Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ακούει το σφύριγμα των τρένων -καθώς περνούσαν δίπλα από το σπίτι μου για τη Βοστόνη και το Μέιν-, ποτέ στη ζωή μου δεν είδα τρένο που να μη θέλω να φύγω μαζί του..." Το "Όριεντ Εξπρές". Το "Νυχτερινό για τη Μεσέντ" στο βορειοανατολικό Ιράν. Το "Χρυσό βέλος" για την Κουάλα Λουμπούρ. Ο "Πολικός αστέρας" για τη Σιγκαπούρη. Το "Υπερ-εξπρές Χικάρι" ("Ηλιαχτίδα") για το Κιότο. Ο "Υπερσιβηρικός". Τρένα μεγάλα και άνετα, βιαστικά εξπρές, αργά και εκνευριστικά τοπικά τρένα. Ο Αμερικανός συγγραφέας Πολ Θέροου ξεκινάει από το σταθμό Βικτόρ...

Υπήρξαν αμέτρητες στιγμές που νιώθαμε ότι οι δυσκολίες ήταν αξεπέραστες. Κι εκεί ακριβώς που είχαμε απελπιστεί, όλα λύνονταν ως από θαύμα και συνεχίζαμε για τον επομενο προορισμό. Και υπήρχαν και στιγμές μαγικές... Όπως, καθώς οδηγούσαμε προς το τέλος της ημέρας και ο ήλιος, πέφτοντας προς τη δύση, ζέσταινε τις πλάτες μας και έριχνε στις σκιές μας μπροστά στο δρόμο μας. Να κυνηγάς τη σκιά σου πηγαίνοντας προς την ανατολή... Σ' ένα γύρο του κόσμου που οδηγεί στο σπίτι σου...

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι στην πραγματικότητα δύο βιβλία, δύο ανεξάρτητες αφηγήσεις των δύο παράλληλων αλλά ανεξάρτητων περιηγήσεών μου στη Μικρονησία. Πήγα εκεί ως νευρολόγος ή νευροανθρωπολόγος, με σκοπό να δω πώς ανταποκρίνονται άτομα και κοινότητες σε ασυνήθιστες ενδημικές συνθήκες. [...] Μπορεί με την πρώτη ματιά η εξέταση των ασθενών, η επίσκεψη των αρχαιολογικών χώρων, η περιπλάνηση στη ζούγκλα και η κατάδυση στους υφάλους να φαίνονται άσχετες μεταξύ τους, ύστερα όμως συγχωνεύονται σε μια μοναδική και αδιαχώριστη εμπειρία, σε μια πλήρη εμβάπτιση στη ν...

"Μεσημέρι Δευτέρας πήρα την απόφαση να κάνω ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Μάλλον θα ήμουν θολωμένος. Είχα ξεμείνει από λεφτά. Πέντ' έξι κατοστάρικα σ' έναν τραπεζικό λογαριασμό, κάτι ψιλά σ' έναν άλλο, κάποια ξεχασμένα δολάρια σ' ένα πορτοφόλι, τα σήκωσα όλα. Κοστολόγησα το ταξίδι, ενάμισι χιλιάρικο γεμάτο. Όταν θα επέστρεφα δεν θα είχα σάλιο. Το τι θα έκανα, τ' άφησα στην τύχη". Ένας νέος της γενιάς του '70, περίεργος και ανήσυχος, ταξιδεύει και περιπλανιέται σε Ευρώπη και Αμερική: από τη Νέα Υόρκη στη Βουδαπέστη, από τη Ρώμη και τη Φλωρεντία στη Στοκχόλμη και την Κοπεγχάγ...

"...Τότε, λίγα δευτερόλεπτα προτού πέσει η πρώτη σταγόνα, όλοι έξαφνα μυρίσαμε την επερχόμενη βροχή. Οι χοροί σταμάτησαν. Η Μάνγκλα έσκυψε έξω από το παράθυρο γελώντας. Η πλάτη της γυάλιζε από τον ιδρώτα. Ο μουσώνας ξέσπασε με σφοδρότητα αλλά σιωπηλά, δίχως βροντές και αστραποβολήματα. Λες και ήρθε με αγγλική ακρίβεια σε προκαθορισμένο ραντεβού. Χτύπησε το τρένο καταπρόσωπο, σαν να ήθελε να το επιβραδύνει και οι σταγόνες πλημμύρισαν το κουπέ στροβιλιζόμενες στον κενό χώρο, νοτίζοντας αυτοστιγμεί τα ήδη υγραμένα ρούχα μας. Το υπόλοιπο εκείνου του ταξιδιού το κάναμε όλοι αποκ...

Αθήνα, Δαφνί, Ελευσίνα, Πλαταιές, Θεσπιές, Λιβαδειά, Αράχωβα, Δελφοί, Θερμοπύλες, Νεμέα, Μυκήνες, Άργος, Σπάρτη, Μεσσήνη, Βάσσες, Ανδρίτσαινα, Ολυμπία... Μερικοί από τους σταθμούς του ταξιδιού που έκανε ένας μεγάλος συγγραφέας, ο Γουσταύος Φλωμπέρ, στην Ελλάδα του 1850. Αυτό το ταξιδιωτικό οδοιπορικό που ο Κ.Θ. Δημαράς θησαύρισε από το σώμα των περιηγήσεων του Φλωμπέρ, κυκλοφόρησε με τον τίτλο "Το ταξίδι στην Ελλάδα, Δεκέμβριος 1850 - Φεβρουάριος 1851". Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1989, διαβάζεται διαρκώς έκτοτε από τους αναγνώστες και τώρα ανατυπώνεται σε έκ...

"Στην Ελλάδα όλα είναι γλυκά, όλα είναι απαλά, όλα είναι γαλήνια στη φύση, καθώς και στα κείμενα των αρχαίων. Όταν δει κανείς τα χαριτωμένα τοπία της Αττικής, της Κορίνθου και την Ιωνίας, καταλαβαίνει γιατί η αρχιτεκτονική του Παρθενώνα έχει τόσο ευτυχισμένες αναλογίες, γιατί η αρχαία γλυπτική είναι αδιατάρακτη και τόσο ειρηνική. Στην πατρίδα των Μουσών η φύση καθόλου δε συμβουλεύει παρεκκλίσεις· αντίθετα, η ροπή της είναι να ξαναφέρνει το πνεύμα στον έρωτα των ομοιόμορφων κι αρμονικών πραγμάτων".

"Σήμερα 23 Ιανουαρίου, Πέμπτη, πήγα να αποχαιρετήσω την Ακρόπολη. Μέσα στον Παρθενώνα, στη βάση μιας πλάκας, ένας μηρός φαγωμένος εντελώς γκρίζος. Φυσούσε δυνατά, ο ήλιος βασίλευε, ο ουρανός ήταν κατακόκκινος πάνω από την Αίγινα. Πίσω από τους κίονες των Προπυλαίων, ο ουρανός απλωνόταν με χρώμα κίτρινο κροκάτο. Σπρώχνοντας την πόρτα της Ακρόπολης, παρατήρησα πως έτριζε πονεμένα, σαν πόρτα σιταποθήκης. Βγήκα και κοίταζα το θέατρο του Ηρώδη, όταν ένας στρατιώτης ήρθε να μου πουλήσει για δύο δραχμές, μια μικρή γυναικεία φιγούρα με τα μαλλιά της ανασηκωμένα στην κορυφή του...

Οι ημερολογιακές σημειώσεις του Γκαίτε με τον τίτλο "Το ταξίδι στην Ιταλία" (1786-1787), που μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, αποκαλύπτουν την επιθυμία του συγγραφέα να γνωρίσει την Ιταλία όχι ως μια νοσταλγική κατάσταση με ρίζες στα παιδικά του χρόνια αλλά ως ακατανίκητη ανάγκη να βιώσει την κλασική και την αναγεννησιακή τέχνη διευρύνοντας τον καλλιτεχνικό του ορίζοντα και κυρίως ανακαλύπτοντας τον πραγματικό εαυτό του. Μαγεύεται από τη Βενετία αλλά ανυπομονεί να γνωρίσει τη Ρώμη και την κλασική αρχαιότητα. Συνεχίζει το ταξίδι στη Νάπολη και στη Σικελία, ό...

«Μια νύχτα του 629 μ.Χ. ένας νεαρός μοναχός ονόματι Συαντζάνγκ έφυγε κρυφά από την Κίνα. [...] Τον Απρίλιο του 645, αφού διένυσε 15.000 χιλιόμετρα στην Ινδία αναζητώντας την αλήθεια, ο προσκυνητής επέστρεψε... Μια μεγάλη λιτανεία μοναχών μετέφερε τα λείψανα, τις εικόνες και τα βιβλία τα οποία είχε φέρει μαζί του από την Ινδία ο μοναχός. Η επιστροφή του ήταν η επιστροφή ενός ήρωα». Ο Συαντζάνγκ, ο βουδιστής μοναχός που ταξίδεψε από την Κίνα ως την Ινδία στο Δρόμο του Μεταξιού τον 7ο αιώνα, είναι τόσο γνωστός στην Ασία όσο ο Μάρκο Πόλο στη Δύση. Στα δεκαέξι χρόνια που μεσο...

"Στρέφουμε τώρα την προσοχή μας σ' ένα άλλο σπουδαίο διεθνές τρένο, το οποίο, ξεκινώντας από την Πετρούπολη, μέσω του Βερολίνου, των Παρισίων και της Μαδρίτης, θα φθάνει στη Λισσαβώνα, όπου θα συνδέεται με τα υπερωκεάνια για τη Νότιο Αμερική. Το τρένο αυτό, που θα αποκαλείται "Εξπρές Βορρά-Νότου", θα συνδέει μεταξύ τους επτά ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Θα συντομεύσει τη διαδρομή από το Παρίσι στην Πετρούπολη κατά είκοσι ώρες." Με αυτά τα λόγια ο Βέλγος Georges Nagelmackers περιέγραψε, το 1884, το όραμά του για το "Εξπρές Βορρά-Νότου", σε μια συνάντηση της Compagnie Internation...

Ένα ταξίδι νοερό μέσα στα κείμενα, στον άτλαντα και στο χρόνο, μια περιπλάνηση χωρίς πυξίδες και χάρτες, που επιφυλάσσει πολύτιμα συναπαντήματα με το άγνωστο, αλλά κυρίως με το αναπάντεχο, το απροσδόκητο, το ενδεχόμενο, και διασταυρώσεις με πρόσωπα ξεχωριστά, αυτά που σημάδεψαν τον τόπο τους και σημαδεύτηκαν από αυτόν. Η δημοσιογράφος Βάνα Χαραλαμπίδου ταξίδεψε σε τόπους που συνδέονται με το παρελθόν του ελληνισμού και καλεί τον αναγνώστη σε μια πορεία ανακάλυψής τους. Η προσέγγισή της, η οποία γίνεται με τη συνδρομή ιστορικών, λογοτεχνών, χρονικογράφων, βιογράφων και περι...

[...] Στην ανά χείρας νέα ενσάρκωση της "Καππαδοκίας" του Γιώργου Σεφέρη διαθέτουμε πλέον ένα τρίπτυχο που το συνθέτουν τρεις διαφορετικές αλλά παραπληρωματικές μαρτυρίες πνευματικής άσκησης: πρώτον το ημερολογιακό χρονικό των τριών ημερών της περιήγησης του Γιώργου Σεφέρη στις υπόσκαφες τοιχογραφημένες εκκλησίες στις περιοχές γύρω από το Προκόπι (Urgrup), στα Κόραμα (Goreme) και το Σογανλί, που τις μελετά με οδηγό τον Jerphanion. Εδώ έχουμε την άσκηση του Σεφέρη να αναμετρηθεί με τον χρόνο, την ιστορία, την αίσθηση της απώλειας ενός οικείου πολιτισμού. Δεύτερη είναι η μαρτ...

Τα "Τρεχαντήρια της Μεσογείου" παρουσιάζουν, για πρώτη φορά στον Έλληνα αναγνώστη, αντιπροσωπευτικά δείγματα δημιουργίας του γαλλόφωνου Βέλγου συγγραφέα Μαξ Βιλαίν από την τριακονταετία 1970-2000 της λογοτεχνικής του παρουσίας. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο είδος δοκιμίου που αποτελεί μια λογοτεχνική γεωγραφική εξερεύνηση και καταγραφή, βασισμένη σε γνώσεις, εμπειρίες, ταξίδια και κυρίως ποιητικές ευαισθησίες που εκκολάπτονται από βιωματικές συναντήσεις με αναγνώσεις λογοτεχνικών και άλλων κειμένων. Από τους "ηλιοκεντρικούς" που ανακαλύπτουν την ουσία του φωτός της ζωής...

"Αυτή η πόλη σου κόβει την ανάσα όποιες κι αν είναι οι καιρικές συνθήκες, η ποικιλία των οποίων, όπως και να 'χει, είναι κάπως περιορισμένη. Κι αν είμαστε πράγματι συνώνυμοι με το νερό, το οποίο είναι απόλυτα συνώνυμο με το χρόνο, τότε αυτό που αισθάνεσαι γι' αυτή την πόλη κάνει το μέλλον καλύτερο, συνεισφέρει σε αυτή την Αδριατική ή τον Ατλαντικό του χρόνου που αποθηκεύει τις αντανακλάσεις μας..."

Σ' αυτή την πολύπλευρη ανθολογία ο Ρίτσαρντ Στόουνμαν συγκεντρώνει τις αντιδράσεις ενός ολόκληρου πλήθους ταξιδιωτών που επισκέφτηκαν την Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ταξινομώντας τοπογραφικά τις εντυπώσεις του, οδηγεί τον αναγνώστη σ' ένα ταξίδι από το Ιόνιο στην Σπάρτη κι από κει στην Αττική, τη Στερεά και τη Βόρεια Ελλάδα: η γεωγραφία συναντιέται με την ιστορία, τους θρύλους, τα ήθη, τα έθιμα - η Ελλάδα ξεδιπλώνεται μέσ' από τα μάτια ξένων και Ελλήνων περιηγητών που εκστασιάζονται, απορούν, δυσφορούν ή αγανακτούν μπροστά της. Η αγριότητα του τοπίου, το κλίμα...

Πίσω από τις επιβλητικές προσόψεις των ιστορικών κτιρίων της Φλωρεντίας, ο Ντέιβιντ Λίβιτ διερευνά τη γοητεία της αναλύοντας τις κινηματογραφικές και τις λογοτεχνικές αποτυπώσεις της, τις ιδιαίτερες ιστορίες των προσωπικοτήτων που σημάδεψαν την πρόσφατη διαδρομή της, το ρόλο που παίζουν οι καλλιτεχνικοί της θησαυροί. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου η σύγχρονη Φλωρεντία αναδύεται σαγηνευτική αλλά και απατηλή, μια ιδιάζουσα περίπτωση. [...] Η υπόσχεση ενός πεπρωμένου -που αγγίζει τα όρια του ερωτικού από τη μια και του καλλιτεχνικού από την άλλη- μοιάζει να συνδεόταν πάντοτ...