Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ότι οι τίτλοι και των τριών ειδών του λόγου Δοκίμια - Διηγήματα - Ποιήματα του βιβλίου, είναι γραμμένοι και κινούνται πάνω στα σύννεφα στο εξώφυλλο του βιβλίου, δεν είναι τυχαίο. Ο γράφων θέλει να καταδείξει πως και τα τρία είδη του λόγου γεννιούνται µε κύριο αρχικό κίνητρο τη φαντασία. Τα Δοκίμια όμως έχουν σαν κύριο στοιχείο το πραγματικό. Σκέψεις και ιδέες αποδεκτές που καθορίζονται και διέπονται στο σύνολό τους απ' την κοινή λογική. Τα Διηγήματα χαρακτηρίζονται απ' την τάση που έχουν να τέρψουν ή και να προβληματίσουν καμιά φορά τον αναγνώστη, αφού εμπεριέχουν και...

Κανέναν μα κανέναν δεν μπορείς να κερδίσεις, ούτε καν ένα αφελές μικρούλι παιδί, εφόσον του αφαιρείς την ελευθερία τού να μη συμφωνήσει μαζί σου. Αν απαγορεύεις την ελευθερία στον άλλο, και βασιλιά να τον στέψεις δε θα διαρκέσει η λαμπερή συμφωνία σας. Σύντομα θα αισθανθεί δυσφορία, ότι κάπως παγιδεύτηκε και βρέθηκε εκεί που δε θέλει. Τα χρυσά κλουβιά τα ανακάλυψαν τύποι σαν τη γυναίκα της πρώτης ιστορίας μας, όμως, κλειδωμένο, ένα πουλί μαραίνεται. Ο Ελύτης γράφει πως γίνεται να φυλακίσεις ένα αηδόνι αλλά δεν μπορείς να φυλακίσεις τον κελαϊδισμό του. Υπάρχουν όμως προσ...

Κανέναν μα κανέναν δεν μπορείς να κερδίσεις, ούτε καν ένα αφελές μικρούλι παιδί, εφόσον του αφαιρείς την ελευθερία τού να μη συμφωνήσει μαζί σου. Αν απαγορεύεις την ελευθερία στον άλλο, και βασιλιά να τον στέψεις δε θα διαρκέσει η λαμπερή συμφωνία σας. Σύντομα θα αισθανθεί δυσφορία, ότι κάπως παγιδεύτηκε και βρέθηκε εκεί που δε θέλει. Τα χρυσά κλουβιά τα ανακάλυψαν τύποι σαν τη γυναίκα της πρώτης ιστορίας μας, όμως, κλειδωμένο, ένα πουλί μαραίνεται. Ο Ελύτης γράφει πως γίνεται να φυλακίσεις ένα αηδόνι αλλά δεν μπορείς να φυλακίσεις τον κελαϊδισμό του. Υπάρχουν όμως προσ...

Το αίσθηµα του πνιγµού είχε κιόλας εµφανιστεί προτού έλθει ο κλονισµός των τελευταίων ετών και τα ταμεία αδειάσουν απότοµα. Ήταν µια πενία πριν από την πενία, ένα µυρµήγκιασµα αεργίας πριν από την ανεργία, µια ανία που έτρωγε σαν το σαράκι τις τέρψεις. Μερικές φορές κάποιοι ήθελαν την απόλαυσή τους να τη µοιραστούν σ’ ένα τραπέζι στρωµένο για φίλους, µα τελικά από φόβο προτιµούσαν να την κρατήσουν κρυφή και να την ξεκοκαλίσουν µόνοι τους, όπως θα ’καναν και τα σκυλιά τους. Το ερώτηµα είναι εάν αυτό θα γίνει ο κανόνας του µέλλοντος. Ή εάν, αντιθέτως, µέσα απ’ τις ίδιες τις δ...

Χρόνια συγκατοικώ με την Πεπλοφόρο κόρη. Συγκατοικώ ακόμη με τον Γρηγόριο Παλαμά και τον Γεράσιμο Σκλάβο. Τον Έζρα και τον Βικέντιο. Την Ήβη και την Ευθύνη. Τον Θεοφάνη Στρελίτζα Μπαθά και τον Αντρέι Αρσενίου Ταρκόφσκι. Τον Μέλανα Δρυμό και την απόκρημνη Σφίγγα. Την παραμεθόρια διάσταση της ζωγραφικής και την απύθμενη ελευθερία της γλώσσας. Το ουτοπικό άγγελμα του μοντερνισμού, όπως μνημονικά και απερίφραστα διαφαίνεται, οι διαχρονικές αλήθειες του παρελθόντος και τα ψευδαισθητικά φαντάσματα του παρόντος, οι δραματικές μεταλλαγές στο πέρασμα των αιώνων, η οριακή κρίση το...

Τι είναι ο Δον Κιχώτης; Πάντως όχι μόνο ο κωμικός ιππότης που συγκρούεται με τους ανεμόμυλους και μένει πάντα νικημένος. Είναι το σύμβολο τού αγώνα για τα ωραία και τα υψηλά που δεν είναι μάταιος. Το παρόν βιβλίο είναι ένα εγχείρημα θρασύ ως προς την χρονική έκταση του, όμως ανθρώπινο και ζεστό, αφού στοχεύει στην επιτέλους, ελεύθερη και εγκάρδια παρουσίαση προσώπων, που είχαν, αδίκως, παραγκωνισθεί και άλλων που είχαν, αδίκως υπερυψωθεί, τα τελευταία 4000 χρόνια με ταξιδευτή μας τον Δον Κιχώτη.

Τα κείμενα προσπαθούν να μην αντιμετωπίζουν ρομαντικά την πραγματικότητα. Δεν επιχειρούν να μυθοποιήσουν το παρελθόν των αστικών οικισμών, να πουν ότι αυτό ήταν καλύτερο από το σημερινό παρόν -οι επιθετικοί προσδιορισμοί σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ σχετικοί! Αυτό, όμως, που συνέβη στην Ελλάδα δεν συνέβη σε καμία άλλη χώρα, τουλάχιστον της Ευρώπης: η σαρωτική αλλαγή των όρων διαβίωσης στις πόλεις και κωμοπόλεις της χώρας. Μέσα σε μια εικοσαετία το αστικό περιβάλλον άλλαξε καταλυτικά. Και δεν εννοώ μόνον μορφολογικά, δηλαδή από άποψη κάλλους. Αυτό είναι το λιγότερο. Άλλ...

Ένα ταξίδι αστραπή από τη γέννηση του ανθρώπου μέχρι τη σημερινή κρίση... Μια Οδύσσεια ... αναζητά την Ιθάκη του. Ποια είναι η βιολογική και πνευματική του εξέλιξη; Παλινδρομεί μεταξύ του καλού και του κακού. Δέσμιος της αλαζονείας και τηςαπληστίας του, βασανίζεται σαν το μυθικό Σίσυφο για την επιβίωσή του. Με την αφροσύνη του προκαλεί τη μοίρα του, αγγίζει τον όλεθρο και προσδοκά τη λύτρωση. Κυνηγά απεγνωσμένα την Ευτυχία. Τον τρομάζει ο θάνατος και ονειρεύεται την Αθανασία. Ποιο είναι το μυστικό; Πλανάται αλλά αναζητά τη σοφία, την απόλυτη αλήθεια και το νόημα της ζωής...

Σήμερα περισσότερο από ποτέ, πατρίδα δεν είναι ο τόπος όπου γεννιέσαι, αλλά ο τόπος Όπου επιλέγεις να ζήσεις. Συχνά μάλιστα αντιλαμβάνεται κανείς ως πατρίδα έναν άνθρωπο. Ο τουρίστας ως άπατρις από επιλογή, συνάπτοντας χαλαρούς κι ακίνδυνους δεσμούς με τις χώρες και συλλέγοντας ταξιδιωτικές εμπειρίες, είναι ένα ασυνείδητο πρότυπο των σύγχρονων εραστών. Ο τουρίστας ενός ερωτικού τόπου είναι επίσης ειδικός στο να συλλέγει τα τοπ-τεν κάθε προορισμού, δηλαδή να αντιλαμβάνεται κατακερματισμένα και φετιχιστικά τον εκάστοτε ερωτικό άλλο. Αυτό το είδος αντίληψης φανερώνεται και στη...

Το ανά χείρας είναι το πρώτο, αριθμημένο τεύχος της σειράς demo, στόχος της οποίας είναι να παρουσιάζει σε ευρύτερο κοινό τις εργασίες ενός κύκλου συζητήσεων που με τον ανεπίσημο τίτλο "σεμινάριο της Παρασκευής" λειτουργεί από το φθινόπωρο του 2012 στο κεντρικό κτίριο του ΜΙΕΤ στην οδό Θουκυδίδου 13. Οι συναντήσεις αυτές κινήθηκαν ανάμεσα στις όμορες μαθήσεις της φιλοσοφίας, της φιλολογίας, της ιστορίας, της ιστορίας των ιδεών, της θεωρίας και ιστορίας της τέχνης. Θέλησαν και μάλλον κατόρθωσαν να διατηρήσουν τον φιλικό, ανεπίσημο και κάπως πειραματικό χαρακτήρα τους, επιτ...

Ένας στενός σας φίλος κανόνισε να πάει για λίγες μέρες στο Λονδίνο με τη γυναίκα του. Την τελευταία στιγμή αναγκάζεται να μείνει άλλη μια μέρα στην Αθήνα. Συμφωνεί λοιπόν με τη γυναίκα του να φύγει εκείνη πρώτη και να πάει αυτός την επομένη να τη συναντήσει. Εκείνη όντως φεύγει, το αεροπλάνο της πέφτει, η δύσμοιρη γυναίκα σκοτώνεται και ο φίλος σας γλιτώνει... Ποιες ερμηνείες θα δοθούν για το τόσο δυσάρεστο γεγονός; Ακούστε τες: Ι. Ήταν τυχερό της ή γραφτό της. Δεν είναι, όπως θα δούμε, ακριβώς ίδια αυτά τα δύο, αλλά πάντως σημαίνουν ότι πίσω από το ατύχημα υπάρχει κάποια,...

«Ένα βιβλίο µυθικό». Mercedes Arancibia, Periodistas en Espan~ol, Ισπανία «Ένας Φειδίας του ύφους!» Christophe Ono-dit-Biot, Le Point, Γαλλία «Μία αποκάλυψη!» Norbert Mayer, Die Presse, Γερµανία «Οι διάσηµοι αφορισµοί του Δήµου... έχουν αποκτήσει κύρος θεσµού». Manuel Gogos, Neue Zurcher Zeitung, Ελβετία «Η μεγαλύτερη δυστυχία του Δήμου είναι ότι αυτόν, τον ένθερμο πατριώτη, δεν τον άκουσε κανείς». Berthold Seewald, Die Welt «... ένας προικισμένος άνθρωπος, έξυπνος, παρατηρητικός, σπινθηροβόλος». Αλέξανδρος Κοτζιάς, H Καθημερινή «... έχει γίνει κλασικό. Πικρό κείμ...

«Ένα βιβλίο µυθικό». Mercedes Arancibia, Periodistas en Espan~ol, Ισπανία «Ένας Φειδίας του ύφους!» Christophe Ono-dit-Biot, Le Point, Γαλλία «Μία αποκάλυψη!» Norbert Mayer, Die Presse, Γερµανία «Οι διάσηµοι αφορισµοί του Δήµου... έχουν αποκτήσει κύρος θεσµού». Manuel Gogos, Neue Zurcher Zeitung, Ελβετία «Η μεγαλύτερη δυστυχία του Δήμου είναι ότι αυτόν, τον ένθερμο πατριώτη, δεν τον άκουσε κανείς». Berthold Seewald, Die Welt «... ένας προικισμένος άνθρωπος, έξυπνος, παρατηρητικός, σπινθηροβόλος». Αλέξανδρος Κοτζιάς, H Καθημερινή «... έχει γίνει κλασικό. Πικρό κείμ...

Κοινωνικές προσεγγίσεις πάνω στα μεγάλα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Μια διεισδυτική ματιά στα κοινωνικά δρώμενα του σύγχρονου κόσμου.

Πρώτο ερέθισμα ήταν το "Dictionnaire des idees recues" του Φλομπέρ. Ενάμιση αιώνα μετά, τα κλισέ, οι κοινοτοπίες και τα στερεότυπα εξακολουθούν να πολλαπλασιάζονται και να καταδυναστεύουν τη σκέψη μας. Σκέφτηκα ότι ίσως είναι χρήσιμη η κατάρτιση ενός σύγχρονου "λεξικού κοινοτοπιών". Ξεκίνησα την προσπάθεια σε μια στήλη που είχα στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία". Συμπλήρωσα μετά. Μια πρώτη επιλογή κυκλοφόρησε το 1996 από τις εκδόσεις Νεφέλη με τίτλο "Αναμασήματα". Μια δεύτερη, εμπλουτισμένη έκδοση εμφανίστηκε το 1997 στο διαδίκτυο στις ιστοσελίδες μου www.ndimou.gr). Α...

Ένα σήμα συναγερμού αντηχεί σε όλο το βιβλίο από τις πρώτες σου σελίδες· ο συναγερμός που σήμανε ο Κάφκα και που αντηχεί στον κόσμο τούτο μέχρι τις ταραγμένες μέρες μας. Ένα σήμα που υψώνεται εκατό χρόνια τώρα μέσα από επαναστατικές εφόδους στον ουρανό και ζοφερές καθόδους στον Άδη, σαν ανήκουστη μουσική. Μουσική από τόπους εκμηδένισης, μουσική εκ του μηδενός, Musica ex Nihilo: το αίτημα μιας Δικαιοσύνης άνευ ορίων, άνευ όρων, πέρα από νόμους και κανονιστικά σχήματα. Το άκουσμα του ανήκουστου αναζητούν τα κείμενα του βιβλίου. Τη μουσική της σιγής στο έργο του Κάφκα που αντ...

Άλλο να γράφεις και να υποδύεσαι τα πλάσµατα της φαντασίας σου και άλλο να γράφεις απροσχηµάτιστα, χωρίς καµιάν άλλη φιλοδοξία, εκτός από την κατάθεση της στιγµής. Γράφεις για τον Δηµήτρη Χατζή, τον Γιώργο Χειµωνά, τη Μέλπω Αξιώτη, τον Άρη Αλεξάνδρου, τον Γιάννη Ρίτσο. Γράφεις για την εκδότρια Νανά Καλλιανέση. Σχεδιάζεις τρία µικρά κοµµάτια που θα µπορούσαν να είναι πεζογραφήµατα. Γράφεις πλήρης θυµού για τη µεταδικτατορική επιφάνεια - "θυµός δε από της θύσεως και ζέσεως της ψυχής έχοι αν τούτο το όνοµα", λέει ο Σωκράτης στον Κρατύλο του Πλάτωνα. Γράφεις δυο κοµµάτια για...

"Το απρόσβατο", δοκιμιακό κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη γραμμένο το 2011, αποτελεί αφετηρία διερώτησης για την έως τώρα ανείπωτη, άθικτη, και κατά τούτο απρόσβατη, περιοχή του ανθρώπου. Η αντιμετώπιση της φύσης του ανθρώπου στην ολότητά της, τίθεται από τον Δημητριάδη ως προϋπόθεση για τη διερεύνηση των ζητημάτων που έθεσε ο Αλαίν Ρομπ-Γκριγιέ στο δοκίμιό του "Φύση, ανθρωπισμός, τραγωδία" πριν από πενήντα πέντε χρόνια, στο πλαίσιο της εποχής του και των συγκυριών της. Μια κίνηση συνεχούς αντίδρασης και αναψηλάφησης σε ό,τι λέγεται στο "Απρόσβατο", μια διάθεση ανασκαφής...