Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πρώτη πανομοιοτυπική έκδοση (facsimile) πρωτοτύπου που δημιουργήθηκε στη Βενετία το 1513, στο τυπογραφείο του περίφημου τυπογράφου-ουμανιστή Άλδου Μανουτίου. Επιμελητής του έργου ήταν ο κριτικός λόγιος Μάρκος Μουσούρος, άνθρωπος ευρύτατης παιδείας, κοντά στον οποίο μαθήτευσαν σπουδαίοι ευρωπαίοι ουμανιστές, όπως ο Έρασμος. Το έργο αποδίδει έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο έλληνα φιλόσοφο για την αθάνατη κληρονομιά που μας παρέδωσε και με την οποία φωτίζεται μέχρι σήμερα όλη η ανθρωπότητα.

Ποιος είναι ο Αλκιβιάδης; Ένας μύθος μήπως, της αιώνιας ομορφιάς και νεότητας, που αναστατώνει μια στιγμή τον κόσμο, για να τον παρατήσει ξανά στη ρουτίνα της φρονιμάδας του; Ο Αχιλλέας της Ιλιάδας, ο Αλέξανδρος της Μακεδονίας; Ο Αθηναίος μήπως του Επιταφίου στην αντιπαράθεσή του με τον Σπαρτιάτη των χρόνων του; Οι κίνδυνοι μήπως της φιλοδοξίας, όπως συνοψίζει τελευταία η Ζακελίν ντε Ρομιγύ; Ο Αλκιβιάδης, όπως κι άλλοι νέοι, πάνω απ' όλους όμως αυτός, είναι για τον Πλάτωνα στο χώρο της παιδαγωγίας το σύμβολο του νέου ανθρώπου, το δεύτερο σκέλος του ζεύγους δάσκαλος-μαθητής....

The "Apology of Socrates", written by Plato, is the speech of self-defense which Socrates spoke at his trial in 399 BC. Specifically, the "Apology" is a defense against the charges of "corrupting the youth" and "not believing in the gods in whom the city believes, but in other daimonia". In this dialogue, Socratew speaks in a very plain manner and explains who he is and what kind of life he led. The "Apology" is one of four Socratic dialogues, along with "Euthyphro", "Phaedo" and "Crito", through which Plato details the final days of the philosopher Socrates.