Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κείμενα του Πιοτρ Κροπότκιν: Στους νέους, νόμος και εξουσία, το εξεγερσιακό πνεύμα, η αντιπροσωπευτική κυβέρνηση, η επαναστατική κυβέρνηση κ.ά.

"Το θέμα αυτής της μελέτης είναι συγκεκριμένο: η συγκρότηση του σημερινού αντιλαϊκιστικού λόγου. Σε αυτόν τον λόγο, η αυτόματη σχεδόν διάγνωση (κάποιου είδους) λαϊκισμού συνυπάρχει με ευρύτερες αξιώσεις για την ερμηνεία της κρίσης και των αιτίων της. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις, ο αντιλαϊκιστικός λόγος ενεργοποιεί μια βασική αφετηριακή πεποίθηση: ότι ο λαϊκισμός, και ιδιαίτερα ένας αριστερόστροφος ή προοδευτικός/αντιστασιακός λαϊκισμός, συνιστά εδώ και καιρό τον κύριο στρατηγικό εχθρό κάθε έλλογης πολιτικής, κάθε μεταρρυθμιστικής αγαθής βούλησης. [...] Ο αντιλαϊκιστικός λό...

Η βαθιά, παρατεταμένη κρίση της ελληνικής κοινωνίας και το αποτέλεσμα των εκλογικών αναμετρήσεων του 2012 έθεσαν επί τάπητος το θέμα της κυβέρνησης της Αριστεράς. Έντεκα σημαντικοί πολιτικοί, επιστήμονες και ακτιβιστές εξετάζουν τα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια πιθανή κυβέρνηση της Αριστεράς, το σχέδιο και την προοπτική της, τα μέσα και τις επιλογές που θα διαθέτει. Αν και εκπροσωπούν ένα ευρύ φάσμα οπτικών στην ελληνική Αριστερά, εκτιμούν πως η πορεία της θα εξαρτηθεί τελικά από την πολιτική βούληση και ικανότητά της να αλλάξει με ριζοσπαστικές τομές την κο...

Στα πλαίσια μιας σοβούσας οικουμενικής και πολυεπίπεδης κρίσης, βαριά ερωτηματικά σκιάζουν τον ορίζοντα του εικοστού πρώτου αιώνα. Πώς συνδέεται άραγε η σημερινή χρηματοπιστωτική κρίση που έκοψε την ανάσα του δυτικού κόσμου με την παγκόσμια κρίση τροφίμων που ξέσπασε τον προηγούμενο χρόνο, με την αργή εξόντωση της Αφρικής ή με τη χρεωκοπία της Αργεντινής πριν λίγα χρόνια; Πώς σχετίζονται τέτοιες οικονομικές διαστάσεις της κρίσης με την τεράστια, και γεωμετρικά αυξανόμενη, βιοκλιματική καταστροφή; Σε ποια σχέση βρίσκονται τα παραπάνω με την κατάρρευση της μεταπολεμικά διατυμ...

Ο Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, πρώην αντάρτης και νυν αντιπρόεδρος της Βολιβίας και στενός συνεργάτης του Έβο Μοράλες, συγκαταλέγεται στους πιο γόνιμους διανοούμενους του 21ου αιώνα. Παρά το πλούσιο και ιδιαίτερα δημοφιλές στη Λατινική Αμερική συγγραφικό του έργο, παραμένει σχεδόν άγνωστος στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Οι θεωρητικές επεξεργασίες του Λινέρα ανιχνεύουν νέους δρόμους μέσα από το πάντρεμα του μαρξισμού με τις ιθαγενικές αντιλήψεις, τη ρήξη με τη συμβιβασμένη και αναποτελεσματική παραδοσιακή αριστερά, την έμπρακτη αντιπαράθεση στους «μονόδρομους» του νεοφιλελευθερισμ...

[...] Ο Στέλιος Τικάντ σ' αυτήν την εργασία του παρουσιάζει τη νέα θεωρία του ενιαίου υλισμού. Είναι η νέα επιστημονική θεωρία γνώσης, ερμηνείας, της λειτουργίας των πράξεων, των φαινομένων που παρατηρούνται στο παρόν και στο παρελθόν της κοινωνίας. Της νέας ερμηνείας της λειτουργίας του κοινωνικού "είναι" (οργανωτικού-οικονομικού). Η ανάλυση-σύνθεση των θέσεων της εργασίας αυτής γίνεται με βάση αυτήν και συγχρόνως είναι και ανάλυση της θεωρίας αυτής. Ξεπερνιέται έτσι η μονομέρεια, οι ελλείψεις, τα σφάλματα του ιστορικού υλισμού, του μαρξισμού. Αναλύεται, προσδιορίζεται σ'...

Όλοι είμαστε φιλελεύθεροι όταν επιθυμούμε δραστικές δομικές και διαρθρωτικές παρεμβάσεις στον κρατικό μηχανισμό που δεν παράγει, αλλά αντίθετα απομυζεί από τον ιδρώτα των άμεσων και έμμεσων εισφορών του Έλληνα φορολογούμενου. Επίσης, όταν αντιδρούμε στην παρέμβαση του κράτους στην Οικονομία και όταν συντασσόμεθα με δημιουργικές, έξυπνες ιδέες, που βρίσκουν πεδίο εφαρμογής στην παγκοσμιοποιημένη ελεύθερη αγορά. Καθώς επίσης δεν είμαστε λιγότερο φιλελεύθεροι όταν επιζητούμε προστασία και φροντίδα για τις οικονομικά αδύνατες κοινωνικές τάξεις, όταν εναντιωνόμαστε σε κάθε μορ...

Όλοι οι αναλυτές παρουσιάζουν την Κίνα σαν μια ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη. Σαν μια οικονομία με φοβερά επιτεύγματα που αναπτύσσεται ραγδαία. Σαν το μοναδικό παράδειγμα "κουμμουνιστικού καθεστώτος" που μπόρεσε με επιτυχία να προσαρμοστεί στις συνθήκες του "σοσιαλισμού της αγοράς" και μάλιστα κάτω από την ηγεσία του ίδιου του Κουμμουνιστικού Κόμματος. Όμως, πόσο μπορεί να θεωρηθεί "σοσιαλιστικό επίτευγμα" η βάρβαρη σφαγή χιλιάδων εργατών και φοιτητών στην πλατεία Τιενανμέν τον Ιούνη του 1989; Το ερώτημα μπορεί να τεθεί ακόμα συνολικότερα: υπήρξε ποτέ στην Κίνα πραγματικός σ...

Η ιδεολογία είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους όρους στο σημερινό πολιτικό λεξιλόγιο· μας προκαλεί αποστροφή, αλλά, παράλληλα, μας εμπνέει. Το ανά χείρας βιβλίο εξετάζει τα αίτια των δύο αυτών στάσεων, και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους οι ιδεολογίες αξίζουν σεβασμό -ως ύψιστη μορφή πολιτικής σκέψης. Ο Michael Freeden διερευνά τη σημασία της ιδεολογίας τόσο ως πολιτικού φαινομένου όσο και ως πλαισίου οργάνωσης της πολιτικής σκέψης και δράσης. Εξετάζει με ποιον τρόπο επινοιήθηκε η ιδεολογία ως γενική ιδέα, καθώς και τα επιχειρήματα των πλέον σημαινουσών ιδεολογιών (...

Ο αναγνώστης θα βρει στο μικρό τούτο βιβλίο ανθολογημένα μερικά άρθρα, που τα περισσότερά τους έχουν γίνει δυσεύρετα. Καλύπτοντας μια περίοδο που εκτείνεται από το 1964 στο 1975, καταλαβαίνει κανείς γιατί φρόντισα να τα χρονολογήσω: όχι μόνο για να θυμίσω τη χρονική συγκυρία, δηλαδή τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημοσιεύτηκαν (η ψυχανάλυση, π.χ., δεν έχαιρε και μεγάλης εκτίμησης μεταξύ των κομμουνιστών, όταν δημοσίευσα, στα 1964, το "Φρόυντ και Λακάν")· αλλά επίσης για να σημειώσω, πώς μερικές θέσεις που θα συναντήσει κανείς στα πρώτα κείμενα, έχουν κιόλας αναθεωρηθεί....

Στις μέρες μας, η Πατρίδα βάλλεται επίμονα από εξωτερικά και εγχώρια όργανα της Νέας Τάξης. Από δυνάμεις που στοχεύουν στην οικονομική εξαθλίωση του Λαού, ώστε να μειωθούν οι αντιστάσεις του στον αφελληνισμό του Έθνους. Στον αγώνα ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση, πρωταρχικό ρόλο θα διαδραματίσει το εθνικοκοινωνικό κίνημα της Λαϊκής Δεξιάς. Οι αγωνιστές εκείνοι που δεν προέρχονται από την πολιτική νομενκλατούρα, αλλά μοχθούν, εργάζονται, σπουδάζουν, αγωνίζονται και παραμένουν πάντα συνεπείς, στις αξίες, τις αρχές και τα ευγενή ιδανικά της Ελληνικής Φυλής.

Η ιδέα του κειμένου γεννήθηκε μέσα από τις συζητήσεις, που στη συνέχεια μετατράπηκαν σε διαλέξεις, του Ομίλου Πολιτών "Leon Blum". Στις συζητήσεις αυτές υπήρξε έντονη η αγωνία να οδηγηθούμε σε μια γεννεαλογία του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος στη χώρα μας καθώς και να αντιληφθούμε την ήττα που στη συνέχεια αυτό υπέστη. [...] Το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα στον μεσοπόλεμο συνάντησε αντιστάσεις που έως το τέλος του δεν κάμφθηκαν. Αντιστάσεις που δεν υπήρξαν απλά αποτελέσματα συγκυριακών συμφερόντων από την πλευρά των ομάδων που θίγονταν απ' αυτήν τη διαδικασία. Αντίθετα, οι...

Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί να αποτελέσει το πρώτο μείζον έργο με θέμα την συγκρότηση της ιδεολογίας της δεξιάς στην μεταπολεμική Ελλάδα. Έννοιες από τη φύση τους ρευστές καιι συχνά αμφιλεγόμενες, προσεγγίζονται με όρους θεσμικής λειτουργίας και πολιτικής πρακτικής και όχι με βασικό κριτήριο τον μεθοδευμένο βερμπαλισμό των εκάστοτε κομματικών σχηματισμών και των εκφραστών τους. Η ιδιαιτερότητα της εθνικοφροσύνης όπως αυτή δομήθηκε υπό τη σκιά της εμφυλιακής τραγωδίας, μπαίνει στο μικροσκόπιο της ακαδημαϊκής έρευνας με στόχο την ψύχραιμη αποτίμηση μιας περιόδου που σημάδεψε...

Η διαφαινόμενη μετατόπιση προς το νεοσυντηρητισμό στην Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και ιδιαίτερα η πολιτική σταθεροποίηση, ή ακόμη και η συμμετοχή σε κυβερνήσεις συνασπισμού, νέων κομμάτων της "ριζοσπαστικής δεξιάς" σε μια σειρά ευρωπαϊκών χωρών (Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία), ενισχύει την υπόθεση ότι ο φασισμός δεν ανήκε αποκλειστικά στο Μεσοπόλεμο, μα είναι συνυφασμένος με το σύγχρονο κράτος. Η ιστοριογραφία και η πολιτική επιστήμη οφείλουν λοιπόν να αντιμετωπίσουν με ανανεωμένες θεωρητικές και μεθοδολογικές προτάσεις αυτά τα φα...

Η Ελλάδα έχει τη βιαιότερη πολιτική ιστορία στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζει ο Δημήτρης Ψυχογιός. Η ανάλυσή του επικεντρώνεται στη μεταπολιτευτική περίοδο με στόχο να αποδείξει ότι η τρομοκρατία, οι αιματηρές συγκρούσεις διαδηλωτών-αστυνομίας, η "δίκαιη οργή", οι συνεχείς καταλήψεις και καταστροφές, ακόμα και η απειλητική ενίσχυση των νεοναζί, δεν εξηγούνται από την "υλική βάση", από τις κοινωνικές συνθήκες. Την αιτία πρέπει να την αναζητήσουμε στην κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας: η πολιτική βία διαιωνίζεται επειδή αποθεώνεται η πολεμική βία των πραγ...