Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ελληνικός χώρος ενδιέφερε τη Γαλλία και ως χώρος καθαρά οικονομικού ελέγχου. Ο έλεγχος αυτός αποτελούσε την εφαρμογή του μηχανισμού της κυριαρχίας πάνω σε ζώνες που για τα αναπτυσσόμενα βιομηχανικά κράτη αποτελούσαν αγορές για τα βιομηχανικά προϊόντα τους και κέντρα προμήθειας πρώτων υλών και τροφίμων. Η Ελλάδα, και ιδιαίτερα η Πελοπόννησος, για την οποία η Γαλλία ανέκαθεν ενδιαφερόταν, ήταν σε θέση να προμηθεύσει πολλές απαραίτητες για τη γαλλική βιομηχανία πρώτες ύλες. Έπειτα, αφού στη λογική της βιομηχανικής ανάπτυξης, βρίσκεται ο επεκτατισμός και η εξαγωγή κεφαλαίων,...

Τι είναι, αι σημεριναί Αθήναι, όλοι δα το βλέπομεν. Τι θα είναι εις το μέλλον, ημπορούμεν εξ αναλογίας να το ιδούμε και αυτό με τα μάτια της φαντασίας μας. Πως τας είδεν όμως, εις τα 1833, η Γερμανική φρουρά, η κοινώς γνωστή ως Βαυαρική και ως Βασιλική, όταν ήλθε να καταλάβη την Ακρόπολιν των Αθηνών σκλαβωμένην τόσους αιώνας, αυτό θα προσπαθήσω να σας εκθέσω. [...] (αντί προλόγου του ακαδημαϊκού Δ. Γρ. Καμπούρογλου)

Ο Ιωάννης Περσιάνης, γιος του Εμμανουήλ, Φαναριώτη και στενού συνεργάτη του Κωνστ. Υψηλάντη, έρχεται ως γραμματέας της Ρωσικής Πρεσβείας στην Ελλάδα την εποχή του βασιλιά Όθωνα. Η παρούσα έκθεσή του, αν και τυπικά είναι ένα σύνηθες διπλωματικό/πληροφοριακό έγγραφο, ουσιαστικά αποτελεί μια γλαφυρή καταγραφή των συμβάντων και ένα "λεξικό" του ελληνικού πολιτικού προσωπικού εκείνων των χρόνων, που έχει τις βάσεις του στην Επανάσταση του 1821 και στα χρόνια της διακυβέρνησης του Ιω. Καποδίστρια. Ήδη από τον τίτλο, βέβαια, «Συλλογισμοί για την Ελλάδα», καταλαβαίνει κανείς τη συ...

Ένας από τους σκοπούς αυτού του βιβλίου είναι να αντιμετωπίσει τα κόμματα, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης (1821-1827), ως αντικείμενο διεξοδικής έρευνας: να τα εντοπίσει και να τα χαρακτηρίσει, να προσδιορίσει τα μέλη τους, να αναλύσει τη δομή και την κοινωνική λειτουργία τους και να εξετάσει γιατί το κύριο χαρακτηριστικό της ταυτότητας τους ήταν ο προσανατολισμός τους στις ξένες δυνάμεις. Επιδιώκει να καθορίσει επίσης το ρόλο των κομμάτων σε ένα καθεστώς μη συνταγματικό και σε μια εποχή κατά την οποία διαμορφωνόταν η βασική δομή του ε...

Έθνη στερούμενα ιστορικής μνήμης είναι καταδικασμένα με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό. Αυτό αποδεικνύει η μακραίωνη και πολύπλαγκτη μαρτυρική μας πορεία στους αχανείς δαιδάλους της ιστορίας. Οσάκις πορεύτηκε ο ελληνισμός με σεβασμό και πλατιά γνώση των ιστορικών του καταπιστευμάτων, η πορεία του υπήρξε εθνικά μεγαλουργός και επιτυχής. Οσάκις επέδειξε αμνησία και περιφρόνηση στις ιστορικές και εθνικές του καταβολές, υπέστη τραγωδίες. Απάντηση στην αδήριτη ανάγκη καταγραφής της ιστορικής μας μνήμης, από την γένεση του νεοελληνικού κράτους, οπότε και έλαβε χώρα η ιστορική...

Το εκπαιδευτικό έργο της κυβέρνησης Καποδίστρια (1828-1831) υπήρξε αναμφίβολα σημαντικό. Πώς όμως αντιμετωπίζεται από τα έντυπα μέσα της εποχής; Στο βιβλίο αυτό εφημερίδες φιλοκυβερνητικές και αντιπολιτευόμενες εμπλέκονται αντιμέτωπες σε ένα ιδιότυπο διάλογο για την παιδεία, ο οποίος αντανακλά ιδέες και τάσεις της περιόδου κατά την οποία θεμελιώθηκε το ελληνικό κράτος. Ελευθερία, έθνος, ισότητα ευκαιριών, πίστη στην ιδέα της προόδου, είναι ορισμένες αξίες που παρελαύνουν στις σελίδες του τύπου. Η παιδεία των νέων αναδεικνύεται ως εξίσου βασική προτεραιότητα για την κυβέρνησ...

Το κίνημα της 21ης Απριλίου 1967 υπήρξε το έναυσμα του ενδιαφέροντός μου για τις σχέσεις στρατού και πολιτικής στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της έρευνας ανακάλυψα ότι το φαινόμενο των στρατιωτικών επεμβάσεων στην πολιτική είναι πρόσφατο στη νεώτερη ελληνική ιστορία. Τα πραξικοπήματα απέκτησαν ανησυχητική συχνότητα μετά το τέλος των αλυτρωτικών πολέμων (μεταξύ των ετών 1922 και 1936) και συνέπεσαν με την εξασθένηση του κοινοβουλευτισμού παντού στην Ευρώπη. Ωστόσο η υπεροχή των πολιτικών δεν αμφισβητήθηκε πριν από το 1967 και τα πραξικοπήματα, τα οποία απέβλεπαν σε πολιτική ε...

Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στο σταυρό, στο σπαθί και στο στέμμα, δηλαδή την ορθοδοξία, το μεγαλοϊδεατισμό και τη μοναρχία στην Ελλάδα; Η τριγωνική αυτή σχέση θα μπορούσε, με λίγα λόγια να διατυπωθεί ως εξής: Επειδή το νεοελληνικό κράτος ήταν το πρώτο κράτος εθνικού τύπου σ' όλη την Ανατολή, "από την Αδριατική ως τον κόλπο της Βεγγάλης", η αναγκαία πολιτική μορφή της ύπαρξής του δε μπορούσε να είναι άλλη από την αβασίλευτη δημοκρατία. Γιατί η κληρονομική μοναρχία προϋπόθετε την ανάπτυξη του φεουδαλισμού, ενώ η νεοελληνική κοινωνία πρόκυψε από τους κόλπους του ασιατικού τρόπ...

Η εξεύρεση πόρων για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος είναι ερώτημα μείζονος σημασίας, πολύ περισσότερο όταν αυτή εναποτέθηκε σε μεγάλο βαθμό στα ισχνά δημοτικά ταμεία και στα φιλόμουσα αισθήματα του λαού. Ο συγγραφέας μετά από συστηματική έρευνα σε ανέκδοτο αρχειακό υλικό (Γ.Α.Κ.) δείχνει ότι η προσπάθεια για τον εκπολιτισμό της νεολαίας και της ελληνικής κοινωνίας εν γένει που ξεκίνησε μετά την Ανεξαρτησία μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα στηρίχθηκε οικονομικά σε σημαντικό βαθμό στις πρωτοβουλίες ενίων δημοτικών αρχών και του λαού και κυοφορ...

Το βιβλίο του Δημητρίου Βερναρδάκη είναι μία διεξοδική και αποκαλυπτική ανάλυση του δημοσίου βίου των πρώτων δεκαετιών της ελεύθερης Ελλάδος. Ο συγγραφέας αναλύει τη χρονική αυτή περίοδο με απόλυτη γνώση του θέματός του και με μεγάλη κριτική ικανότητα, ενώ παράλληλα το κείμενό του παραμένει υπόδειγμα ύφους και μεθοδικής σκέψης. Η μελέτη αυτή, πρωτοδημοσιεύτηκε ανωνύμως με τον τίτλο "Επιστολιμιαία βιβλιοκρισία", το 1875 στη "Νέα Ημέρα" της Τεργέστης.

Η περιεχόμενη σ’ αυτόν τον τόμο μελέτη του Δημητρίου Βερναρδάκη είναι μία διεξοδική και αποκαλυπτική ανάλυση του δημοσίου βίου των πρώτων δεκαε-τιών της ελευθέρας Ελλάδος. Ό συγγραφεύς αναλύει την χρονική αυτή περίοδο με απόλυτη γνώση του θέματος του και με μεγάλη κριτική ικανότητα, ενώ παράλληλα το κείμενο του παραμένει υπόδειγμα ύφους και μεθοδικής σκέψεως. Η μελέτη, με τον τίτλο Επιστολιμαία Βιβλιοκρισία δημοσιεύθηκε ανωνύμως το 1875 στην Νέα Ημέρα της Τεργέστης, ως κριτική των Ιστορικών Αναμνήσεων του Ν. Δραγούμη. Επωνύμως και με τον τίτλο Καποδίστριας και Όθων έχει συμ...

Το βιβλίο αυτό μπορούν να το διαβάσουν όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι. Μικροί, μεγάλοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, αλλά και όχι μόνο Έλληνες, γιατί η ιστορία του νεοελληνικού κράτους με τον τρόπο με τον οποίο δίδεται σ' αυτό το πνευματικό πόνημα μπορεί να ενδιαφέρει τον κάθε άνθρωπο. Όμως κυρίως απευθύνεται στα παιδιά, τα παιδιά των Ελλήνων. Για να το διαβάσουν και να μάθουν ενδεχομένως πράγματα που δεν ξέρουν. Πράγματα, όμως, που βασίζονται σε μια πραγματικότητα απαλλαγμένη από κάθε είδους σκοπιμότητα. Δηλαδή βασίζονται στην ιστορική αλήθεια και μόνο, δοσμένη όμως σε στυλ...

Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος (1815-1891) είναι ο ιστορικός που θεμελίωσε την ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και ένας από τους σημαντικότερους συντελεστές στη δημιουργία της νεοελληνικής εθνικής ταυτότητας. Είναι ο ιστορικός που ταξινόμησε την ελληνική ιστορία σε τρεις μεγάλες περιόδους, αρχαία, βυζαντινή και νέα. Είναι ο επιστήμονας που αντιμετώπισε τις απόψεις που δεν αναγνώριζαν τη συνέχεια του ελληνικού έθνους. Ένα πνεύμα σπινθηροβόλο, με γραφή εντυπωσιακά ζωντανή, ελκυστική και διδακτική, που προσθέτει στην τεκμηριωμένη αφήγηση...

H ναυμαχία του Ναβαρίνου έγινε στις 20 Οκτωβρίου του 1827 στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου. Εκεί οι συμμαχικοί στόλοι -βρετανικός, ρωσικός και γαλλικός- υπό τις διαταγές του Άγγλου ναυάρχου Έντουαρντ Κόδριγκτον σχεδόν εξάλειψαν τον αντίστοιχο τουρκο-αιγυπτιακό. "Στη ναυμαχία αυτή, που είχε ως αποτέλεσμα την ανεξαρτησία των Ελλήνων, αν δεν δόθηκε εσκεμμένα γι’ αυτό τον σκοπό, οι τελευταίοι συμμετείχαν απλώς ως άτομα και το ίδιο συνέβη με πολλούς άλλους που είτε πήραν μέρος είτε παρευρέθηκαν σαν θεατές: ο αυστριακός στόλος, Ιταλοί, Αμερικανοί, Βαυαροί, Άραβες και άλλοι [......