Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τη δεκαετία του 1960 και μετά, μια καινούργια γενιά ταξιδιωτικών συγγραφέων συνεχίζει το δρόμο των παλαιότερων κορυφαίων ταξιδιογράφων επάξια, αλλά και χωρίς να ξεφεύγει από την πεπατημένη. Και ενώ οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ταξιδιωτική λογοτεχνία τείνει στον μαρασμό, μερικοί μεμονωμένοι συγγραφείς την κατευθύνουν σταθερά σε νέους, συναρπαστικούς δρόμους. Τα πολυάριθμα κείμενα του τόμου αυτού -ας αναφερθούν, ενδεικτικά μόνο, οι συγγραφείς Λουντέμης, Ψαθάς, Κάσδαγλης, Αλαβέρας, Αλεξανδρόπουλος, Λορεντζάτος, Βασιλικός, Τσάτσου, Αντωνοπούλου, Λάγκε- αντανακλ...

Το πρωινό έφτασε στη Ρώμη με το συνηθισμένο του δρομολόγιο. Έβαψε γκρίζο τον ουρανό, ύστερα τον έβαψε μενεξεδή, τελικά γίνηκε φωτεινό και το φως σκαρφάλωσε πάνω στις στέγες κι από κει πήδηξε στους δρόμους και ξύπνησε τη μανία των μικροπωλητών. Οι νοικοκυρές απλώσανε στα παράθυρα τα σεντόνια τους, οι γαλατάδες πρωινοί αρχάγγελοι αναστατώσανε τον κόσμο με τις καραμούζες τους, η Ρενάτα σηκώθηκε από το κρεβάτι. [...] 50 μικρά ταξιδιωτικά αφηγήματα γραμμένα με τη γλαφυρή πένα του Νίκου Τσιφόρου, μεταφέρουν τον αναγνώστη από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία ως τα νησιά Μπ...

Στους "Μύθους της Αλάμπρα" ο συγγραφέας μας ξεναγεί στον κόσμο των θρυλικών Μαυριτανών και της ρομαντικής Ισπανίας. Εδώ ανακαλύπτουμε μια ρομαντική ατμόσφαιρα με ζωντανές εικόνες, γεμάτες ευαισθησία και αισθαντικότητα, πνεύμα και συγκίνηση. Στο βιβλίο συνυπάρχουν από τη μια οι ισπανικοί θρύλοι και παραδόσεις, και από την άλλη η ρεαλιστική εικόνα της Αλάμπρα, όπως ήταν τον περασμένο αιώνα. Αλήθεια, ποιος δεν θα εγκατέλειπε -έστω και για μια νύχτα μόνο- τις ανέσεις του σπιτιού του για να ακολουθήσει τα βήματα του Ουάσινγκτον Ίρβινγκ στους σεληνόφωτους κήπους και τις μαγικέ...

[...] Έχω μπροστά μου τα ημερολόγια και τα ταξίδια του Χρόνη Μπότσογλου. Αμφιβάλλω βέβαια αν πρόκειται για ημερολόγια με την τρέχουσα έννοια, της καταγραφής, ας πούμε, περιστατικών, ποικίλων και ποικίλου χαρακτήρα, κατά την ακολουθία του χρόνου. Αμφιβάλλω ακόμα αν πρόκειται για ταξίδια, για ό,τι τέλος πάντων τόσο κοινότατα και συμβατικά θα μπορούσαμε να στριμώξουμε κάτω από την ετικέτα της εκδρομικής λογοτεχνίας. Στην πραγματικότητα βρίσκομαι αντιμέτωπος με ένα τραχύ οδοιπορικό που ανατρέχει στην ηλικία του οδοιπόρου , προσπαθώντας να φτάσει ως τις ρίζες της ύπάρξής του και...

[...] Η συγγραφέας κατορθώνει να μας δώσει μια ξεχωριστή καταγραφή πραγμάτων και καταστάσεων που για άλλους θα περνούσαν απαρατήρητα, και προσδίδοντάς τους διαχρονική σημασία και διάρκεια, ενώ παράλληλα δεν υπάρχουν ή είναι εντελώς σπάνιες αυτές οι ταξιδιωτικές εμπειρίες από τα μέρη αυτά λόγω κυρίως της αποστάσεως που μας χωρίζει. Ένα βιβλίο που θα διαβαστεί με αδιάπτωτο ενδιαφέρον και προσοχή και για τον λόγο ότι πρόκειται για προσπάθεια που "σπουδάζει τον άνθρωπο" αφού σ' ένα ταξίδι μπορείς να διεισδύσεις εύκολα στον χαρακτήρα του συνταξιδιώτη σου και ν' αποκαλύψεις κα...

Το Τουκ - Τουκ, το τρίκυκλο μεταφορικό μέσο της Μπανγκόκ, με τους επιδέξιους χειρισμούς του οδηγού του, κατάπινε την απόσταση που το χώριζε από το ξενοδοχείο San-gri-lla. Το λεωφορείο για την Ayutthaya, την παλαιά πρωτεύουσα της Ταϋλάνδης, έφευγε από το San-gri-lla στις 7:30, και η ώρα ήταν ήδη 7.25. Αν και ήταν ακόμη πρωί, η υγρή τροπική ζέστη, ανακατεμένη με το πηχτό καυσαέριο, σου έκοβε την ανάσα, καθώς το Τουκ-Τουκ έτρεχε σαν τρελό στους δρόμους της Μπανγκόγκ, κυνηγώντας τον χρόνο, που κυριολεκτικά πετούσε... Τι τόπος κι αυτός... Σκεπτόμουν καθώς τα μάτια μου ταξί...

Τα κεφάλαια των "Περιηγήσεων": - Στη Ρωσία: Στα ίχνη του Τολσόι και του Ντοστογιέφσκυ - Στη Δαλματία - Στα Τενάγη της Αδριατικής - Στην Ελβετία: Στα ίχνη του Βολταίρου, του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ και του Τόμας Μαν - Στην Αγγλία

Το κείμενο που ακολουθεί εντάσσεται οπωσδήποτε σε προσωπικές καταγραφές που ξεκίνησα γύρω στο 1980, σκόρπια κι ασυστηματοποίητα. Βέβαια, όπως τονίζω, οι σελίδες του κειμένου αυτού γράφτηκαν από πρόθεση και τελείως ανεξάρτητα από τις άλλες σημειώσεις. Ήταν ένα δεκαπενθήμερο στα τέλη του 1983 που κράτησα, στη μοναδική μέχρι τώρα περίοδο της ζωής μου, τακτικά, καθημερινά, ημερολόγιο. [...] (από το εισαγωγικό κείμενο του συγγραφέα)

Travellers, poets, artists, even scholars, still go to Greece iη search of something they feel that nο other Iand quite offers them. Partly nο doubt this is a by-product of the enormous prestige the world of ancient Greece acquired subsequent to the Renaissance; partly , too, it is due to the sheer physical beauty with which Greece presents one at practically every step. Even though the stereotype of classical Greece has now worn thin, and island after island, seashore village after seashore village, are overrun by the Iife-starved fugitives from the industrial wildernesses...

Θύμιζε το πρόσωπο του Αγίου Σεβαστιανού. Λίγο γερμένο προς τον ένα ώμο, τα χείλη πρησμένα και σχεδόν άσπρα, τα μάτια γυάλινα καθηλωμένα σε θρήνο και ένα κόκκινο πανωκάλυμμα τραβηγμένο προς τα πίσω. Περπατούσε στην άκρη ενός σκιερού δρόμου της περιφέρειας του Γκβάλιορ και έχοντας αντιληφθεί πώς κάποια στιγμή τον πρόσεξα μας παρακολουθούσε τώρα με ένα λυπημένο χαμόγελο. Ήταν ντυμένος με τα συνηθισμένα άσπρα κουρέλια. Την ίδια στιγμή γύρω του, κατά μήκος εκείνου του δρόμου της περιφέρειας (εάν περιφέρεια και κέντρο έχουν κανένα νόημα στις Ινδικές πόλεις), η συνηθισμένη θλιβ...

Από τότε που γράφτηκε αυτό το βιβλίο, η Μάνη έχει αλλάξει πολύ, όπως και τόσα άλλα μέρη στον κόσμο. Εκείνη την εποχή, έξω από τους Μανιάτες, πολύ λίγοι Έλληνες την είχαν επισκεφθεί κι ακόμα πιο λίγοι ξένοι· μια χούφτα αρχαιολόγων που αναζητούσαν τα λείψανα της Λακωνίας, τις Βυζαντινές εκκλησίες και τα φράγκικα κάστρα· λιγοστοί εκκεντρικοί ταξιδιώτες κι ακόμα πιο λίγοι που αναζητούσαν να γνωρίσουν την πραγματική Μάνη και τους κατοίκους της. Οι σελίδες αυτές δεν συμπληρώνουν, σίγουρα, αυτό το κενό, αλλ' αποτελούν μια προσπάθεια να γίνει ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Το β...