Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ιμμάνουελ Βάλλερσταϊν, πρωτοπόρος στοχαστής στον χώρο της νεομαρξιστικής σκέψης και εκφραστής των αντισυστημικών κινημάτων, εξιστορεί την προέλευση της φιλελεύθερης ορθοδοξίας, αναλύει τις αγκυλώσεις της και προτείνει νέα μονοπάτια αντισυστημικής δράσης. Φωτίζοντας έτσι το "Μετά τον φιλελευθερισμό" τοπίο του κόσμου μας: Ο φιλελευθερισμός ήταν το δεύτερο παιδί της Γαλλικής Επανάστασης. Γεννήθηκε στον απόηχο της πρωτότοκης συντηρητικής κραυγής που υστερικά ζητούσε "παλινόρθωση" και λίγο πριν το σοσιαλιστικό στερνοπαίδι φωνάξει "επανάσταση!". Ήρεμος και εγκρατής, εγκατασ...

Μετά από πέντε χρόνια διακυβέρνησης της Γαλλίας (1997-2002), το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα υπέστη ταπεινωτική ήττα στις προεδρικές εκλογές του 2002. Ποια ήταν η αιτία της ήττας; Που οφείλεται η κρίση της σοσιαλδημοκρατίας διεθνώς; Στα ερωτήματα αυτά προσπαθεί να απαντήσει ο Ανρί Βεμπέρ, ηγετικό στέλεχος του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Με αγωνιστικό πνεύμα, αρνούμενος τις θρηνωδίες, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η δημοκρατική και μεταρρυθμιστική Αριστερά μπορεί να ξαναβρεί τη χαμένη της ορμή.

Γαμπρός του Μαρξ, ο Πωλ Λαφάργκ (1842-1911) υπήρξε κατά κάποιο τρόπο η αντιστροφή του. Ζυμωμένος με τη γέννηση του Διεθνούς Σοσιαλιστικού Κινήματος, κυνηγημένος και εικονοκλάστης, αποκαθηλώνει τη θεμελιώδη ιδέα των εργατικών διεκδικήσεων και του μαρξιστικού οράματος: το δικαίωμα στη δουλειά. Πρόκειται -γράφει- για μια "παρεξηγημένη τρέλα" που διακατέχει τις εργατικές τάξεις των καπιταλιστικών χωρών. Η επανάσταση πρέπει ν' αρχίσει με τη διεκδίκηση του δικαιώματος στην τεμπελιά!

Όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος επέστρεψε το 1928 θριαμβευτικά στην εξουσία, έθεσε δύο στόχους στην εξωτερική και εσωτερική πολιτική του: τη διασφάλιση των συνόρων, όπως αυτά διαμορφώθηκαν μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922, και τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας, με τη δημιουργία μιας ισχυρής φιλελεύθερης αστικής τάξης. Την ίδια εποχή νέοι συγγραφείς, κυριώς πεζογράφοι, επιχειρούν να διαδραματίσουν, με το έργο και την αρθρογραφία τους, πρωταγωνιστικό ρόλο στην πνευματική ζωή της χώρας. Στόχος τους είναι ο "εκσυγχρονισμός" της ελληνικής λογοτεχνίας και κυρίως τη...

Ο παρών συλλογικός τόμος πραγματεύεται το φαινόμενο της νέας άκρας δεξιάς, όπως αυτό σε ιδεολογικό, σε κομματικό/οργανωτικό και σε πολιτικό/προγραμματικό επίπεδο αποτυπώνεται κατ' αρχάς σε ώριμες δημοκρατίες της Ευρώπης (Γαλλία, Αυστρία, Ιταλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Μ. Βρετανία, Σκανδιναβικές χώρες) και στις ΗΠΑ. Επιπλέον, η νέα άκρα δεξιά εξετάζεται με επίκεντρο νεότευκτα μετακομμουνιστικά καθεστώτα (Ρωσία, Ρουμανία, Σερβία), τα οποία εισήλθαν σε μια διαδικασία κοινοβουλευτικοποίησης και σταδιακού όσο και ασταθούς εκδημοκρατισμού μετά την κατάρρευση του "υπαρκτού σο...

[...] Η γνώση της ιστορίας είναι απαραίτητη, διότι διαφορετικά δεν έχουμε μέλλον. Για την ιστορία του "Κέντρου" έχουν γραφεί λίγα και διαστρεβλωμένα. Για τη "Δεξιά", σχεδόν τίποτε. Και κάτι χειρότερο: Έγραψαν πολλοί για τη "Δεξιά", αλλά για να την παρουσιάσουν με τα χρώματα που αυτοί ήθελαν. Σ' αυτό το μικρό βιβλίο, προσπαθήσαμε πολύ συνοπτικά να καταγράψουμε την αληθινή εικόνα του Λαϊκού Κόμματος και των διαδόχων του. Θεωρούμε ότι ίσως αποβεί χρήσιμο, σε μια εποχή κατά την οποία οι ανθελληνικοί κύκλοι επιχειρούν με μανία να χαλκεύσουν την Ιστορία μας. Το βιβλίο χωρίζεται...

Χωρίς αμφιβολία η επίθεση της περιόδου που διανύουμε είναι πρωτόγνωρη στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Το βασικό στοιχείο που την κάνει να ξεχωρίζει από τις προηγούμενες συνίσταται στις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου, στους πολιτικούς στόχους που θέτει, στις ανατροπές που επιχειρεί, στο γενικευμένο χαρακτήρα της αλλά και τη μεγάλη της διάρκεια. 'Ενα δεύτερο στοιχείο που την κάνει να είναι διαφορετική από άλλες περιόδους έχει να κάνει με τη γενικευμένη κρίση του κεφαλαίου και τον αυξημένο ανταγωνισμό που προκαλεί ανάμεσα στους καπιταλιστές , την ακόρεστη δίψα του...

Στο βιβλίο αυτό ο προκλητικός συγγραφέας Κρίστοφερ Χίτσενς εμπνέει τις μέλλουσες γενιές ριζοσπαστών, "ενοχλητικών", ανορθόδοξων, οργισμένων νέων και αντιφρονούντων. Διερευνά ένα ευρύ φάσμα "αντιστασιακών θέσεων", ανακαλώντας μέντορες όπως ο Εμίλ Ζολά, η Ρόζα Παρκς και ο Τζώρτζ Όργουελ. Ο Χίτσενς οικτίρει την απώλεια της τέχνης της διαλεκτικής σκέψης στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς και την εξαφάνιση της ειρωνείας, της σάτιρας και άλλων μορφών κριτικού ύφους. Ορίζει τη διαφωνία ως καθοριστικό στοιχείο της προσωπικής ακεραιότητας, της ενημερωμένης συζήτησης, της αληθινής προόδου...

Από τις πρώτες κιόλας πολιτικές διακηρύξεις ήταν φανερός ο προσανατολισμός του ΕΛΑ, όχι ως τιμωρού, αλλά ως εγερτήριου δυναμικού λόγου για τη δημιουργία ενός μαζικού κινήματος. Την υπόθεση, δηλαδή, της στήριξης της δημοκρατίας και του ανοίγματός της προς σοσιαλιστικές λύσεις και της τιμωρίας των ενόχων την εκτιμούσε ως ζήτημα που έπρεπε να επιλυθεί από τον ένοπλο λαό και όχι από μια μικρή δυναμική πρωτοπορία. Την τελευταία οπτική, εκείνη της τιμωρού δύναμης, την εξέφραζε η 17 Νοέμβρη. Δυναμικές λοιπόν οργανώσεις και οι δύο, αλλά μέθοδοι, επιδιώξεις και πολιτικές ήταν σαφέστ...

Η διαφαινόμενη μετατόπιση προς το νεοσυντηρητισμό στην Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και ιδιαίτερα η πολιτική σταθεροποίηση, ή ακόμη και η συμμετοχή σε κυβερνήσεις συνασπισμού, νέων κομμάτων της "ριζοσπαστικής δεξιάς" σε μια σειρά ευρωπαϊκών χωρών (Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία), ενισχύει την υπόθεση ότι ο φασισμός δεν ανήκε αποκλειστικά στο Μεσοπόλεμο, μα είναι συνυφασμένος με το σύγχρονο κράτος. Η ιστοριογραφία και η πολιτική επιστήμη οφείλουν λοιπόν να αντιμετωπίσουν με ανανεωμένες θεωρητικές και μεθοδολογικές προτάσεις αυτά τα φα...

Τα κείμενα πάντα μιλούν μεταξύ τους, συνδιαλέγονται. Πολύ περισσότερο όταν ο διάλογος είναι ρητός και η αναφορικότητα δεδηλωμένη. Οποιαδήποτε, άρα, κατάτμηση των κειμένων, οποιαδήποτε απομόνωσή τους, προϋποθέτει ασφαλώς ένα κίνητρο ξένο προς την προθετικότητα των κειμένων και των συγγραφέων τους. Από το 12ο τεύχος του περιοδικού "Σημειώσεις" (Νοέμβριος 1977), στο οποίο δημοσιεύθηκε το κείμενο του Μάριου Μαρκίδη "Erich Fromm: ο φόβος της ελευθερίας και η θεραπεία του", εγκαινιάσθηκε μια συζήτηση, η οποία ενέπλεξε τα κείμενα των Τάκη Κονδύλη (τευχ.13-14 και 17), Γεράσιμου...

Η ιδέα του κειμένου γεννήθηκε μέσα από τις συζητήσεις, που στη συνέχεια μετατράπηκαν σε διαλέξεις, του Ομίλου Πολιτών "Leon Blum". Στις συζητήσεις αυτές υπήρξε έντονη η αγωνία να οδηγηθούμε σε μια γεννεαλογία του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος στη χώρα μας καθώς και να αντιληφθούμε την ήττα που στη συνέχεια αυτό υπέστη. [...] Το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα στον μεσοπόλεμο συνάντησε αντιστάσεις που έως το τέλος του δεν κάμφθηκαν. Αντιστάσεις που δεν υπήρξαν απλά αποτελέσματα συγκυριακών συμφερόντων από την πλευρά των ομάδων που θίγονταν απ' αυτήν τη διαδικασία. Αντίθετα, οι...

[...] Ο Στέλιος Τικάντ σ' αυτήν την εργασία του παρουσιάζει τη νέα θεωρία του ενιαίου υλισμού. Είναι η νέα επιστημονική θεωρία γνώσης, ερμηνείας, της λειτουργίας των πράξεων, των φαινομένων που παρατηρούνται στο παρόν και στο παρελθόν της κοινωνίας. Της νέας ερμηνείας της λειτουργίας του κοινωνικού "είναι" (οργανωτικού-οικονομικού). Η ανάλυση-σύνθεση των θέσεων της εργασίας αυτής γίνεται με βάση αυτήν και συγχρόνως είναι και ανάλυση της θεωρίας αυτής. Ξεπερνιέται έτσι η μονομέρεια, οι ελλείψεις, τα σφάλματα του ιστορικού υλισμού, του μαρξισμού. Αναλύεται, προσδιορίζεται σ'...

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, ακόμη και μεγάλες ομάδες ανθρώπων, που για κάποιους λόγους πιστεύουν ότι αντιλαμβάνονται καλύτερα από τους άλλους τον κόσμο και τη ζωή, ότι κατέχουν τη βαθύτερη και μόνη "αλήθεια" του κόσμου και της ζωής. Δεν είναι ακριβώς η "αλήθεια", την οποία με "ορθή σκέψη" κατακτούν, αλλά η "οίηση της αλήθειας", που τους κάνει να πιστεύουν ότι έχουν χρέος, με κάθε μέσο, να τη μεταδώσουν και στους άλλους. Πρόκειται για ένα είδος πολιτικού αυτισμού που πολλές φορές έχει οδηγήσει στο έγκλημα.

Ο Νόαμ Τσόμσκι και ο Κρις Χίτσενς αποτελούν αναμφίβολα δύο από τις πιο γνωστές φυσιογνωμίες της αριστεράς στη Δύση. Οι διαφορετικές απόψεις που εκφράζουν για την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες εκφράζουν τη μεγάλη πολιτική διαμάχη για τη μορφή της σύγχρονης αριστεράς και τη στάση της απέναντι σε φαινόμενα όπως η τρομοκρατία και η παγκοσμιοποίηση. [...] Η διαμάχη μεταξύ των δυο διανοητών, που υπέβοσκε από την περίοδο των συγκρούσεων στην πρώην Γιουγκοσλαβία, γνώρισε τεράστια δημοσιότητα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Η επιλογή των κειμένων των δ...

Η πολεμική εκστρατεία που ξεκίνησε ο πρόεδρος Μπους σαν "αντίποινα" για τον βομβαρδισμό της Νεας Υόρκης από τους αεροπειρατές είναι καθαρή παραφροσύνη. Δεν θα δικαιώσει τους αθώους νεκρούς, ούτε θα προστατεύσει τους ζωντανούς -αντίθετα, θα προσθέσει νέες εκατόμβες αθώων θυμάτων στο βωμό της προστασίας της αμερικάνικης ηγεμονίας. Η τεράστια πολεμική μηχανή που συγκεντρώθηκε ξανά στον Περσικό Κόλπο και τον Ινδικό Ωκεανό, οι βομβαρδισμοί σε βάρος του Αφγανιστάν και το δίκτυο των βάσεων που ενεργοποιείται για την υποστήριξη τους, δείχνουν σε όλον τον κόσμο ότι βρισκόμαστε μπρ...

"Μια από τις βασικότερες αρχές της νέας εποχής είναι ότι η εθνική κυριαρχία μπορεί πλέον να αγνοηθεί προς όφελος της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων... Η διακηρυσσόμενη αρχή έχει ή θα είχε τουλάχιστον αξία, αν ο τρόπος με τον οποίο υποστηρίζεται επέτρεπε στους νουνεχείς αυτού του κόσμου να την πάρουν στα σοβαρά... Η ανυπόστατη αξίωση της Ινδονησίας για εθνική κυριαρχία στο Ανατολικό Τιμόρ έγινε δεκτή από τα πεφωτισμένα κράτη με τη δέουσα προσοχή και τον απαιτούμενο σεβασμό, σύμφωνα με τις επιχειρησιακές τους αρχές. Επέμειναν ότι η ευθύνη για την ασφάλεια της περιοχής...

"Μια αλλόκοτη τρέλα διακατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών στα οποία βασιλεύει ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Η τρέλα αυτή είναι ο έρωτας για τη δουλειά, το θανατηφόρο πάθος για τη δουλειά, που φτάνει μέχρι την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του. Για να δοθεί δουλειά σε όλους τους ακαμάτηδες της τωρινής κοινωνίας, για να μπορέσει να αναπτυχθεί απεριόριστα ο βιομηχανικός εξοπλισμός, θα πρέπει η εργατική τάξη να αναπτύξει απεριόριστα τις καταναλωτικές της ικανότητες. Αν η εργατική τάξη, ξεριζώνοντας από την καρδιά της το διεστραμμένο πάθος π...