοδο, δεκαετία του ’70, γράφονται τα κριτικά έργα προς το Ι.Χ. του Πωλ Σουήζυ "Πόλεις και αυτοκίνητα" (θα εκδοθεί από τους ΦτΦ) και το...

Ο τόμος συνιστά μια αναθεωρημένη και, ως προς το "Εννοιολόγιο", επαυξημένη εκδοχή του δοκιμίου "Ο λόγος των κοινωνικών επιστημών: Μια εισαγωγική πλοήγηση". Προκείμενη, ωστόσο, παραμένει η διεννόηση του κοινωνικού κόσμου ως κανονιστική-αξιολογική, παρά ως νομολογική-θετικιστική, αξίωση: ως στοχασμός πάνω στις έλλογες απαιτήσεις του αξιολογικού (ανα)λογισμού και της προσφυγής στην άποψη του άλλου: σε μια "πλη-θυντική" ανάγνωση ως πλεύση στοχαστική στις ιδέες και στις προσμείξεις τους. Η δε "θεωρία", με την έννοια της θέασης ως θέσης και αντιστρόφως, εκλαμβάνεται ως το "μέτρο"...

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται ένας διάλογος ανάμεσα στον Carlo Bordoni και τον Zygmunt Bauman με κεντρικό προβληματισμό την κρίση της νεωτερικότητας. Μελετάται και αναλύεται η κρίση των αξιών και των βεβαιοτήτων, η οποία αποτελεί επιτομή των υπόλοιπων παραμέτρων (οικονομικής, πολιτικής, ηθικής, πνευματικής) της τρέχουσας πραγματικότητας που βιώνουμε ως "μετανεωτερικότητα". Κοινή τους διαπίστωση είναι πως ο μύθος της προόδου έχει από καιρό μεταλλαχθεί στο ψυχρό μεταμοντέρνο ιδεολόγημα ενός συστήματος που δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει παρά μόνο διαστρέφοντας τη δημιουργί...

Σ' αυτόν τον πρώτο τόμο της μνημειώδους τρίτομης μελέτης της, η Χάννα Άρεντ ιχνηλατεί την άνοδο του αντισημιτισμού στην ιστορία του εβραϊσμού της Κεντρικής και της Δυτικής Ευρώπης και σκιαγραφεί τον ρόλο που έπαιξαν οι Εβραίοι στην ανάπτυξη του εθνικού κράτους από τη μία και της κοινωνίας των μη Εβραίων από την άλλη. Με την εμφάνιση των πρώτων αντισημιτικών κομμάτων της δεκαετίας του 1870 και του 1880, υποστηρίζει η Άρεντ, άνοιξε ο δρόμος που κατέληξε στην "τελική λύση". Και βλέπει την Υπόθεση Ντρέυφους ως μία γενική πρόβα για το έργο που εκτυλίχθηκε στην εποχή μας -την πρώ...

"Εμείς δε χρησιμοποιούσαμε τον όρο "αποκέντρωση". Προτιμούσαμε το "επανατοπικοποίηση". Συνδέαμε τον τόπο εγκατάστασής μας με τον "ου τόπο". Την ουτοπία που ξέραμε ότι δεν υπήρχε κάπου και που θα έπρεπε να τη δημιουργήσουμε. "Να δημιουργήσουμε τον κόσμο μας, μέσα στον κόσμο που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας". Ήταν το σύνθημά μας. Επιστροφή, αλλά όχι προς τα πίσω! Επιστροφή... προς τα μπρος! Ήταν το άλλο σύνθημά μας. [...]" Για εμάς ένας άλλος κόσμος δεν είναι μόνο εφικτός, είναι ΥΠΑΡΚΤΟΣ." Μια παρέα νέων της πόλης, προς το τέλος της δεκαετίας του '80, προετοιμάζονταν με...