Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΗOMO LIBER - Άνθρωπος ο Ελεύθερος. Ο Μπαρούχ Σπινόζα όρισε με κρυστάλλινη διαύγεια τη στάση ζωής του: "Ο ελεύθερος άνθρωπος για κανένα άλλο πράγμα δεν σκέφτεται λιγότερο όσο για το θάνατο, και η σοφία του δεν είναι μελέτη θανάτου αλλά στοχασμός για τη ζωή" (Ηθική). Ο στοχασμός του για τη ζωή δεν γίνεται στο κενό, σε απουσία τόπου και σε κενό χρόνου. Αναπτύσσεται σε προσδιορισμένο τόπο αλλά με ορίζοντα τη συγκεκριμένη Ουτοπία (Έρνστ Μπλοχ), που δεν έχει και δεν βρίσκει ακόμα τόπο. Ξετυλίγεται στον παρόντα χρόνο αλλά με συνείδηση του παρόντος ως Ιστορίας. Ο Homo Liber μένει π...

Το θέμα τού "Ξένου" απασχόλησε και απασχολεί αιωνίως τον ανθρωπο. Ποιος ο ορισμός του Ξένου και ποια η αντιμετώπισή του; Η συγγραφέας του βιβλίου για να εντοπίσει την σημασία του Ξένου ανατρέχει στον Όμηρο, στον Πλάτωνα, στον Αριστοτέλη, στον Πλούταρχο, στους Στωικούς, στον Καβάφη, στην Ελληνιστική εποχή, στον Χριστιανισμό, και φτάνει στην σημερινή εποχή με το μεγάλο δίλημμα: Πρέπει να υποδεχόμαστε και να φιλοξενούμε τον Ξένο; Ή πόσο κίνδυνο διατρέχει μια μικρή πατρίδα, όταν την κατακλύζουν εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες, κυνηγημένοι από τον πόλεμο και τις κακουχί...

Πώς από το γλωσσικό φτάσαμε στη σημερινή αγλωσσία; Γιατί οδηγηθήκαμε στην καταστροφή του κέντρου της Αθήνας; Μια πρωτεύουσα χωρίς κέντρο είναι μια περίπου πόλη. Γιατί μέσα σε 200 χρόνια η εκπαίδευση δεν κατάφερε να επεξεργαστεί δημιουργικά το συστατικό ιδεολόγημα της σύγχρονης Ελλάδας: τη σχέση μας με την κλασική αρχαιότητα; Πώς όλα αυτά τα περίπου μας οδηγούν στις περίπου ταυτότητες που αποδίδουμε στον εαυτό μας; Περίπου Έλληνες, περίπου Ευρωπαίοι, περίπου Ανατολίτες, περίπου Βαλκάνιοι, περίπου Μεσογειακοί. Μια περιήγηση στην ενδοχώρα της ελληνικής κοινωνίας και στα...

Στην "Ασκητική" του ο Καζαντζάκης μιλάει για τη φοβερή κραυγή μέσα του, την κραυγή του Θεού που υποφέρει απ' όλες της ανθρώπινες συμπεριφορές. Σ' αυτό το αφήγημα δύο συγγραφείς, διαφορετικού μεγέθους και σε διαφορετικές εποχές, συναντώνται απρόσμενα σ' ένα νησί για να μπορέσουμε πιο εύκολα, πιο απλά και πιο ελαφρά να καταλάβουμε πώς εννοούσε το Θεό ο Νίκος Καζαντζάκης, ποιες ήταν οι υπαρξιακές σκέψεις του, πόσο αυτές τον φόβιζαν -σε σημείο να καταργεί κάθε ελπίδα- και πόσο μαγικές είναι οι απίστευτες ιδιότητες του αόρατου εαυτού μας.

Ο ορθολογισμός δεν είναι ιδεολογία, ούτε δόγμα. Είναι μία μέθοδος. Το άλλο του όνομα είναι κριτική σκέψη. Είναι η αντιμετώπιση και ανάλυση κάθε προβλήματος με λογικό και ψύχραιμο τρόπο. Είναι η μέθοδος της επιστήμης που ελέγχει αυστηρά κάθε θεωρία. Ο ορθολογισμός είναι αυτό που ΔΕΝ διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία. Εκεί η μάθηση είναι στείρα απομνημόνευση. Ο ορθολογισμός είναι αυτό που απουσιάζει από την ελληνική κοινωνία. Που άγεται και φέρεται από λαϊκιστές πολιτικούς, οι οποίοι απευθύνονται στο συναίσθημα και όχι στον λόγο. Αν οι Έλληνες είχαν κριτική σκέψη, θα είχ...

Τι πάει να πει "έχω ήσυχη τη συνείδησή µου"; Δε φτάνει µια ζωή για να διυλίσει κανείς το νόηµα αυτής της γαλήνης. Από τα χρόνια που έχω ζήσει συνάγω λίγο λίγο τα στοιχεία για ένα τελικό συµπέρασµα, αντικαθιστώ µερικά, ψάχνω άλλα, πιο κατάλληλα. Σου προτείνω µια προσωρινή φόρµουλα. Ήσυχη συνείδηση έχει αυτός που µπορεί να πει: "Παίρνω όσα µου αναλογούν". "Αναλαµβάνω την ευθύνη για όσες τυχόν βλάβες έχω προκαλέσει". "Ό,τι αποκτώ για την ευτυχία µου δεν το αφαιρώ από την ευτυχία των άλλων".

Τίποτα δεν χαρίζεται: Ανάμεσα στην ημερολογιακή καταγραφή, την εξομολόγηση, τη δοκιμή, την κατάθεση, το χρονογράφημα, το σχεδίασμα, την επιφυλλίδα, το μελέτημα. Κείμενα αγάπης: Από τον Μανόλη Αναγνωστάκη έως τον Γεώργιο Μ. Βιζυηνό. Για τον Γιάννη Ρίτσο, τον Αλέξανδρο Κοτζιά, τον Στρατή Τσίρκα, τον Βασίλη Βασιλικό, τον Τάσο Λειβαδίτη. Μιλώντας στα παιδιά: Γιατί διαβάζουμε λογοτεχνία; Για τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Διονύσιο Σολωμό, τον Κώστα Ταχτσή, τον Στρατή Τσίρκα πάλι, τη Διδώ Σωτηρίου, τον Παύλο Ζάννα, τον Μ. Καραγάτση, τον Γιάννη Κοντό, τον Αντρέα Φραγκιά, τον Μάνο Χατζ...

Πώς από το γλωσσικό φτάσαμε στη σημερινή αγλωσσία; Γιατί οδηγηθήκαμε στην καταστροφή του κέντρου της Αθήνας; Μια πρωτεύουσα χωρίς κέντρο είναι μια περίπου πόλη. Γιατί μέσα σε 200 χρόνια η εκπαίδευση δεν κατάφερε να επεξεργαστεί δημιουργικά το συστατικό ιδεολόγημα της σύγχρονης Ελλάδας: τη σχέση μας με την κλασική αρχαιότητα; Πώς όλα αυτά τα περίπου μας οδηγούν στις περίπου ταυτότητες που αποδίδουμε στον εαυτό μας; Περίπου Έλληνες, περίπου Ευρωπαίοι, περίπου Ανατολίτες, περίπου Βαλκάνιοι, περίπου Μεσογειακοί. Μια περιήγηση στην ενδοχώρα της ελληνικής κοινωνία...

Δοκίμια, άρθρα, κριτικές, scripta minima, αναγνωστική εμπειρία πολλών χρόνων, κείμενα άλλα δημοσιευμένα και άλλα ανέκδοτα, όλα όμως "ανασκολοπισμένα" (αναταγμένα και διορθωμένα) ώστε να αποτελούν εντελώς νέο υλικό, ιδού το περιεχόμενο αυτού του τόμου. Ο μοντερνισμός, ο μεταμοντερνισμός, η παράδοση, οι μεγάλοι σταθμοί της λογοτεχνίας που άλλαξαν τις αναγνωστικές μας έξεις, ο λεγόμενος ελληνοκεντρισμός και οι παθολογικές συμφύσεις του, οι διακειμενικές σχέσεις στο αρχιπέλαγος της γραφής, τα "λοξά" αιρετικά ή ανορθόδοξα έργα είναι τα θέματα που απασχολούν τον συγγραφέα στον...

Η πρώτη επαφή μου με τον "Φύλακα των κοπαδιών" του Φερνάντο Πεσσόα υπήρξε αποκαλυπτική. Όπως και με άλλους μεγάλους και αγαπημένους, αισθάνθηκα ότι πρέπει να του πιστώσω κι άλλο χρόνο. Έτσι προέκυψε η δεύτερη επικοινωνία μου με αυτόν τον ύμνο στη Φύση, την άνοιξη του 2009. Αυτή η δεύτερη ανάγνωση αποδείχτηκε συγκλονιστική και γόνιμη, και έτσι γεννήθηκε αυτή η συνομιλία σαν κραυγή αγωνίας για όλα εκείνα που, επαναπροσδιορίζοντας το μέτρο της ζωής μας, οφείλουμε να κάνουμε, έστω και στο και πέντε, χωρίς καμία άλλη αργοπορία για τον πλανήτη που μας φιλοξενεί, βλέποντας τούς εα...

Δύο αιώνες αφότου ο Schopenhauer απεφάνθη ότι η ζωή αποτελεί μόνο ένα καθήκον το οποίο πρέπει να εκπληρωθεί, και έναν αιώνα μετά την ψυχολογική ερμηνεία των δυσφοριών τού πολιτισμού από τον Freud, τι; Απλώς ψευδο-διαβιούμε μέσα σε μία προσομοίωση που εξαλείφει τόσο τη διαφοροποίηση μεταξύ τού πραγματικού και της αναπαράστασής του όσο και τη διαβάθμιση των ποιοτήτων; Θα ήταν παράτολμο το να ισχυρισθούμε ότι ο Homo sapiens sapiens έχει ήδη προσπεράσει τον πολιτισμικό "ορίζοντα γεγονότων"; Τουτέστιν, βρίσκεται άραγε το είδος μας τόσο βαθιά στη (μεταφορική) μαύρη τρύπα ενός μεί...

Το κυνήγι θησαυρού πάντα ενθουσίαζε την ανθρώπινη καρδιά αλλά στις μέρες μας όλο και περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να θέλγονται από αυτή τη δραστηριότητα και να στρέφονται σε αυτή. Το παρόν βιβλίο δεν εξηγεί απλώς τις βασικές αρχές για κάποιον που επιθυμεί να γίνει κυνηγός θησαυρού, αλλά διεισδύει στην αποκωδικοποίηση συχνών σημαδιών που εντοπίζονται σε έρευνες. Επιπλέον ο συγγραφέας αναλύει το θέμα του κατάλληλου εξοπλισμού και δίνει συμβουλές σχετικά με τη σωστή αξιολόγηση των σημαδιών που βρίσκει κανείς κατά την έρευνα. Η εύρεση σημαδιών είναι το πρώτο βήμα. Η σωστή α...

Η θηλιά. Δεν άντεχε να δει θηλιά δίχως να μπει στον πειρασμό να τη δοκιμάσει στον λαιμό του. Η εξουσία ελκύεται από την αυτοκαταστροφή της. Δεν είναι αφορισμός. Αν δεν διεγείρει μια αυθεντική σου σκέψη, δεν είναι αφορισμός. Το πολύ ένα ρητό για να βολεύεις κατά περίπτωση την πνευματική σου οκνηρία. Οι Αφορισμοί φιλοδοξούν να διεγείρουν την αυθεντική σεναριακή σκέψη και φαντασία των αναγνωστών. Ως σύγχρονος Παλαιός των Ημερών χρησιμοποιώ μια δόση από την ελληνική τέχνη της αμφιλογίας και της ειρωνείας στην εποχή των sms και του twitter για να ανοίξουμε μαζί με τους αναγ...

Το παρόν βιβλίο είναι μια κραυγή αγωνίας για έναν κόσμο που χάνεται μπρος στην ανθρώπινη ηλιθιότητα. Πρόκειται για ένα βιβλίο σπονδυλωτό στη δομή του, καθώς αποτελείται από επιμέρους δοκίμια με διαφορετική θεματολογία, που γράφτηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και βραβεύτηκαν σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Αυτό που σαν κόκκινο νήμα διατρέχει όλα αυτά τα κείμενα είναι η αγωνία του συγγραφέα και ο στοχασμός του μπροστά στην ανθρώπινη ηλιθιότητα ανά τους αιώνες. Την ανθρώπινη ηλιθιότητα, που, ενώ δυστυχώς συντροφεύει κάθε ενέργεια και πράξη του ανθρώπου, δεν λαμβάνεται...

Στο εικοστό όγδοο βιβλίο τού συγγραφέα και ποιητή Κωνσταντίνου Μπούρα περιλαμβάνονται εξήντα τέσσερα δοκίμια για τον σύγχρονο Άνθρωπο και την αγωνία του, για τη ζωή σε κρίσιμους καιρούς και μεταβατικές εποχές σαν τη δική μας, για την Ποίηση και το Θέατρο, για τον Έρωτα και το Θάνατο, για την Τεχνολογία και την Κοινωνία, για το Επιστητό και το Άγνωστο, για τη Μεταφυσική, τις εναλλακτικές θεραπείες και το Επέκεινα, για την ανασφάλεια και το υπαρξιακό κενό, για την αλλοτρίωση και την Ελευθερία, για την Δημοκρατία, την Ισότητα, την Ισονομία και τη Δικαιοσύνη, για την Εκπαίδευση...

Εξορία: να είσαι ξένος στον κόσμο που φτιάχνεται γύρω σου και στον ίδιο σου τον τόπο. Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ. Και να γυρεύεις, μέσα σ' αυτή την εξορία, μια πατρίδα: έναν τόπο -ή μήπως μια ου-τοπία;- για να δώσεις στη ζωή σου νόημα. Ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, όταν όλα σε υποχρεώνουν να γυμνωθείς από τις αυταπάτες σου και να κοιτάξεις κατάματα τον εαυτό σου. Να σκεφτείς από πού έρχεσαι και πού πηγαίνεις, για να καταλάβεις το πώς και το γιατί της εξορίας σου. Τότε ίσως γεννηθούν μέσα σου κάποια απρόσμενα ερωτήματα για σένα και για όλους τους ε...