Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Αν-ορθογραφίες μιας ζωής" είναι ο παιγνιώδης και υπαινικτικός τίτλος μιας προσωπικής ιστορίας και μιας ταραγμένης περιόδου της νεότερης ιστορίας μας, χωρίς να είναι ένα ιστορικό βιβλίο. Είναι η άγνωστη ζωή της γενιάς του πολέμου και των μετέπειτα χρόνων. Γραμμένη από έναν άνθρωπο που την έζησε ο ίδιος περιγράφει την πορεία που ακολούθησαν πολλοί νέοι, πώς επέζησαν και πώς σταδιοδρόμησαν αργότερα που πέρασε το κακό. Ο συγγραφέας αρχίζει τη διήγησή του από τα μαθητικά χρόνια του, δίνοντας αποσπάσματα από ένα παιδικό ημερολόγιο που άρχισε "προπολεμικά" και συνέχισε να γρά...

Θέλω να ξεχάσετε όλα όσα νομίζετε ότι ξέρετε για εκείνη τη νύχτα, γιατί εγώ ξέρω τα γεγονότα καλύτερα από τον καθένα. Ξέρω τους παίχτες. Έχω δει τα στοιχεία. Έχω ακούσει τις θεωρίες. Και, φυσικά, έχω διαβάσει όλες τις θεωρίες: Ότι εγώ το έκανα. Ότι εγώ το έκανα, αλλά δεν ξέρω ότι το έκανα. Ότι δεν μπορώ πια να ξεχωρίσω τα γεγονότα από τη φαντασία. Ότι ξυπνάω τις νύχτες ουρλιάζοντας γιατί με κατατρώνε οι τύψεις. Μέχρι που έφτασα να αναρωτιέμαι: Λες να το έκανα; Λοιπόν, χαλαρώστε. Αυτά που ξέρω και αυτά που πιστεύω ούτε που τα φαντάζεστε. Και θα τα μοιραστώ μαζί σας. Γιατί η...

52 Κείμενα και 27 συγγραφείς γράφουν για τη μικρή πολίχνη του βορρά, το Αμύνταιο. Μια μικρή, άσημη και ασυνάρτητη επαρχία στα βορειοδυτικά της Ελλάδας, "βόρεια και εξίσου δυτικά", που έγραφε ο όμορος Μίμης Σουλιώτης, για να "σε κατοχυρώνει σ' όλες τις κρίσιμες περιστάσεις". Κωμόπολη που δεν ξεπέρασε ποτέ τους 3.000-5.000 κατοίκους - άντε να έφτασε κάποτε τους 6.000, αν προσμετρήσει κανείς και τους προσωρινούς φαντάρους. Ασήμαντος οικισμός και τούρκικο τσιφλίκι τον 19ο αιώνα, μεταμορφώθηκε με την έλευση του σιδηροδρόμου στις αρχές του 20ου αιώνα σε μια ευημερούσα και όλο ζωή...

Εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν μέσα στις φυλακές χωρίς λόγο και περιμένουν κάποια βοήθεια. Κάνω έκκληση σε όλους τους μεγάλους να βοηθήσουν τον πονεμένο λαό. Προστάτεψε τις ελευθερίες του και τα δικαιώματά του. Κάντε το κράτος δίκαιο και αξιόπιστο για να είναι δίπλα στον πολίτη, και όχι εναντίον, ώστε οι πολίτες να είναι υπερήφανοι για την πατρίδα τους και ενωμένοι. Κανένας δεν ζητάει ελεημοσύνη αν κάνει κάποιο έγκλημα, αλλά αυτό να είναι πράγματι η καθαρή αλήθεια και όχι ψέματα. Να μη σου βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό και μετά, για τα μάτια του κόσμου, να σε ρωτάνε αν το έκα...

Xαρισματική, σεμνή και προικισμένη, με σπάνια πνευματικότητα, βραβευμένη με το Nόμπελ Eιρήνης (2004) και χωρισμένη μητέρα τριών παιδιών, η Oυανγκάρι Mούτα Mαατάι διηγείται τη συναρπαστική ζωή της ως πολιτική ακτιβίστρια, φεμινίστρια και μάχιμη περιβαλλοντολόγος.

Αυτό το βιβλίο είναι πόνημα ψυχής και στοίχημα ζωής. Το καταθέτω ως στέφανο τιμής σε μια ύψιστη δοξολογία για εκείνα τα χρόνια τα αλλοτινά. Τα χρόνια που ατενίζω με απέραντη τρυφερότητα κι αναπολώ με νοστολγία. Από την αρχή της συγγραφής η γραφίδα, δρασκελίζοντας τα χαντάκια της μνήμης, ζωγράφιζε τα σοκάκια και τις αλάνες του χωριού και χάιδευε όλα τα παιδιά κι όλους τους μεγάλους. Έτσι, μια τσίγκλαγε τον Κλη, την άλλη σκούνταγε τον Γκέκο και την παράλλη έκλεινε το μάτι στον Τσάπο, στον Γκιώνη, στο Ρίκο και σε όλα τα τσιρομπίλια, τα αλλοτινά... (...) Στην πρώτη θέση τ...

Η ζωή και η δράση ενός γιατρού εκτυλίσσεται δίπλα στον ανθρώπινο πόνο και τούτο είναι ένα συνεχές αίσθημα ευθύνης. Είναι αυτός στον οποίο έχει περιέλθει όχι μόνο η ευθύνη της ζωής αλλά και η διαχείριση του θανάτου. Εξ άλλου αν δεν υπήρχε τέρμα, δεν θα ήταν η ζωή τόσο ελκυστική και πολύτιμη με τις ωραίες αναμνήσεις. Κουράστηκα και κάθισα να ξαποστάσω. Άπειρες σκέψεις γέμισαν το μυαλό μου. Το χωριό που έζησα τα παιδικά μου χρόνια ήρθε στο νου μου μ' όλη του τη γοητεία παρά τη στέρηση της εποχής. Άνθρωποι απλοί και τίμιοι. Πατεράδες και μανάδες στυλοβάτες της οικογένειας κα...

Ο Νίκος και η Αργυρώ ζωντανεύουν σ' αυτό το βιβλίο την περιπετειώδη ζωή τους. Μέσα από τα προσωπικά τους βιώματα αναδεικνύονται οι βασικές πτυχές της ζωής στη χώρα μας, και ιδιαίτερα στην Κρήτη, σε μια περίοδο η οποία καλύπτει περίπου ογδόντα χρόνια. Πολλές φορές τα γεγονότα είναι τόσο απίστευτα που φαίνονται μυθιστορηματικά: Μέσα στις συνθήκες του φοβερού ψυχρού πολέμου με περιπλανήσεις σε φουρτουνιασμένες θάλασσες και σε χώρες άγνωστες, καταφέρνουν να φθάσουν στη χώρα των ονείρων τους, την πρώην Σοβιετική Ένωση. Που κι εκεί θα ποτιστούν με πίκρες, όταν θα διαπιστώσουν ότι...

"Μαζεύαμε λοιπόν τα σταφύλια, τα βάζαμε στα κοφίνια και τα μεταφέραμε στο σπίτι. Και το πρωί της επόμενης μέρας, ή μάλλον καθόλου το πρωί, αλλά νωρίς το προηγούμενο βράδυ, γύρω στις δώδεκα, ξυπνούσαμε και ξεκινούσαμε για τη Λευκωσία. Περπατούσαμε όλη τη νύχτα για να διανύσουμε τα είκοσι χιλιόμετρα που ήταν η απόσταση ανάμεσα στην Αγία Βαρβάρα και τη Λευκωσία. Φτάναμε στα περίχωρα τα ξημερώματα, γύρω στις έξι, τόσος ήταν άντα ο χρόνος που χρειαζόμασταν, έξι ώρες. Πηγαίναμε πολλοί μαζί συγχωριανοί, παρέες παρέες, συνήθως πήγαινε μαζί με τον πατέρα μου κι ο παππούς μου ο Μάρκο...

Ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος μας αποκαλύπτει ιστορίες 14 Ελλήνων που έπαιξαν με τα όριά τους. Άλλοι κέρδισαν, άλλοι έχασαν. Όλοι τους όμως έζησαν κάτι μοναδικό. Ένας δημοσιογράφος που βρέθηκε στη φυλακή του Ιράν, ένας ναύτης στα μπουντρούμια του Καΐρου, ένας στρατιωτικός ανακριτής στην κόλαση του Ιράκ, ο Ελληνοαμερικανός όμηρος του Σαντάμ Χουσεΐν, ο πρωταθλητής του θαλάσσιου σκι που πάλεψε με τον καρκίνο και επέστρεψε νικητής στη θάλασσα, ένας "one-man lobby" που έγινε ο εφιάλτης του Κίσινγκερ, ένας διαβόητος ληστής που μετά τη φυλακή έγινε συγγραφέας, ένας συμπατριώτης μας στ...

55 προσωπικότητες από τον χώρο της πολιτικής, της επιστήμης και των επιχειρήσεων, έτσι όπως τις γνώρισε και τις αποτύπωσε στο χαρτί των αναμνήσεών του ο Ραφαήλ Μωυσής. 55 εκδοχές επιτυχίας και καταξίωσης προβάλλουν μέσα από τις αυτοβιογραφικές σελίδες του συγγραφέα, καθώς διασταυρώνονται με τη δική του κοινωνική και επαγγελματική ανέλιξη από τα χρόνια της Κατοχής ως τα χρόνια της Κρίσης. 55 αληθινά και ανέκδοτα αφηγήματα πίσω από ισάριθμα πορτραίτα, από τον Τζoν Κέννεντυ και τον Ταγίπ Ερντογάν, μέχρι τον Γιώργο Κατσιφάρα και τον... θυρωρό της πολυκατοικίας του. Ο Ρ...

Δυστυχώς μεγαλώνουμε και μεγαλώνοντας, αρχίζουμε και ξεχνάμε. Όταν συνειδητοποιούμε πως ξεχνάμε, φοβόμαστε. Ο νους μας πάει πάντα στο κακό. Το καλλίτερο φάρμακο για να ξορκίσεις τον φόβο, μου λέγανε όταν ήμουν μικρός, είναι να τον διακωμωδήσεις, να τον κοροϊδέψεις, να γελάσεις μαζί του. Έτσι λοιπόν, φτιάχναμε τότε ανέκδοτα με βρικόλακες και φαντάσματα γελοιοποιώντας τους φόβους μας. Αυτό το βιβλίο το έγραψα γιατί φοβάμαι το Alzheimer. Το φοβάμαι γιατί το έζησα σε κοντινούς μου ανθρώπους. Είδα τι μπορεί να κάνει. Είναι άτιμο πράγμα. Σε αφήνει ανέπαφο εξωτερικά ενώ σου κάν...

... Τούτη η πόλη διαρκώς ενηλικιώνεται, αποκτά κύρος καταργώντας τις αποστάσεις από τους εγκεφάλους των αποφάσεων, υιοθετεί καινούργια δυναμική και ονειρεύεται το μέλλον με τον εύρωστο θυμό της νεότητά ς της. Γιατί είναι νέα. Γράφοντας τα κείμενα αυτού του βιβλίου-λευκώματος παρέβλεψα τον ενεστώτα χρόνο, σχηματίζοντας ένα χάρτη γεγονότων και, κυρίως, αισθημάτων, καθοριστικών για το σήμερα· ένα χάρτη ιστορικών στιγμών και -λιγότερο ή περισσότερο δικαιωμένων- συγκινήσεων που διαμόρφωσαν την Αλεξανδρούπολη. Με την τεχνική του παραμυθιού προχώρησα, αφού το ζητούμενο ήταν να...

Το βιβλίο αποτελεί προϊόν επεξεργασίας μιας σειράς προφορικών συνεντεύξεων τις οποίες μας παραχώρησε ο Αλέξανδρος Κυριακού τα καλοκαίρια του 2007 και 2008 στην παραλία Κυργιάννη Σπαθαραίων Σάμου, επιθυμώντας να συμβάλει στην αποτύπωση όψεων της τοπικής ιστορίας των Σπαθαραίων, αλλά και στη σημασία της διαφύλαξης των κειμηλίων που την αποτυπώνουν. Η μαρτυρία του Αλέξανδρου Κυριακού και το εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό που τη συνοδεύει, φωτίζουν με το δικό τους τρόπο και το γλαφυρό τους ύφος μια σειρά από διαδρομές ανθρώπων και από κινήσεις ιδεών και νοοτροπιών στο νησί της...

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε στην Αλεξάνδρεια, τις σκληρές εκείνες μέρες που ο συγγραφέας αποχαιρετούσε την αγαπημένη του πολιτεία. Τριγυρίζει στους δρόμους, συνομιλεί με την Ιστορία, με κάθε πέτρα που άφησε πίσω της το πέρασμα των Ελλήνων. Αναζητά το νήμα που δένει τα χτεσινά με τα τωρινά. Ένα χρονικό μέσα από το οποίο ανασταίνεται η Αλεξάνδρεια, εκείνη η ζωντανή πόλη, τότε που "στις γειτονιές παίζανε τα ρωμιόπουλα μέσα στους δρόμους, τα μπαλκόνια ήταν κατάφορτα γλάστρες, βγαίνανε οι νοικοκυρές και μιλούσανε η μια της άλλης φωναχτά, νόμιζες πως ζούσες στην Ελλάδα".

O Έντμουντ Κήλυ, ο σημαντικότερος μεταφραστής ελληνικής ποίησης στα αγγλικά, εξομολογείται. Οι εμπειρίες μιας ζωής ανάμεσα στη φυσική του πατρίδα, την Αμερική, και τη θετή, την Ελλάδα, είναι η πρώτη ύλη του αυτοβιογραφικού του αφηγήματος. Από τις αλάνες της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής στην προπολεμική Θεσσαλονίκη των παιδικών του χρόνων, ως τα γήπεδα του μπέιζμπολ στην Ουάσινγκτον της εφηβείας του, τα βιώματα από δύο διαφορετικές κοινωνίες και δύο διαφορετικές γλώσσες σηματοδοτούν τα ίχνη μιας περιπέτειας που οδήγησε στη διαμόρφωση αυτής της εντελώς ξεχωριστής προσωπικότη...

Ο "Άκρατος γέλωτας" συνοψίζει την πορεία του Ανδρέα Καραγιάν: το χαμόγελο, τον λυγμό και τον κλαυσίγελω ολόκληρης της ζωής του. Και ταυτόχρονα υποδηλώνει πως η ποιότητα της ωρίμανσης είναι ανάλογη με τη διάρκειά της. Η αναζήτηση της ταυτότητας, ο έρωτας των πάντων, η χαρά της ζωής, το μυστήριο του τέλους, τα ανθρώπινα πάθη σε όλο το φάσμα τους, ρέουν ανανεούμενα, καθιστώντας τελικά τον χρόνο σύμμαχο του συγγραφέα. Σε αυτό το μακρύ ταξίδι, τέχνη και λογοτεχνία υπήρξαν οι αχώριστοι συνοδοιπόροι, που αντάμειψαν γενναιόδωρα το έργο του με εικόνες γεγραμμένες και λέξεις...